Τρίτη 27 Μαρτίου 2012
You know what i hate?
Θέλω για μια μέρα να γίνω ο Mr. Smith από το Shoot'em up.Να γεμίσω με καρότα,κόγχες με μάτια που δεν βλέπουν τίποτα,κωλοτρυπίδες φουσκωμένες από λίπος,αλαζονεία και αυταρέσκεια,στόματα που βυζαίνουν τις ίδιες και τις ίδιες λέξεις,τις έχουν ξεζουμίσει από κάθε νόημα και αξιοπρέπεια,συνεχίζουν όμως να πιπιλάνε τη σιωπή σαν νυμφομανείς το πέος ιθαγενή (από εκείνους τους παλαμίσιους,που τη δένουν στο γόνατο).Να ξεκινήσω ένα ατελείωτο μονόλογο με "you know what i hate?" και τα σημεία στίξης να είναι οι σφαίρες.
Όχι για οικονομικούς,ιδεολογικούς,"σοβαρούς" λόγους,όχι.Έτσι για εκτόνωση,για τη χαρά του παιχνιδιού.Για καταλάβουν κάποιοι πως είναι να παίζεις με τις ζωές των άλλων,σαν να είναι γαρύφαλλα σε σκυλαδερί,τα απομεινάρια ενός πάρτυ που απλώς πρέπει να τα πετάξεις την άλλη μέρα,σαν φτηνά κατοικίδια που τα βασανίζουμε για να διασκεδάσουμε τη πλήξη μας.Πως είναι να σε αντιμετωπίζουν σαν άχρηστο αντικείμενο,σαν αναλώσιμο.Να νιώσουν σαν απότσιγαρα που το μόνο τους μέλλον θα είναι το τασάκι.
Τίποτα από αυτά δε θα γίνει,θα εκτονωθώ λεκτικά και θα συνεχίσω να συμπεριφέρομαι αξιοπρεπώς και πολιτισμένα,όχι από επιλογή,ούτε καν από συνήθεια,αλλά από φόβο.Σε μια ζούγκλα που δεν ισχύουν οι νόμοι της φύσης,όπου η κορυφή της τροφικής αλυσίδας τρώει τα πάντα μέχρι τη βάση και τις ρίζες.Με πλάσματα που λατρεύουν τους αριθμούς αλλά μισούν τις λέξεις.Που αγαπούν τα πλήθη αλλά όχι τους ανθρώπους.
Ισόβια κάθειρξη στη μιζέρια,γουρούνια στριμωγμένα στη λάσπη μιας αιώνιας μετριότητας.Το ό,τι τίποτα στο μέλλον δε θα αλλάξει.Σε 5,10,20χρόνια θα είσαι ακόμα στα ίδια αλλά όχι ο ίδιος.Με μισή εργασία,μισό μισθό,μισή ζωή και μισές αλήθειες,που δε θα θυμάσαι πια αν είναι ψέματα,αν υπήρξες ποτέ,νέος,με όνειρα.
Aν βλέπεις τη πιο σκοτεινή σου αντανάκλαση στο καθρέφτη και αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν είσαι το είδωλο ή ο εαυτός σου,αρχίζουμε με τα βασικά,σπάμε το καθρέφτη."You know what i hate?Whining bloggers,bitching behind their computers,warm and comfortable in their houses,waiting for some knight in shining armor to come and pull out the dick from their asses and their balls from their mouth"..
Όχι για οικονομικούς,ιδεολογικούς,"σοβαρούς" λόγους,όχι.Έτσι για εκτόνωση,για τη χαρά του παιχνιδιού.Για καταλάβουν κάποιοι πως είναι να παίζεις με τις ζωές των άλλων,σαν να είναι γαρύφαλλα σε σκυλαδερί,τα απομεινάρια ενός πάρτυ που απλώς πρέπει να τα πετάξεις την άλλη μέρα,σαν φτηνά κατοικίδια που τα βασανίζουμε για να διασκεδάσουμε τη πλήξη μας.Πως είναι να σε αντιμετωπίζουν σαν άχρηστο αντικείμενο,σαν αναλώσιμο.Να νιώσουν σαν απότσιγαρα που το μόνο τους μέλλον θα είναι το τασάκι.
Τίποτα από αυτά δε θα γίνει,θα εκτονωθώ λεκτικά και θα συνεχίσω να συμπεριφέρομαι αξιοπρεπώς και πολιτισμένα,όχι από επιλογή,ούτε καν από συνήθεια,αλλά από φόβο.Σε μια ζούγκλα που δεν ισχύουν οι νόμοι της φύσης,όπου η κορυφή της τροφικής αλυσίδας τρώει τα πάντα μέχρι τη βάση και τις ρίζες.Με πλάσματα που λατρεύουν τους αριθμούς αλλά μισούν τις λέξεις.Που αγαπούν τα πλήθη αλλά όχι τους ανθρώπους.
Ισόβια κάθειρξη στη μιζέρια,γουρούνια στριμωγμένα στη λάσπη μιας αιώνιας μετριότητας.Το ό,τι τίποτα στο μέλλον δε θα αλλάξει.Σε 5,10,20χρόνια θα είσαι ακόμα στα ίδια αλλά όχι ο ίδιος.Με μισή εργασία,μισό μισθό,μισή ζωή και μισές αλήθειες,που δε θα θυμάσαι πια αν είναι ψέματα,αν υπήρξες ποτέ,νέος,με όνειρα.
Aν βλέπεις τη πιο σκοτεινή σου αντανάκλαση στο καθρέφτη και αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν είσαι το είδωλο ή ο εαυτός σου,αρχίζουμε με τα βασικά,σπάμε το καθρέφτη."You know what i hate?Whining bloggers,bitching behind their computers,warm and comfortable in their houses,waiting for some knight in shining armor to come and pull out the dick from their asses and their balls from their mouth"..
Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012
Τρίτη 20 Μαρτίου 2012
Παραμύθια από ύαινες για πρόβατα και κότες
"Η αλήθεια μες το κόσμο,δε κάνει τόσο καλό,όσο κακό αυτά που με αλήθεια θέλουν να μοιάζουν,κάνουν" όπως έγραψε ο Λα Ροσφουκώ και το τελευταίο καιρό,πολλά είναι αυτά που μοιάζουν αλλά δεν είναι αλήθεια και κάνουν μεγάλο κακό.
Στο Πανελλήνιο Κώμα των Σοσιαλιστών,υπάρχει νέος πρόεδρος ο οποίος εκλέχθηκε με δημοκρατικές διαδικασίες.Πόσο δημοκρατικές ήταν με έναν υποψήφιο?Δηλαδή αν δεν πήγαινε κανείς να ψηφίσει,δε θα έβγαινε?Ο Βενιzeros σίγουρα θα έβλεπε εφιαλτές,μήπως βγει πάλι δεύτερος,αν και χωρίς αντίπαλο αυτή τη φορά(αξίζει να θυμηθούμε εδώ,πως ο Μπένυτο,δεν ήθελε εκλογή από τη βάση,χωρίς αντίπαλο βέβαια δε χαλάστηκε..).Με ποσοστό αφρικανικής δικτατορίας λοιπόν,εξελέγη.Όχι πως έχει και μεγάλη σημασία ο τρόπος,αφού είναι αρεστός στα αφεντικά δε θα έχανε τον "διορισμό".Για τις χιλιάδες που πήγαν να ψηφίσουν,δε ξέρω τι να πω.Έχω ακούσει πολλές δικαιολογίες,εδώ που έχουμε φτάσει όμως,όλες μου ακούγονται γελοίες.Πρώτη φορά βλέπω ανθρώπους (?) να λαδώνουν για παραμείνουν στη κόλαση.
Μετά την εκλογή του,ο πρόεδρας μας χάρισε και μια από τις πιο αστείες ατάκες στην ιστορία της ελληνικής κωμωδίας : "Επανιδρύθηκε όμως σήμερα μια σχέση εμπιστοσύνης, ως θεμέλιο για το νέο ξεκίνημα της Παράταξης που υπάρχει χάριν της Πατρίδας και του γενικού συμφέροντος του ελληνικού λαού".Σεγόντο στη τρόμπα ο Λοβέρδος :«Ο Βενιζέλος αποτελεί πρώτη επιλογή για έναν Ελληνα πολίτη".Στο νήμα όμως τους πρόλαβε ο Παπαδήμος και μπαίνει άξια στο πάνθεον των μεγάλων κωμικών :«Είμαι πεπεισμένος ότι έχουμε διανύσει περισσότερο από το μισό δρόμο για την οικονομική ανάκαμψη, αν και η διαδικασία για την δημοσιονομική σταθεροποίηση θα διαρκέσει περισσότερο».
Δεν χρειάζεται τετραψήφιο IQ,ούτε να μηρυκάσουμε όλα τα κλισέ της επικαιρότητας,για να αντιληφθούμε τη κατάσταση.Βιώνουμε το νιοστό remake όλων των δεινών της νεοελληνικής ιστορίας.Κοτσαμπασιδισμός, πρεοστοί,τσιφλικάδες,γερμανοτσολιάδες,δοσίλογοι,μαυραγορίτες,ταγματασφαλίτες,κατοχικές κυβερνήσεις,όλος ο μαύρος θίασος παρελαύνει μπρόστα μας (σε λίγο και από πάνω μας).Δυστυχώς μόνο οι ημερομηνίες,τα ρούχα και τα ονόματα αλλάζουν.
Επιθέσεις σε όποιον διαφωνεί,κυρίως στην αριστερά(σήμερα λέγεται συσπείρωση ψηφοφόρων,κάποτε μάζεμα των αρνιών στο μαντρί,κομμουνιστικός κίνδυνος,κονσερβοκούτια και άλλα χαριτωμένα),"πατριώτες" που επαναλαμβάνουν τη λέξη και όλα τα παράγωγα της μέχρι εμετού και λιποθυμίας (μπας και πείσουν τους εαυτούς τους κυρίως),όλα όσα διαβάζαμε,μας τα έλεγαν μεγαλύτεροι και μας φάνταζαν μακρινά και απίστευτα,τα ζούμε.
Ο Παπαδήμος το είπε καθαρά,όποια και αν είναι η κυβέρνηση,θα συνεχίσει στην ίδια ρότα.Με τα βδελύγματα να είναι ήδη νόμοι του κράτους,οι εκλογές όποτε και αν γίνουν (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) θα είναι απλά ένα διάλειμμα,μια δόση αναισθητικού ή και χάπι βιασμού αν θέλετε,για να μετριαστεί ο πόνος και η αντίληψη των θυμάτων.Αν και με 200.000 να ψηφίζουν για νέο αρχηγό στο Σοσιαλιστικό Κώμα,αμφιβάλλω για τα περί αντίληψης.Μαρούλια πρέπει να αντιστάθηκαν πιο σθεναρά όταν τα ξερίζωναν..
Με ανθρώπους εκτός πραγματικότητας,χατζηαβάτες και ευνούχους,υπαλληλίσκους σαν το Παπαδήμο,συνταγματολόγους που αλλάζουν τα φώτα στο σύνταγμα σαν το Βενιζέλο,ρήτορα της τάβλας,που η πληθωρικότητα του εξαντλείται στα κιλά και την φιλοδοξία του,με κάθε είδους πρόθυμο τσάτσο,ένα πράγμα εύχομαι.Να πάνε τα πράγματα όσο χειρότερα γίνεται,όσο πιο γρήγορα γίνεται.Δε μπορεί να συνεχιστεί αυτή η σαπουνόπερα της μιζέριας.
Με βουλγάρικα μεροκάματα,αφρικανικά ωράρια,κινέζικα εργασιακά δικαιώματα,πολίτευμα Λατινικής Αμερικής,δε γίνεται Ελληνική Δημοκρατία,σε μια Ευρωπαική Ένωση που στο πίσω μέρος γράφει Made in Germany και όλα είναι σημειώσεις σε κάποιο συρτάρι χρηματιστή,δεν θέλω να είμαι μέλος.Ούτε σε μια χώρα που -παραφράζοντας τον Σω- ηλίθιοι κάνουν τόσα για τα οποία θα έπρεπε να ντρέπονται,διακηρύσσοντας πως έκαναν το καθήκον τους.
Στο Πανελλήνιο Κώμα των Σοσιαλιστών,υπάρχει νέος πρόεδρος ο οποίος εκλέχθηκε με δημοκρατικές διαδικασίες.Πόσο δημοκρατικές ήταν με έναν υποψήφιο?Δηλαδή αν δεν πήγαινε κανείς να ψηφίσει,δε θα έβγαινε?Ο Βενιzeros σίγουρα θα έβλεπε εφιαλτές,μήπως βγει πάλι δεύτερος,αν και χωρίς αντίπαλο αυτή τη φορά(αξίζει να θυμηθούμε εδώ,πως ο Μπένυτο,δεν ήθελε εκλογή από τη βάση,χωρίς αντίπαλο βέβαια δε χαλάστηκε..).Με ποσοστό αφρικανικής δικτατορίας λοιπόν,εξελέγη.Όχι πως έχει και μεγάλη σημασία ο τρόπος,αφού είναι αρεστός στα αφεντικά δε θα έχανε τον "διορισμό".Για τις χιλιάδες που πήγαν να ψηφίσουν,δε ξέρω τι να πω.Έχω ακούσει πολλές δικαιολογίες,εδώ που έχουμε φτάσει όμως,όλες μου ακούγονται γελοίες.Πρώτη φορά βλέπω ανθρώπους (?) να λαδώνουν για παραμείνουν στη κόλαση.
Μετά την εκλογή του,ο πρόεδρας μας χάρισε και μια από τις πιο αστείες ατάκες στην ιστορία της ελληνικής κωμωδίας : "Επανιδρύθηκε όμως σήμερα μια σχέση εμπιστοσύνης, ως θεμέλιο για το νέο ξεκίνημα της Παράταξης που υπάρχει χάριν της Πατρίδας και του γενικού συμφέροντος του ελληνικού λαού".Σεγόντο στη τρόμπα ο Λοβέρδος :«Ο Βενιζέλος αποτελεί πρώτη επιλογή για έναν Ελληνα πολίτη".Στο νήμα όμως τους πρόλαβε ο Παπαδήμος και μπαίνει άξια στο πάνθεον των μεγάλων κωμικών :«Είμαι πεπεισμένος ότι έχουμε διανύσει περισσότερο από το μισό δρόμο για την οικονομική ανάκαμψη, αν και η διαδικασία για την δημοσιονομική σταθεροποίηση θα διαρκέσει περισσότερο».
Δεν χρειάζεται τετραψήφιο IQ,ούτε να μηρυκάσουμε όλα τα κλισέ της επικαιρότητας,για να αντιληφθούμε τη κατάσταση.Βιώνουμε το νιοστό remake όλων των δεινών της νεοελληνικής ιστορίας.Κοτσαμπασιδισμός, πρεοστοί,τσιφλικάδες,γερμανοτσολιάδες,δοσίλογοι,μαυραγορίτες,ταγματασφαλίτες,κατοχικές κυβερνήσεις,όλος ο μαύρος θίασος παρελαύνει μπρόστα μας (σε λίγο και από πάνω μας).Δυστυχώς μόνο οι ημερομηνίες,τα ρούχα και τα ονόματα αλλάζουν.
Επιθέσεις σε όποιον διαφωνεί,κυρίως στην αριστερά(σήμερα λέγεται συσπείρωση ψηφοφόρων,κάποτε μάζεμα των αρνιών στο μαντρί,κομμουνιστικός κίνδυνος,κονσερβοκούτια και άλλα χαριτωμένα),"πατριώτες" που επαναλαμβάνουν τη λέξη και όλα τα παράγωγα της μέχρι εμετού και λιποθυμίας (μπας και πείσουν τους εαυτούς τους κυρίως),όλα όσα διαβάζαμε,μας τα έλεγαν μεγαλύτεροι και μας φάνταζαν μακρινά και απίστευτα,τα ζούμε.
Ο Παπαδήμος το είπε καθαρά,όποια και αν είναι η κυβέρνηση,θα συνεχίσει στην ίδια ρότα.Με τα βδελύγματα να είναι ήδη νόμοι του κράτους,οι εκλογές όποτε και αν γίνουν (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) θα είναι απλά ένα διάλειμμα,μια δόση αναισθητικού ή και χάπι βιασμού αν θέλετε,για να μετριαστεί ο πόνος και η αντίληψη των θυμάτων.Αν και με 200.000 να ψηφίζουν για νέο αρχηγό στο Σοσιαλιστικό Κώμα,αμφιβάλλω για τα περί αντίληψης.Μαρούλια πρέπει να αντιστάθηκαν πιο σθεναρά όταν τα ξερίζωναν..
Με ανθρώπους εκτός πραγματικότητας,χατζηαβάτες και ευνούχους,υπαλληλίσκους σαν το Παπαδήμο,συνταγματολόγους που αλλάζουν τα φώτα στο σύνταγμα σαν το Βενιζέλο,ρήτορα της τάβλας,που η πληθωρικότητα του εξαντλείται στα κιλά και την φιλοδοξία του,με κάθε είδους πρόθυμο τσάτσο,ένα πράγμα εύχομαι.Να πάνε τα πράγματα όσο χειρότερα γίνεται,όσο πιο γρήγορα γίνεται.Δε μπορεί να συνεχιστεί αυτή η σαπουνόπερα της μιζέριας.
Με βουλγάρικα μεροκάματα,αφρικανικά ωράρια,κινέζικα εργασιακά δικαιώματα,πολίτευμα Λατινικής Αμερικής,δε γίνεται Ελληνική Δημοκρατία,σε μια Ευρωπαική Ένωση που στο πίσω μέρος γράφει Made in Germany και όλα είναι σημειώσεις σε κάποιο συρτάρι χρηματιστή,δεν θέλω να είμαι μέλος.Ούτε σε μια χώρα που -παραφράζοντας τον Σω- ηλίθιοι κάνουν τόσα για τα οποία θα έπρεπε να ντρέπονται,διακηρύσσοντας πως έκαναν το καθήκον τους.
Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012
Εργασιακά δικαιώματα ή το δικαίωμα στη δουλεία
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)