Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Ποδοσφαιρικό διήγημα

                                0-1 στο '91
Ήγγικεν η ώρα!Η προφητεία του Ιωάννη βγήκε αληθινή,ξετυλίγεται σαν χολυγουντιανή υπερπαραγωγή.Το θηρίο αναδύθηκε από τη θάλασσα,ο Αντίχριστος εμφανίστηκε να κυβερνήσει.Τζήζαζ ίζ μπακ γουίθ α βέντζενς!
                                  Έφτασε η στίγμη,η μέρα της Κρίσης,το καλό και το κακό θα λύσουν μια για πάντα τις διαφορές τους.Οι δύο πλευρές έχουν αντιπαραταχθεί και η ανθρωπότητα παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα και το σκατό στη κάλτσα.
                                   Υπάρχει όμως ένα μικρό πρόβλημα.Πως θα αντιμετωπίσει ο ένας τον άλλο;Ο αρχικός ενθουσιασμός καταλάγιασε και τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα έπεσαν σε βαθιά περισυλλογή.Πάνω που θα ξεσκουριάζανε λίγο,έμειναν με την Αποκάλυψη στο χέρι.
                                    Πέρασαν δύο μέρες.Αποφασίσηκε από κοινού να συσταθεί μια επιτροπή με μέλη κι από τις δύο πλευρές για να επιλέξει το τρόπο διεξαγωγής της μάχης.Η αρχική ιδεά για μια παραδοσιακή ανδρική σύγκρουση,σώμα με σώμα απορρίφθηκε ασυζητητί.Οι τρομερές κοσμικές δυνάμεις των δύο στρατών θα ισοπέδωναν το πλανήτη και δε θα έμενε τίποτα για το νικητή.
                                     Άσε που ήταν και πρακτικό το πρόβλημα.Που θα χωρέσουν τόσοι άγγελοι και δαίμονες;Βάλε και τους νεκρούς που θ'αναστηθούν;Χειρότερα κι από λεωφορείο μετά από στάση εργασίας.Η επιτροπή αποφάσισε πως δεν μπορούσε να πάρει μια απόφαση.Για να μη νομίζετε ότι οι υπερφυσικές οντότητες τα ξέρουν όλα.Μπορεί να κατέχουν τα μυστικά του σύμπαντος,αλλά σε μικρά πρακτικά προβλήματα,τεχνικές λεπτομέρειες ητάν χειρότερες κι από ξανθιά που της χάλασε το αυτοκίνητο.
                                      Σκέφτηκαν λοιπόν να ρωτήσουν τους θνητούς,να διαλέξουν αυτοί,στο κάτω κάτω,γι'αυτούς γινόταν το νταβαντούρι.Καθότι θνητοί και ατελείς,ο καθένας είπε τη μαλακία του.Μπραντ εφ ερ,γκολφ,μπιλιάρδο,κόντρα με φτιαγμένα αμάξια,μακριά γαιδούρα,Mortal Kombat,κουτσό,μαγειρική,πεντόβολα,paintball,Bubble Bubble κτλ.
                                       Η επιτροπή είχε απελπιστεί,οι άνθρωποι είχαν κάνει χειρότερη τη κατάσταση.Το πέπλο της σιωπής σήκωσε απότομα μια φάλτσα φωνή "Γιατί δε παίζετε μπάλα να τελειώνουμε;"
                                        Το δημοφιλέστερο άθλημα του κόσμου θα έδινε τη λύση.Η μοίρα του ανθρώπινου γένους σε ένα 90λεπτο.Παράδεισος και Κόλαση έδωσαν τα χέρια και ξεκίνησαν προετοιμασία.Οι καλοί πήγαν έξω από τη Βηθλεέμ.Προσευχή,νηστεία και φιλικά με τοπικές ομάδες.Πληροφορίες που θέλουν τον Άγγελο Αναστασιάδη να ηγείται του προπονητικού τιμ,κρίνονται ανυπόστατες.
                                         Οι κακοί κατηφόρησαν προς Βραζιλία,είχε και καρναβάλι..
                       Μουσικό Διάλειμμα 
Kαι μια γρήγορη ματιά στη προιστορία.Από τότε που δημιουργήθηκε το άθλημα,οι "πάνω" και οι "κάτω" παίζουν μανιωδώς.Πως θα περάσει η αιωνιότητα;Ο Παράδεισος έπαιρνε σερί τα πρωταθλήματα(αλα Δυναμό Βερολίνου),o Ιησούς και δέκα απόστολοι νικούσαν συνέχεια και γέμιζαν με γκολ τη κολασμένη εστία.Λογικό αφού "Ιησούς Χριστός νικά και όλα τα κακά σκορπά"
                                                             Ατόνησε όμως το ενδιαφέρον,είχαμε και διαμαρτυρίες.Σε μια έκτακτη συνέλευση,η Λίγκα αποφάσισε η ομάδα του Ιησού να μην συμμετάσχει ξανά στο πρωτάθλημα.Από τότε ο Παράδεισος κατεβάζει μια μεικτή αγγέλων,αγίων και αποστόλων.
                                          Παλιά συμμετείχε και το Καθαρτήριο στο πρωτάθλημα.Αλλά οι ομάδες του ήταν πολύ αδύναμες,ούτε για προπόνηση δεν έκαναν.Τρώγανε διψήφιο αριθμό τερμάτων.Μια φορά δέχτηκαν τριψήφιο (666 για την ακρίβεια) και ο διαιτητής αναγκάστηκε να διακόψει τον αγώνα.Εμ πως να παίξεις μπάλα όταν έχεις εξαγνιστεί για τις αμαρτίες σου;
                                           Είναι σαν να έχεις πάρει δύο λίτρα καθαρκτικό,να έχεις περάσει δύο μέρες στη τουαλέτα και να βγεις να τρέξεις κατοστάρι,γίνεται;Το Καθαρτήριο είναι σαν μεγάλο νοσοκομείο,κάτι σαν το Γενικό Κρατικό Νίκαιας,αλλά πιο καθαρό.Τεράστιες ουρές σχηματίζονται έξω από τις πύλες του.
                                           Η κάθε ψυχή περνάει απ'το γραφείο του εκάστοτε υπέυθυνου τμηματάρχη (συνήθως συνταξιούχου άγγελου ή δαίμονα που πασχίζει να συμπληρώσει το εισόδημα του),αυτός διαβάζει το ιστορικό και χορηγεί αναλόγως στον αμαρτωλό τη κατάλληλη συνταγή.
                                            Η ψυχή οδηγείται στο κελί της,τηρεί κατά γράμμα την φαρμακευτική αγωγή και..εξαγνίζεται (όποιος είναι δυσκοίλιος,θα καταλάβει καλύτερα την παρομοίωση της λύτρωσης).Όπως καταλαβαίνετε,οι ομάδες του Καθαρτηρίου αποβλήθηκαν από το πρωτάθλημα.Παίρνουν όμως δωρεάν V.I.P.  εισιτήρια.
                                             Μετά την απόσυρση της Τζήζαζ Τιμ το πρωτάθλημα απέκτησε τρομερό ενδιαφέρον.Η κούπα άλλαζε συνεχώς χέρια.Φοβερά παιχνίδι,αγωνία,ένταση,πάθος,θέαμα.Από τότε μάλιστα που επιτράπηκαν μετεγραφές θνητών,η ποιότητα ανέβηκε κατακόρυφα.Παιχταράδες γέμισαν τις δύο ενδεκάδες και πρόσφεραν μεγάλες στιγμές.
                                               Tα τελευταία χρόνια η ομάδα της Κόλασης έχει το δικό της σερί τίτλων.Με τον George Best  να χορεύει και στον άλλο κόσμο.4-1 ο τελευταίος τελικός με 3 γκολ του Ουαλού.Ο κακομοίρης ο Θωμάς δε το πίστευε,δε το πίστευε πως θα τον μαρκάρει.Ο βιρτούοζος επιθετικός εξέθεσε με κάθε τρόπο τον άπιστο Θωμά.Του τράβηκε κι αυτός ένα βαρβάτο τάκλιν από πίσω,αποβλήθηκε και ησύχασε.
                                                Στήθηκε ατελείωτο πάρτυ στις πορφυρές κοιλάδες του Inferno FC.Οι παράγοντες της πρωταθλήτριας έτριβαν τα χέρια τους "που να πεθάνει κι ο Ντιέγκο,φαλάγγι θα τους πάρουμε!".
                                                Στα αποδυτήρια των ηττημένων κατήφεια και προβληματισμός.Μάλλον θα πρέπει να περιμένουν τον Τζιοβάνι,τον Κακά και τον Κωστένογλου για να ξαναδούν κούπα..
                                                 Η εβδομάδα προετοιμασίας τελείωσε.Διευθετήθηκαν όλες οι λεπτομέρειες.Ο αγώνας θα γινόταν στο Wembley.Εναρκτήριο λάκτισμα 21:45.Γιγαντοοθόνες σε κάθε πλατεία,σε κάθε γωνιά του πλανήτη.Κάθε μέσο θα μεταδώσει το γεγονός.
                                                   Περιττό να πούμε πως οι χορηγοί στη κυριολεξία σκοτώθηκαν για το ποιός θα διαφημιστεί κατά τη δειάρκεια του παιχνιδιού.Μαζικοί φόνοι και αυτοκτονίες,ακρωτηριασμοί,εμπρησμοί,βανδαλισμοί,σοδομισμοί,
trolling,mexican standoffs,κατακλυσμός αίματος σκέπασε τις πολυεθνικές που σφαχτήκανε για την χορηγία(Super Bowl,Τσου Λου και κυανοί όρχεις).
                                                   Βρισκόμαστε λίγα λεπτά πριν ξεκινήσει ο αγώνας.Διαιτητής,ποιος άλλος;Πιέρ Λουίτζι Κολίνα.Το αρκτικό του βλέμμα κόβει την ανάσα θνητών και αθανάτων,αγγέλων και δαιμόνων.Ο Lou (my name is Lucifer,please take my hand)στις εξέδρες έκλεισε το laptop του απογοητευμένος.Έψαχνε για μετεγραφές της τελευταίας στιγμής.Όταν είδε όμως τις τιμές στο Transfer Market(τοποθέτηση προιόντος,φινέτσα όχι pretty bra και έξυπνες σίτες) δε του σηκωνόταν ούτε η  τρίαινα.
                                                   Άρχισε  να ψάχνει τις τσέπες του για εκείνη τη κάρτα απο hedge fund που κάποιος του είχε δώσει.Το ξανασκέφτηκε όταν θυμήθηκε τι τράβηξε με τον Milton Friedman.Μόλις πάτησε στη κολαση,δεν τον άφησε λεπτό ν'ανασάνει.Ιδιωτικοποιήσεις σε όλους τους τομείς,ειδικά στις παροχές υπηρεσιών,απολύσεις κτλ.Τ'αρχίδια του Lou έβγαλαν κέρατα από το πρήξιμο.
                                                   Αναγκάστηκε να φτιάξει μια νέα ειδική πτέρυγα στη Κόλαση,αποκλειστικά για τον Friedman και τους όμοιους του.Μετά σκέφτηκε να πάρει και ν'απειλήσει μερικούς παίκτες,όπως τον Μέσι,τον Ρονάλντο κτλ. "ο διάολος θα σου πάρει τη μάνα,θα σε πάρει και θα σε σηκώσει" μπας και τους βάλει στην ενδεκάδα.
                                                   Το πιο πιθανό όμως πως δε το επέτρεπαν,έπρεπε το ματς να παιχτεί στα ίσια."No cheating?That's not fair!" σκέφτηκε και βούλιαξε στο Prada παλτό του.
                                                    Οι δύο ομάδες έχουν βγει για ζέσταμα.Οι κάτω βγήκαν πρώτοι,με κοκκινόμαυρες φανέλες αλα Μίλαν.Ο αντίχριστος με look μεταξύ Ροναλντίνιο και Ντάβιντς.Οι πάνω με γαλάζιες εμφανίσεις που θυμίζουν Μάντσεστερ Σίτι.Κάποιοι αναρωτιούνται που είναι ο Θεός.Που είναι ο δημιουργός την πιο κρίσιμη στιγμή.
                                                      Η αλήθεια είναι πως ο μεγαλοδύναμος άργησε ν'ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο.Με τόσες δουλειές,που χρόνος..Περνάει τις περισσότερες ώρες του στην Αίθουσα Παρακολούθησης (εκεί που σε βλέπει ν'αυνανίζεσαι,ναι εσένα μικρέ ανώμαλε,νόμιζες πως θα τη γλύτωνες ε; ).Ένα δωμάτιο αχανές,ασύλληπτο για το ανθρώπινο μυαλό,με δισεκατομμύρια οθόνες,μια για κάθε ψυχή πάνω στο πλανήτη.
                                                       Ήταν καλοκαίρι του '86.Ο Πατήρ έκλεισε τη πόρτα και πήγε ν'αναπαυτεί.Κάποιοι αρχάγγελοι όμως ήθελαν να δουν Μουντιάλ.Μιας και δεν υπήρχαν άλλες τηλεοράσεις στον Παράδεισο,τρύπωσαν στην Αίθουσα για να παρακολουθήσουν το Αργεντινή - Αγγλία.Ο μεγάλος καθότι πανταχού παρών,τους αντιλήφθηκε και επέστρεψε για να τους τιμωρήσει.
                                                         Την στιγμή που μπήκε μέσα,έτοιμος να κατσαδιάσει τους υφιστάμενους του,ο Μαραντόνα ξεκίναγε το μεθυστικό χορό του.Απορροφημένος απ'το θέαμα,ξέχασε το θυμό του μπροστά στο ωραιότερο γκολ που μπήκε σε Παγκόσμιο Κύπελλο."Πωπωωωω!" αναφώνησε.
                                                          Οι αρχάγγελοι έντρομοι γύρισαν και τον κοίταξαν.Αντί πύρινης επίπληξης,άκουσαν τον Θεό να παραμιλά "Τι έβαλε ο κοντός ρε'συ,θεός!".Έκτοτε έγινε φανατικός ποδοσφαιρόφιλος.Έφτιαξε επιπλέον οθόνες για να παρακολουθεί τα μεγάλα πρωταθλήματα,Τσου Λου κτλ.Είναι γνωστό πως υποστηρίζει την Ίντερ (ίσως έτσι εξηγούνται οι πρόσφατες επιτυχίες της και το πως βγήκε απ'την αφάνεια..).Ακούγεται επίσης πως είναι και Λίβερπουλ.Μερικά πράγματα όμως,ούτε ο θεός δεν μπορεί να τ'αλλάξει..
                                                           Θα'θελε να είναι στο γήπεδο,κάτι οι δουλειές,κάτι τ'αρθριτικά από την εποχή του Νώε δεν επιτρέπουν πολλές μετακινήσεις.Κάθισε αναπαυτικά στην Αίθουσα να δει το τέλος του κόσμου.
                                                            Οι δύο αρχηγοί στη σέντρα.Ο Ιταλός ρέφερι στρίβει το κέρμα.Οι πάνω διαλέγουν.Ο Ιησούς επιλέγει μπάλα.Ο καραφλός σφυρίζει και το ματς ξεκίνησε.
Ο Ναζωραίος κάνει το ένα δύο με τον Μάρκο,προσπαθεί να τρυπήσει την αντίπαλη άμυνα από τ'αριστερά.
                                                             Το πρώτο ημίχρονο είναι κακό,παιχνίδι κέντρου με πολλά μαρκαρίσματα και συχνές διακοπές.Παραλίγο ν'αποβληθεί με δεύτερη κίτρινη ο Πέτρος.Άτεχνος στόπερ ο απόστολος Πέτρος,δυναμικός όμως με καλές τοποθετήσεις.Όταν ο Πρόδρομος του είπε πως θα μαρκάρει τον Αντίχριστο (αέρινος φορ με βελούδινα τελειώματα αλα Ανρί) δυσφόρησε.Και πριν ο καραφλός λαλήσει τρεις,αρνήθηκε να τον παίξει μαν του μαν.
                                                               "Δε τον μαρκάρω,δε τον μαρκάρω,δε τον μαρκάρω!" ούρλιαζε στη φυσούνα.Μετά από κανά δυό ψιλές από τον αρχηγό συνετίστηκε.Κρατάει με νύχια και με δόντια τον αντίπαλο επιθετικό μακρυά από το τέρμα.Του ξέφυγε στο'38,αλλά ο Φίλλιπας τον έκοψε.Εξαίρετος λίμπερο.
                                                   Τέλος ημιχρόνου.

Οι 22 στα αποδυτήρια.Όλοι οι κάτοικοι της γης μοιράζονται το ίδιο αγκάθι στο λαιμό.Τι θα γίνει αν ο Ιησούς χάσει;Τι θ'απογίνουμε;Θα καιγόμαστε για πάντα στη κόλαση;Θα ψηνόμαστε για μια αιωνιότητα σαν γύρος;Θα βλέπουμε χωρίς διακοπή επαναλήψεις του Ρετιρέ και Σεφερλή;
                                                   Οι σιωπηλές σκέψεις και προσευχές γεμίζουν την ατμόσφαιρα σαν κύμα γλυκού καπνού.Σ'ένα μικρό δωμάτιο στο Λονδίνο,κάποιος νιώθει δισεκατομμύρια ψιθύρους σαν πυροτεχνήματα μέσα στο μυαλό του.Κάθεται σκυφτός,το κεφάλι στα γόνατα.Όλοι σιωπηλοί,σφιγμένοι.Λες και έχουν χάσει.
                                                     O Iησούς σηκώνεται.Τεντώνεται.Δεν έπαιξε καλά στο πρώτο ημίχρονο και το ξέρει.Η ανθρώπινη πλευρά του φλέγεται.Δισεκατομμύρια σπίθες άναψαν την φλόγα της αυτοπεποίθησης.Η θνήτη φύση του είναι έτοιμη,δείχνει το δρόμο στην θεική.
"Είστε έτοιμοι να τους πατήσουμε;"Τον κοιτάζουν διστακτικά.
"Είστε έτοιμοι;2000 χρόνια παίζουν χωρίς αντίπαλο και τώρα που επιστρέψαμε θα τους αφήσουμε να κερδίσουν;Θέλετε να μας σταυρώσει μετά η κερκίδα;Στο πρωτάθλημα τους είχαμε για προπόνηση και θα κωλώσουμε εδώ;Γιατί τι νόημα έχει η βασιλεία των ουρανών κύριοι αν δε μπορείς να τους κάνεις καζούρα για μια αιωνιότητα;
                                                      Αναστήσαμε νεκρούς,κάναμε το νερό κρασί,περπατήσαμε στα νερά και δε μπορούμε να βάλουμε ένα γκολ στους άμπαλους;Εδώ πήρε η Ελλάδα το Euro και δε θα νικήσουμε τους ΠΕΛΑΤΕΣ;Μα τ'ονομά μου,μα το πατέρα μου,πάμε να σώσουμε το κόσμο,με τη δύναμη των ουρανών,με τη δύμανη του Greyskul ΠΑΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΛΙΩΣΟΥΜΕ!!!"
"Ποιος θέλει να κόψει ένα ακόμη τιμολόγιο;"Η τελευταία πρόταση τους ξεσήκωσε.
                                                      Βγαίνουν,είναι αποφασισμένοι.Βλέπεις πάνω τους μια βουβή ένταση,χιλιάδες ρίχτερ κοχλάζουν κάτω απ'το δέρμα.Οι αντίπαλοι πιο χαλαροί,διακρίνει κανείς μια φευγαλέα έπαρση,μια αύρα αλαζονείας.Ο Κολίνα σφυρίζει.Τα πρώτα 20 λεπτά είναι άκαρπα.Διακριτικό φλερτ της αντίπαλης περοχής αλλά μέχρι εκεί.
                                                       Αν η γη ήταν μια τεράστια καρδιά θα είχε ήδη εκραγεί.Η σιωπή σαν κινούμενη άμμος καταπίνει κάθε συναίσθημα,κάθε αντίδραση κι όλοι έυχονται να μη τραβήξει και την ελπίδα.'75 λεπτό.Οι πάνω έχουν τη μπάλα,πιέζουν ασφυχτικά τα αντίπαλα καρέ,δε βρίσκουν όμως διαδρόμους.Κυκλοφορούν τη μπάλα,περιμένοντας να βρεθεί η κερκόπορτα στην άμυνα.
                                                      Προσπαθούν να ρίξουν τον ρυθμό,φαντάζει σίγουρο πως όποιος σκοράρει,θα κερδίσει.Να ξεγελάσουν τον αντίπαλο όπως ο ταυρομάχος τον ταύρο.Μια κακή πάσα λίγα μέτρα πίσω από το σημείο του πέναλτι και η κατοχή χάνεται.Ο Αντίχριστος διαβάζει τη φάση,κλέβει και ξεχύνεται σαν εμετός.
                                                      Με χάρη χορευτή αποφεύγει δύο αντιπάλους.Δύο παίχτες ακόμη μπροστά του,όλοι οι άλλοι στην επίθεση.Ο Πέτρος βλέπει τον μακρυμάλλη σέντερ φορ να πλησιάζει.Για μια στιγμή διστάζει.Νιώθει το σώμα του ασήκωτο.Ένας ιδρώτας σαν οξύ χαράζει το πρόσωπο του.Είναι στα δύο μέτρα.Το βλέμμα του χαμένο,ωκεανοί σιωπής ξεχείλισαν μέσα του.Και ξαφνικά ορμάει!Φεύγει με μανία πάνω στον Αντίχριστο.
                                                       Εξακολουθεί και αισθάνεται τα πόδια του ατσάλινα.Το ατσάλι όμως κινείται σαν τρένο με σπασμένα κοντέρ και φρένα,ετοιμάζεται να εκτροχιαστεί πάνω στον επιθετικό.Αυτό είναι το πόδι που θα σώσει το κόσμο,αυτό το τάκλιν θα γράψει ιστορία,αυτός ο παίκτης θα...
                                                        Αυτός θα ήταν αν έβρισκε κάποιον,κάτι να κόψει.Ο Ρονάλντο του άλλου κόσμου περνάει τη μπάλα κάτω από τα πόδια του και συνεχίζει.Έμεινε ο Φίλιππας.Με χειρουργική ψυχραιμία κλείνει τον δρόμο του αντιπάλου.Ο Αντίχριστος κρατάει.Προσποιήσεις,αριστερά,δεξιά,περιμένει το δευτερόλεπτο που το σώμα του λίμπερο θα γείρει μερικά χιλιοστά περισσότερο προς τη μια πλευρά.Αριστερά,δεξιά,ο Φίλιππας απλώνεται,ο επιθετικός έφυγε από τα δεξιά,φάτσα με το τέρμα.Θα σουτάρει.Ο τερματοφύλακας δε βγαίνει.Αποσβωλομένος κάθεται κάτω από τα δοκάρια του.Περιμένει το θαύμα.
                                                         Το δεξί πόδι οπλίζει,όλος ο κόσμος όρθιος περιμένει να μπει η τελεία στο βιβλίο της δημιουργίας.Θα είναι άνω τελεία γιατί στο παρά ένα ο Πέτρος με τάκλιν αλά Μητρόπουλος στον Αποστολάκη ,τελειώνει τη φάση.
Ανακούφιση αλλά η αγωνία κουμπώνει τη πέμπτη ταχύτητα,λίγο πριν ανάψει και τις νιτρομπουκάλες.
                                                          Πέναλτι φυσικά.Η μπάλα στήνεται,οι παίκτες παίρνουν θέση.Ο Αντίχριστος χαμογελάει ειρωνικά.Έντεκα μέτρα χωρίζουν τη Κόλαση απ'τον Παράδεισο.Ο Κολίνα σφυρίζει.Ο εκτελεστής με αργά βήματα,σταματά,σουτάρει στ'αριστερά,ο γκολκίπερ διώχνει!  Η μπάλα στους κολασμένους,σχεδόν όλοι είναι στη μικρή περιοχή.Μπαλιά τρύπα,ο Αντίχριστος ντριμπλάρει,αδειάζει έναν,γυρίζει τη μπάλα πίσω,ξεμαρκάρεται,πάσα,σουτάρει,βρίσκει στο οριζόντιο δοκάρει,αναπηδάει στη γραμμή και πάει μέσα..
                                                           Ο Ιησούς όμως από το πουθενά με ηρωικό τάκλιν πετάει τη μπάλα έξω!Ο εκφωνητής σχεδόν λιποθυμά καθώς φωνάζει "ο Χριστός σώζει!!!".Όλος ο πλανήτης μια εξέδρα που χοροπηδά.Η ψυχολογία άλλαξε.Τελευταίες οδηγίες από τον αρχηγό."'Κόψτε τους και κάντε μου σέντρα,φεύγω μπροστά"
                                               
             
 Ο Πέτρος κόβει,βγάζει στο Ματθαίο,αυτός σηκώνει το κεφάλι και σεντράρει.Ο Τζήζαζ κατεβάζει αλα Ζιντάν.Περνάει τον πρώτο,περνάει τον δεύτερο.Είναι στη μεγάλη περιοχή,τέσσερις γύρω του,κανείς δε μπορεί να του πάρει τη μπάλα.Μέσα σε ελάχιστα τετραγωνικά,αποφεύγει τους αμυντικούς σε μια μαγική χορογραφία που θυμίζει Σαραβάκο το '91 στο Γκέτεμποργκ.
                                                              Οι κινήσεις του σκορπάνε ίλιγγο,δε μπορούν να τον σταματήσουν.Κανείς όμως γύρω του.Καμια ρωγμή κενού χώρου για να σουτάρει.Και τότε έρχεται η επιφοίτηση,η έμπνευση,η άυλη μαγεία που γίνεται ύλη,το άπιαστο αποκτά σάρκα.Η λάμψη της σύλληψης,το σώμα γίνεται πνεύμα,το πνεύμα σώμα.
                                                               Το ρολοί δείχνει '90.Ο Ιησούς σταματά,μεταξύ πέναλτυ και μεγάλης περιοχής.Γυρνά 90 μοίρες προς τα δεξία,το αριστερό μπακ κάνει προβολή να του πάρει τη μπάλα,πριν προλαβει,τη σηκώνει στον αέρα,4 μέτρα ακριβώς από πάνω του.Στρίβει το σώμα του άλλες 90 μοίρες,βάζοντας πλάτη τους αντίπαλους αμυντικούς και το τέρμα.
                                                Πηδάει,λυγίζει το δεξί πόδι καθώς αιωρείται και σαν να πατάει σ'ένα αόρατο σκαλί σηκώνεται ακόμα πιο ψηλά.Δύο μέτρα πάνω από το έδαφος τεντώνεται,οριζοντιώθηκε.Το κεφάλι παίρνει κλίση προς τα κάτω,το δεξί πόδι λύνεται,η μπάλα στη φθίνουσα πορεία συναντά το πέλμα.
                                                Άπαντες έκθαμβοι.Μια σκηνή που ο Μεσί-ας πάτησε το slow motion στους νόμους της φυσικής και μόλις το πόδι του φίλησε το δέρμα της στρογγυλής θεάς,πάτησε απότομα το fast forward.Σαν πυροβολισμός ακούστηκε το σουτ,καραβολίδα στο γάμα,0-1.
                                                 Σιωπή,μια διαφορετική σιωπή αντήχησε.Τα δέυτερολεπτα πριν τον οργασμό.Ποτέ και πουθενά δεν πανηγυρίστηκε έτσι ένα γκολ.Ένας αιώνας πποδοσφαιρικών πανηγυρισμών σε μια στιγμή.Ο Κολίνα πριν σφυρίξει τη λήξη,δείχνει κίτρινη στον Ιησού.Ο σκόρερ με πανηγυρισμό Ραβανέλι,σήκωσε τη μπλούζα,τη φόρεσε στο κεφάλι και έφυγε προς τις εξέδρες.Το t-shirt από κάτω έγραφε "ο θεός συγχωρεί,εγώ όχι".Ο αντίπαλος τερματοφύλακας διαμαρτυρόταν για άσεμνη χειρονομία,ζητάει κόκκινη από τον διαιτητή,λέει πως ο Ιησούς του είπε "Λάβετε,φάγετε το σώμα μου" και του έδειξε χαμηλά.
                                                   Το παιχίδι τελείωσε,οι καλοί νίκησαν,οι κακοί εξαφανίστηκαν.Βασίλεψε παντού ειρήνη,αγάπη,καλοσύνη και αρετή.Ζήσαν αυτοί καλά και'μεις καλύτερα.
                                                    Κάθε ντέρμπυ όμως έχει και τρίτο ημίχρονο.Στο Παράδεισο η κατάσταση θύμιζε Βραζιλία (χωρίς τις ξετσίπωτες) και Ελλάδα του 2004 (χωρίς τα μπρόστυχα συνθήματα).Εκτάκτως σταμάτησαν οι αγγελικές ψαλμωδίες και παντού ακουγόντουσαν κραυγές,remix του Σήκωσε το διανθισμένο με τη ατάκα του Βέγγου "πελάτες μου",Queen,Savatage,Saviour Machine και Τάσος Μπουγάς.
                                                     Στη κόλαση ακόμα τους δέρνουν.Σαν τους παίχτες του ΠΑΟ μετά τη Ριζούπολη.Και η γη συνέχιζε να γυρίζει σαν μπάλα ποδοφαίρου..
                                                               
                                         Εnd Credits

                                                   
                                                   

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

Flavor of the month

                             Blow Out (1981)

Ο Jack Terry είναι τεχνικός ήχου,εργάζεται σε εταιρεία παραγωγής θρίλερ.Ο παραγωγός δεν είναι ευχαριστημένος από τη δουλειά του και του ζητάει να βρει καλύτερα ηχητικά εφέ για την τελευταία ταινία.Ο Jack πηγαίνει μια νυχτερινή βόλτα στο πάρκο έχοντας μαζί τον εξοπλισμό του.Ψάχνοντας για ήχους βλέπει ένα αυτοκίνητο να φεύγει από τη πορεία του και να πέφτει στη λίμνη.
                                         Βουτάει στο νερό και σώζει τη Sally.Ο δεύτερος επιβάτης (γερουσιαστής και υποψήφιος πρόεδρος) είναι νεκρός.Sally και Jack φυγαδεύονται από το νοσοκομείο,οι συνεργάτες του γερουσιαστή προσπαθούν να κουκουλώσουν την υπόθεση.Κανείς δε πρέπει να μάθει πως υπήρχε κι άλλος επιβάτης στο αυτοκίνητο και μάλιστα πόρνη.
                                         Ο Jack ακούει τη κασέτα από το βράδυ του ατυχήματος.Ανάμεσα στους ήχους εντοπίζει πυροβολισμό.Αποφασίζει να το ψάξει περισσότερο.Ο ιστός αρχίζει να υφαίνεται γύρω του..
                                             Αν και πήρε θερμές κριτικές,το Blow Out δε πήγε καλά εισπρακτικά.Παρότι ψιλοξεχασμένη σήμερα και στη B side λίστα της φιλμογραφίας του De Palma,η ταινία είναι από της καλύτερες του Αμερικανού.
                                              Με τη αύρα και το πνεύμα των 70's και ανάλογων ταινιών (Three Days Of The Condor,All The President's Men,The Conversation) να τραβάει τις γραμμές σ'ενα καμβά που όλο και σκοτεινιάζει.Travolta και Allen απόλυτα πειστεικοί ενώ ο Lithgow είναι ανατριχιαστικός χωρίς καν να προσπαθεί.
                                              Η πραγματική ομορφιά του Blow Out όμως είναι η ατμόσφαιρα του.Όσο κυλάνε τα λεπτά,νιώθεις τους τοίχους να πλησιάζουν,ένα αόριστο συναίσθημα ασφυξίας να γίνεται όλο και πιο έντονο.Οι κωμικές σκηνές (με τη παραγωγή του σαπιοθρίλερ) δίνουν ανάσες πριν η πλοκή σε βουτήξει πιο βαθιά στο αναπόφευκτο.
                                                Στη σκιά του φιλμ,παράλληλα με την πλοκή βλέπουμε και πως γυρίζεται μια ταινία,μια ιδέα (a film within a film) που ο De Palma προσπάθει ν'αναπτύξει στο Body Double ανεπιτυχώς.
                                                 Ο Τarantino το έχει στη λίστα με τις αγαπημένες του ταινίες.Kαι μπορεί ως σκηνοθέτης εδώ και χρόνια να μη μου λέει και πολλά,αλλά σίγουρα έχει γούστο στις ταινίες και τις μουσικές.




                        Brooklyn's Finest (2009)
Brownsville,μια από τις πιο σκληρές γειτονιές του Brooklyn.65 τμήμα.Οι ζωές τεσσάρων ανθρώπων,οι δυσκολίες,το κόστος των επιλογών και τέσσερις πορείες που καταλήγουν σε μετωπική.
                                     Brooklyn's Finest ή και Training Day 2.Άνετα καταλήγεις στον συνειρμό,με τον χαρακτήρα του Hawke να μοιάζει με τον  διεφθαρμένο Jake Hoyt,μερικά χρόνια μετά από τα γεγονότα του Training Day.
                                                Πέρα όμως από τους συνειρμούς και τις ομοιότητες,το φιλμ είναι αυτόφωτο.Ο Fuqua επιστρέφει στο κινηματογραφικό του φυσικό περιβάλλον.Κινείται με άνεση και οικειότητα στα παραμορφωμένα σημεία της πόλης,συλλαμβάνει εικόνες του αστικού τοπίου με Scorseseικο πνεύμα.Καλό θα ήταν να επικεντρωθεί σε αυτό το είδος ταινιών,το έχει και ν'αφήσει τις Die Hard τσιχλόφουσκες τύπου Shooter και Olympus Has Fallen.
                                                 Το σενάριο σε άλλα χέρια πιθανόν να κατέληγε σε κάτι μέτριο.Έτσι κι αλλιώς δε μιλάμε για το σενάριο του αιώνα.Ο Fuqua από τη μια και οι ερμηνείες από την άλλη ανεβάζουν το φιλμ μισό σκαλοπάτι πριν από το Training Day.
                                                  Δε μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον (ο Hawke μάλλον είναι καλύτερος ηθοποιός από τους υπόλοιπους) και αυτό είναι στα συν της ταινίας.Τέσσερις χαρακτήρες που μοιράζονται τη σκυτάλη,ξεδιπλώνουν συναισθήματα και υπόθεση και μας οδηγούν σ'ένα δυνατό φινάλε.
                                                   Αδυνατώ να καταλάβω γιατί δεν έκανε μεγάλη επιτυχία.Αγνοείστε για άλλη μια φορά τους κριτικούς και δείτε ένα από τα καλύτερα crime films της τελευταίας πενταετίας.


                        Columbus Circle (2012)

 Η Abigail Clayton ζει μόνη της,εντελώς απομονωμένη από τον κόσμο.Κανείς δεν την έχει  δει στο κτήριο που μένει.Όταν η ηλικιωμένη γειτόνισσα βρίσκεται νεκρή,η ιδιωτικότητα της ταράζεται.Πρώτα ένας αστυνομικός που μπαίνει σχεδόν με το ζόρι στο διαμέρισμα της για να τις κάνει ερωτήσεις.Ακολουθούν οι νέοι ένοικοι δίπλα,που με τους καυγάδες τους δεν την αφήνουν να μείνει αμέτοχη.Η Αbigail Clayton έχει πολλούς λόγους για την απομόνωση της,εκτός από την αγοραφοβία της.
                                           Ανεξάρτητη παραγωγή από εταιρεία που δεν υπάρχει πια,βγήκε κατευθείαν σε DVD.Ανάμεσα στα δεκάδες σάπια προιόντα που πηγαίνουν στα ράφια των DVDάδικων,βρίσκει κανείς που και που,μικρούς σβώλους χρυσού.
                                            To Columbus Line δεν θα σας αφήσει άγρυπνους για νύχτες,ούτε θα σας αλλάξει τη ζωή. Για το budget του όμως είναι ένα καλοστημένο θρίλερ.Έχει την φωτογραφία του,ικανοποιητικές ερμηνείες (η Blair πολύ καλή ως αγοραφοβική),έχει τις ανατροπές του.Επειδή είμαι λάτρης των ανατρεπτικών φινάλε,η ταινία τραβάει royal flush στο τέλος,κλέβει τις εντυπώσεις και την ανεβάζει πάνω απ'τον μέσο όρο.
                                             Τα 90  λεπτά είναι γεμάτα,αν όμως είχε ένα ημίωρο ακόμα,ν'αναπτυχθούν κι άλλο οι χαρακτήρες,ίσως και η πλοκή να κάνει μερικές στροφές παραπάνω,θα μιλάγαμε για ένα μικρό αρίστουργημα.Ένα πιο λουσάτο remake με καλύτερους συντελεστές είναι ευπρόσδεκτο.Nonetheless well played


                                            The Cult Files
                         Black Dynamite (2009) 

 Βετεράνος του Βιετνάμ και πρώην C.I.A.,ο Black Dynamite αναγκάζεται να επιστρέψει στη δράση για να καθαρίσει τους δρόμους από τα ναρκωτικά και να βρει τον δολοφόνο του αδερφού του.                                     
 Κανονικά δε χρειάζεται να γράψω τίποτα.  Τώρα που ξέρετε,αγοράστε,νοικιάστε,κατεβάστε,σκοτώστε,κλέψτε.Η καλύτερη,γαμηστερότερη  blaxploitation παρωδία που βγήκε ποτέ.
Όλα τα B-,Z- movies των 70's μαζί δεν είναι τόσο αστεία,μαγκιόρικα και στυλάτα όσο ο B.D.Τι να πρωτοπεριγράψω..;Τις απίστευτες σκηνές δράσεις;Το μπρόστυχο soundtrack;Τις ατάκες που θα σας στείλουν για μεταμόσχευση νεφρών;Ό,τι ο Black Dynamite δέρνει όλους τους action heroes μόνο με την αφάνα του;
                                                Ο Michael Jai White στέλνει τα cultoμετρα για ευθανασία  και αφήνει το θεό να κλαίει στη γωνία σαν βιασμένο κοριτσάκι.
 Όσοι γουστάρετε,ρίξτε βλέφαρο και στην animated σειρά και προσευχηθείτε σε όλους τους θεούς που ξέρετε να βγει το sequel.Dynamite,dynamite!

                                        Song of the day
 

 

 

Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

Gordon Gekko

Αφού ασχολήθηκε με τις πληγές και τις μαύρες σελίδες των Η.Π.Α. εκτός των συνόρων,το 1986 ο Oliver Stone έστρεψε τη κάμερα μέσα στη χώρα.
                                      Η αρχική ιδέα πέρασε από διάφορες μεταμορφώσεις μέχρι να  γίνει Wall Street.Στη πρώτη του μορφή το σενάριο είχε να κάνει με σκάνδαλα σε quiz shows στα 50s.O Stone προτίμησε το χρηματιστήριο.Μετά από αρκετές διαδρομές (και αφού σκηνοθέτης και σεναριογράφος επισκέφθηκαν αρκετά επενδυτικά γραφεία) το φιλμ άρχισε να σχηματίζεται.
                                         Building an icon


                                    Ο Gekko είναι ένα κολάζ από διάφορα πρόσωπα και γεγονότα.Αφετηρία ένα σκάνδαλο του 1985 και πρώτο καλούπι ο Ivan Boesky .Η έμπνευση για την διαβόητη ατάκα - σλόγκαν της ταινίας "Greed,for a lack of a better word ,is good" βρίσκεται σε ομιλία που έδωσε ο Boesky το 1986 στο Berkeley School Of Business.
"I think greed is healthy. You can be greedy and still feel good about yourself" κατά λέξη.Ωραία ιδρύματα και ωραίοι τύποι..
                                     Η διανομή πέρασε και αυτή από σαράντα κύματα,οι Beatty & Gere αρνήθηκαν τον ρόλο του Gekko.Ο Stone κατέληξε στον Douglas για τον οποίο υπήρχαν πολλές αμφιβολίες.
Σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής δικαιώθηκαν με τον Douglas να κερδίζει και Όσκαρ.
                                        Το Wall Street δεν κριτικάρει τον καπιταλισμό,είναι μια κριτική ματιά στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και ένας φόρος τιμής στο χρηματιστή πατέρα του Stone.
                                   Η ταινία πιάνει τον παλμό της εποχής και παρουσιάζει αρκετά πειστικά το τέρας που γιγαντώνεται και καταλήξαμε εδώ που είμαστε.Μέσα της δεκαετίας του 80,το πρότυπο του γιάπη στο ζενίθ του,οι χρηματιστές είναι οι σύγχρονοι χρυσοθήρες και ο πυρετός μεταδοτικός και αδηφάγος.
                                    Ο νεαρός φιλόδοξος Bud Fox που βιάζεται ν'ανέβει προσπαθεί να πλησιάσει τον Gekko.Το παιχνίδι λέγεται απληστία και δεν έχει παρά έναν μόνο κανόνα.Get rich or die tryin'
 οπως είπε και κάποιος άλλος φιλόδοξος 18 χρόνια αργοτερα.
                                     Υποκριτικά το φιλμ είναι άψογο.Ο Sheen στη καλύτερη στιγμή του,ενώ οι σκηνές με τον πατέρα του,λόγω της πραγματικής τους σχέσης,έχουν ξεχωριστή συναισθηματική ένταση.Ακόμη και η Hannah που κακοπέρασε στα γυρίσματα (και δεν έχει δει ποτέ τη ταινία όπως δήλωσε) είναι ένα πολύ πειστικό material girl.
                                      Το Wall Street είναι όμως ο Gekko (οι ιδιότητες της σαύρας Gecko  δημιουργούν χαμογελαστούς συνειρμούς για τα κριτήρια επιλογής του ονόματος).
Οι επιτυχημένοι ηθοποιοί έχουν ένα ρόλο έμβλημα,ένα ρόλο που ο περισσότερος κόσμος θα τους ταυτίσει με αυτόν.Οι μεγάλοι ίσως έχουν παραπάνω.
                                      Για τον Douglas ο ρόλος ζωής ήταν ο Gekko.Έδωσε σάρκα και φωνή σε μια διαχρονική φιγούρα,στο κινηματογραφικό αρχέτυπο της απληστίας.Δε γίνεται να μην θαυμάσεις την ερμηνεία του Douglas.Δε γίνεται να μην αντιπαθήσεις τον Gekko.Με το φιλμ να είναι τραγικά επίκαιρο,τα αρνητικά συναισθήματα που γεννά ο Mr.Greed ανεβαίνουν στο κύβο.
                                       Όσες φορές εμφανίζεται στα 126 λεπτά του φιλμ,γράφει το εγχειρίδιο της βδέλλας.Δεν είναι τυχαίο πως ακόμη και σήμερα,υπάρχει κόσμος που  πλησιάζει τους Douglas,Sheen και τον σεναριογράφο για τους πουν πόσο τους επηρέασε η ταινία και πως ήταν η έμπνευση για γίνουν χρηματιστές.
                                        Για να κλείσουμε με το φιλμ,το Wall Street παρουσιάζει αρκετά πειστικά την εξάπλωση μια ιδεολογίας που δύσκολα θα ξεμπερδέψουμε μαζί της.Ο εύκολος πλουτισμός,ο ατομικισμός,η αποθέωση της ύλης και στο βάθος ο νεοφιλελευθερισμός με τα χιλιάδες πλοκάμια παρουσιάζονται με όλη τους τη λάμψη αλλά με τη μισή ασχήμια.
                                        Αν θέλουμε να γίνουμε πιο αυστηροί,ο αριστερός (μη με ρωτήσετε τι σημαίνει αυτό στην άλλη άκρη του Ατλαντικού,ακόμα δεν έχω καταλάβει) Stone γίνεται αφελής προς το τέλος.Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί επενδυτές,όπως δεν υπάρχουν και πονόψυχοι χρηματιστές.
What's worth doing is worth doing for money όπως θα έλεγε και ο Gordon.
                     Και λίγα λόγια για το sequel

Η οικονομική κρίση είναι εξαιρετική πρώτη ύλη για ταινία.Ένας ικανός σκηνοθέτης και με επιτυχημένη προυπηρεσία σε ανάλογα θέματα όπως ο Stone θα μπορούσε να γυρίσει κάτι με κριτικό πνεύμα αλλά και καλλιτεχνική αξία.
                                       Αντί αυτού διάλεξε την εύκολη λύση.Πάτησε στην επιτυχία του 1987,ελπίζοντας πως η πρώτη ταινία θα λειτουργήσει ως κράχτης και θα δώσει λίγη από τη λάμψη της και ώθηση.Το μόνο που κατάφερε ήταν να προσθέσει άλλο ένα φιλμ στη λίστα με τα αχρείαστα sequel.
                                        Η προσέγγιση επιπέδου δημοτικού.Η αφέλεια συνεχίζεται με τους καλούς και τους κακούς επενδυτές.Το Money Never Sleeps είναι δυστυχώς ένα χλιαρό δράμα με ολίγη από χρηματοπιστωτικά.Η επανασύνδεση του Gekko με τη κόρη του αδιάφορη και εκνευριστική.Η ηθοποιός που υποδύεται τη κόρη του ακόμη πιο εκνευριστική και άταλαντη.
                                        Τη χρυσή κουράδα όμως τη παίρνει η Σια η Λεμπέφ.Ο πολυατάλαντος αυτός νέος μπορεί να ήταν καλός για τους Transformers (όπου κανείς δεν έδωσε σημασία στην ερμηνευτική του ανεπάρκεια λόγω των εφέ) αλλά σε σοβαρές ταινίες θα πρέπει να πηγαίνει μόνο ως θεατής.
                                         Ο Brolin αν και είχε ρόλο καρικατούρα,έχει προοπτικές ως κακός σε μελλοντικές ταινίες,θα μπορούσε να παίξει τον Gekko νέο σε prequel.Ο Langella δυστυχώς είχε λίγο χρόνο στην οθόνη ενώ ο παππούς που σφύριζε ήθελε κλωτσά στα μάτια.
                                          Ο Douglas το πάλεψε με μέτριο σενάριο,αλλά κάποια πράγματα γίνονται μια φορά (εκτός αν σε λένε Depp και παίζεις τον Jack Sparrow ;-D).Η ανατροπή λίγο πριν το τέλος έδωσε λίγη ζωή στην ημιθανή πλοκη,η ανατροπή της ανατροπής έθαψε κάθε ελπίδα κάτω από πολλά στρώματα φέτας και κοπριάς.Η cameo εμφάνιση του Sheen ήταν η καλύτερη φάση του αγώνα.Greed Never Sleeps,ε Όλιβερ;

                 Τι έμαθα από τον Gordon Gekko

1.Ο Gekko δεν είναι φίλος σου.Δε ξέρω αν τύποι σαν αυτόν έχουν φίλους.Μάλλον σχηματίζουν αγέλες όταν το θήραμα είναι πολύ μεγάλο για έναν και αφού το σκοτώσουν,μετά τρώγονται μεταξύ τους.Ο κόσμος χωρίζεται σε αποκτήματα,αυτά που έχουν,αυτά που δεν χρειάζονται και αυτά που θέλουν.Το λέει καθάρα άλλοστε,If you need a friend, get a dog.





2.Ο Gekko δεν είναι φίλος σου.Αν αρχίσει να μιλάει για σένα ν'ανησυχείς.Αν σε επαινεί ν'ανησυχείς.Αν μιλάει αρνητικά ν'ανησυχείς περισσότερο.Να θυμάσαι,είσαι απλά ένα τρόπαιο στο παιχνίδι,bulls make money. bears make money. P.I.G.S.? They get slaughtered.

3.O Gekko λέει ψέματα ακόμη κι όταν λέει αλήθεια.Όταν μιλάει για ελευθερίες,δικαιώματα,ιδανικά,μιλάει για τη δική του ελευθερία,τα δικά του δικαιώματα,τα δικά του ιδανικά.Όταν σου λέει πως η οικονομία δεν είναι θέμα πολιτικής,σου λέει ψέματα.Η οικονομία είναι θέμα πολιτικής ,ο καθένας τη βλέπει από το δικό του ιδεολογικό πρίσμα.
                                     Όπως λένε γνώστες του αθλήματος,τα οικονομικά δεν είναι επιστήμη,έχουν  καταντήσει κάτι άλλο.Όταν κακέκτυπα του Gekko σου λένε για το υπερτροφικό κράτος και τις πελατειακές σχέσεις του,σε δουλεύουν.Γιατί μιλάνε για τα αφεντικά τους και κανείς από αυτούς δε πριονίζει το κλαδί που κάθεται.Απλά σε βρήκαν μαλάκα και σε δουλεύουν.

4.Ο Gekko λέει ψέματα.Έχει όλη τη χλωρίδα και τη πανίδα των Μ.Μ.Ε. για να σου περάσει στο μυαλό αυτό που θέλει,με χίλιες διαφορετικές φωνές που λένε με διαφορετικό τρόπο το ίδιο πράγμα.Η ελευθερία του λόγου υπάρχει μόνο γι'αυτούς που τη φιμώνουν.Σε βομβαρδίζουν με τόνους μαλακίας και μετά δε μπορείς να ξεχωρίσεις το Α από το Β. The most valuable commodity I know of is information.Ψάξε να τη βρεις άρχισε να ξεχωρίζεις την ήρα από το στάρι.

5.Ο Gekko έχει τους περισσότερους από αυτούς που ψηφίζεις στο συρτάρι του γραφείου του.Αν σου πέφτει βαριά η αντίδραση στους δρόμους,τουλάχιστον δυσκόλεψε τον.Σταμάτα να παίρνεις στα σοβαρά τα χάμστερ που σου σερβίρουν στη τηλεόραση,όλους αυτούς τους βλαχογιάπηδες και τους ταγαροσαμουράι που εκπροσωπούνε τον ιδιωτικό τομέα.Στο λένε καθαρά,πόσο πιο λιανά να στο κάνουν;
                                   Να θυμάσαι " Stop telling lies about me and I'll stop telling the truth about you".Έτσι παίζεται το παιχνίδι.

6.Ο Gekko είναι ανίκητος,ξέρει γιατί;Γιατί το τέλειο έγκλημα είναι νόμιμο.Το τελειότερο δε είναι ο ίδιος ο νόμος.Οι νομοθέτες σου γράφουν νόμους κατά παραγγελία σαν γκαρσόνια,
καθ' υπαγόρευση σαν γραμματείς καθισμένες στα πόδια του αφεντικού,λίγο πριν τη πίπα.Greed is good and now is legal.

7.O Gekko είναι ανίκητος ζει κάτω απ'το δέρμα σου.Η φωνή σου είναι δική του,οι ιδέες σου είναι ιδέες σου,τα όνειρα σου είναι όνειρα του.Use your illusion,abuse their illusion.Η μεγαλύτερη νίκη όλων των Gekko αυτού του κόσμου είναι πως σε έπεισαν ότι μπορείς και εσύ να γίνεις σαν αυτούς.
                                          Η νίκη αυτού του καπιταλισμού είναι πως έφαγες το λαμπερό δόλωμα αμάσητο.Μην πειράζεις τίποτα,γιατί θα στερήσεις από τον εαυτό σου και τους άλλους την ευκαιρία.Ναι η απληστία είναι καλή.Μέχρι να πετύχεις μπορείς να βλέπεις τις ζωές των άλλων σαν λιγούρης ματάκιας.
                                           Μέχρι να πετύχεις μπορείς να αυνανίζεσαι σωματικά και πνευματικά με αυτούς που δε θα φτάσεις ποτέ.Μέχρι να πετύχεις θα διαιωνίζεις την απάθεια,την άγνοια και την μιζέρια.Μέχρι να πετύχεις η αδιαφόρια σου θα έχει καταστρέψει το παρόν και το μέλλον,το περιβάλλον,τις συνθήκες για μια καλύτερη ζωή.
                                            Μέχρι να πετύχεις,θα είναι πολύ αργά για να καταλάβεις πως το κουκούλι που συντηρείς δε θα σε κάνει πεταλούδα.Η ψευδαίσθηση της επιτυχίας είναι η πραγματικότητα της αποτυχίας σου,ατομικοί παράδεισοι,συλλογικές δυστοπίες.Στο είχε πει ο Gekko αλλά δε το έπιασες
                                             
"The richest one percent of this country owns half our country's wealth, five trillion dollars. One third of that comes from hard work, two thirds comes from inheritance, interest on interest accumulating to widows and idiot sons and what I do, stock and real estate speculation. It's bullshit. You got ninety percent of the American public out there with little or no net worth. I create nothing. I own. We make the rules, pal. The news, war, peace, famine, upheaval, the price per paper clip. We pick that rabbit out of the hat while everybody sits out there wondering how the hell we did it. Now you're not naive enough to think we're living in a democracy, are you buddy? It's the free market. And you're a part of it."

8. It's all about bucks, kid. The rest is conversation.

9. I'm talking about liquid. Rich enough to have your own jet. Rich enough not to waste time. Fifty, a hundred million dollars, buddy. A player. Or nothing.Έχεις σκεφτεί γιατί και πως υπάρχουν δεκάδες τέτοιοι τύποι;Γιατί υπάρχουν εκατομμύρια μαλάκες σαν εσένα και ζουν εις βάρος σου,ροκανίζοντας τους τόκους απ'την παθητικότητα σου.

10.Ο Gekko είναι ανίκητος γιατί πιστεύεις πως είναι έτσι.Όταν σταματήσεις να φαντασιώνεσαι πως τον βλέπεις στον καθρέφτη,τότε θα καταλάβεις πως  η ήττα είναι το πρώτο βήμα για τη νίκη.Ως τότε κάνε τον NINJA..

                            Tune of the day 
 
    
                                    

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Vs

Βαριέμαι να γράψω.5 - 6 κείμενα σαπίζουν στα συρτάρια του μυαλού μου ενώ ένα αφιέρωμα στα X-Files έχει χαθεί εδώ και ενάμιση χρόνο στα δίδυμα φεγγάρια Orxeis του πλανήτη Xysta στο γαλαξία Plixis.Οπότε αφού είδα και το Man of Steel,λέω να τρολάρω λίγο για ταινίες-μεταφορές comic,ηθοποιούς,σκηνοθέτες μπλαμπλα.
                                    Όλοι εναντίον όλων,αλα Street Fighter και Mortal Kombat ( εξού και ο τίτλος).
        Batman Vs Batman Vs Batman Vs Batman
Mirror Match όπως λεγόταν στο πρώτο MK.Τι έχουμε εδώ;4 πολύ καλούς ηθοποιούς.Ας ξεκινήσουμε από τα χαμηλά

 O Clooney ήταν διπλά άτυχος.Έπαιξε στη χειρότερη ταινία μέχρι στιγμής,ένα δίωρο διαφημιστικό για παιχνίδια που έκανε τη cult σειρά του 60 να μοιάζει με το Spawn.Κυρίως δε του πήγαινε με τίποτα ο ρόλος.
                           Ο κύριος George είναι ιδανικός για μπον βιβέρ τύπους,χλίδα,φινέτσα και  Ocean's Eleven αλλά όχι για μάσκες,κολάν και στολές που είχαν και ρώγες.Πάλι καλά που δε του έθαψε την καριέρα το Πάμε Jumbo του Schumacher..
                       Κοίτα με στα μάτια.Στα μάτια είπα
Ο Kilmer δεν ήταν κακός.Απλά έπαιξε σε μια μέτρια ταινία που ξεχάστηκε.Ο Schumacher προσπάθησε να ισορροπήσει την αισθητική του Burton και του παιχνιδάδικου με μέτρια αποτελέσματα,χωρίς όμως το χάλι της επόμενης ταινίας.
                                 O συμπαθής Val βάδισε στα χνάρια του Keaton σε μια αξιοπρεπή ερμήνεια.Επίσης τον ακολούθησε και στη Β' εθνική του Hollywood,καθώς εδώ και χρόνια χαραμίζεται σε αρπαχτές.Κρίμα γιατί μιλάμε για καλό ηθοποιό.Αα και που'σαι Val,χαλάρωσε με τη μάσα γιατί σε λίγο δε θα βρίσκεις ρούχα ούτε σε μάντρα με Zεπέλιν.
Two men standing.Ο Bale είναι πιθανότατα καλύτερος ηθοποιός από τους υπόλοιπους.Κατά την ταπεινή μου άποψη όμως είναι ο δεύτερος χειρότερος Batman μετά τον Clooney.Μα το μάτι της Θαντέρα πως του ήρθε να παίξει το Batman με φαρυγγίτιδα;Ένας πόυστης δε βρέθηκε στα γυρίσματα να του το πει;
                                    Κάθε φορά που τον έβλεπα με στολή νόμιζα πως θα βρεθεί κάποιος να του δώσει μια Halls. Ρε Christian είναι απλά τα πράγματα,μπορούσες να δεις τον Keaton ή την καταπληκτική animated σειρά των 90s για να πάρεις ιδεές,πως ν'αλλάζεις λίγο τη χροία σου.Δε χρειαζόταν ν'ακούγεσαι σαν τον Βασίλη Καρρά μετά από τελικό κυπέλλου και 3 πακέτα τσιγάρα.
                                    
                           And the winner is...
 Δεν υπάρχει αγώνας,ο Keaton μέχρι στιγμής είναι ο καλύτερος.Αρκτικός,λακωνικός,με το βλέμμα ψυχωτικού που σιγοβράζει.Χωρίς υπερβολές,φαρυγγίτιδες και φανφάρες.Μακάρι να τον κάναμε πάλι νέο να μπορούσε να ξαναπαίξει.Flawless victory (Ο Αdam West είναι εκτός συναγωνισμού).
                            Joker Vs Joker
Μακάρι να ήταν ζωντάνος ο άνθρωπος,να συνέχιζε να κάνει ταινίες,να μεγάλωνε τη κόρη του.Ήταν καλός ως Joker,μέχρι εκεί όμως.Η αυτοκτονία του ήταν το καύσιμο για να γραφτούν απίστευτες υπερβολές."Ποιος Hannibal" και τέτοια.
                                    Μιλάμε για μια από τις πιο υπερεκτιμημένες ερμηνείες στην ιστορία του κινηματογράφου.Δεν είδα κανέναν Joker πουθενά.Έναν ψυχάκια κακό αστυνομικού θρίλερ με λιωμενό make up μόνο.Με δύο τρεις καλές ατάκες.
                                     Για να μη φλυαρώ,η προσέγγιση του Nolan στο Batman ήταν καταστροφική,αλλά  αυτόν θα τον περιλάβω πιο κάτω.
Δεν ακούω κουβέντα.Δεν υπάρχει ντέρμπυ.Ο Ledger έχει χάσει από το αεροδρόμιο.Απλά και λιτά,αν υπήρχε ο Joker θα ήταν ο Nicholson.Με το ένα πόδι στο comic,το άλλο στη φωλιά του κούκου και το χαμόγελο που θα έστελνε τον σατανά για ψυχανάλυση και μιλάμε ακόμα για συγκρίσεις;
                                         Παίρνοντας μεγάλο ρίσκο εκείνη την εποχή,ο Nicholson κατάφερε να πλάσει μια διαχρονική φιγούρα κακού,εκεί που άλλοι θα έσπαγαν τα μούτρα τους.Ακόμα και με τη γκαρνταρόμπα - μετωπική Ταμτάκου Φλωρινιώτη.
                                         Καρτουνίστικο ντελίριο όταν γινόταν αστείος,πιο τρομακτικός κι από εφιάλτη που ξύπνησε δίπλα σου όταν σκοτείνιαζε.
Vicki Vale:You are insane!
Joker :I thought I was a Pisces!   
                                          I rest my case
           Superman Vs Superman Vs Superman
Τις παιδικές αναμνήσεις δε μπορείς να της νικήσεις,ούτε να τις εξηγήσεις.Ο Reeves θα είναι πάντα ο Supes στο παιδικό κομμάτι της καρδιάς.Μπορεί οι ταινίες του να μοιάζουν αστείες τώρα (και είναι),μπορεί να μοιάζει λαπάς με φτηνό αποκριάτικο κουστούμι σε σχέση με τον φετινό τουμπανιασμένο (και ήταν) αλλά ήταν γεννημένος να παίξει αυτό το ρόλο.Λες και βγήκε από το κινούμενο σχέδιο του 30.
                                         Τέλειος ως Clark Kent.Όχι,δε τις νικάς τις αναμνήσεις.Ήταν σίγουρα καλύτερος ηθοποιός από αυτούς που ακολούθησαν.
                                          Ο δεύτερος έμοιαζε με βελτιώμενο σωματικά κλώνο του Reeves.Τίποτα περισσότερο,τίποτα λιγότερο.Ο καινούργιος είναι άμπαλος,κρίμα που δεν υπάρχουν τουμπανόσκονες και για το ταλέντο..
                           Διπλό perfect για τον εκλιπόντα,R.I.P.
                     Spiderman Vs Spiderman

Andrew Garfield?Δεν ήξερα πως τον γάτο τον λένε και Αντρέα..

Και λίγα λόγια για τους σκηνοθύτες...
 Ο Nolan είναι εξαιρετικός σκηνοθέτης.Τον Batman όμως τον γάμησε.Με εξαίρεση τη πρώτη ταινία,του γάμησε το σπίτι.
Ρεαλιστική προσέγγιση σε δισεκατομμυριούχους που ντύνονται νυχτερίδες;Είδα δύο αστυνομικές ταινίες που απλά ο καλός και οι κακοί φόραγαν κουστούμια.
                                             Τι να πρωτοπώ;Για τη προπαγάνδα;Για τις άθλιες σκηνές δράσεις σε μια τέτοια παραγωγή;Να μη το κουράζουμε,πάρτε τις ιστορίες του Miller,δώστε τις στον Rodriguez ή στον Snyder να τελειώνουμε.
  20 χρόνια μετά ο Burtonικος Batman παραμένει γοητευτικός.Μπορεί να φαίνονται οι ρυτίδες του (στα εφέ,τα σκηνικά και τις μάχες) η ομορφιά του όμως δεν έχει ξεθωριάσει.
                                       Ο Burton έκανε δικιά του τη Gotham City.
Την έντυσε με την γκοθιάρικη αισθητική του και ενώ παρουσιάσε κάτι εντελώς δικό του,η χάρτινη καταγωγή της ιστορίας ήταν παντού παρούσα μέσω των εικόνων του.
                                        Η μεγάλη μαγκιά του όμως ήταν οι χαρακτήρες.Πίσω απο τον Joker,τον Πιγκουίνο και την Cat Woman υπήρχαν άνθρωποι,συναισθήματα - έστω και παραμορφωμένα - και όχι καρικατούρες.
                                         Ο 55χρονος σκηνοθέτης ήταν τυχερός γιατί είχε και εξαιρετικούς ηθοποιούς.Πως θα γύριζε τώρα τον Batman άραγε;Ειδικά τις ιστορίες του Miller..Χμμμμ
O Singer παρουσίασε μια μοντέρνα,ρετουσαρισμένη έκδοση του Superman\Reeves.Δεν ήταν κακό αλλά κάποιες στιγμές θύμιζε διασκευή.Ακόμα και ο Spacey φάνηκε σαν καραφλός Hackman.
                               O Snyder είναι ικάνός για το καλύτερο και το χειρότερο.Μάλλον μεγαλουργεί όταν έχει καλή πρώτη ύλη.Εντυπωσιακοί οι 300,ιδιαίτερο το Suckerpunch,αριστούργημα το Watchmen (ισως η καλύτερη ταινία βασισμένη σε comic,κατ'εμέ καλύτερη απ' το graphic novel).
                                Στο Man of Steel δε του βγήκε.Ίσως γιατί στο σενάριο έβαλε το χεράκι του ο Nolan,γκουχ,γκουχ,τυχαίο;Μόνο οι μάχες άξιζαν,τα υπόλοιπα θα τα πούμε στο ετήσιο top 10.

                And what about the future?
Δε θέλω άλλα εφέ.Η ποσότητα έχει ρημάξει τη ποιότητα.Θα ήθελα να δω μεταφορές τίτλων της Vertigo,πιο ένηλικα και σκοτεινά πράγματα.Fatale σε ταινία ΤΩΡΑ!And give Ben a chance.

                            Song of the day

 

 


Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013

Flavor of the month

Επειδή το μόνο που αδυνατίζει πάνω μου είναι η μνήμη,θα προτείνω 3-4 ταινίες κάθε μήνα κάτω από αυτό τον τίτλο.Στη γνωστή φιλοσοφία του blog,ταινίες αουτσάιντερς,αδικημένες,διαμάντια που χάθηκαν στο σωρό με τα γυαλιά.Βουρρ!!
                                 Gone Baby Gone (2007)
Tο 2013 ήταν η χρονιά του.Το Argo πήρε αρκετά βραβεία ενώ ο ίδιος πήρε και το ρόλο του Batman,δίνοντας μπόλικο υλικό για το internetικο χιούμορ.Τον συμπαθώ τον Affleck,κυρίως για τις συμμετοχές του στις ταινίες του Kevin Smith (Jay and Silent Bob rule!).
                                        Δεν είναι κακός ηθοποιός,πίσω από τις κάμερες όμως έχει περισσότερο ταλέντο.Το Gone Baby Gone είναι το ντεμπούτο του,βασισμένο σε μυθιστόρημα του Dennis Lehane (βλέπε Mystic River,Shutter Island).
                                        Ο ντετέκτιβ Kenzie αναλαμβάνει να ψάξει για την χαμένη τετράχρονη Amanda.Όσο πιο βαθιά ψάχνει τόσο πιο περίεργα και περίπλοκα γίνονται τα πράγματα.
                                         O Casey Affleck δε πήρε βυσματικά τον ρόλο.Μπορεί να έχει φωνή τσαντισμένου καρτούν,είναι όμως καλύτερος ηθοποιός από τον Ben και ξεχωρίζει ανάμεσα στις λιτές αλλά ουσιαστικές ερμηνείες του υπόλοιπου καστ.
                                          Το φιλμ είναι βραδυφλεγές,ξετυλιγέται αργά.Ίσως σας κουράσει στην αρχή,αλλά πιστέψτε με αξίζει το κόπο.Στο πρώτο μισό μπαίνουν τα κομμάτια και από τη μέση και μετά έχουμε το τέλειο ντόμινο.Κανείς δεν είναι ό,τι δείχνει,όλα ανατρέπονται για να οδηγηθούμε σ'ένα συγκλονιστικό φινάλε με ένα ηθικό δίλημμα που δύσκολα ξεχνιέται.Τι θα κάνατε στη θέση του πρωταγωνιστή;
                                          Από τα καλύτερα δράματα της δεκαετίας,τρομέρα αδικημένο τη χρονιά που βγήκε.Πολύ ανώτερο του άνευρου No Country For Old Men και άλλων πολυδιαφημισμένων του 2007.
                                           Μπορεί το Argo να έχει το όνομα,το Gone Baby Gone όμως έχει τη χάρη και μέχρι στιγμής είναι το αριστούργημα του Affleck.
                    Safety Not Guaranteed (2012)
H εσωστρεφής νεαρά Darious δεν είναι ευτυχισμένη με τη ζωή της.Ζει με το χήρο πατέρα της και εργάζεται σε ένα μικρό περιοδικό στο Seattle.
                                   Στα γραφεία του περιοδικού ψάχνουν ιδέες για άρθρα.Κάποιος προτείνει να ψάξουν για το άτομο πίσω από μια περίεργη αγγελία που ζητάει κάποιον για ταξίδι στο χρόνο.
                                    Η Darious αναγκάζεται ν'ακολουθήσει τον αλαζόνα Jeff και τον nerdουλα Arnau στη μικρή πόλη Ocean View.Ψάχνοντας τον άνθρωπο της αγγελίας,οι ζωές τους δεν θα είναι πια οι ίδιες.
                                     Όχι ακριβώς κωμωδία,ούτε και κομεντί.Το S.N.G δεν έχει καμία σχέση με άρλεκιν και ρομάντζα για τις κατα φαντασίαν Barbie της διπλανής πόρτας.Έχει πραγματικούς χαρακτήρες.Με ελαττώματα,φοβίες,ανασφάλειες.Περίεργους,εκκεντρικούς όπως κάποιος που ξέρεις,όπως εγώ,όπως εσύ.
                                      Χαρακτήρες που μπορείς να συμπαθήσεις,ν'αντιπαθήσεις,ν'αναγνωρίσεις σε αυτούς κάποια στιγμή της ζωής σου.Που φοβούνται τη μοναξιά,ψάχνουν κατανόηση,λίγη προσοχή και συντροφιά όχι μόνο με την ερωτική σημασία.
                                       Αυτό είναι το μεγάλο του όπλο,συμπαθητικοί χαρακτήρες,απλές και άμεσες ερμηνείες και η γλυκόπικρη γεύση που σου αφήνει,η γεύση της ίδιας της ζωής.Που δεν είναι ροζ τσιχλόφουσκα που σε λιγώνει,ούτε και μαύρος καφές κάποιου καταθλιπτικού δράματος.
                                        Ωραίοι διάλογοι,μερικές καλές ατάκες,ο Duplass είναι μεγάλη φάτσα και ξεκαρδιστικός ενίοτε,ωραιότατο φινάλε -κλείσιμο ματιού.
                                         To S.N.G. είναι η απάντηση στην επόμενη πετιμεζάτη φόλα (AKA αισθηματική κομεντί) που θα σου προτείνει η κοπέλα σου.Αν δε της αρέσει,χώρισε τη.
                        Jack Taylor (TV Series)
Φίλος των σειρών δεν είμαι,τελευταία όμως έχω βρει κάποιες εξαιρέσεις.Μια από αυτές το Jack Taylor.Ιρλανδική παραγωγή,μίνι σειρά βασισμένη στα βιβλία του Ken Bruen.
                                         Πρώην αστυνομικός επιστρέφει στη γενέτειρα του και εργάζεται σαν ντετέκτιβ.Η σειρά έχει αρκετά από τα noir κλισέ.Αλκοολικός ντετέκτιβ,μοιραίες γυναίκες,σκοτεινό παρελθόν.Η ερμηνεία του Ian Glenn (το καψούρι της Daenerys στο Game Of  Thrones) παίρνει τα κλισέ και από βαρίδια τα μετατρέπει σε φτερά.
                                          Εξαιρετικά πειστικός,δίνει χρώμα πότε με την αφήγηση και πότε με την κοφτερή του ειρωνία.Κάθε επεισόδιο είναι και καλύτερο.Αν πρέπει να διαλέξω κάποιο από τα 5,αυτό θα είναι το τρίτο (The Magdalen Martyrs),το πιο δραματικό.
                                          Δε θα σπάτε το κεφάλι σας να βρείτε τον ένοχο και το μυστήριο,δεν έχει ατελείωτα πιστολίδια και καταδιώξεις.Η πλοκή λειτουργεί ως αφορμή και φόντος για ενδιαφέροντα πορτρέτα και κυρίως για την χημεία των ηθοποιών.                Καλογραμμένο,ζοφερό,καλή παραγωγή και πολύ καλή ηθοποιία,το Jack Taylor αξίζει της προσοχής σας και είναι απόδειξη πως ο Glenn είναι για ακόμη πιο μεγάλα πράγματα. 
                              Τhe Cult Files
                     Hobo With A Shotgun (2011)
O Hobo στέλνει το Grindhouse των Tarantino/Rodriguez για πονοθεραπεία και βελονισμό στο εξοχικό του Pinhead.Έτσι απλά.
                                      Οι B-movies δεν είναι απλή υπόθεση.Είτε μιλάμε για αισθητική,είτε για κόστος παραγωγής,είτε και για τα δύο μαζί.Κάποιοι πουλάνε πόζα και επιτήδευση,άλλοι δεν έχουν λεφτά και πουλάνε πόζα και επιτήδευση.
                                        Δεν είναι "ρίξε ζόμπια,μηχανές,βρυκόλακες,ένα κιλό βυζιά,τον Danny Trejo" και καθαρίσαμε.Έχοντας δει (πρόφτατα κιόλας) αρκετά φετινά Mπιμούβια,το συμπέρασμα είναι το ίδιο.
                                         Για να φτιάξεις κάτι αξιομνημόνευτο,χρειάζεται στυλ.Και το στυλ είναι ο καρπός της αγάπης και του ταλέντου.
                                          Ο σκηνοθέτης ξέρει τι κάνει.Λατρεύει το είδος και αυτό φαίνεται.Κάθε σεντ έπιασε τόπο γιατί χρησιμοποίηθηκε με φαντασία και μεράκι.
                                         Το Hobo δεν είναι απλά ένα B - movie,expoitation  ή γουατέβα.Eίναι ένα αγαπησιάρικο tribute στα σάπια θρίλερ της δεκαετίας του 80.Ναι,έχει αίμα,πολύ ψεύτικο αίμα.Πολύ σπληνάντερο.Ναι έχει χάρτινους χαρακτήρες.Αλλά είναι απολαυστικά χάρτινοι,βίαια Looney Tunes.Πάνω από όλα έχει τρομερή πλάκα.Αυτό είναι το μυστικό,τόσο αίμα και υπερβολή χρειάζονται ανάλογη ποσότητα χιούμορ (και μια τζούρα νοσταλγία που είναι καλό μπαχαρικό).
                                           Το Ηοbo είναι εγκληματικά διασκεδαστικό.Όπως το Evil Dead.Όπως το Machete ή το From Dusk 'till Dawn ή το Big Trouble In Little China.Δε χρειάζεται να αναφέρω το αυτονόητο,πως κανείς δε παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά.Οι ηθοποιοί ξέρουν τι και που παίζουν και πρέπει να το διασκέδασαν.
                                            Ο άστεγος Hauer που αποφασίζει να καθαρίσει την Hope Town είναι είδωλο.Οι ατάκες για Νόμπελ (It's a beautiful day for a skate rape!).Η δράση ασύστολη,η eightιλα πιο σάπια από ποτέ και extra bonus δύο από τους καλύτερους κακούς που έχετε δει ποτέ.
                                     Summon The Plague!
Φανταστείτε τους Daft Punk που μόλις γύρισαν από τον Μεσαίωνα αφού έκλεψαν την γκαρνταρόμπα του Monstar (Silverhawks).Πρωταγωνιστούν σε video game,έχουν κατοικίδιο ένα τεράστιο καλαμάρι (ή μήπως είναι ο Κθούλου;),ζουν σε κάστρο και ο ένας από τους δύο έχει ένα φέρετρο δεμένο με αλύσίδες πίσω απ'τη μηχανή του,για να βάζει το εκάστοτε θύμα.Προσκύνησαν και οι θεοί..
Τα παιδιά δικαιούνται δική τους ταινία.Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια,κατεβάστε άμεσα.Αν η ταινία ήταν γυναίκα,το μόνο που θα μπορούσατε να της πέιτε είναι "You look so hot, I just want to cut off my dick and rub it against your titties!".
                              Song of the day