Homo Looper

Ξυπνάς στις έξι το πρωί.Είσαι το ξυπνητήρι.Τους σηκώνεις,προσπαθούν να σε αποφύγουν,να σε κλείσουν,να σε ρίξουν στο συρτάρι.
Μπαίνεις στη κουζίνα.Είσαι ο βραστήρας.Έχεις ιδρώσει,λιώνεις και η μέρα δεν έχει καν ξεκινήσει.
Βγαίνεις από το σπίτι.Είσαι το κινητό.Δεκάδες φωνές μες το κεφάλι σου και καμία δεν είναι η δικιά σου.Δεκάδες παράθυρα,βροχή αριθμών και δεν έχεις ιδέα από που έρχεται αυτή η μουσική.
Μπαίνεις στη δουλειά.Γίνεσαι ο υπολογιστής,το κλάρκ,η σκούπα και το παλετοφόρο.Ένα αντικείμενο,εργαλείο που δεν πρέπει να σκέφτεται και να νιώθει για τις επόμενες οκτώ,δέκα και δώδεκα ώρες.Μακάρι να υπήρχαν ανταλλακτικά για τα κόκαλα,τα νεύρα και τα εφηβικά σου όνειρα.
Φεύγεις από τη δουλειά.Είσαι το τελευταίο τσιγάρο στο πακέτο.Μια ανάσα μόνιμα σε παύση και slow motion.
Μπαίνεις στο σπίτι.Είσαι το τηλεκοντρόλ.Το κουμπί του φαγητού για τα παιδιά,το κουμπί του πλυντηρίου για τα ρούχα,το κουμπί της ηδονής για εκείνον,το κουμπί της ανασφαλούς ασφάλειας για εκείνην.
Βγαίνεις στο μπαλκόνι.Είναι τα μόνα λεπτά που σου ανήκουν.Είσαι το τελευταίο τσιγάρο έξω από το πακέτο.Μακάρι να μπορούσες να σκορπίσεις στους πέντε ανέμους μαζί με τις στάχτες,να χαθείς στον ουρανό μέσα στον καπνό.

Ξαπλώνεις στο κρεβάτι.Είσαι μόνη σου,αλλά νιώθεις ανακούφιση.Είναι δίπλα σου,και όσο πιο κοντά έρχεται,τόσο πιο μόνος αισθάνεσαι.
Πιάνεις το κινητό.Γίνεσαι το τελευταίο τραγούδι,η τελευταία φωτογραφία,η τελευταία πρόταση,το τελευταίο like.Γίνεσαι κάτι άλλο εκτός από τον εαυτό σου.Δεν θέλεις να είσαι πια εσύ.
Τραβάς τα σκεπάσματα.Γίνεσαι οι κρυφές σου σκέψεις.Στο σκοτάδι η ηχώ των φόβων γίνεται εκκωφαντική,σου γδέρνει το κρανίο.
Κλείνεις τα μάτια.Όλα όσα δεν έκανες,είπες,ένιωσες,αρνήθηκες,ξέχασες,απέφυγες,μετάνιωσες,σκότωσες,άφησες να ζήσουν,αδιαφόρησες,ξεγέλασες,όλα τα μικρά που άφησες να γίνουν μεγάλα,όλα τα μεγάλα που ψαλίδισες για να χωρέσουν άλλη μια μέρα με τα μικρά,γίνονται βροχή,καταρράκτης,πλημμυρίζουν τις φλέβες και τους νευρικούς ιστούς.
Γίνεσαι η αϋπνία σου.Κάτι που όσο το κολλάς,ραγίζει περισσότερο.Κάτι που όσο το μαζεύεις,σκορπάει.Κάποια στιγμή σε παίρνει ο ύπνος.Βαθύς,χωρίς όνειρα.
Γίνεσαι ο θάνατος σου.Άλλη μια πρόβα που είναι καλύτερη από τη ζωή.
Λαχταράς να χαθείς στη ζωή κάποιου άλλου,να τη φορέσεις σαν καινούργιο ρούχο.Στολή υπερήρωα.Για μια φορά,το φεγγάρι να γίνει προβολέας και να σε ακολουθεί παντού,όλη η πόλη να είναι η σκηνή σου.Να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου,εκείνη που δεν έχει απωθημένα.Να γίνεις η Σταχτοπούτα και το παραμύθι,απόψε να είναι δικό σου.Να είσαι η..
 Ξυπνάς στις έξι το πρωί.Είσαι το ξυπνητήρι.Τους σηκώνεις,προσπαθούν να σε αποφύγουν,να σε κλείσουν,να σε ρίξουν στο συρτάρι.
Μπαίνεις στη κουζίνα.Είσαι ο βραστήρας.Έχεις ιδρώσει,λιώνεις και η μέρα δεν έχει καν ξεκινήσει.