Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Αντίδοτα στα "αντίδοτα" της μαλακίας

Έπειδη η καθημερινότητα έχει γίνει πολύ ανθυγιείνη και δυστυχώς δεν υπάρχει -ακόμα;- θεραπεία,ας δώσουμε στη γκρίνια άδεια (μιας δεν θα πάρουμε εμείς) και ας κλέψουμε από τον τοκογλύφο χρόνο,μερικά λεπτά ή και ωρές ευδαιμονίας.Για την ευτυχία δεν υπάρχουν συνταγές,την συνταγή της ευτυχίας την γράφεις κάθε φορά από την αρχή.
                             Κάντε μια βόλτα.Απρογραμμάτιστα,σε εκείνο το κομμάτι της πόλης που σας αρέσει,που ξυπνάει όμορφες αναμνήσεις μέσα σας,σαν γάτες που λιάζονται και τις κάνει να γουργουρίζουν από ευχαρίστηση κάτω απ'το δέρμα.
                            Άκούσε εκείνο το δίσκο,αυτόν που δεν ακούς συχνά, εκείνον που βρίσκει πάντα κέντρο σε όλα τα G-spots του κρυφού σου εαυτού,αυτόν που σου προκαλεί ακόμα ανατριχίλες ανεκπλήρωτου έρωτα,αλλά έχει και την ζεστή οικειότητα παλιού φίλου.
                             Βάλε τη ταινία,αυτή που σε ταξιδεύει,που νομίζεις πως γράφτηκε για σένα,που σε κάνει να γελάς σαν παιδί,που σε συγκινεί σα παιδί,που σε πωρώνει σαν έφηβο.Διάβασε εκείνο το βιβλίο,που γράφει όλες τις σκέψεις σου που δεν μπορούσες να εκφράσεις,το μυστικό ημερολόγιο των ονείρων σου,αυτό που έβαλε καινούργια κομμάτια στο παζλ του χαρακτήρα σου.
                             Πιάσε τη κιθάρα και γρατσούνισε τη,θυμίσου εκείνη τη μελωδία που ήσουν σίγουρος πως θα ριγούσε στάδια,αλλά εσύ ήθελες να ν'ανατριχιάζει μόνο εκείνη.Θυμίσου το riff,που σε μπόλιασε με τη δίψα να πιάσεις όργανο (εκτός από αυτό..) και να εκπορθήσεις τη δόξα.Ή το άλλο που το πάλευες νύχτες και ήσουν βέβαιος ότι και τα είδωλα σου θα έδιναν το νεφρό τους για να το έκαναν δικό τους.
                              Πάρε το αυτοκίνητο,στη μέση της νύχτας,βάλε δυνατά μουσική και άσε τις σκέψεις να τις πάρει ο αέρας μαζί με τη σταχτη του τσιγάρου.Aυτοσχεδίασε λίγο,ξέφυγε από το σενάριο σαπουνόπερας που μας έχουν φορέσει σαν κορσέ.Μας έχουν καταδικάσει ερήμην σε ισόβια πλήξη και δουλεία,σε μια αντίστροφη πορεία της πεταλούδας,μας έβαλαν σε ένα κουκούλι για να γίνουμε σκουλήκια σαν αυτούς,πριν ανοίξουμε τα φτερά μας.τα πήραν ενέχυρο-καπάρο για την φυλακή μας (έχετε ξανακούσει φυλακισμένοι να πληρώνουν και ενοίκιο;)
                               Guess what..Τα σκουλήκια δεν έχουν φτερά,όσα κι αν κλέψουν,δε θα πετάξουν ποτέ.Μέχρι να διαπράξουμε το κακούργημα του να ζεις ελεύθερος,ας απόλαυσουμε τα πταίσματα και τα πλημμελήματα της φαντασίας..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου