Thinking loud..

Η Α.Ε.Κ. έπεσε.Στο ντέρμπυ,σκότωσαν το ποδόσφαιρο και όλοι είχαν λόγο για να γκρινιάξουν.
                      Οι κόκκινοι οπαδοί (και οι εφημερίδες) γιατί η ομαδάρα δεν ανασκολόπησε τον αντίπαλο με 4 γκολ τουλάχιστον,οι πράσινοι γιατί δεν ακυρώθηκε το γκολ του Μήτρογλου,ο Μαρινάκης γιατί τον έκραξαν,ο Αλαφούζος έγραψε άλλο ένα μανιφέστο στο twitter and life goes on..
                       Eίχε πλάκα πάντως η ανακοίνωση του Ολυμπιακού (του Μαρινάκη μάλλον).Σε ελεύθερη μετάφραση έλεγε "καθίστε φρόνιμα,γιατί είδατε τι τραβάει η Α.Ε.Κ.,που θα τολμήσετε να κράξετε τη προεδράρα".
                         Από τότε που ξεκίνησε η κρίση,παρακολουθώ όλο και λιγότερο ποδόσφαιρο.Όχι μόνο το ελληνικο πρωτάθλημα,βαριέμαι να δω και Τσου-Λου.Τόσο τα προσωπικά προβλήματα,όσο και οι διαφορετικές προτεραιότητες έχουν βάλει τελευταία τη μπάλα.
                           Αναρωτιέμαι όμως,όλοι αυτοί που μπουκάρουν,τα σπάνε,είναι τόσο συναισθηματικά εξωστρεφείς στα γήπεδα,γιατί στη καθημερινή τους ζωή και απέναντι στους πραγματικά διεφθαρμένους στήνονται όπως οι γάτες την εποχή του ζευγαρώματος;
                            Μου φαίνεται διεστραμμένα αστείο και αξιολύπητο συνάμα,οι ίδιοι άνθρωποι,να γκρινιάζουν,να βρίζουν τον Μπόμπολα,τον Ακη,στις προσωπικές τους συζητήσεις αλλά να πέφτουν στη φωτιά για τη περιουσία του Μαρινάκη,Αλαφούζου κτλ.
                              Αν διοχέτευαν τη μισή ενέργεια σε κάτι που έχει άμεσες επιπτώσεις στη ζωή τους,θα ήταν καλύτερα τα πράγματα.
Δε θέλω να τσουβαλιάσω τους πάντες,δε μιλάω για τους φανατικούς ή τους "επαγγελματίες" οπαδούς.Μιλάω για απλό κόσμο που εκτονώνει την οργή του στα γήπεδα.
                               Για απλά πράγματα,δε χρειάζεται καν να δείρεις κάποιον,ούτε καν να ιδρώσεις.Θέλεις να τους γαμήσεις τα ράμματα;Να μη πάρει κάνεις το Βήμα,τα Νέα και το Έθνος για 15 μέρες.Σβήσε το Mega από τη τηλεόραση.Να δεις πως φτάνει το κωλοδάχτυλο στο ρουθούνι του κάθε Πρετεντέρη και πως Τρέμη η Όλγα.
                                Κόψε το Πρωτο Θέμα για ένα μήνα και να δεις για πότε κόβεται το γέλιο στον κομιστή.Όσο για τους πολιτικούς;Έχω σιχαθεί να ακούω τους πάντες να γκρινιάζουν σαν γεροντοκόρες αγάμητες.Ποιους τους ψήφισε τότε;Υποχρεωτική εκμάθηση χρήσης Η\Υ και internet στους ηλικιωμένους και μόνο όταν θα περνάνε τα tests θα βλέπουν τούρκικο (μέχρι να μάθουν να τα βλέπουν διαδικτυακά ή να τα κατενάζουν).
                                  Ξεσκιστείτε στις προβολές,στα βιβλία και στην ενημέρωση. Εκεί στα αριστερά κόμματα ακούτε;Οργανωθείτε,σε τοπικό επίπεδο,άμεσα,απλά και κατανοητά.Αφήστε το Κ.Κ.Ε. να αποφασίσει πόσο έχει ο μήνας.Ο κομμουνισμός είναι η παιδική ασθένεια της αριστεράς.Όταν οι ιδέες δεν εξελίσσονται,οι έννοιες μένουν ταριχευμένα σώματα σε σκονισμένες βιτρίνες και δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της εποχής,δεν αφορούν κανέναν άλλο εκτός από υπαλλήλους μουσείου.Προσωπική δράση,διάβασμα,αφύπνιση,βοήθεια, αλληλεγγύη. 
                                  Η όλη κατάσταση συνοψίζεται με μια σκηνή από ταινία.Δε θυμάμαι από ποιο Elm Street είναι,στο τέλος η πρωταγωνίστρια λέει στον Κrueger πως αν σταματήσει να πιστεύει σε αυτόν,δεν μπορεί να την πειράξει,γυρνάει την πλάτη της και ο Freddie ξεθωριάζει πριν την αγγίξει.Η εξουσία έχει την δύναμη που εσύ της δίνεις..

ΥΓ: You can't kill a vegetable by shooting it in the head.Alan Moore