Το μέλλον είναι το παρελθόν με διαφορετικά ρούχα

Εδώ και μήνες τριγυρνάει σαν μύγα στο μυαλό μου,μια φράση του Καζαντζάκη.Βλέποντας τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο να έρχεται,διαπιστώνει με πίκρα πως για να έρθει η πρόοδος,πρέπει να της ανοίξει το δρόμο με αίμα η βαρβαρότητα.
                                           Δεκαετίες αργότερα μάθαμε πως δεν μαθαίνουμε τίποτα και με τίποτα.Μόνο οι πληγές και η απώλεια διδάσκουν.Και τα δίδακτρα είναι ακριβά.Πληρώνουμε το φόβο,την αμάθεια και την αδιαφορία μας.
                                            Τα πόκεμον του Σαμαρά συνεχίζουν να ψέλνουν την θεωρία των δύο άκρων σαν mantra.Το μόνο που τις έχει μείνει άλλωστε να πουλήσει στους καταναλωτές - ψηφοφόρους είναι απατηλή ασφάλεια,δημιουργώντας ζήτηση με τη διασπορά μίσους και σύγχισης.
                                             Το λευκαντικό χ.α. προς το παρόν κάνει τη δουλειά του.Αλλά για να έχουμε και το κεφάλι μας ήσυχο,βάζουμε και κανένα από τα χοντρά κανίς (Μπάμπης) να γαβγίζει για σοβαρούς ναζιστές και για τον καλό εθνικισμό.
                                              Μακάρι να είναι ο Φύσσας να είναι ο τελευταίος,πολύ φοβάμαι όμως πως πρόκειται για την αρχή.Ελπίζω να μην έχουμε σε λίγο καιρό κι άλλο νεκρό από την άλλη πλευρά.Αν τώρα η ακροδεξιά ΝΔ κάνει χλιαρές δηλώσεις για το περιστατικό(που στη πραγματικότητα είναι απλά αφορμή για περισσότερη προπαγάνδα) στην αντίθετη περίπτωση θα έχουμε πλημμυρίδα σκότους.
                                              Τα πράγματα είναι απλά.Το ζήτημα δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.Είναι η προσπάθεια φίμωσης,συκοφάντησης και διαστρέβλωσης κάθε αντίθετης φωνής.Η κυβέρνηση αυτή έχει έναν συγκεκριμένο σκοπό και πρέπει να κρατηθεί όρθια μέχρι να ολοκληρωθεί.Με κάθε τρόπο.Τα ντόπια παμφάγα θα συνεχίζουν να πουλανε το διαίρει και βασίλευε ως "ενημέρωση" από την Λερναία Ύδρα των ιδιωτικών τους Μ.Μ.Ε.
                                               Οι μαριονέτες θα έχουν φωνή όσο τους τη δίνουν οι εγγαστρίμυθοι.Η μάζα θα παραμένει μάζα,όσο της δίνουν το σχήμα που θέλουν.
                                                Μικρά βήματα ξεκινούν μεγάλα ταξίδια.Ας αρχίσουμε με τα βασικά.Μακάρι αυτή η ματωμένη τελεία να βάλει τέλος στην άγνοια.Δεν υπάρχει δεν ήξερα.Ήξερες και ξέρεις.Κι αν δεν ήξερες,γιατί δεν έψαξες;Τόσο καιρό μαχαιρώνουν ανθρώπους,γιατί δε σε πείραξε τότε;Μήπως γιατί τώρα είδες -έστω και στιγμιαία- τον εαυτό σου στο πρόσωπο του θύματος;
                                                Τώρα πήρε ο θάνατος τις πραγματικές του διαστάσεις;Τώρα που η σκιά του πέφτει στη πόρτα σου;Γιατί δεν σε ένοιαξε πριν,ήταν λιγότερο άνθρωποι οι αλλοδαποί;Μήπως τώρα θυμάσαι καλύτερα;Για τις δίκες που εκκρεμούν;Για τη θέση υπερ των εφοπλιστών;Για την Αγροτική;Για τη σημαία της χούντας που ξεδίπλωσε κάποιος στη Κρήτη;
                                                 Θυμάσαι αυτά;
Δημοσιοκαφρία
Οι καλοί φίλοι 1

Οι καλοί φίλοι 2
Οι καλοί φίλοι 3
Οι καλοί φίλοι 4
Το ανθρώπινο πρόσωπο του πατριωτισμού
Μπουμπουκιάσματα 1

Μπουμπουκιάσματα 2
Εγκυρότητα

Κατάθεση ψυχής
                                      Αυτή τη βία την καταδίκασε κανένας;Την οικονομική,ψυχολογική,πολιτική,ρατσιστική;Όσο θα μεγαλώνουν οι συναισθηματικοί αντιπερισπαμοί,τόσο κάτι μεγάλο θα γίνεται στο παρασκήνιο.Πρέπει να γεμίσουμε Σκουριές για να γίνουμε προσεκτικοί;Πόσους Μπόμπολες μπορείς ν'αντέξεις ακόμα;Είσαι σίγουρος πως χρειάζεσαι κι άλλους Μαρινάκηδες και Μελισσανίδηδες να σου ταίζουν το οπαδικό σου ένστικτο;
                                       Πριν καταλήξουμε στη βία (και είναι αφελής όποιος νομίζει πως μπορεί ν'αντισταθεί χωρίς βία) ας εξαντλήσουμε τα άλλα όπλα.Η γνώση,η ενημέρωση και η εγρήγορση ανοίγουν κεφάλια πιο αποτελεσματικά.Η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά ρίχνουν μολότοφ στο σκοτάδι,τα βιβλία καίνε μόνο αυτούς που δε θέλουν να τα διαβάσουν.
                                        Στη ζωή δε παίρνεις αυτό που αξίζεις αλλά αυτό που διεκδικείς.Όπως είπε και ο  Μάρεϋ Μπούκτσιν,αν δεν κάνουμε το απίστευτο τότε θα υποστούμε το αδιανόητο..

                                      Υστερόγραφο

                          Tune of the day