"Rabbit Hole"
Η αυπνία ήταν ανίκητη.Δεν μπορούσε να θυμηθεί πότε ήταν η τελευταία φορά που κοιμήθηκε καλά.Τσιγάρα που τα έσβηνε μισά,η τηλεόραση πάντα ανοιχτή χωρίς ήχο.Τα όνειρα που έβλεπε τον ξυπνούσαν ακόμη πιο αγχωμένο.Αντανακλάσεις των εμμονών του,στραγγάλιζαν κάθε απόπειρα του υποσυνείδητου να σκηνοθετήσει κάτι διαφορετικό.
Όλα συνομωτούσαν εναντίον του όταν έπεφτε να κοιμηθεί.Οι ήχοι,ο καπνός του τσιγάρου,έβρισκαν όλες τις πληγές του,τις έξυναν,τις άνοιγαν ξανά.Ήξερε τι χρειαζόταν,ηλεκτρισμό.Μια εκρηκτική εκκένωση ενέργειας.Κάτι που να κόψει τα νήματα των λέξεων και των σκέψεων,κάτι που να βάλει φωτιά στη σιωπή.
Δεν μπορούσε να καταλήξει,αν η βία ήταν υποκάταστατο του σεξ ή το αντίθετο.Κάποιες φορές ήταν το ίδιο.Δεν είχε σημασία,έπρεπε να εκτονωθεί οπωσδήποτε.Ο Λάγιος έκλεισε την τηλεόραση και σηκώθηκε.Βγήκε στο μπαλκόνι.Η έρευνα είχε βαλτώσει.ήταν ένα μήνα στην ομάδα του Καρτάλη και δεν είχε ανακαλύψει τίποτα.
Η διπλή κούραση τον μαδούσε όλο και πιο γρήγορα.Προς το παρόν δεν θα έκανε κάτι,θα περίμενε.Την επόμενη μέρα δεν δούλευε.Κοιμήθηκε όλο το πρωί.Σηκώθηκε νωρίς το απόγευμα και ετοιμάστηκε για την δεύτερη δουλειά του.Διάβασε προσεκτικά τις οδηγίες,άνοιξε το GPS.Έφτασε νωρίς.
Αν και λίγο πιο έξω από την Αθήνα,η έπαυλη έμοιαζε να βρίσκεται στη μέση του πουθενά.Δεν υπήρχε τίποτα γύρω γύρω,το κοντινότερο σπίτι ήταν στα 5 χιλιόμετρα.Έδειξε την ταυτότητα και μπήκε.Προσπαθούσε να μαντέψει σε ποιον θα κρατούσε το φανάρι.Δεν μπορούσε να κρύψει την νευρικότητα του.
Ο ένοπλος απέναντι του,τον παρατηρούσε ώρα,ο Λάγιος τον είχε προσέξει,υποψιαζόταν πως ήθελε κουβέντα.Πήγε ν'ανάψει το νιοστό τσιγάρο,ο αναπτήρας είχε αδειάσει.Τον πέταξε μακρυά ψιθυρίζοντας βρισιές.Πριν βάλει το τσιγάρο πίσω στο πακέτο,ο αδιάκριτος του έκανε νόημα και του πρόσφερε τη φωτιά του.
Ανάσανε λαίμαργα τον καπνό και επέστρεψε τη φωτιά."Πρώτη υπηρεσία εδώ;Δεν σε έχω ξαναδεί".Ο Λάγιος γύρισε και τον κοίταξε συνοφρυωμένος."Ναι,πρώτη φορά".Ο αδιάκριτος χαμογέλασε."Είναι λίγο διαφορετικά εδώ πέρα""Δηλαδή;""Θα δεις" και το χαμόγελο του έγινε ακόμη πιο εκνευριστικό.
"Απλά να θυμάσαι τα εξής:Μην παραξενευτείς με αυτά που θα δεις και μην ξεχαστείς και κοιτάξεις για πολλή ώρα.Και κυρίως,μπορείς να κοιτάζεις αλλά όχι ν'αγγίζεις""Θα το έχω υπόψιν,ευχαριστώ για τη φωτιά".Απομακρύνθηκε γρήγορα.Δεν κατάλαβε αν του μιλούσε σοβαρά ή τον πείραζε.
Μόλις νύχτωσε,το μέρος γέμισε κόσμο.Πολυτελή αυτοκίνητα έφταναν το ένα μετά το άλλο.Τα τελευταία οχήματα ήταν δύο πούλμαν.Δεν μπορούσε να δει από'κει που βρισκόταν.Άλλαξε πόστο κατά τις 22:00,ήταν πιο κοντά στο σπίτι.Δεν φαινόταν τίποτα από μέσα,τα τζάμια ήταν φιμέ.
Αναρωτιόταν ποιος ήταν όλος αυτός ο κόσμος.Λίγο πριν τις 23:30 συνάντησε τον χαμογελαστό τύπο."Κουράστηκα μέσα,θέλεις ν'αλλάξουμε πόστα για καμιά ώρα;".Ο Λάγιος δεν έβρισκε τι κρυβόταν πίσω από την ευγένεια του.Κάποιο καψώνι επειδή ήταν ο καινούργιος;"Ναι,γιατί όχι;""Και όπως είπαμε,μπορείς να κοιτάς,αλλά όχι ν'αγγίζεις".
Το ωστικό κύμα της μουσικής τον ξύπνησε για τα καλά.Γι'αυτό δεν μπορούσε ν'ακούσει τίποτα,η έπαυλη είχε ηχομόνωση.Διασχίζοντας τους διαδρόμους και τα δωμάτια,ο Λάγιος κατάλαβε τι εννοούσε ο ενοχλητικός τύπος.Το μέρος ήταν ξεκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο,ήταν ένας άλλος κόσμος κρυμμένος μέσα σ'αυτό το σπίτι.
Ένα μέρος που ονειρεύονται οι φαντασιώσεις σου και φαντασιώνονται τα όνειρα σου.Μια διασταύρωση πυρετού,ταινίας και της απόλυτης παρτούζας.Όλοι οι πιθανοί συνδυασμοί γύρω σου.Γυναίκες γυμνές ή ημίγυμνες,άγνωστες οι περισσότερες,αλλά κάποια πρόσωπα του θύμιζαν κάτι.
Αντίθετα οι άντρες ήταν γνώριμες φυσιογνωμίες.Αναγνώρισε γιούς γνωστών πολιτικών και επιχειρηματιών.Κανείς δεν του έδωσε σημασία,όλοι ήταν παραδομένοι στη βουλιμία τους.Η μουσική σκέπαζε τα βογκητά,ο φωτισμός χαμηλός άλλα έντονος,έδινε μια υπερφυσική λάμψη στον χώρο.
Οι άνθρωποι έμοιαζαν φτιαγμένοι από καπνό,εξατμιζόντουσαν,γινόντουσαν διάφανοι με κάθε οργασμό.Οι σκιές στους τοίχους δεν ακολουθούσαν,εκπλήρωναν τις δικές τους επιθυμίες.Αλκοόλ και κοκαίνη παντού,αν και ήταν προφανές πως το πιο δημοφιλές ναρκωτικό ήταν η υποταγή.
Φιγούρες γονατιστές,με τα χέρια δεμένα πίσω απ'τη πλάτη,να δέχονται δύο πέη στο στόμα,μέχρι ασφυξίας.Γυναικεία και αντρικά σώματα στα τέσσερα,να ψάχνουν το σημείο τηξης της ηδονής και του πόνου,πλάσματα που υποβιβάζονται σε αντικείμενα,παιχίδια που θα φτάσουν στα όρια των αντοχών τους.
Παρά την αρχική έκληξη,ο Λάγιος ήταν ψύχραιμος.Δεν ζήλεψε,ούτε αισθάνθηκε άβολα.Μάλλον ήταν πιο συντηρητικός από ό,τι φανταζόταν.Η σκέψη αυτή τον έκανε να χαμογελάσει.Βρήκε την εσωτερική πισίνα,έλεγξε τον χώρο και κάθισε στο πόστο του.Ήταν το δωμάτιο με τον λιγότερο κόσμο.Το βλέμμα του έπεσε πάνω σε δύο κορίτσια που φιλιόντουσαν μέσα στο νερό.
Η μια τον κατάλαβε,έστρεψε το κεφάλι του αλλού.Δίπλα τους ένας νεαρός έπινε βαριεστημένα το ποτό του.Προσπάθησαν να τον τραβήξουν κοντά τους.Στην αρχή δεν τους έδωσε σημασία.Στην τρίτη προσπάθεια,τις απώθησε και βγήκε από την πισίνα.
Ο Λάγιος τον παρατηρούσε καθώς απομακρυνόταν.Γύρισε το βλέμμα του στην πισίνα.Τον κοιτούσαν και οι δύο πολύ έντονα,Ένιωσε αμηχανία."Ποιος είναι αυτός,τον έχεις ξαναδεί;""Όχι,καινούργιος θα είναι.Γιατί ρωτάς,σου αρέσει;""Ωραίος είναι,αλλά λίγο σφιγμένος""Πάρτου μια πίπα να χαλαρώσει.Και μετά φέρτον εδώ να τον φάμε μαζί"
"Μάλλον θα τον φάω μόνη μου".Γέλασε πονηρά και άδειασε το ποτήρι.Η φίλη της άναψε τσιγάρο,έκλεισε τα μάτια και έγειρε το κεφάλι πίσω."Τι έχεις;""Τίποτα.Απλά έχω βαρεθεί αυτά τα πάρτυ.Πότέ δεν πίστευα πως το σεξ μπορούσε να γίνει τόσο βαρετό""Η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό είμαστε οι ίδιοι και οι ίδιοι"
"Δεν φταίει αυτό,απλά κατάντησε αηδία.Προτιμώ να κάθομαι στο γραφείο παρά να έρχομαι εδώ.Αν δεν ήσουν εσύ,δεν θα ερχόμουν""Ξέρω τι θέλεις και τι σου έχει λέιψει.Ένα κλειστό πάρτυ".Δεν αντέδρασε,όμως το ανθυπομειδίαμα έγινε γρήγορα χαμόγελο."Ίσως.Εσένα δεν σου έχει λείψει;"Ίσως.Ίσως πιο πολύ".Της απάντησε και της έκλεισε το μάτι.
"Μόλις γυρίσει ο Γιάννης θα το οργανώσουμε""Θέλεις να είναι και αυτός εκεί;".Τις έδειξε με νόημα τον Λάγιο.Γύρισαν ταυτόχρονα προς το μέρος του και χαμογέλασαν..
Όλα συνομωτούσαν εναντίον του όταν έπεφτε να κοιμηθεί.Οι ήχοι,ο καπνός του τσιγάρου,έβρισκαν όλες τις πληγές του,τις έξυναν,τις άνοιγαν ξανά.Ήξερε τι χρειαζόταν,ηλεκτρισμό.Μια εκρηκτική εκκένωση ενέργειας.Κάτι που να κόψει τα νήματα των λέξεων και των σκέψεων,κάτι που να βάλει φωτιά στη σιωπή.
Δεν μπορούσε να καταλήξει,αν η βία ήταν υποκάταστατο του σεξ ή το αντίθετο.Κάποιες φορές ήταν το ίδιο.Δεν είχε σημασία,έπρεπε να εκτονωθεί οπωσδήποτε.Ο Λάγιος έκλεισε την τηλεόραση και σηκώθηκε.Βγήκε στο μπαλκόνι.Η έρευνα είχε βαλτώσει.ήταν ένα μήνα στην ομάδα του Καρτάλη και δεν είχε ανακαλύψει τίποτα.
Η διπλή κούραση τον μαδούσε όλο και πιο γρήγορα.Προς το παρόν δεν θα έκανε κάτι,θα περίμενε.Την επόμενη μέρα δεν δούλευε.Κοιμήθηκε όλο το πρωί.Σηκώθηκε νωρίς το απόγευμα και ετοιμάστηκε για την δεύτερη δουλειά του.Διάβασε προσεκτικά τις οδηγίες,άνοιξε το GPS.Έφτασε νωρίς.
Αν και λίγο πιο έξω από την Αθήνα,η έπαυλη έμοιαζε να βρίσκεται στη μέση του πουθενά.Δεν υπήρχε τίποτα γύρω γύρω,το κοντινότερο σπίτι ήταν στα 5 χιλιόμετρα.Έδειξε την ταυτότητα και μπήκε.Προσπαθούσε να μαντέψει σε ποιον θα κρατούσε το φανάρι.Δεν μπορούσε να κρύψει την νευρικότητα του.
Ο ένοπλος απέναντι του,τον παρατηρούσε ώρα,ο Λάγιος τον είχε προσέξει,υποψιαζόταν πως ήθελε κουβέντα.Πήγε ν'ανάψει το νιοστό τσιγάρο,ο αναπτήρας είχε αδειάσει.Τον πέταξε μακρυά ψιθυρίζοντας βρισιές.Πριν βάλει το τσιγάρο πίσω στο πακέτο,ο αδιάκριτος του έκανε νόημα και του πρόσφερε τη φωτιά του.
Ανάσανε λαίμαργα τον καπνό και επέστρεψε τη φωτιά."Πρώτη υπηρεσία εδώ;Δεν σε έχω ξαναδεί".Ο Λάγιος γύρισε και τον κοίταξε συνοφρυωμένος."Ναι,πρώτη φορά".Ο αδιάκριτος χαμογέλασε."Είναι λίγο διαφορετικά εδώ πέρα""Δηλαδή;""Θα δεις" και το χαμόγελο του έγινε ακόμη πιο εκνευριστικό.
"Απλά να θυμάσαι τα εξής:Μην παραξενευτείς με αυτά που θα δεις και μην ξεχαστείς και κοιτάξεις για πολλή ώρα.Και κυρίως,μπορείς να κοιτάζεις αλλά όχι ν'αγγίζεις""Θα το έχω υπόψιν,ευχαριστώ για τη φωτιά".Απομακρύνθηκε γρήγορα.Δεν κατάλαβε αν του μιλούσε σοβαρά ή τον πείραζε.
Μόλις νύχτωσε,το μέρος γέμισε κόσμο.Πολυτελή αυτοκίνητα έφταναν το ένα μετά το άλλο.Τα τελευταία οχήματα ήταν δύο πούλμαν.Δεν μπορούσε να δει από'κει που βρισκόταν.Άλλαξε πόστο κατά τις 22:00,ήταν πιο κοντά στο σπίτι.Δεν φαινόταν τίποτα από μέσα,τα τζάμια ήταν φιμέ.
Αναρωτιόταν ποιος ήταν όλος αυτός ο κόσμος.Λίγο πριν τις 23:30 συνάντησε τον χαμογελαστό τύπο."Κουράστηκα μέσα,θέλεις ν'αλλάξουμε πόστα για καμιά ώρα;".Ο Λάγιος δεν έβρισκε τι κρυβόταν πίσω από την ευγένεια του.Κάποιο καψώνι επειδή ήταν ο καινούργιος;"Ναι,γιατί όχι;""Και όπως είπαμε,μπορείς να κοιτάς,αλλά όχι ν'αγγίζεις".
Ένα μέρος που ονειρεύονται οι φαντασιώσεις σου και φαντασιώνονται τα όνειρα σου.Μια διασταύρωση πυρετού,ταινίας και της απόλυτης παρτούζας.Όλοι οι πιθανοί συνδυασμοί γύρω σου.Γυναίκες γυμνές ή ημίγυμνες,άγνωστες οι περισσότερες,αλλά κάποια πρόσωπα του θύμιζαν κάτι.
Αντίθετα οι άντρες ήταν γνώριμες φυσιογνωμίες.Αναγνώρισε γιούς γνωστών πολιτικών και επιχειρηματιών.Κανείς δεν του έδωσε σημασία,όλοι ήταν παραδομένοι στη βουλιμία τους.Η μουσική σκέπαζε τα βογκητά,ο φωτισμός χαμηλός άλλα έντονος,έδινε μια υπερφυσική λάμψη στον χώρο.
Οι άνθρωποι έμοιαζαν φτιαγμένοι από καπνό,εξατμιζόντουσαν,γινόντουσαν διάφανοι με κάθε οργασμό.Οι σκιές στους τοίχους δεν ακολουθούσαν,εκπλήρωναν τις δικές τους επιθυμίες.Αλκοόλ και κοκαίνη παντού,αν και ήταν προφανές πως το πιο δημοφιλές ναρκωτικό ήταν η υποταγή.
Φιγούρες γονατιστές,με τα χέρια δεμένα πίσω απ'τη πλάτη,να δέχονται δύο πέη στο στόμα,μέχρι ασφυξίας.Γυναικεία και αντρικά σώματα στα τέσσερα,να ψάχνουν το σημείο τηξης της ηδονής και του πόνου,πλάσματα που υποβιβάζονται σε αντικείμενα,παιχίδια που θα φτάσουν στα όρια των αντοχών τους.
Η μια τον κατάλαβε,έστρεψε το κεφάλι του αλλού.Δίπλα τους ένας νεαρός έπινε βαριεστημένα το ποτό του.Προσπάθησαν να τον τραβήξουν κοντά τους.Στην αρχή δεν τους έδωσε σημασία.Στην τρίτη προσπάθεια,τις απώθησε και βγήκε από την πισίνα.
Ο Λάγιος τον παρατηρούσε καθώς απομακρυνόταν.Γύρισε το βλέμμα του στην πισίνα.Τον κοιτούσαν και οι δύο πολύ έντονα,Ένιωσε αμηχανία."Ποιος είναι αυτός,τον έχεις ξαναδεί;""Όχι,καινούργιος θα είναι.Γιατί ρωτάς,σου αρέσει;""Ωραίος είναι,αλλά λίγο σφιγμένος""Πάρτου μια πίπα να χαλαρώσει.Και μετά φέρτον εδώ να τον φάμε μαζί"
"Μάλλον θα τον φάω μόνη μου".Γέλασε πονηρά και άδειασε το ποτήρι.Η φίλη της άναψε τσιγάρο,έκλεισε τα μάτια και έγειρε το κεφάλι πίσω."Τι έχεις;""Τίποτα.Απλά έχω βαρεθεί αυτά τα πάρτυ.Πότέ δεν πίστευα πως το σεξ μπορούσε να γίνει τόσο βαρετό""Η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό είμαστε οι ίδιοι και οι ίδιοι"
"Δεν φταίει αυτό,απλά κατάντησε αηδία.Προτιμώ να κάθομαι στο γραφείο παρά να έρχομαι εδώ.Αν δεν ήσουν εσύ,δεν θα ερχόμουν""Ξέρω τι θέλεις και τι σου έχει λέιψει.Ένα κλειστό πάρτυ".Δεν αντέδρασε,όμως το ανθυπομειδίαμα έγινε γρήγορα χαμόγελο."Ίσως.Εσένα δεν σου έχει λείψει;"Ίσως.Ίσως πιο πολύ".Της απάντησε και της έκλεισε το μάτι.
"Μόλις γυρίσει ο Γιάννης θα το οργανώσουμε""Θέλεις να είναι και αυτός εκεί;".Τις έδειξε με νόημα τον Λάγιο.Γύρισαν ταυτόχρονα προς το μέρος του και χαμογέλασαν..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου