Αυτή η γλυκόπικρη κωμωδία για την χειρότερη σοπράνο όλων των εποχών,είναι από τις καλύτερες της χρονιάς.Οι αστείες σκηνές είναι ξεκαρδιστικές,αλλά οι δραματικές είναι αυτές που δίνουν στην ταινία την ομορφιά της.Γιατί πίσω απο τα στερεότυπα -ειδικά της κεντρικής ηρωίδας- κρύβονται πολύ συμπαθητικοί χαρακτήρες με πολύ ανθρώπινα ελαττώματα.Κι αν για την Streep ό,τι και να πει κανείς,είναι περιττό (και στο Ρετιρέ να την βάλεις,καλύτερο θα το κάνει),δεν ισχύει το ίδιο για τον Grant.Που δίνει την ερμηνεία της ζωής του,ειδικά όταν δεν μιλάει.Και η τελευταία γκριμάτσα,και το πιο ανεπαίσθητο συνοφρίωμα δίνει έμφαση στο συναίσθημα,σε ένα ρεσιτάλ λιτού και ουσιαστικού παιξίματος.Πολύ καλός και ο Helberg,που πρέπει κάποια στιγμή να ξεφύγει απ'την σκιά του Big Bang Theory.
The Nice Guys
O Shane Black έχει τελειοποιήσει το υποείδος που λέγεται crime comedy.Το Nice Guys δεν είναι Kiss,Kiss,Bang,Bang,αλλά η ώρα περνάει ευχάριστα.Αν δεν έπαιζε ο πολυάμπαλος Gosling και είχε δύο τρεις καλύτερες ατάκες,χτύπαγε μέχρι και πεντάδα για Ουέφα στο τέλος της χρονιάς.
The Secret Life of Pets
Aυτό εδώ το αουτσάιντερ είναι καλύτερο από το Zootopia.Η Gidget είναι ο χαρακτήρας της χρονιάς και η σκηνή που βλέπει μεξικάνικη σαπουνόπερα,η πιο αστεία του 2016.
The Night Stalker
Silence Of The Lambs των φτωχών,αλλά όχι απο τα Lidl.Ο αγέραστος Lou Diamond Phillips είναι ανατριχιαστικά αρκτικός,υποδυόμενος τον serial killer Richard Ramirez.To soundtrack έχει και Pentagram,οπότε +1.
A Hologram for the King
Ο Tom Hanks είναι αρκετά ταλαντούχος,ώστε με την ερμηνεία του να κάνει υποφερτή μια ταινία,που χωρίς αυτόν δεν θα έπιανε ούτε την βάση.
The Neon Demon
Ο πιο υπερεκτιμημένος σκηνοθέτης της δεκαετίας,το κινηματογραφικό αντίστοιχο των Ghost,επιστρέφει με το καινούργιο του γυαλιστερό τίποτα.Δεν φταίει αυτός,εγώ φταίω που το είδα.Τι έχει το Neon Demon ;Κάποιες σκηνές με εντυπωσιακή φωτογραφία και ένα soundtrack πολύ ανώτερο της "ταινίας".Τι δεν έχει;Τίποτα άλλο.Ανύπαρκτη πλοκή και χαρακτήρες,αφάνταστα ενοχλητικοί διαλόγοι-σήμα κατατεθέν του Δανού-,που ο ένας ηθοποιός απάνταει στον άλλο με μερικά δευτερολέπτα καθυστέρηση,λες και είναι υπεραστικό τηλεφώνημα.Όσο περνάει η ώρα,η όποια συνοχή διαλύεται και η επιτήδευση με την γελοιότητα προκαλούν νευρικό γέλιο.Και μην ακούσω τίποτα αηδίες για "καυστική αλληγορία για τον πλαστικό κόσμο του θεάματος και την κανιβαλιστική εμμονή του Χόλυγουντ με τη νεότητα" γιατί θα φάει όσο ξύλο έφαγε ο Rocky σε όλες τις ταινίες.
Batman The Killing Joke
Ο καλύτερος Batman εδώ και καιρό.Ξεχάστε τα θλιβερά blockbuster της Warner και δείτε το τώρα.Γιατί βασίζεται σε comic του Alan Moore και όχι στο παστίτσιο που βάφτισαν σενάριο τα στελέχη marketing του studio.
Suicide Squad
Ακριβοπληρωμένες φόλες DC μέρος 2.123 λεπτά χωρίς νόημα και λόγο ύπαρξης.Χαρακτήρες πιο χάρτινοι και σκατένιοι κι από μεταχειρισμένο χαρτί υγείας,πλοκή της πλάκας,καλύτερα να έπαιζε τον Joker o Λέτο του Παναθηναικού,ο αχώνευτος Smith ήταν Deadpool απ'τα Lidl και γενικά αυτού του είδους οι ταινίες μοιάζουν όλο και περισσότερο με κακοφτιαγμένα video games.Kάποτε ονειρευόμασταν να δούμε αξιοπρεπείς μεταφορές comic.Τώρα έχω ένα άλλο όνειρο.Να μην ξαναβγούν άλλες μεταφορές comic.
Now You See Me 2
Χειρότερο απ'το πρώτο,αλλά δεκάδες φορές πιο διασκεδαστικό από όλα τα Suicide Squad του κόσμου.
The Purge: Election Year
Το πρώτο ήταν μέτριο,το δεύτερο το καλό και αυτό εδώ είναι το χάλια.Τα αστεία επειχειρήματα που προσπαθούν να ξεπλύνουν το κατεστημένο (ξέρετε,αυτά του στυλ ν'αλλάξεις το σύστημα από μέσα)το κάνουν ακόμα πιο αφόρητο και εμετικό.
Everybody Wants Some!!
Aααχ,ο Linklater..O σκηνοθέτης με το φοβερό ταλέντο να μεταφέρει ανόθευτη,όλη την πλήξη της πραγματικής ζωής,στις ταινίες του.Και τίποτα άλλο απ'αυτήν.Αυτό εδώ λέει,είναι κατά κάποιο τρόπο sequel του Dazed and Confused.Δεν ξέρω αν το έχετε δει.Είναι μια μαλακία που διαδραματίζεται στα 70s,χωρίς πλοκή, με ενοχλητικούς χαρακτήρες,που λένε συνεχώς μαλακίες για 102 λεπτά.Το Everybody Wants Some!! Είναι μια μαλακία που διαδραματίζεται στα 80s,χωρίς πλοκή, με ενοχλητικούς χαρακτήρες,που λένε συνεχώς μαλακίες για 116 λεπτά.Tόσο χάλια,που κάνει 80s σεξοκωμωδίες,σαν το Porky's να μοιάζουν με Woody Allen Το πρόβλημα με σκηνοθέτες σαν τον Linklater,είναι πως ό,τι και αν κάνουν,δεν θα γίνουν ποτέ John Hughes .
Born to Be Blue
Chet Baker vs Miles Davis,χ ημίχρονο,2 τελικό.Μπορεί η ερμηνεία του Hawke να είναι καλή και η ταινία να θυμίζει jazz σύνθεση στην πλοκή της,αλλά όπως είπε και ο Bart Simpson,ούτε καν οι jazz μουσικοί δεν ακούνε τόση jazz ,για τόση ώρα και μάλιστα τσάμπα.
The Man Who Knew Infinity
Eνδιαφέρουσα η ιστορία του Ινδού μαθηματικού,ο Jeremy Irons είναι φανταστικός στο ρελαντί,από τη μέση και μετά μελώνει πολύ.Το soundtrack μου προκάλεσε καούρες στ'αυτιά.
All the Way
Χαίρομαι κάθε φορά που βλέπω τον Cranston να πρωταγωνιστεί,ειδικά σε καλή ταινία.Mετά το θαυμάσιο Trumbo,εδώ είναι ακόμη καλύτερος στο ρόλο του προέδρου Johnson.
Τhe Meddler
The Intern η θηλυκή έκδοση.70χρονη υγιής μεσοαστή,προσπαθεί να γεμίσει το χρόνο της.Τι να πω,αν ήμουν γυναίκα άνω των 35,μπορεί και να μου άρεσε.Το μυαλό μου όμως δεν είναι από 25 και τις νύχτες πέφτει στα 16,οπότε προτιμώ να δω Steven Seagal παρά το Τhe Meddler.
Listen to Me Marlon
Αν πρέπει να δείτε ένα ντοκυμαντέρ φέτος,ας είναι το Listen to Me Marlon.Δεκάδες ώρες ιδιωτικών ηχογραφήσεων του Brando,γίνονται ο πυρήνας μιας μαγευτικής αφήγησης.Εκπληκτική σκηνοθεσία και μοντάζ,σχεδόν υπνωτικά.Όσο καλό όμως,κι αν είναι το περιτύλιγμα,δεν θα είχε καμία αξία χωρίς περιόχομενο.Και ο Brando είναι καθηλωτικός,ίσως ακόμη πιο πολύ,όταν προσπαθούσε να υποδυθεί τον εαυτό του.
Tv Shows
Stranger Things
H σειρά του καλοκαιριού,η σειρά της χρονιάς.Τα 80s είναι καιρό στη μόδα,κυριώς γιατί οι 35+ έφτασαν στα μισά,το παρόν δεν είναι όπως το φαντάζοταν,οπότε η νοσταλγία είναι το πιο φτηνό αναλγητικό.Γιατί όμως το Stranger Things ξεχώρισε τόσο;Γιατί το παζλ που προσφέρει είναι τοσό καλοφτιαγμένο και αγαπησιάρικο,που ενώ μπορεί να διακρίνεις κάθε κομμάτι-επιρροή,στο τέλος μένεις στην εικόνα.Χρειάζεται ταλέντο για να μην βγει αχταρμάς,όταν προσπαθείς να αφομοιώσεις τόσα πολλά-Carpenter,Spielberg,Goonies,Alien,Carrie,κτλ.-.Είναι προφανές ότι οι δημιουργοί λατρεύουν τις ταινίες της εποχής και η αναπαράσταση της,έγινε με φοβερή λεπτομέρεια.Τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχαν σημασία,αν η σειρά δεν είχε το αυτό που δίνει σε κάθε μορφή μυθοπλασίας ψυχή,δηλαδή χαρακτήρες.Και οι χαρακτήρες του Stranger Things σε κερδίζουν από τα αποδυτήρια.Η πιο συμπαθητική παρέα πιτσιρικάδων από την εποχή των Goonies και του Stand By Me,με συγκίνησε,με έκανε να γελάσω,με μελαγχόλησε,κυριώς όμως μου θύμισε πόσο ωραίο είναι να είσαι παιδί.Η πρωταθλήτρια ομάδα έχει και την M.V.P.,που δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την Millie Bobby Brown.Η μικρή ως Eleven στέλνει τις μισές-και βάλε- ανερχόμενες και "καταξιωμένες",εως 30 σταρ του Hollywood,πίσω στις δραματικές σχολές.Δώστε 80s στο λαό.
Narcos
Καλός και ο δεύτερος κύκλος,θα μπορούσε να έχει λιγότερα επεισόδια και πιο σφιχτή πλοκή.Είμαι περίεργος να δω την επόμενη σεζόν.
Sex&Drugs&Rock&Roll
Αν ο πρώτος κύκλος είναι οι 3-4 καλοί δίσκοι ενός συγκροτήματος,ο δεύτερος είναι οι μέτριοι προς χάλια.Από ό,τι φαίνεται δεν μάθουμε ποτέ,πως θα ήταν το reunion,αφού το FX διέλυσε τη μπάντα και τους έστειλε για solo καριέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου