Blablaland #2

"Αν η ζωή σου ήταν ταινία, ποια θα ήθελες να είναι;"
"Το Ferris Bueler"
"Nαι ε;"
"Δε κατάλαβα, μην ακούσω καμιά μαλακία πως δεν σου αρέσει, γιατί θα καθαρίζεις το αίμα από τους τοίχους για μήνες"
"Τόσο πολύ σου αρέσει;
"Είσαι έφηβος, γόνος μεσοαστικής οικογένειας, κάνεις κοπάνα από το σχολείο και περνάς όλη τη μέρα με τη κοπέλα σου και τον καλύτερο σου φίλο, κάνοντας βόλτες στη πόλη με Ferrari. Πόσο καλύτερο να γίνει; Είναι το εκτυφλωτικό ζενίθ της ζωής σου, οτιδήποτε ακολουθεί είναι κατρακύλα"
"Είσαι υπερβολικός ως συνήθως. Αμα το έκανες κάθε μέρα θα το βαριόσουν"
"Εντάξει, θα πήγαινα και με Porshe"
"Δηλαδή πάλι στα λεφτά καταλήγουμε. Χωρίς αυτά,δ εν μπορείς να είσαι να ευτυχισμένος;"
"Έτσι είναι,η ευτυχία είναι σαν το Champion League, χρειάζεται πολλούς χορηγούς,ε νώ η δυστυχία είναι τσάμπα"
"Μαλακίες, δεν το πιστεύω"
"Όποιος λέει ότι τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία, δεν ξέρει από που να ψωνίσει"
"Που το διάβασες αυτό, στη Lifo ή στο Facebook;"
"Σε παρακαλώ, προσβάλεις το πνευματικό μου επίπεδο. Στο Φως Των Σπορ ήταν"
"Όλο μαλακίες είσαι"
"Εσύ που είσαι ανιδιοτελής και διανοούμενος, ποια ταινία θα'θελες να είναι η ζωή σου;"
"Είμαι ανάμεσα σε δύο. Η πρώτη είναι το Spiderman 2"
"Μάλιστα..."
"Δε μου αρέσουν οι παρεμβολές ειρωνείας στη συχνότητα, δεν είναι ταινιάρα;"
"Είναι, μέσα στις τρεις καλύτερες ταινίες με υπερήρωες (βρείτε τις άλλες δύο και κερδίστε). Απλά εσύ είσαι ανατριχιαστικά προβλέψιμος. Κλασική φαντασίωση καρπαζοεισπράκτορα"
"Γιατί ρε μαλάκα; Έχεις υπερδυνάμεις, πηδάς από τον ένα ουρανοξύστη στον άλλο"
"Έχω υψοφοβία"
"Όλοι σε θαυμάζουν"
"Γιατί δε σε ξέρουν"
"Σώζεις το κόσμο, την πόλη και στο τέλος φεύγεις με το κορίτσι"
"Κλασικός καρπαζοεισπράκτορας δηλαδή. Είσαι σάκος του μποξ για τον οποιοδήποτε έχει περισσότερα χρήματα και εξουσία από σένα. Δεν αντιδράς ποτέ και πουθενά. Οπότε εκτονώνεσαι στη φαντασία σου, μόνο εκεί μπορείς να ξεπεράσεις τις ταξικές, οικονομικές, βιολογικές και πνευματικές διαφορές που σε χωρίζουν από όλους αυτούς που σου στερούν την ευτυχία και την αυτοπραγμάτωση. Φοράς πολύχρωμα κολάν, 5 ευρώ από τη λαϊκή και  έτσι εκδικείσαι τη μιζέρια και τη δειλία σου. Συναισθηματικός αυνανισμός"
"Υποφέρεις καιρό από Κ.Κ.Ε. ή το έπαθες πρόσφατα; Είναι κολλητικό;"
"Άσε ρε μαλάκα, που μέχρι πέρσι νόμιζες πως ο Μαρξ ήταν προπονητής της Μπάγερν"
"Ενώ εσύ, πήγες σε δύο φεστιβάλ της ΚΝΕ και έγινες ο μέγας αναλυτής των πάντων"
"Για τα σουβλάκια και τις γκόμενες πήγαινα"
"Πόσο πιο ρηχός μπορείς να γίνεις;"
"Γιατί ρε, ξέρεις τι ωραία καλαμάκια έχει;"
"Εγώ φταίω που σου μιλάω"
"Άσε ρε πονηρέ. Και για πες μας και τη δεύτερη ταινία"
"Δε τη λέω"
"Πες τη!"
"Δε τη λέω!"
"Τα βλέπεις; Κότα. Καρπαζοεισπράκτορας. Θα πας σπίτι και θα φανταστείς πως είμαι κακός, ότι  βάζεις το αστραφτερό κολάν σου, με νικάς και πετάς στο ηλιοβασίλεμα με τη Kate Upton αγκαλιά;"
"Όχι, με την Aubrey Plaza"
"Ποια είναι αυτή;"
"Μια, δε τη ξέρεις"
"Πες την δεύτερη ταινία"
"Αν η βλακεία ήταν έγκλημα, θα ήσουν ισόβια"
"Αν ήταν ,θα είχες καταδικαστεί σε θάνατο,στο δικαστήριο της Χάγης, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας"
"Είμαι η ζωντανή απόδειξη πως υπάρχει θεός. Υπάρχει και βρίσκομαι στη κόλαση που είναι η βλακεία σου.Ή της μετενσάρκωσης, πρέπει να είχα πολλές αμαρτίες στη προηγούμενη ζωή μου, δεν εξηγείται αλλιώς. Θα μου πεις τώρα τη δεύτερη ταινία ή συνεχίσεις να κάνεις  λες και η περίοδος σου έχει περίοδο;"
"Δε σου λέω τίποτα,να πας να γαμηθείς!"
Ξέρω πως ξέρει ότι ξέρω.Ποια είναι η δεύτερη ταινία. Και το ότι δεν τολμά να παραδεχθεί ποια είναι φωναχτά,το κάνει ακόμα πιο διασκεδαστικό. Να είναι άραγε οι αγαπημένες μας ταινίες, περιλήψεις των ζωών που δεν θα ζήσουμε; Ή οι αναμνήσεις που δεν θα αποκτήσουμε, οπότε είναι το τέλειο υποκατάστατο; Μήπως οι ταινίες είναι το υποκαταστάτο της ζωής; Ή η ζωή το υποκατάστατο των ταινιών;

Είμαστε σκηνοθέτες ηθοποιοί της ζωής μας; Μόνο σκηνοθέτες που κάνουμε μια ολόκληρη ζωή casting σε αυτούς που θα υποδυθούν πιο πειστικά την ευτυχία και τα όνειρα μας; Ή μήπως ηθοποιοί που ψάχνουμε τον σκηνοθέτη που θα κάνει την κάθε μέρα, την ιδανική σκηνή; Μήπως τα τραγούδια που ακούμε τυχαία στο δρόμο δεν είναι και τόσο τυχαία; Μήπως είναι το soundtrack της μοίρας μας, που μας λέει τι να κάνουμε και εμείς το αγνοούμε;

Κι αν οι ζωές μας είναι ταινίες ή μάλλον σειρές και δε το ξέρουμε; Είναι καλή σειρά; Αρέσει στο κοινό; Είμαστε από τους αγαπημένους του χαρακτήρες ή θα δεν θα βγάλουμε άλλη σεζόν; Είμαι κάποιος γαμάτος χαρακτήρας ή είμαι αντιπαθητικός; Είμαι κάποιος cool τύπος ή είμαι ο σπαστικός που νομίζει ότι είναι cool και με αντιπαθούν όλοι; Αν μπορούσα να διαλέξω, θα ήθελα να είμαι ο David Adison στο Moonlighting. Ο Βruce Willis στο ρόλο που τον έκανε γνωστό στο κόσμο.
Πριν γίνει Πολύ Σκληρός Για Να Βάλει Μαλλιά. Uber cool, οργασμικά σαρκαστικός, με την πιο κοφτερή ατάκα πάντα στην άκρη της γλώσσας. Στις καλύτερες μέρες μου, αισθάνομαι κάπως έτσι,αν και δεν έχω τόσο καλούς σεναριογράφους να με γεμίζουν ατάκες. Τις μέτριες και υποφερτές, νιώθω Nicholas Cage. Προ χρεοκοπίας και τριχόπτωσης. Και όλες τις υπόλοιπες, Nicholas Cage μετά τη χρεοκοπία και την καράφλα. Θα μπορούσε να είναι και χειρότερα; Ή όχι;..