Juliet Is Bleeding

Αγκάλιασε το παλτό της σφιχτά,το φθινόπωρο είχε αρχίσει να γίνεται εχθρικό.Οι στάλες τρύπωναν στα ρούχα της και την ανατρίχιαζαν.Κοίταξε την ώρα.Δεν ήθελε να περιμένει άλλο το λεωφορείο.Φόρεσε τα ακουστικά και ξεκίνησε για το σπίτι.
                    Οι ψίθυροι της Marianne Faithful σκέπαζαν τις σκέψεις της.Όχι όλες και όχι για πολύ.Οι κλήσεις διέκοπταν το τραγούδι,τις απέρριψε όλες.Δεν ήθελε να μιλήσει σε κανέναν.Τα ρούχα που φόραγε στη σχολή χορού δεν ήταν αρκετά ζεστά.Μαθήματα χορού,μαθήματα υποκριτικής,part time δουλειές,full time μοναξιά.
                    Το πραγματικό όνομα της ζωής είναι ειρωνεία.Είχε φορτώσει με τόσα πολλά πράγματα το χρόνο της,κι όμως ένιωθε πιο κενή από ποτέ.Είχε γνωρίσει τόσους ανθρώπους τους τελευταίους μήνες,είχε πάει σε τόσα μέρη.Μπαρ,πάρτι,συναυλίες,θέατρο και σινεμά.
                     Τόσα άτομα,σαν διαφημίσεις στο youtube.Δεν ήθελε να τους βλέπει ή να τους ακούει.Ευχήθηκε να υπήρχε ένα adblock για τους ενοχλητικούς,ένας φάκελος spam για τις ανούσιες γνωριμίες.Όλοι προσπαθούν να σου πουλήσουν κάτι.Και οι χειρότεροι είναι αυτοί που προσπαθούν να σου πουλήσουν μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.
                       Άνθρωπόμορφες εφαρμογές,θέλουν να σε κάνουν καλύτερη,χαρούμενη,ευτυχισμένη.Κανείς δε θέλει να σε ακούσει,να σε μάθει,να προσπαθήσει να σε αγαπήσει.Να αγκαλιάσει τα λάθη σου,να χαϊδέψει τα ελαττώματα σου.Να πάρει από το χέρι τα μυστικά σου και να τα μάθει να μη φοβούνται.Να τα μάθει να περπατάνε σαν παιδιά,να τα μεγαλώσει ώστε να πάψουν να είναι μυστικά.
                       Κοιτάζει τα δάχτυλα της.Παγωμένα,σκληρά.Τα νύχια της απεριποίητα.Περνάει τα χέρια στα μαλλιά της.Τα φέρνει κοντά στη μύτη της.Δεν βρίσκει τη μυρωδιά.Θυμάται που της το έλεγε συνέχεια.Όταν κοιμόντουσαν μαζί,την έσφιγγε πάνω του,ανάσαινε τη μυρωδιά της  και κοιμόταν αμέσως.
                 

Τι ήταν ψεύτικο και τι αληθινό;Έχει σημασία πια;Και αν ναι,για ποιον και γιατί;Η βροχή δυνάμωνε.Έτρεξε και χώθηκε στα στενά.Ανέβηκε στα σκαλιά,είχε σχεδόν φτάσει.Κοίταζε την είσοδο της πολυκατοικίας για αρκετά λεπτά.Δεν ήθελε να μπει.Αποφάσισε να αυτοσχεδιάσει.Μπήκε στο ασανσέρ και χαμήλωσε το κινητό.Άνοιξε σιγά τη πόρτα της ταράτσας.

                       Τα φώτα της πόλης έμοιαζαν με λουλούδια κάτω απ'το νερό.Έπιασε τα μαλλιά της,τράβηξε τη καρέκλα και κάθισε.Καθόταν ακριβώς στο όριο,η βροχή αγκάλιαζε το μισό της σώμα.Χάζευε ασυναίσθητα φωτογραφίες.Νόμιζε πως τις είχε σβήσει όλες.Όλες εκτός από μια.Σκούπισε τις ψιχάλες από την οθόνη και την χάιδεψε.

                          Ακούμπησε στο τοίχο και γλίστρησε αργά στο πάτωμα.Ο ουρανός είχε καθαρίσει.Λίγο πριν το ξημέρωμα,τα αστέρια λάμπουν περισσότερο.Έκλεισε το ένα μάτι και σήκωσε το δεξί της χέρι.Ένωνε τους αστερισμούς με τη φανταστική κλωστή φωτός που άφηνε το δάχτυλο της.

                           Το έκανε μέχρι που αποκοιμήθηκε.Τη ξύπνησε ένα παρατεταμένο κορνάρισμα.Σηκώθηκε τρομαγμένη.Έτριψε το πρόσωπο της και κοίταξε γύρω της.Η πόλη είχε ξυπνήσει και γκρίνιαζε.Πήρε τη τσάντα και κατέβηκε τα σκαλιά βαριεστημένα.Το κινητό βομβαρδισμένο από κλήσεις και μηνύματα.

                            Λίγο πριν βάλει το κλειδί στη πόρτα,άκουσε την ειδοποίηση.Προσπάθησε να καταλάβει τι ήταν αυτό που διάβαζε.

scratch out all you prayers
tie em up with barbed wire
and push them down the stairs
and i'll whittle you a pistol
for reepin' nightmares off the blinds
those sunsabitches always seem to sneak up from behind

Τους έψαξε στο ίντερνετ.Ήταν στίχοι.Έβαλε το τραγούδι να παίζει.

put on little perfume and ribbon in your hair
careful that you don't wake up the hounds
tear a bolt of lightning
off the side of the sky
and throw in the cedar chest

Συνειδητοποίησε πως ζούσε μια από αυτές τις σκηνές ταινίας,που η πρωταγωνίστρια ετοιμάζεται να κάνει κάτι παράτολμο,συνήθως κάποιο μεγάλο λάθος,που εκείνη τη στιγμή μοιάζει η καλύτερη απόφαση του κόσμου.

lay down here beside me

let me hold you in the dirt

and you'll tremble as the flames

tear the throat out of the night

sink your teeth into my shoulder

dig your nails into my back

tell that lettle girl to let go of my sleeve

you'll be awoman when i catch you

as you fall in love with me

Έβαλε τα κλειδιά στη τσέπη και έφυγε.Άκουσε το τραγούδι δεκάδες φορές μέχρι να φτάσει.Χτύπησε τη πόρτα και περίμενε.Είχε κατέβει το πρώτο σκαλί όταν άνοιξε.Αμηχανία πολλών μεγατόνων.Μέχρι το πρώτο φιλί.

                            Ρούχα στο πάτωμα,η ανάσα της βροχής από τις γρίλιες,πράγματα που πέφτουν.Φιλιά σαν αυτά είναι η μόνη δικαιοσύνη που διορθώνει,που επαναφέρει,που αποκαθιστά.Αφήνει τη τιμωρία για την απουσία.Και δεν υπάρχει σκληρότερη ποινή από την σιωπή.