Siren

Σε αυτό το δωμάτιο

οι ώρες του έρωτα

ακόμα δημιουργούν σκιές

Τσαρλς Μπουκόφσκι

Τις νύχτες που δεν είσαι εδώ

ο κόσμος είναι γυμνός

από νόημα, ομορφιά κι αλήθεια

Η ζωή αγέννητη στα μισά του ονείρου

Σε γυρεύω

σαν τυφλός που πνίγεται

θέλω ν'αφεθώ

στη μέθη του πνιγμού σου

στα δολώματα του βυθού σου

Στην τέχνη της τρυφερότητας σου

που συναρμολογεί κάθε μου αίσθηση από την αρχή

Το περίγραμμα της πόλης, φιτίλι ζωγραφισμένο απ'το κραγιόν σου

Δεν ξέρω πως και που θα εκραγεί η σιωπή

Εβδομάδες πλημμυρισμένες απ'το τίποτα

Μόνο οι ψίθυροι σου μπορούν να με ξεδιψάσουν

να ξεπλύνουν τον νεκρό χρόνο

κι όλα τα μυστικά που δεν μοιράστηκαν

Τ'αστέρια, διαμάντια από ζάχαρη

ο ουρανός λιώνει μέσα στη σκιά σου

με σκεπάζεις με την ανάσα σου

και κάθε αμφιβολία, κάθετι τσαλακωμένο μέσα μου γαληνέυει

Τις νύχτες που δεν είσαι εδώ

θυμάμαι ξανά

πως η ευτυχία είναι ένα φιλμ

που μόνο στους σκοτεινούς θαλάμους του κορμιού σου

μπορεί να εμφανιστεί