"The Real Thing"
I
Ένας εκκωφαντικός θόρυβος μάτωσε τη νύχτα,σαν γυμνά καλώδια στα τύμπανα των αυτιών.Οι οθόνες τρεμόπαιζαν για αρκετά λεπτά,πριν εμφανιστεί ο απρόσωπος.Ο φόντος πάντα μαύρος,το πλάνο άνοιξε,αποκαλύπτοντας τρεις άντρες,δεμένους και φιμωμένους.
"Κυρίες και κύριοι καλησπέρα.Στην αποψινή εκπομπή θα μιλήσουμε για διάφορα θέματα,κυρίως όμως θα μιλήσουμε για την εξουσία.Αλλά ας ξεκινήσουμε απ'την εμπιστοσύνη.Μέχρι πρόσφατα,σε διάφορες δημοσκοπήσεις,στην ερώτηση ποιον θεσμό εμπιστεύεστε περισσότερο,οι απαντήσεις ήταν πάντα οι ίδιες.
Το μεγαλύτερο ποσοστό απαντούσε τον στρατό και την εκκλησία.Δύο από τους πιο δημοκρατικούς θεσμούς και από τα πιο ανοιχτομυάλα κομμάτια της κοινωνίας.Ψηλά βρισκόταν πάντα και η αστυνομία.Μαζί μου απόψε έχω τρεις επιφανείς εκπροσώπους των θεσμών αυτών,που θα με βοηθήσουν να βρω την αλήθεια πίσω από τα στερεότυπα.
Αν αναρωτιέστε γιατί είναι δεμένοι και φιμωμένοι,η απάντηση είναι απλή.Για να μην νιώθουν άβολα και έξω απ'τα νερά τους,η εκπομπή θα είναι στο ίδιο πνεύμα δημοκρατικότητας,πολυφωνίας και ελευθερίας που διέπει τους θεσμούς της εκκλησίας,του στρατού και της αστυνομίας.
Όταν αισθάνεσαι σαν το σπίτι σου,είναι καλύτερα,έτσι δεν είναι Σεβασμιώτατε;Δεν χρειάζεται ν'απαντήσετε,το ξέρω πως συμφωνείτε".Ο άντρας στα δεξιά της οθόνης δεν έμοιαζε με ιερέα,τα γένια του ήταν κοντά και το πρόσωπο του γεμάτο πληγές."Ας ξεκινήσουμε με την εκκλησία.Ααα,η εκκλησία,η αριστοκρατία των παράσιτων,βδέλλες που ξεζουμίζουν βδέλλες.
Δεν παράγει τίποτα,δεν προσφέρει τίποτα,δεν φορολογείται,συντηρείται από το κράτος.Εκπληκτικό.Κάποιοι λένε πως δεν έχει περιουσία.Χωρίς περιούσια λοιπόν,έχει τεράστιο αριθμό ακινήτων που όλο αυξάνεται,offshore και μετοχές σε τράπεζες.Ποιος είπε ότι δεν γίνονται θαύματα στην εποχή μας.Ειδικά σε οικονομικά θέματα,η εκκλησία αδικείται,αξίζει πολλά Νόμπελ Οικονομίας.
Ήδη ακούω τις ενστάσεις να φωνάζουν."Ναι,αλλά το φιλανθρωπικό της έργο;Φροντίζει τόσο κόσμο,συσσίτια,ρούχα,ιδρύματα,κτλ.".Η φιλανθρωπία είναι το όπιο των πλουσίων.Προσφέρουν τα σκουπίδια και τ'αποφάγια τους και αισθάνονται μεγάλοι.Προφανώς είναι θεική απόλαυση να σου λένε ευχαριστώ οι σκλάβοι,όταν τους επιστρέφεις ένα απειροελάχιστο κομμάτι από αυτά που τους έχει κλέψει.
Και ξέρετε ποιο είναι το πιο ωραίο με την φιλανθρωπία;Όταν γίνεται με τα λεφτά των άλλων,είναι ακόμη πιο γλυκιά.Η εκκλησία..Βρίσκεται ακόμα στο Μεσαίωνα και κάνει ό,τι μπορεί για να τον διατηρήσει στα μυαλά των ανθρώπων,έχοντας τα πλοκάμια της παντού,από τα σχολικά βιβλία μέχρι την εξωτερική πολιτική.
Έχει άποψη για όλα που προσπαθεί να την επιβάλλει,αλλά δεν δέχεται καμία κριτική.Είμαι σίγουρος πως ο πρώτος μου καλεσμένος θα έχει πολλά να μας πει,επί του θέματος.Είναι άλλωστε γνωστός για τις ευαισθησίες του".Προβάλονται αποσπάσματα από ομιλίες και συνεντεύξεις.Ο Μητροπολίτης μιλούσε για λαθρομετανάστες,για επικίνδυνους ομοφυλόφιλους,για τον κίνδυνο εξισλαμισμου της χώρας.Για την φτωχή εκκλησία,για το μάθημα των θρησκευτικών,για επιστήμονες που δεν έχουν ιδέα και είναι βλάσφημοι.
Πάντα φωνάζοντας και διακόπτωντας.Ο τσαλακωμένος ανθρωπάκος στην καρέκλα δεν είχε καμία σχέση με αυτόν στο video.Παρακολουθούσε αγχωμένος τον εαυτό του."Βλέπω Σεβασμιώτατε είστε ενημερωμένος για όλα τα θέματα.Πάντα συμπαθούσα τους πολυμαθείς ανθρώπους.Αλήθεια,ποια είναι η διαφωνία σας με τον αστροφυσικό;Έχετε κάποια θεωρία που ανατρέπει την δικιά του;
Δεν θέλετε να επεκταθείτε,καταλαβαίνω.Είναι κρίμα να χάσει ο άνθρωπος τη δουλειά του.Ας αλλάξουμε θέμα,ας μιλήσουμε για την Αγία Γραφή.Την έχετε διαβάσει Σεβασμιώτατε;Την διάβασα πάλι πρόσφατα.Για να είμαι ειλικρινής,δεν μου άρεσε.Είναι ένα κακογραμμένο βιβλίο,χωρίς φαντασία,αδιάφορους χαρακτήρες,βαρετή πλοκή και υπερβολικά μεγάλο.
Ειδικά αυτός ο θεός της Παλαιάς Διαθήκης..Τι εγωκεντρικό πλάσμα,διεστραμμένος και κομπλεξικός,γεμάτος θυμό.Αλλά όταν είσαι ορφανός και μόνος για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα,είναι λογικό να σου σαλέψει.Παρόλα αυτά,αν είσαι προσεκτικός,μπορεί να βρεις 2-3 ωραίες ατάκες.Κάποια εδάφια είναι πολύ πιασάρικα,ιδανικά για ταινίες,σειρές και τραγούδια.Θέλετε να σας πω το αγαπημένο μου για αυτή την εβδομάδα;Θα φέρω τους τυφλούς σε δρόμο που δεν γνώριζαν,σε άγνωστα θα τους οδηγήσω μονοπάτια.Θα κάνω το σκοτάδι φως μπροστά τους και τους δρόμους τους δύσβατους,καλοστρωμένους (Ησαίας 42,16).
Τον τελευταίο καιρό ο αγαπητός μητροπολίτης έχει δείξει ανοιχτά την συμπάθεια του σε ακροδεξιές οργανώσεις και κόμματα,όπως και την απέχθεια του σε μετανάστατες και πρόσφυγες".Άλλο ένα video με αποσπάσματα."Ξέρετε τι μου αρέσει περισσότερο;Που είστε ήρεμος όταν λέτε τα χειρότερα πράγματα.Στάζετε το δηλητήριο με τις πιο γλυκές λέξεις και την πιο βελούδινη χροιά.
Ξέρω τι φοβάστε πραγματικά.Τον ανταγωνισμό,μήπως κάποια στιγμή χαθεί το αγοραστικό κοινό.Τα χρήματα,τα ακίνητα,η πολιτική επιρροή,το φαν κλαμπ.Γι'αυτό δεν θέλεις ξένους στη χώρα.Γιατί ακόμα και αυτή η μικρή πιθανότητα,δεν σ'αφήνει να κοιμηθείς τα βράδια.Τρέμεις,αλλά ταυτόχρονα ζηλεύεις τον θρησκευτικό εξτρεμισμό.Πόσο θα'θέλες να κάνεις και'συ τα ίδια,έστω για μέρα,μια φορά.Όχι εσύ ο ίδιος προσωπικά,αλλά να βάλεις κάποιον άλλο να τον κάνει για σένα.
'Οπως τον παλιό καλό καιρό,να χυθεί αίμα για χάρη σου,για την δόξα του θεού.Πρέπει να έχεις ρεύσεις,ακόμη και σ'αυτήν την ηλικία,όταν το σκέφτεσαι.Τι κρίμα που δεν γίνεται,που ζεις σε μια μισοπολιτισμένη χώρα.Θα συμφωνήσω μαζί σου,ούτε και μένα μ'αρέσουν τα ημίμετρα.Θα γνωρίσεις την αλήθεια και η αλήθεια θα σε απελευθερώσει.
Αυτό έκανα και'γω,σε απελευθέρωσα και κυρίως,απελευθέρωσα την αλήθεια από σένα.Το όνομα του θεού είναι έλεγχος και τώρα ξέρεις πως είναι,όταν δεν έχεις τον έλεγχο,όταν είσαι στο έλεος κάποιου άλλου.Ήρθε η ώρα να δει ο κόσμος την σταύρωση σου".
Κίτρινη Οθόνη
Ανοίγεις τα μάτια,ξυπνάς σ'ένα άγνωστο μέρος.Κοιτάζεις γύρω σου,δεκάδες άνθρωποι κοιμούνται στο πάτωμα,σε σκηνές.Προσπαθείς να καταλάβεις τι συμβαίνει,αν ονειρεύεσαι.Το κεφάλι σου πάει να σπάσει,το στόμα σου στεγνό.Κοιτάζεις τα χέρια σου,τα ρούχα σου βρώμικα και σκισμένα.
Νομίζεις ότι έχεις ξυπνήσει μέσα στο σώμα κάποιου άλλου.Ακούς λέξεις που δεν τις καταλαβαίνεις.Πανικοβάλλεσαι,δεν μπορείς ν'αναπνεύσεις,σηκώνεσαι,αρχίζεις να φωνάζεις.Οι άνθρωποι γύρω σου ξυπνάνε,σε κοιτάζουν καχύποπτα.Κάποιοι σου φωνάζουν,άλλοι σου κάνουν νόημα να σταματήσεις.Κάποιος σε σπρώχνει,σε πιάνει από το λαιμό.Δεν είναι σαν τους υπόλοιπους.
Τα ρούχα του είναι καθαρά και καινούργια,τον συνοδεύουν δύο οπλισμένοι.Ουρλιάζει,τα δάχτυλα του σφίγγουν.Σε διαφορετική γλώσσα απ'αυτήν που άκουγες πριν.Σε περικυκλώνουν,σου κλείνουν το στόμα,σε κρύβουν πίσω τους.Κάποιος μιλάει με αυτόν που σε απείλησε.Η γκριμάτσα θυμού και αηδίας δεν φεύγει από το πρόσωπο του.
Φτύνει δύο τελευταίες προτάσεις και φεύγει.Σε απομακρύνουν,το μόνο που καταλαβαίνεις είναι ο ικετευτικός τόνος στις φωνές τους.Βάζεις τα κλάματα,εκλιπαρείς,κάνεις δεν σε καταλαβαίνει.Κάποιος σου δίνει λίγο νερό.Αγγίζεις το πρόσωπο σου,τα γένια σου έχουν εξαφανιστεί.Παραμιλάς,τρέμεις.Πρέπει να ηρεμήσεις.
Φασαρία,αναστάτωση.Σε πήρε ο ύπνος,μάλλον λιποθύμησες.Όλοι ετοιμάζονται βιαστικά.Σας οδηγούν στην ακτή.Το κρύο σου γδέρνει τα κόκαλα,νομίζεις πως το δέρμα σου θα ξεφλουδίσει.Ασφυξία,οι μυρωδιές σε ζαλίζουν.Σας βάζουν σε πλοίαρια,η στεριά χάνεται πίσω σου.Στη μέση της θάλασσας σας βάζουν σε βάρκες.
Η μηχανή τρίζει,όλοι γύρω σου ανασαίνουν τον ίδιο φόβο.Προσεύχεσαι από μέσα σου,δακρύζεις.Στο βάθος εμφανίζονται δύο πλοία,δεν φαίνονται καλά.Τη στιγμή που σκεπάζεις τα μάτια σου για να δεις καλύτερα,η βάρκα λυγίζει απ'το βάρος.Τα νερά είναι τόσο παγωμένα που σου κόβεται η ανάσα.Παλεύεις να επιπλέυσεις,ν'ανασάνεις.
Κάποιοι φωνάζουν,μάλλον δεν ξέρουν κολύμπι.Μανάδες προσπαθούν να κρατήσουν τα μωρά τους μακρυά απ'το νερό.Κάποιος σ'αγγίζει,γυρίζεις τρομαγμένος.Είναι ένας απ'αυτούς που σε προστάτευσαν.Σου παίρνει μερικά δευτερόλεπτα για να συνειδητοποιήσεις πως είναι νεκρός.Φωνάζεις,με όλη την δύναμη της φωνής σου,γατζώνεσαι πάνω του για να μην βουλιάξεις.
Δεν ξέρεις πόσοι είναι ακόμα ζωντανοί,εντοπίζεις άλλους δύο νεκρούς.Τα πλοία πλησιάζουν,δεν είσαι σίγουρος αν θ'αντέξεις.Μουδιάζεις,το σώμα σου δεν μπορεί ν'αντέξει το κρύο και την προσπάθεια.Φωνάζεις ξανά,πρέπει να κρατήσεις τις δυνάμεις σου.Δεν αντέχεις,θέλεις ν'αφεθείς,ο οργανισμός παραδίνεται.Το σκοτάδι πλημμυρίζει τα μάτια σου.Λίγο πριν βυθιστείς,ένα χέρι σε τραβάει πάνω.Σε κρατάει σφιχτά.Αυτό το χέρι πρέπει να είναι ο θεός,η ζωή η ίδια.
Δακρύζεις,κλαις σαν μικρό παιδί.Παραμιλάς ευχαριστίες,δεν καταλαβαίνει τι του λες.Τα σκάφη του λιμενικού σας μαζεύουν.Σφίγγεις τη κουβέρτα πάνω σου,προσπαθείς να ανασάνεις κανονικά.Οι μισοί σώθηκαν.Ψάχνεις για αυτόν που σε έσωσε,δεν τον βλέπεις.Ίσως να είναι στο άλλο σκάφος.Φωνάζεις στους λιμενικούς,παραξενεύονται που ξέρεις ελληνικά.Τους λες ποιος είσαι.
Στην αρχή γελάνε,μετά από λίγο γίνεσαι ενοχλητικός.Σε σπρώχνουν,σε πετάνε κάτω."Δεν με νοιάζει αν ξέρεις ελληνικά ή όχι,βγάλε το σκασμό,αλλιώς θα σε ξαναρίξω στη θάλασσα!".Κουλουριάζεσαι σε μια γωνία,μέχρι το λιμάνι δεν ξαναμιλάς.Μόλις κατεβαίνεις από το σκάφος,ψάχνεις για τον σωτήρα σου.Παρατηρείς προσεκτικά αυτούς που κατεβαίνουν,δεν είναι ανάμεσα τους.
Δεν θέλεις να πιστέψεις πως πνίγηκε.Πλησιάζεις,ρωτάς.Σε κοιτάζουν με περιέργεια και μετά σε αποφεύγουν.Δεν λες ποιος είσαι,γιατί καταλαβαίνεις πως κανείς δεν θα σε πιστέψει.Σε βρίζουν,σε χτυπάνε.Το βάζεις στα πόδια,μπαίνεις σε μια καφετέρια.Ζητάς βοήθεια,εκλιπαρείς για ένα τηλέφωνο.Ο άντρας πίσω απ'την μπάρα σε κοιτάζει απο πάνω μέχρι κάτω με αποστροφή.Σε ρωτάει που έμαθες ελληνικά.Του λες πως είσαι Έλληνας.Καγχάζει.Τον παρακαλάς για ένα τηλεφώνημα.
Σου ζητάει 10 ευρώ.Του απαντάς πως δεν έχεις.Τον εκλιπαρείς,ένα τηλέφωνο και θα του δώσεις όσα λεφτά θέλει.Σε πετάνε έξω.Σηκώνεσαι και τότε βλέπεις την μορφή σου στο τζάμι.Πραγματικά ξύπνησες στο σώμα κάποιου άλλου.Το δέρμα σου,το πρόσωπο σου,είναι χειρότερα κουρέλια από τα ρούχα σου.Φοβάσαι ν'αγγίξεις το μέτωπο σου.
Πριν τα δάκρυα σου κάψουν τα μάτια και σε τυφλώσουν,κάποιος σε ρίχνει κάτω.Η μνήμη σου τελειώνει εκεί.."Λοιπόν,πως σου φάνηκε;.Ξέρω,έχεις πολλές ερωτήσεις.Δεν ήταν εύκολο.Σου έκοψα τα μαλλιά και τα γένια και τα έβαψα μαύρα.Σε άφησα μερικές μέρες χωρίς μπάνιο.Τοποθέτησα μικροσκοπικές κάμερες πάνω σου.Το μοντάζ ήταν δύσκολο,αλλά νομίζω πως το αποτέλεσμα μας δικαιώνει,δεν συμφωνείς;
Για πες μου λοιπόν,πως αισθάνεσαι,πως ήταν η εμπειρία;Να βρίσκεσαι στην άλλη πλευρά της απελπισίας και του φόβου;Πως είναι να βρίσκεσαι με τους αδύναμους του κόσμου;Να μην ξέρεις αν θα είσαι ζωντανός την επόμενη ώρα;".Κόλλησε τη μάσκα πάνω στο πρόσωπο του,ο φιμωμένος δάκρυζε βουβά."Πες μου ξανά για την φιλανθρωπία και τις δωρεές σου,πες μου πάλι για όλους αυτούς που θα καταλάβουν τη χώρα.
Αυτούς που πεθαίνουν προσπαθώντας να ξεφύγουν από τον πόλεμο.Πες μου,τι σου είπε ο θεός λίγο πριν ξεψυχήσεις στην θάλασσα.Αν αναρωτιέσαι ακόμα,θα σου πω.Αυτός που σε έσωσε είναι νεκρός,όπως και τρία από τα μωρά που ήταν μαζί σου στη βάρκα.Αν μπορούσα,θα σε έστελνα στη Συρία ή το Ιράκ,για να δεις τον πόλεμο με τα μάτια σου,αλλά στην ηλικία που είσαι δεν θ'αντεχες.
Ήμουν σίγουρος πως θα πέθαινες όταν αναποδογύρισε η βάρκα.Αλλά ευτυχώς είσαι ζωντανός και ελπίζω να ζήσεις αρκετά χρόνια ακόμα για να σε στοιχειώνει η εμπειρία.Το μεγαλείο σου κατέβηκε στον Άδη,μαζί με τον θόρυβο των μουσικών σου οργάνων.Είναι η σήψη στρώμα σου και τα σκουλήκια σκέπασμα σου(Ησαίας 14,11).Αντίο Σεβασμιότατε".
Έσπρωξε τη κρέκλα με το πόδι του,βγήκε εκτός πλάνου.
I
"Κυρίες και κύριοι καλησπέρα.Στην αποψινή εκπομπή θα μιλήσουμε για διάφορα θέματα,κυρίως όμως θα μιλήσουμε για την εξουσία.Αλλά ας ξεκινήσουμε απ'την εμπιστοσύνη.Μέχρι πρόσφατα,σε διάφορες δημοσκοπήσεις,στην ερώτηση ποιον θεσμό εμπιστεύεστε περισσότερο,οι απαντήσεις ήταν πάντα οι ίδιες.
Το μεγαλύτερο ποσοστό απαντούσε τον στρατό και την εκκλησία.Δύο από τους πιο δημοκρατικούς θεσμούς και από τα πιο ανοιχτομυάλα κομμάτια της κοινωνίας.Ψηλά βρισκόταν πάντα και η αστυνομία.Μαζί μου απόψε έχω τρεις επιφανείς εκπροσώπους των θεσμών αυτών,που θα με βοηθήσουν να βρω την αλήθεια πίσω από τα στερεότυπα.
Αν αναρωτιέστε γιατί είναι δεμένοι και φιμωμένοι,η απάντηση είναι απλή.Για να μην νιώθουν άβολα και έξω απ'τα νερά τους,η εκπομπή θα είναι στο ίδιο πνεύμα δημοκρατικότητας,πολυφωνίας και ελευθερίας που διέπει τους θεσμούς της εκκλησίας,του στρατού και της αστυνομίας.
Όταν αισθάνεσαι σαν το σπίτι σου,είναι καλύτερα,έτσι δεν είναι Σεβασμιώτατε;Δεν χρειάζεται ν'απαντήσετε,το ξέρω πως συμφωνείτε".Ο άντρας στα δεξιά της οθόνης δεν έμοιαζε με ιερέα,τα γένια του ήταν κοντά και το πρόσωπο του γεμάτο πληγές."Ας ξεκινήσουμε με την εκκλησία.Ααα,η εκκλησία,η αριστοκρατία των παράσιτων,βδέλλες που ξεζουμίζουν βδέλλες.
Δεν παράγει τίποτα,δεν προσφέρει τίποτα,δεν φορολογείται,συντηρείται από το κράτος.Εκπληκτικό.Κάποιοι λένε πως δεν έχει περιουσία.Χωρίς περιούσια λοιπόν,έχει τεράστιο αριθμό ακινήτων που όλο αυξάνεται,offshore και μετοχές σε τράπεζες.Ποιος είπε ότι δεν γίνονται θαύματα στην εποχή μας.Ειδικά σε οικονομικά θέματα,η εκκλησία αδικείται,αξίζει πολλά Νόμπελ Οικονομίας.
Ήδη ακούω τις ενστάσεις να φωνάζουν."Ναι,αλλά το φιλανθρωπικό της έργο;Φροντίζει τόσο κόσμο,συσσίτια,ρούχα,ιδρύματα,κτλ.".Η φιλανθρωπία είναι το όπιο των πλουσίων.Προσφέρουν τα σκουπίδια και τ'αποφάγια τους και αισθάνονται μεγάλοι.Προφανώς είναι θεική απόλαυση να σου λένε ευχαριστώ οι σκλάβοι,όταν τους επιστρέφεις ένα απειροελάχιστο κομμάτι από αυτά που τους έχει κλέψει.
Και ξέρετε ποιο είναι το πιο ωραίο με την φιλανθρωπία;Όταν γίνεται με τα λεφτά των άλλων,είναι ακόμη πιο γλυκιά.Η εκκλησία..Βρίσκεται ακόμα στο Μεσαίωνα και κάνει ό,τι μπορεί για να τον διατηρήσει στα μυαλά των ανθρώπων,έχοντας τα πλοκάμια της παντού,από τα σχολικά βιβλία μέχρι την εξωτερική πολιτική.
Έχει άποψη για όλα που προσπαθεί να την επιβάλλει,αλλά δεν δέχεται καμία κριτική.Είμαι σίγουρος πως ο πρώτος μου καλεσμένος θα έχει πολλά να μας πει,επί του θέματος.Είναι άλλωστε γνωστός για τις ευαισθησίες του".Προβάλονται αποσπάσματα από ομιλίες και συνεντεύξεις.Ο Μητροπολίτης μιλούσε για λαθρομετανάστες,για επικίνδυνους ομοφυλόφιλους,για τον κίνδυνο εξισλαμισμου της χώρας.Για την φτωχή εκκλησία,για το μάθημα των θρησκευτικών,για επιστήμονες που δεν έχουν ιδέα και είναι βλάσφημοι.
Πάντα φωνάζοντας και διακόπτωντας.Ο τσαλακωμένος ανθρωπάκος στην καρέκλα δεν είχε καμία σχέση με αυτόν στο video.Παρακολουθούσε αγχωμένος τον εαυτό του."Βλέπω Σεβασμιώτατε είστε ενημερωμένος για όλα τα θέματα.Πάντα συμπαθούσα τους πολυμαθείς ανθρώπους.Αλήθεια,ποια είναι η διαφωνία σας με τον αστροφυσικό;Έχετε κάποια θεωρία που ανατρέπει την δικιά του;
Δεν θέλετε να επεκταθείτε,καταλαβαίνω.Είναι κρίμα να χάσει ο άνθρωπος τη δουλειά του.Ας αλλάξουμε θέμα,ας μιλήσουμε για την Αγία Γραφή.Την έχετε διαβάσει Σεβασμιώτατε;Την διάβασα πάλι πρόσφατα.Για να είμαι ειλικρινής,δεν μου άρεσε.Είναι ένα κακογραμμένο βιβλίο,χωρίς φαντασία,αδιάφορους χαρακτήρες,βαρετή πλοκή και υπερβολικά μεγάλο.
Ειδικά αυτός ο θεός της Παλαιάς Διαθήκης..Τι εγωκεντρικό πλάσμα,διεστραμμένος και κομπλεξικός,γεμάτος θυμό.Αλλά όταν είσαι ορφανός και μόνος για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα,είναι λογικό να σου σαλέψει.Παρόλα αυτά,αν είσαι προσεκτικός,μπορεί να βρεις 2-3 ωραίες ατάκες.Κάποια εδάφια είναι πολύ πιασάρικα,ιδανικά για ταινίες,σειρές και τραγούδια.Θέλετε να σας πω το αγαπημένο μου για αυτή την εβδομάδα;Θα φέρω τους τυφλούς σε δρόμο που δεν γνώριζαν,σε άγνωστα θα τους οδηγήσω μονοπάτια.Θα κάνω το σκοτάδι φως μπροστά τους και τους δρόμους τους δύσβατους,καλοστρωμένους (Ησαίας 42,16).
Τον τελευταίο καιρό ο αγαπητός μητροπολίτης έχει δείξει ανοιχτά την συμπάθεια του σε ακροδεξιές οργανώσεις και κόμματα,όπως και την απέχθεια του σε μετανάστατες και πρόσφυγες".Άλλο ένα video με αποσπάσματα."Ξέρετε τι μου αρέσει περισσότερο;Που είστε ήρεμος όταν λέτε τα χειρότερα πράγματα.Στάζετε το δηλητήριο με τις πιο γλυκές λέξεις και την πιο βελούδινη χροιά.
Ξέρω τι φοβάστε πραγματικά.Τον ανταγωνισμό,μήπως κάποια στιγμή χαθεί το αγοραστικό κοινό.Τα χρήματα,τα ακίνητα,η πολιτική επιρροή,το φαν κλαμπ.Γι'αυτό δεν θέλεις ξένους στη χώρα.Γιατί ακόμα και αυτή η μικρή πιθανότητα,δεν σ'αφήνει να κοιμηθείς τα βράδια.Τρέμεις,αλλά ταυτόχρονα ζηλεύεις τον θρησκευτικό εξτρεμισμό.Πόσο θα'θέλες να κάνεις και'συ τα ίδια,έστω για μέρα,μια φορά.Όχι εσύ ο ίδιος προσωπικά,αλλά να βάλεις κάποιον άλλο να τον κάνει για σένα.
'Οπως τον παλιό καλό καιρό,να χυθεί αίμα για χάρη σου,για την δόξα του θεού.Πρέπει να έχεις ρεύσεις,ακόμη και σ'αυτήν την ηλικία,όταν το σκέφτεσαι.Τι κρίμα που δεν γίνεται,που ζεις σε μια μισοπολιτισμένη χώρα.Θα συμφωνήσω μαζί σου,ούτε και μένα μ'αρέσουν τα ημίμετρα.Θα γνωρίσεις την αλήθεια και η αλήθεια θα σε απελευθερώσει.
Αυτό έκανα και'γω,σε απελευθέρωσα και κυρίως,απελευθέρωσα την αλήθεια από σένα.Το όνομα του θεού είναι έλεγχος και τώρα ξέρεις πως είναι,όταν δεν έχεις τον έλεγχο,όταν είσαι στο έλεος κάποιου άλλου.Ήρθε η ώρα να δει ο κόσμος την σταύρωση σου".
Κίτρινη Οθόνη
Ανοίγεις τα μάτια,ξυπνάς σ'ένα άγνωστο μέρος.Κοιτάζεις γύρω σου,δεκάδες άνθρωποι κοιμούνται στο πάτωμα,σε σκηνές.Προσπαθείς να καταλάβεις τι συμβαίνει,αν ονειρεύεσαι.Το κεφάλι σου πάει να σπάσει,το στόμα σου στεγνό.Κοιτάζεις τα χέρια σου,τα ρούχα σου βρώμικα και σκισμένα.
Νομίζεις ότι έχεις ξυπνήσει μέσα στο σώμα κάποιου άλλου.Ακούς λέξεις που δεν τις καταλαβαίνεις.Πανικοβάλλεσαι,δεν μπορείς ν'αναπνεύσεις,σηκώνεσαι,αρχίζεις να φωνάζεις.Οι άνθρωποι γύρω σου ξυπνάνε,σε κοιτάζουν καχύποπτα.Κάποιοι σου φωνάζουν,άλλοι σου κάνουν νόημα να σταματήσεις.Κάποιος σε σπρώχνει,σε πιάνει από το λαιμό.Δεν είναι σαν τους υπόλοιπους.
Τα ρούχα του είναι καθαρά και καινούργια,τον συνοδεύουν δύο οπλισμένοι.Ουρλιάζει,τα δάχτυλα του σφίγγουν.Σε διαφορετική γλώσσα απ'αυτήν που άκουγες πριν.Σε περικυκλώνουν,σου κλείνουν το στόμα,σε κρύβουν πίσω τους.Κάποιος μιλάει με αυτόν που σε απείλησε.Η γκριμάτσα θυμού και αηδίας δεν φεύγει από το πρόσωπο του.
Φτύνει δύο τελευταίες προτάσεις και φεύγει.Σε απομακρύνουν,το μόνο που καταλαβαίνεις είναι ο ικετευτικός τόνος στις φωνές τους.Βάζεις τα κλάματα,εκλιπαρείς,κάνεις δεν σε καταλαβαίνει.Κάποιος σου δίνει λίγο νερό.Αγγίζεις το πρόσωπο σου,τα γένια σου έχουν εξαφανιστεί.Παραμιλάς,τρέμεις.Πρέπει να ηρεμήσεις.
Φασαρία,αναστάτωση.Σε πήρε ο ύπνος,μάλλον λιποθύμησες.Όλοι ετοιμάζονται βιαστικά.Σας οδηγούν στην ακτή.Το κρύο σου γδέρνει τα κόκαλα,νομίζεις πως το δέρμα σου θα ξεφλουδίσει.Ασφυξία,οι μυρωδιές σε ζαλίζουν.Σας βάζουν σε πλοίαρια,η στεριά χάνεται πίσω σου.Στη μέση της θάλασσας σας βάζουν σε βάρκες.
Η μηχανή τρίζει,όλοι γύρω σου ανασαίνουν τον ίδιο φόβο.Προσεύχεσαι από μέσα σου,δακρύζεις.Στο βάθος εμφανίζονται δύο πλοία,δεν φαίνονται καλά.Τη στιγμή που σκεπάζεις τα μάτια σου για να δεις καλύτερα,η βάρκα λυγίζει απ'το βάρος.Τα νερά είναι τόσο παγωμένα που σου κόβεται η ανάσα.Παλεύεις να επιπλέυσεις,ν'ανασάνεις.
Κάποιοι φωνάζουν,μάλλον δεν ξέρουν κολύμπι.Μανάδες προσπαθούν να κρατήσουν τα μωρά τους μακρυά απ'το νερό.Κάποιος σ'αγγίζει,γυρίζεις τρομαγμένος.Είναι ένας απ'αυτούς που σε προστάτευσαν.Σου παίρνει μερικά δευτερόλεπτα για να συνειδητοποιήσεις πως είναι νεκρός.Φωνάζεις,με όλη την δύναμη της φωνής σου,γατζώνεσαι πάνω του για να μην βουλιάξεις.
Δεν ξέρεις πόσοι είναι ακόμα ζωντανοί,εντοπίζεις άλλους δύο νεκρούς.Τα πλοία πλησιάζουν,δεν είσαι σίγουρος αν θ'αντέξεις.Μουδιάζεις,το σώμα σου δεν μπορεί ν'αντέξει το κρύο και την προσπάθεια.Φωνάζεις ξανά,πρέπει να κρατήσεις τις δυνάμεις σου.Δεν αντέχεις,θέλεις ν'αφεθείς,ο οργανισμός παραδίνεται.Το σκοτάδι πλημμυρίζει τα μάτια σου.Λίγο πριν βυθιστείς,ένα χέρι σε τραβάει πάνω.Σε κρατάει σφιχτά.Αυτό το χέρι πρέπει να είναι ο θεός,η ζωή η ίδια.
Δακρύζεις,κλαις σαν μικρό παιδί.Παραμιλάς ευχαριστίες,δεν καταλαβαίνει τι του λες.Τα σκάφη του λιμενικού σας μαζεύουν.Σφίγγεις τη κουβέρτα πάνω σου,προσπαθείς να ανασάνεις κανονικά.Οι μισοί σώθηκαν.Ψάχνεις για αυτόν που σε έσωσε,δεν τον βλέπεις.Ίσως να είναι στο άλλο σκάφος.Φωνάζεις στους λιμενικούς,παραξενεύονται που ξέρεις ελληνικά.Τους λες ποιος είσαι.
Στην αρχή γελάνε,μετά από λίγο γίνεσαι ενοχλητικός.Σε σπρώχνουν,σε πετάνε κάτω."Δεν με νοιάζει αν ξέρεις ελληνικά ή όχι,βγάλε το σκασμό,αλλιώς θα σε ξαναρίξω στη θάλασσα!".Κουλουριάζεσαι σε μια γωνία,μέχρι το λιμάνι δεν ξαναμιλάς.Μόλις κατεβαίνεις από το σκάφος,ψάχνεις για τον σωτήρα σου.Παρατηρείς προσεκτικά αυτούς που κατεβαίνουν,δεν είναι ανάμεσα τους.
Δεν θέλεις να πιστέψεις πως πνίγηκε.Πλησιάζεις,ρωτάς.Σε κοιτάζουν με περιέργεια και μετά σε αποφεύγουν.Δεν λες ποιος είσαι,γιατί καταλαβαίνεις πως κανείς δεν θα σε πιστέψει.Σε βρίζουν,σε χτυπάνε.Το βάζεις στα πόδια,μπαίνεις σε μια καφετέρια.Ζητάς βοήθεια,εκλιπαρείς για ένα τηλέφωνο.Ο άντρας πίσω απ'την μπάρα σε κοιτάζει απο πάνω μέχρι κάτω με αποστροφή.Σε ρωτάει που έμαθες ελληνικά.Του λες πως είσαι Έλληνας.Καγχάζει.Τον παρακαλάς για ένα τηλεφώνημα.
Σου ζητάει 10 ευρώ.Του απαντάς πως δεν έχεις.Τον εκλιπαρείς,ένα τηλέφωνο και θα του δώσεις όσα λεφτά θέλει.Σε πετάνε έξω.Σηκώνεσαι και τότε βλέπεις την μορφή σου στο τζάμι.Πραγματικά ξύπνησες στο σώμα κάποιου άλλου.Το δέρμα σου,το πρόσωπο σου,είναι χειρότερα κουρέλια από τα ρούχα σου.Φοβάσαι ν'αγγίξεις το μέτωπο σου.
Πριν τα δάκρυα σου κάψουν τα μάτια και σε τυφλώσουν,κάποιος σε ρίχνει κάτω.Η μνήμη σου τελειώνει εκεί.."Λοιπόν,πως σου φάνηκε;.Ξέρω,έχεις πολλές ερωτήσεις.Δεν ήταν εύκολο.Σου έκοψα τα μαλλιά και τα γένια και τα έβαψα μαύρα.Σε άφησα μερικές μέρες χωρίς μπάνιο.Τοποθέτησα μικροσκοπικές κάμερες πάνω σου.Το μοντάζ ήταν δύσκολο,αλλά νομίζω πως το αποτέλεσμα μας δικαιώνει,δεν συμφωνείς;
Για πες μου λοιπόν,πως αισθάνεσαι,πως ήταν η εμπειρία;Να βρίσκεσαι στην άλλη πλευρά της απελπισίας και του φόβου;Πως είναι να βρίσκεσαι με τους αδύναμους του κόσμου;Να μην ξέρεις αν θα είσαι ζωντανός την επόμενη ώρα;".Κόλλησε τη μάσκα πάνω στο πρόσωπο του,ο φιμωμένος δάκρυζε βουβά."Πες μου ξανά για την φιλανθρωπία και τις δωρεές σου,πες μου πάλι για όλους αυτούς που θα καταλάβουν τη χώρα.
Αυτούς που πεθαίνουν προσπαθώντας να ξεφύγουν από τον πόλεμο.Πες μου,τι σου είπε ο θεός λίγο πριν ξεψυχήσεις στην θάλασσα.Αν αναρωτιέσαι ακόμα,θα σου πω.Αυτός που σε έσωσε είναι νεκρός,όπως και τρία από τα μωρά που ήταν μαζί σου στη βάρκα.Αν μπορούσα,θα σε έστελνα στη Συρία ή το Ιράκ,για να δεις τον πόλεμο με τα μάτια σου,αλλά στην ηλικία που είσαι δεν θ'αντεχες.
Ήμουν σίγουρος πως θα πέθαινες όταν αναποδογύρισε η βάρκα.Αλλά ευτυχώς είσαι ζωντανός και ελπίζω να ζήσεις αρκετά χρόνια ακόμα για να σε στοιχειώνει η εμπειρία.Το μεγαλείο σου κατέβηκε στον Άδη,μαζί με τον θόρυβο των μουσικών σου οργάνων.Είναι η σήψη στρώμα σου και τα σκουλήκια σκέπασμα σου(Ησαίας 14,11).Αντίο Σεβασμιότατε".
Έσπρωξε τη κρέκλα με το πόδι του,βγήκε εκτός πλάνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου