Green Book
Αφήστε τον κάθε πονηρέα,ανέπαφο και ξινομούνη κριτικό να γκρινιάζει,πως είναι συμβατικό και αμερικανιά.Όλους αυτούς που θέλουν μια ταινία δύο ωρών να τους λύσει όλα τα ψυχολογικά,συναισθηματικά προβλήματα και ταυτόχρονα να έχει απαντήσεις στο νόημα της ζωής,τη παγκόσμια ειρήνη και ποιο κρασί πηγαίνει με το ραγού.Το Πράσινο Βιβλίο είναι από τις καλύτερες περσινές ταινίες.
Ο Mortesen είναι εκπληκτικός,τόσο καλός που νομίζεις πως το έχει σκάσει από το Good Fellas.Εξίσου καλός και ο Ali.Η χημεία τους και οι διάλογοι από τα highlight του 2018.Το φιλμ αγγίζει διακριτικά και έμμεσα τα σοβαρά θέματα,απολύτως ενταγμένα στη διήγηση,χωρίς να κηρύττει.
Με διαφορά η καλύτερη από τις ταινίες βραβείων.
Vice
O Mckay είναι από τους πιο έξυπνους και στυλάτους σκηνοθέτες αυτή τη στιγμή στο Hollywood.Βιογραφικά φιλμ σαν το Vice,συνήθως καταλήγουν αγιογραφίες που πνίγονται στη σοβαροφάνεια τους.Ο Mckay όμως έχει χιούμορ και ξέρει που και τι πινελιές να βάλει για να κάνει την αφήγηση πιο συναρπαστική.Από τον Σαιξπηρικό διάλογο του ζεύγους Cheney,μέχρι το τρολάρισμα με τους τίτλους τέλους στη μέση της ταινίας,η σκηνοθεσία και το μοντάζ είναι για σεμινάριο.
Δεν είναι τόσο καλό όπως το Big Short,στο δεύτερο μισό σοβαρεύει πολύ και κατεβάζει ταχύτητα,αλλά και πάλι αξίζει τον κόπο.Τρομερός Bale,αλλά το Όσκαρ θα το έδινα στον Mortesen.
The Favourite
Νταξ',το ομολογώ.Δεν υπήρχε τίποτα άλλο να κατεβάσω εκείνο το βράδυ και υπέπεσα στο αμάρτημα της περιέργειας.Η θεωρία μου είναι η εξής:oι κριτικοί κινηματογράφου είναι μια παγκόσμια αίρεση -σαν τους Illuminati,τους μασόνους και αυτούς που ακούνε Radiohead-,που σκοπός τους είναι να σπάνε τα νεύρα στους θεατές,εκθειάζοντας τις πιο ενοχλητικές ταινίες και σκηνοθέτες.Θα κάθονται σε κάποια αίθουσα,θα διαβάζουν σχόλια στο ίντερνετ και θα απολαμβάνουν τον λανθάνων μαζοχισμό τους -που εκείνοι αντιλαμβάνονται ως πνευματική καλλιέργεια και κινηματογραφική παιδεία- και θα γελάνε σαν γριές που έσκασαν τη μπάλα που έπεσε στην αυλή τους.
Ο Λάνθιμος σίγουρα είναι στο top 5 τους για τη τελευταία δεκαετία.Έχει κάποια ωραία πλάνα και κάποιες ενδιαφέρουσες θέσεις κάμερας.Απο κει και πέρα είναι ενοχλητικά περίεργο.Υπάρχει το γοητευτικά περίεργο -σαν εκείνη την ατιμέλητη,ντροπαλή,κοπέλα με τα γυαλιά (που είναι καλλονή,κι ας κάνει πως δε το ξέρει)που την ερωτεύεσαι χωρίς να το καταλάβεις-,υπάρχει το χαριτωμένο περίεργο και υπάρχει και το ενοχλητικό περίεργο του Λάνθιμου.
Που θέλεις να μπεις μέσα στην οθόνη και να αρχίσεις να χαστουκίζεις τους πάντες.Αν η πρωταγωνίστρια πήρε βραβείο γιατί ήταν ο ορισμός της εκνευριστικής,πάσο.Μιλάμε για ερμηνεία επιπέδου Ελεονώρα από τους Αυθαίρετους.Τεσπα,σηκώνω το χέρι με το ουίσκι ψηλά.
Bohemian Rhapsody
Ήμουν αρνητικά προδιατεθειμένος πριν το δω.Αλλά..Όπου κι αν βάλεις τη μουσική των Queen,είτε σε κομματικό συνέδριο,σε διαφημιστικό για πλακάκια ή ακόμα και στο Ρετιρέ ή το Σεφερλή,θα τα κάνει έργα τέχνης.Πέρα από την αδιαμφισβήτητη αξία των τραγουδιών,η ταινία είναι εξαιρετικά γυρισμένη,οι δύο ώρες περνάνε νερό.Ναι,είναι σχεδόν αγιογραφία,ναι,ο Malek όσο κι αν έχει αφομοιώσει τις κινήσεις του Freddie,δεν σε πείθει ποτέ 100% πως είναι αυτός,δε ξεπερνάει το επίπεδο του -πολύ καλού- cosplay,αλλά θα του βγάλω το καπέλο,γιατί αναμετρήθηκε με το κορυφαίο όλων των εποχών,τον ερμηνευτή που ήταν larger than larger than life,ναι,έχει πολλές ανακρίβειες.Παρόλα αυτά,όταν τελείωσε,ένιωσα πλήρης.Το Bohemian Rhapsody πετυχαίνει ακριβώς το στόχο που θέτει.Είναι μια εξαιρετικά δομημένη,εμπορικών προδιαγραφών βιογραφία.Στρογγυλεμένη,με εξαιρετικά πλάνα,ρυθμό και δεύτερες ερμηνείες.Αξίζει τις δύο ώρες από το χρόνο σας και με το παραπάνω.
A Star Is Born
Είναι υπερεκτιμημένο το να πεις πως είναι υπερεκτιμημένη.Αρέσουν αυτές οι ταινίες στο Hollywood,αλλά δε καταλαβαίνω το ντόρο.Ο Cooper είναι κακός ηθοποιός,όσο κι αν προσπάθησε,μοιάζει απλά με κάποιον που μιμείται έναν βραχνιασμένο Eddie Vedder.Η σκηνοθεσία του είναι συμβατική.Η δε Gaga είναι καλή όταν υποδύεται τον εαυτό της -όπως έκανε συμπαθητικά και στο American Horror Story-,αλλά θα ήθελα να τη δω να κάνει και κάτι άλλο,για να καταλήξω.Το χειρότερο είναι τα τραγούδια,που σε φιλμ σαν αυτό,πρέπει να είναι το δυνατό σημείο.Δεν είναι καθόλου πιασάρικα και μπορείς άνετα να βάλεις στο τηγάνι και να τα σερβίρεις ως σαγανάκι.
Suspiria
Mπορεί η ταινία του 1977 να μοιάζει αστεία υποκριτικά και κάπως ξεπερασμένη,από άποψη παραγωγής,όμως το περσινό remake δεν στέκεται καν δίπλα του.Η απίστευτη ατμόσφαιρα του πρώτου φιλμ, αποτέλεσμα της φωτογραφίας και του soundtrack δύσκολα ξεπερνιούνται.Προς τιμήν του,ο Guadagnino δοκίμασε κάτι διαφορετικό,το οποίο όμως δεν λειτουργεί και χάνει από τα αποδυτήρια,σε σύγκριση με τη ταινία του Argento.Πολύ αργό,στομφώδες,παίρνει τόσο στα σοβαρά τον εαυτό του που σε πιάνει νευρικό γέλιο.
The Old Man And The Gun
Ωραίος τρόπος για να τελειώσει τη καριέρα του ο Redford.Επιπλέον,όπου παίζει ο Tom Waits,η ταινία ανεβαίνει επίπεδο.
Assassination Nation
Αν πρέπει να το συνοψίσω σε μια παρομοίωση,θα έλεγα πως θυμίζει ζογκλέρ,που προσπαθεί να κάνει περισσότερα από όσα μπορεί,να κρατήσει στον αέρα περισσότερα αντικείμενα από τις ικανότητες του.Υπάρχουν πλάνα και σκηνές που είναι φανταστικές,τρομερός ρυθμός,μοντάζ και σκηνοθεσία.Όμως δεν φτάνουν.Γιατί το Mean Girls συναντάει το Purge δεν λειτουργεί.Δεν λειτουργεί γιατί δεν είναι αρκετά έξυπνο για να σχολιάσει όλα αυτά που θέλει και χάνεται ανάμεσα σε όλα τα θέματα που θέλει να καυτηριάσει,χωρίς στο τέλος να εστιάζει πουθενά.
Επιπλέον,οι χαρακτήρες του είναι μονοδιάστατοι και αδύνατον να ταυτιστείς μαζί τους.Είμαι πολύ μεγάλος και κυνικός για να ταυτιστώ με κακομαθημένες μεσοαστές έφηβες.
Αφόρητα άνισο,φωτογραφικά και αισθητικά εκπληκτικό,δραματουργικά δε βλέπεται.Σημειώνουμε το όνομα του σκηνοθέτη και περιμένουμε την επόμενη ταινία του.
Mid90s
O Jonah Hill είναι από τους πιο υπερεκτιμημένους ηθοποιούς του Hollywood.Το ότι σταμάτησε να σκούζει όταν παίζει,δε σημαίνει πως βελτιώθηκε,απλά ότι είναι υποφερτός.Τη πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα,κατάφερα να την τελειώσω λόγω νοσταλγίας.Έχοντας μεγαλώσει στα 90s,η ατμόσφαιρα με κράτησε.Πολύ καλοί οι πιτσιρικάδες,αλλά η μιάμιση ώρα μου φάνηκε τρεις,σε γεμάτο λεωφορείο με μποτιλιάρισμα.
Ralph Breaks The Internet
Χειρότερο από το πρώτο,αλλά η σκηνή με τις πριγκήπισσες Disney από τις πιο αστείες του 2018.
Bad Times At The El Royale
Εκ πρώτης όψεως,έμοιαζε με το στυλ των ταινιών που μου αρέσουν.Άντεξα 40 λεπτά.Τόση φλυαρία χωρίς νόημα και χωρίς σκοπό.
The Guilty
Θέλει πολύ ταλέντο και τρομερή σκηνοθεσία για να κρατήσεις το ενδιαφέρον του θεατή,μιάμιση ώρα σε έναν χαρακτήρα που είναι συνεχώς στον ίδιο χώρο.Δεν είναι ούτε Buried,ούτε Phone Booth.
Under The Silver Lake
Aν αυτό είναι neo noir εγώ είμαι ο Orson Welles.Όση ώρα άντεξα,ο εκνευριστικά ενοχλητικός Garfield περιφέρεται χωρίς να κάνει σχεδόν τίποτα,μια κακή συρραφή ασύνδετων,αδιάφορων σκηνών.Get on with it..
Smallfoot
Όπως έχω ξαναπεί,μέτρια ταινία κινουμένων σχεδίων > μέτρια ταινία.
Φανταστική η πραγματική ιστορία,η ταινία θα μπορούσε να ήταν καλύτερη.Έχανε τα βήματα του,όταν οι συνεντεύξεις των πραγματικών προσώπων έμπαιναν ανάμεσα στις σκηνές.Αν το έκανε με έναν πιο Big Short ή I,Tonya τρόπο,θα χτύπαγε δεκάδα.
Hitler's Hollywood
Πάρα πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ,για τον γερμανικό κινηματογράφο της περιόδου 1933-1945.Η ανατριχιαστική φωνή του Kier κάνει την αφήγηση ακόμη πιο συναρπαστική.
We The Animals
Yπέροχη φωτογραφία και animation,αβάσταχτα ενοχλητικοί χαρακτήρες.
Madeline's Madeline
Yπέροχη φωτογραφία,χαρακτήρες πιο ενοχλητικοί κι από το We The Animals.
The Equalizer 2
Το πιο περιττό sequel το 2018.
Crazy Rich Asians
Μπράβο,μια κακή κωμωδία στην οποία παίζουν μόνο Ασιάτες.Κυρίως αγγλόφωνοι,μεσοαστοί και αστοί.Άλλο ένα οχυρό του ρατσισμού έπεσε.Μπορούμε τώρα να αρχίσουμε να γυρίσουμε καλές ταινίες,τις οποίες δεν θα εκθειάζουμε,επειδή κάνουν το αυτονόητο;
The Price Of Everythings
Διαφωτιστικό ντοκιμαντέρ,για το πως λειτουργεί η αγορά έργων τέχνης.Δεν θυμάμαι ποιος το είχε πει,πως οι πραγματικοί καλλιτέχνες είναι όλοι αυτοί οι μεσάζοντες που πουλάνε αυτές τις αηδίες.Θα δείτε φοβερές φάτσες,με κορυφαία,ένα τρομερό αρπακτικό (υπεύθυνη δημοπρασιών στη Νέα Υόρκη νομίζω),που θα είχε το Gordon Gekko να της αδειάζει τα τασάκια και να τις αγοράζει σερβιέτες.
Blakklansman
Απίστευτη η πραγματική ιστορία στην οποία βασίζεται.Ο Spile Lee έχει κάνει καλύτερες ταινίες..
My Dinner With Herve
Πέρασε απαρατήρητο.Κακώς,γιατί είναι μια πολύ καλή βιογραφία,με το δίδυμο των πρωταγωνιστών να κρατάει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος.
The Wife
Aν ήθελα να βαρεθώ,θα πήγαινα στο θέατρο.Γιατί αυτό είναι το The Wife.Ένα θεατρικό που νομίζει πως είναι ταινία.
Magic & Bird: A Courtship Of Rivals
Τι κάνει ένα ντοκιμαντέρ να ξεχωρίσει;Όταν τραβάει τη προσοχή σου και σε κρατάει μέχρι το τέλος,ενώ το θέμα σου είναι αδιάφορο.Δε χρειάζεται να είσαι ο Σκουντής για να σου αρέσει,για τον απλούστατο λόγο,πως είναι μια ιστορία ειπωμένη με το σωστό τρόπο
Δυο πρωταγωνιστές,διαμετρικά αντίθετοι,οι παράλληλες πορείες τους,που εφάπτονται συνέχεια.Το πιο συναρπαστικό στοιχείο είναι το πως επηρέασαν ο ένας τον άλλο και το πως πάνω στη κόντρα τους,το NBA σώθηκε και έχτισε το μέλλον του.
The Man From Mo'wax
Κεντρική φιγούρα της βρετανικής ηλεκτρονικής σκηνής των 90s,ιδρυτικό μέλος των UNCLE και γενικά ένας πολύ ενδιαφέρον τύπος,αφορμή για να δούμε τη γενική εικόνα πίσω από τη προσωπική του ιστορία,την γέννηση του trip hop.
Tv Shows
Από τα καλύτερα πρώτα επεισόδια που έχω δει.Αν το Wall Street,το Other People's Money και το Big Short έκαναν παιδί,μετά από ένα κολασμένο τρίο στο τζακούζι,με κοκαΐνη και αναβολικά,αυτό θα ήταν το Black Monday.Αστείο,η μια ατάκα πιο κοφτερή και τοξική από τη προηγούμενη,καταιγιστικό,στυλάτο,γιατί αργεί το δεύτερο επεισόδιο και γιατί θα είναι μόνο πέντε;
Deadly CLass
Αν οι μεταφορές κόμικ θέλουν να γλυτώσουν την απαξίωση,που προκαλούν οι τσιχλόφουσκες των Disney & DC,θα πρέπει να είναι πιο γενναίες στις επιλογές τους.To Deadly Class είναι απόδειξη πως υπάρχει χώρος και για διαφορετικά πράγματα.Μπορεί να έχει έφηβους χαρακτήρες,όμως είναι αρκετά σκοτεινό,βίαιο και 80s για να να ξεχωρίσει.
Black Mirror Bandersnatch
Δε χρειάζεται μια από τις πιο ευφυείς σειρές όλων των εποχών,φτηνά τεχνάσματα σαν αυτό του Bandersnatch.Ίσως το πιο μέτριο επεισόδιο όλων των κύκλων.
True Detective
Tα δύο πρώτα επεισόδια του τρίτου κύκλου,επαναφέρουν τη σειρά στο σωστό δρόμο.Θυμίζει επικίνδυνα τη πρώτη σεζόν,αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου