Στον Πύργο της Βαβέλ, μόνο η σιωπή είναι κατανοητή απ'όλους

 

Κάποιος γράφει, σ'ένα σκοτεινό γραφείο. Προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από τις λέξεις, και ταυτόχρονα να φανερωθεί. Εύχεται οι προτάσεις του, να γινόντουσαν ποτάμια, να παρέσυραν αυτό που θέλει και να το φέρουν μπροστά του, να σπάσει η οθόνη σαν ενυδρείο. Να πλημμυρίσει το δωμάτιο με χρώματα.

Προσπαθεί να ξεγελάσει τους ψιθύρους στο κεφάλι του με χάπια και αλκοόλ. Δεν πιστεύει πλέον κανένα μέρος του σώματος του, ειδικά την καρδιά. Οι ηλιόλουστες μέρες τον πληγώνουν, θα ήθελε να βρέχει συνεχώς. 

Κάποια γράφει σ'ένα τετράδιο. Ονειρεύεται πως τις λέξεις, τις παίρνει ο αέρας. Γίνονται πουλιά και ταξιδεύουν. Φτάνουν εκεί που δεν μπορεί, που φοβάται. Εύχεται οι λέξεις να ήταν αθώες, να μην ήταν δίκοπες. Μένει ξάγρυπνη μέχρι το πρωί, αλλά το σκοτάδι δεν ξεπλένει ποτέ τη λαχτάρα της.

Κάποιος βλέπει μια ταινία. Κρατάει σημειώσεις, για ένα σενάριο που δε θα γυρίσει ποτέ. Κάποια τραβάει φωτογραφίες. Advanced selfies. Δεν ξέρει γιατί.

Δύο άνθρωποι που πέρασαν ένα χρόνικό διάστημα μαζί. Δύο άνθρωποι που δεν συναντήθηκαν ποτέ. Που περπατάνε παράλληλα, χωρίς να γνωρίζουν, πως η ζωή του ενός, είναι τα κομμάτια που λέιπουν από τη ζωή του άλλου.

Κάποιος γράφει σ'ένα laptop. Για κάποιον που γράφει για έναν άντρα και μια γυναίκα. Παγιδευμένος ανάμεσα σε δύο αντικριστούς καθρέφτες. Πνίγεται στη θάλασσα των αίωνιων αντανακλάσεων. Καμιά δεν του ανήκει. Βλέπει παντού ένα νεκροταφείο της νιότης του. Ατενίζει την πόλη σαν φέρετρο. Τόσο μεγάλο, κι όμως δεν τον χωράει. Ψάχνει το καπάκι για κλείσει μέσα του τα όνειρα και τις αναμνήσεις του. Μα αυτά είναι αθάνατα, ξαναγεννιούνται κάθε μέρα και πυρπολούν το αίμα του.

Αναρωτιέται πότε οι λέξεις θα πάρουν την εκδίκηση τους. Θα ντυθούν ξανά το πραγματικό τους νόημα και θα ποδοπατήσουν όλες τις φτηνές έννοιες, που τις ντύναμε τόσα χρόνια. Η σιωπή είναι παμφάγα, καταβροχθίζει κάθε ψίχουλο ζεστασιάς από τη μνήμη. 

Κάποιος σκέφτεται. Για το ποια είναι η σωστή μονάδα μέτρησης για την απόσταση. Και το πως να κόψει στα δύο τον χρόνο. Ώστε να κάνει copy paste σε στιγμές από το παρελθόν στο παρόν.