The Air I Breathe (2007)
Οι ζωές 4 ανθρώπων διασταυρώνονται και αλλάζουν για πάντα,τίποτα δεν θα είναι το ίδιο μετά.Ένας τραπεζικός υπάλληλος,ένας μπράβος,μια τραγουδίστρια και ένας γιατρός,πορείες μετωπικές και παράλληλες,φαινομενικά ασήμαντες πράξεις που τα ανατρέπουν όλα.
Κατά τη ταπεινή μου γνώμη,το T.A.I.B. είναι καλύτερο από το υπερεκτιμημένο Crash.Oι ιστορίες μοιάζουν άσχετες μεταξύ τους,ξεδιπλώνονται όμως πολύ όμορφα,συμπληρώνουν η μια την άλλη και στο τέλος τα κομμάτια του ντόμινο,αφού πέσουν,ολοκληρώνουν το παζλ.
Αν και όλες οι ερμηνείες είναι καλές,θα σταθώ στον Frasier.Ο πρώτος συνειρμός είναι τα Mummys και οι διάφορες σαχλαμάρες που έχει παίξει.Είναι καλός σε κωμωδίες,τυποποιημένη καρικατούρα από ένα σημείο και μετά,δε του το είχα για κάτι πιο σκοτεινό.
Με διέψευσε ευχάριστα,πειστικότατος,στον -ίσως- πιο ενδιαφέρων χαρακτήρα της ταινίας.Οι γκρίζες προς το μαύρο αποχρώσεις του ρόλου αποδίδονται με χαμηλούς τόνους και ζεστασιά.
Το ψεγάδι της ταινίας είναι πως προσπαθεί πολύ,κάποιες φορές να γίνει ποιητική,λυρική και η επιτήδευση κάνει κοιλιά.Όταν το καταφέρνει προσφέρει μερικές πολύ όμορφες σκηνές,όπως η ονειρική στη ταράτσα του νοσοκομείου.
Το Τ.Α.Ι.Β. θάφτηκε άδικα,είναι ένα πολύ ωραίο δράμα με έξυπνο σενάριο και καλοζωγραφισμένους χαρακτήρες.
Paul (2011)
Δύο φίλοι λάτρεις των comic,ταξιδεύουν στις H.Π.Α.,επισκέπτονται το Comic-Con,διασχίζουν τη χώρα πηγαίνοντας σε διάφορα μέρη που έχουν σχέση με UFO,εξωγήινους κτλ,τελικός προορισμός το Roswell.Το ταξίδι δε πάει όπως υπολόγιζαν καθώς στη πορεία μυστικές υπηρεσίες,rednecks και ένας πραγματικός εξωγήινος εκτροχιάζουν τα πάντα.
Κάποια δίδυμα είναι γεννημένα για να μεγαλουργούν μόνο μαζί.Lennon & McCartney,Tankian & Malakian,Αναστόπουλος & Μητρόπουλος,καφές και τσιγάρο και στη περίπτωση μας Pegg& Frost.
Δεν είναι τυχαίο που οι ταινίες που έχουν κάνει μαζί είναι και οι καλύτερες της φιλμογραφίας τους.Η χημεία αδιαμφισβήτη.Λείπει βέβαια ο τρίτος της παρέας,ο σκηνοθέτης Edgar Right που ίσως να πήγαινε το φιλμ ακόμα πιο ψηλά,αλλά το συμπαθές ντουέτο τα καταφέρνει και χωρίς αυτόν.
Το Paul είναι η άτυπη τέταρτη ταινία και το χαμένο αδελφάκι της τριλογίας Cornetto.Λογικό όταν οι πρωταγωνιστές είναι οι ιδιοί και ο Pegg έχει γράψει το σενάριο (μαζί με τον Wright στη τριλογία,με τον Frost στο Paul ) και για τις 4 ταινίες.
Αν σας άρεσε η Cornetto Trilogy σίγουρα θα σας αρέσει και αυτή(αν δε σας άρεσαν να το κοιτάξετε).Το γνωστό χιούμορ της παρέας,λίγο κάψιμο,λογοπαίγνια,πλήθος sci fi αναφορών,αξιαγάπητοι χαρακτήρες,δράμα σε μικρές σωστές δόσεις για ν'αποκτήσει ποκιλία η γεύση,ο Rogen υπέροχος ως Paul και μερικές ξεκαρδιστικές σκηνές.Ο πρώτος διάλογος μεταξύ της θρησκευόμενης Ruth και του εξωγήινου είναι highlight σάτιρας, ανήκει στο πάνθεον κλασικών σκηνών.
Η κωμωδία εδώ και πολύ καιρό βρίσκεται στον υπόνομο και δυστυχώς σκάβει όλο και πιο βαθιά.Οι ταινίες της βρετανικής παρέας τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν δώσει λίγη από τη χαμένη λάμψη στο είδος.Μακάρι να συνεχίσουν να συνεργάζονται γιατί 4 φιλμ δε φτάνουν.Το Paul μπορεί να μην είναι Hot Fuzz,είναι όμως μια πολύ καλή ταινία από δημιουργούς με ταλέντο και φαντασία,ένα ακόμα φιλί ζωής σ'ένα είδος που φυτοζωεί.It's evolution baby!
Ronal The Barbarian (2011)
Οι Βάρβαροι είναι η πιο δυνατή φυλή σε όλη τη Metalonia (wink,wink,nod,nod),εκπαιδεύονται συνεχώς και περιμένουν την επόμενη περιπέτεια.Μέχρι που τους αιφνιδιάζει ο Lord Volcazar,καταστρέφει το χωριό και τους απαγάγει όλους.Η σωτηρία της φυλής αλλά του κόσμου είναι στα πλαδαρά χέρια του Ronal,του μοναδικού που σώθηκε,αλλά και του πιο μαλθακού του χωριού.
Αν είχατε απορία πως θα ήταν μια ταινία κινουμένων σχεδίων τεχνοτροπίας Dreamworks σε κάτι πιο ενήλικο,η δανέζικη παραγωγή του 2011 είναι η απάντηση.
Χωρίς να προκαλεί εσωτερική αιμορραγία από τα γέλια,το Ronal έχει τις στιγμές του,σατιρίζει έξυπνα όσο και αγαπησιάρικα τα κλισέ ανάλογων ταινιών,RPG και της επικής πλευράς του heavy metal.Υπάρχει στα αγγλικά εκεί έξω.
Η ιδέα είναι καλή και σε πιο ικανά χέρια και πένες θα γινόταν αριστούργημα.Καλοφτιαγμένο,ευχάριστο,συνιστάται σε μεταλλάδες,θα αρέσει και στους απέξω.Μη το δείτε αν το ημερολόγιο σας κάθε χρόνο γράφει 1985 ή φοράτε ακόμα τα εσώρουχα των Manowar από το εξώφυλλο του Into Glory Ride.Eσώρουχα που ξέμειναν από γύρισμα τριτοκλασάτης τσόντας με ανθρώπους των σπηλαίων δε σας κάνουν Κόναν,ούτε καν Ρόναλ.
Underrated Classic
The Last Boy Scout (1991)
Μετά το ναυάγιο του Hudson Hawk (γαμώ τις ταινίες) ο Willis χρειαζόταν ένα δυναμικό comeback για ν'αποδείξει πως ήταν πολύ σκληρός για να πεθάνει (pun intended).
Θα είμαι ειλικρινής και σύντομος,ο Τελευταίος Πρόσκοπος δέρνει όλα τα Die Hard και μόνο το πρώτο μπορεί να νικήσει,μετά από τιτανομαχία και στα σημεία αλα Rocky 1.
Δοκιμασμένη φόρμουλα John McClaine,ελαφρώς παραλλαγμένη,το πιο ακριβό σενάριο της εποχής,Τony Scott εγγύηση για το είδος και ένα φιλμ απόλαυση.
Το μεγάλο προσόν της ταινίας είναι -σε αντίθεση με πολλές από τη φιλμογραφία του Bruce- πως δε παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό της.Κυνισμός σχεδόν καρτουνίστικος,οι δύο πρωταγωνιστές δένουν καταπληκτικά,οι ατάκες πιο πολλές και πιο θανατηφόρες από τις σφαίρες,η λέξη fuck 102 φορές.
Στυλάτη σκηνοθεσία,φωτογραφία και ατμόσφαιρα με δύο σταγόνες noir άρωμα και πάνω από όλα pure fun.Την έχω δει πάνω από 5 φορές και ακόμα γελάω.Έχει τα μπούνιδια του,τα πιστολίδια του αλλά το χιούμορ του το έκανε διαχρονικό.
Δε ξέρω πόσοι το θυμούνται αλλά ο Willis ξεκίνησε σαν κωμικός,στη φανταστική σειρά Moonlighting (Αυτός,Αυτή και Τα μυστήρια ο ελληνικός τίτλος).Με τα χρόνια παραμέλησε αυτή τη πλευρά του ταλέντου του και το παράκανε παίζοντας συνέχεια τον σκληρό.Απόδειξη το πρώτο Red και το αυτασαρκαστικό του πνεύμα.
Στα 59 δε χρειάζεται να παίζει άλλο το John McLane.Ρόλοι σαν του Frank Moses είναι ό,τι πρέπει για να κλείσει τη καριέρα του.Πείτε ότ,ι θέλετε,στρατόκαυλος,αμερικλάνος,ατάλαντος,τα ίδια και τα γίδια κτλ. τον συμπαθώ.Και όταν βλέπω εκείνο το χαρακτηριστικό του ανθυπομειδίαμα,πάντα μου φτιάχνει η διάθεση.
The Cult Files
Six String Samurai (1998)
Το 1957 η Ε.Σ.Σ.Δ. επιτέθηκε στις Η.Π.Α. με πυρηνικά όπλα,μεταρέπωντας σχεδόν όλη τη χώρα σε έρημο.Το μόνο ελεύθερο μέρος είναι το βασίλειο του Έλβις,από το Lost Vegas μέχρι τη Καλιφόρνια.Ο Κόκκινος Στρατός το πολιορκεί χρόνια χωρίς αποτέλεσμα.
Ο Έλβις όμως πεθαίνει και το βασίλειο χρειάζεται διάδοχο.Μουσικοί από όλη την επικράτεια ταξιδεύουν στο Lost Vegas για να διεκδικήσουν το θρόνο.Η ταινία ακολουθεί τη πορεία του Buddy προς τη δόξα.
Τι να περιγράψω και τι να πρωτοπώ..Αν ασχολείστε με τα περίεργα,τα καμμένα,τα ψαγμένα,τα cult και δε το έχετε δει,αυτομαστιγωθείτε,προσευχηθείτε στον Jeffrey Falcon να σας λυπηθεί,κατεβάστο το και αφεθείτε στο απόλυτο.
Αν υπήρχε καλτόμετρο,θα είχε τελείωσει σαν πέος πορνοστάρ μετά από αναβολικά για βροντόσαυρο και θα είχε σπάσει σε κομμάτια.Ούτε ο Ηφαίστος,ούτε οι νάνοι στη Moria,ούτε η Lady of The Lake,ούτε τα χέρια της πραγματικής αγάπης δε θα μπορούσαν να το ξαναφτιάξουν.
Αν υπήρχε μονάδα μέτρησης καλτίλας θα έπρεπε να λέγεται Six String Samurai.Πλοκή;Ποιο Mad Max και κυανοί φαλλοί.Σκηνοθεσία;Από το μέλλον.Αλλά ο ήλιος στον γαλαξία του φιλμ είναι ο πρωταγωνιστής.
Πραγματικά πιστεύω πως ο Buddy απλά έπαιξε τον εαυτό του.Ο σκονισμένος Buddy Holly samurai είναι η πιο γαμηστερή φιγούρα στην ιστορία του δυτικού πολιτισμού.
Ύφος και στυλ;Cooler than god,πιο γαμάω από όλους τους action heroes μαζί.Ατάκες;Θα έκαναν τον Clint Eastwood να νιώσει μαζορέτα και να βάλει τα κλάματα,στέλνουν τον Chuck Norris για αποτρίχωση,τον Statham για εμφύτευση (με τις τρίχες του Norris),Arnie & Sly σε μοναστήρι για καλόγριες.
Ο Jeffrey Falcon δίνει ολοκληρωτική ερμηνεία.Ubercult φιγούρα και ο ίδιος.Με προυπηρεσία σε ταινίες πολεμικών τεχνών στο Χονγκ Κονγκ,εξαφανισμένος μετά το S.S.S. (λογικό,τι να παίξεις μετά από αυτό ; ) με διάφορες εκδοχές για το που βρίσκεται.Όπως όλοι οι θρύλοι έτσι και η απουσία-φυγή του Falcon άφησε πλήθος φημών και εικασιών.
Το φιλμ είναι το low budget Avatar.Με χαρτζιλίκι Κίνας ο σκηνοθέτης έκανε θαύματα.Ταινίες υπερπολλαπλάσιου προυπολογισμού δε πιάνουν ούτε το 1% του συναισθήματος,της ατμόσφαιρας και της καύλας του S.S.S.Ναι υπάρχουν ατέλειες.Σκηνές αμήχανες και περιττές.Η έλλειψη πόρων είναι φανερή κάποιες στιγμές.
Άλλα όταν ξεκινάει η δράση,ο πρωταγωνιστής παίρνει όλη την ομάδα στις πλάτες του (ή μηπως στη ταστιέρα του ; ) και ξεχνιούνται όλα.Χορογραφίες πάνω στη κόψη του σουρεαλισμού,των cartoons,του κουκλοθέατρου και των comics.Η σκηνή που ο Buddy κλοτσάει κάποιον που βρίσκεται πίσω του με το φανερά ψεύτικο,λαστιχένιο πόδι να φτάνει στο κεφάλι του είναι αληθινή φαντασμαγορία,άνοιξε νέες ανεξερεύνητες ατραπούς στη κινηματογραφική τέχνη που κανείς δεν έχει τολμήσει να διαβεί μέχρι τώρα,πολύ μπροστά για το 1998,πολύ μπροστά για οποιαδήποτε εποχή.
Μόνο αυτή η σκηνή είναι αρκετή για να κάνει όλες τις χορογραφίες Χονγκ Κονγκ,Χόλυγουντ κτλ. των τελευταίων -δε ξέρω και'γω πόσο- χρόνων να μοιάζουν με καθυστερημένα Teletubbies.Enough said,watch or die..
End Credits
Κατά τη ταπεινή μου γνώμη,το T.A.I.B. είναι καλύτερο από το υπερεκτιμημένο Crash.Oι ιστορίες μοιάζουν άσχετες μεταξύ τους,ξεδιπλώνονται όμως πολύ όμορφα,συμπληρώνουν η μια την άλλη και στο τέλος τα κομμάτια του ντόμινο,αφού πέσουν,ολοκληρώνουν το παζλ.
Αν και όλες οι ερμηνείες είναι καλές,θα σταθώ στον Frasier.Ο πρώτος συνειρμός είναι τα Mummys και οι διάφορες σαχλαμάρες που έχει παίξει.Είναι καλός σε κωμωδίες,τυποποιημένη καρικατούρα από ένα σημείο και μετά,δε του το είχα για κάτι πιο σκοτεινό.
Με διέψευσε ευχάριστα,πειστικότατος,στον -ίσως- πιο ενδιαφέρων χαρακτήρα της ταινίας.Οι γκρίζες προς το μαύρο αποχρώσεις του ρόλου αποδίδονται με χαμηλούς τόνους και ζεστασιά.
Το ψεγάδι της ταινίας είναι πως προσπαθεί πολύ,κάποιες φορές να γίνει ποιητική,λυρική και η επιτήδευση κάνει κοιλιά.Όταν το καταφέρνει προσφέρει μερικές πολύ όμορφες σκηνές,όπως η ονειρική στη ταράτσα του νοσοκομείου.
Το Τ.Α.Ι.Β. θάφτηκε άδικα,είναι ένα πολύ ωραίο δράμα με έξυπνο σενάριο και καλοζωγραφισμένους χαρακτήρες.
Paul (2011)
Κάποια δίδυμα είναι γεννημένα για να μεγαλουργούν μόνο μαζί.Lennon & McCartney,Tankian & Malakian,Αναστόπουλος & Μητρόπουλος,καφές και τσιγάρο και στη περίπτωση μας Pegg& Frost.
Δεν είναι τυχαίο που οι ταινίες που έχουν κάνει μαζί είναι και οι καλύτερες της φιλμογραφίας τους.Η χημεία αδιαμφισβήτη.Λείπει βέβαια ο τρίτος της παρέας,ο σκηνοθέτης Edgar Right που ίσως να πήγαινε το φιλμ ακόμα πιο ψηλά,αλλά το συμπαθές ντουέτο τα καταφέρνει και χωρίς αυτόν.
Το Paul είναι η άτυπη τέταρτη ταινία και το χαμένο αδελφάκι της τριλογίας Cornetto.Λογικό όταν οι πρωταγωνιστές είναι οι ιδιοί και ο Pegg έχει γράψει το σενάριο (μαζί με τον Wright στη τριλογία,με τον Frost στο Paul ) και για τις 4 ταινίες.
Αν σας άρεσε η Cornetto Trilogy σίγουρα θα σας αρέσει και αυτή(αν δε σας άρεσαν να το κοιτάξετε).Το γνωστό χιούμορ της παρέας,λίγο κάψιμο,λογοπαίγνια,πλήθος sci fi αναφορών,αξιαγάπητοι χαρακτήρες,δράμα σε μικρές σωστές δόσεις για ν'αποκτήσει ποκιλία η γεύση,ο Rogen υπέροχος ως Paul και μερικές ξεκαρδιστικές σκηνές.Ο πρώτος διάλογος μεταξύ της θρησκευόμενης Ruth και του εξωγήινου είναι highlight σάτιρας, ανήκει στο πάνθεον κλασικών σκηνών.
Η κωμωδία εδώ και πολύ καιρό βρίσκεται στον υπόνομο και δυστυχώς σκάβει όλο και πιο βαθιά.Οι ταινίες της βρετανικής παρέας τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν δώσει λίγη από τη χαμένη λάμψη στο είδος.Μακάρι να συνεχίσουν να συνεργάζονται γιατί 4 φιλμ δε φτάνουν.Το Paul μπορεί να μην είναι Hot Fuzz,είναι όμως μια πολύ καλή ταινία από δημιουργούς με ταλέντο και φαντασία,ένα ακόμα φιλί ζωής σ'ένα είδος που φυτοζωεί.It's evolution baby!
Ronal The Barbarian (2011)
Αν είχατε απορία πως θα ήταν μια ταινία κινουμένων σχεδίων τεχνοτροπίας Dreamworks σε κάτι πιο ενήλικο,η δανέζικη παραγωγή του 2011 είναι η απάντηση.
Χωρίς να προκαλεί εσωτερική αιμορραγία από τα γέλια,το Ronal έχει τις στιγμές του,σατιρίζει έξυπνα όσο και αγαπησιάρικα τα κλισέ ανάλογων ταινιών,RPG και της επικής πλευράς του heavy metal.Υπάρχει στα αγγλικά εκεί έξω.
Η ιδέα είναι καλή και σε πιο ικανά χέρια και πένες θα γινόταν αριστούργημα.Καλοφτιαγμένο,ευχάριστο,συνιστάται σε μεταλλάδες,θα αρέσει και στους απέξω.Μη το δείτε αν το ημερολόγιο σας κάθε χρόνο γράφει 1985 ή φοράτε ακόμα τα εσώρουχα των Manowar από το εξώφυλλο του Into Glory Ride.Eσώρουχα που ξέμειναν από γύρισμα τριτοκλασάτης τσόντας με ανθρώπους των σπηλαίων δε σας κάνουν Κόναν,ούτε καν Ρόναλ.
Underrated Classic
The Last Boy Scout (1991)
Θα είμαι ειλικρινής και σύντομος,ο Τελευταίος Πρόσκοπος δέρνει όλα τα Die Hard και μόνο το πρώτο μπορεί να νικήσει,μετά από τιτανομαχία και στα σημεία αλα Rocky 1.
Δοκιμασμένη φόρμουλα John McClaine,ελαφρώς παραλλαγμένη,το πιο ακριβό σενάριο της εποχής,Τony Scott εγγύηση για το είδος και ένα φιλμ απόλαυση.
Το μεγάλο προσόν της ταινίας είναι -σε αντίθεση με πολλές από τη φιλμογραφία του Bruce- πως δε παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό της.Κυνισμός σχεδόν καρτουνίστικος,οι δύο πρωταγωνιστές δένουν καταπληκτικά,οι ατάκες πιο πολλές και πιο θανατηφόρες από τις σφαίρες,η λέξη fuck 102 φορές.
Στυλάτη σκηνοθεσία,φωτογραφία και ατμόσφαιρα με δύο σταγόνες noir άρωμα και πάνω από όλα pure fun.Την έχω δει πάνω από 5 φορές και ακόμα γελάω.Έχει τα μπούνιδια του,τα πιστολίδια του αλλά το χιούμορ του το έκανε διαχρονικό.
Δε ξέρω πόσοι το θυμούνται αλλά ο Willis ξεκίνησε σαν κωμικός,στη φανταστική σειρά Moonlighting (Αυτός,Αυτή και Τα μυστήρια ο ελληνικός τίτλος).Με τα χρόνια παραμέλησε αυτή τη πλευρά του ταλέντου του και το παράκανε παίζοντας συνέχεια τον σκληρό.Απόδειξη το πρώτο Red και το αυτασαρκαστικό του πνεύμα.
Στα 59 δε χρειάζεται να παίζει άλλο το John McLane.Ρόλοι σαν του Frank Moses είναι ό,τι πρέπει για να κλείσει τη καριέρα του.Πείτε ότ,ι θέλετε,στρατόκαυλος,αμερικλάνος,ατάλαντος,τα ίδια και τα γίδια κτλ. τον συμπαθώ.Και όταν βλέπω εκείνο το χαρακτηριστικό του ανθυπομειδίαμα,πάντα μου φτιάχνει η διάθεση.
The Cult Files
Six String Samurai (1998)
Ο Έλβις όμως πεθαίνει και το βασίλειο χρειάζεται διάδοχο.Μουσικοί από όλη την επικράτεια ταξιδεύουν στο Lost Vegas για να διεκδικήσουν το θρόνο.Η ταινία ακολουθεί τη πορεία του Buddy προς τη δόξα.
Τι να περιγράψω και τι να πρωτοπώ..Αν ασχολείστε με τα περίεργα,τα καμμένα,τα ψαγμένα,τα cult και δε το έχετε δει,αυτομαστιγωθείτε,προσευχηθείτε στον Jeffrey Falcon να σας λυπηθεί,κατεβάστο το και αφεθείτε στο απόλυτο.
Αν υπήρχε καλτόμετρο,θα είχε τελείωσει σαν πέος πορνοστάρ μετά από αναβολικά για βροντόσαυρο και θα είχε σπάσει σε κομμάτια.Ούτε ο Ηφαίστος,ούτε οι νάνοι στη Moria,ούτε η Lady of The Lake,ούτε τα χέρια της πραγματικής αγάπης δε θα μπορούσαν να το ξαναφτιάξουν.
Αν υπήρχε μονάδα μέτρησης καλτίλας θα έπρεπε να λέγεται Six String Samurai.Πλοκή;Ποιο Mad Max και κυανοί φαλλοί.Σκηνοθεσία;Από το μέλλον.Αλλά ο ήλιος στον γαλαξία του φιλμ είναι ο πρωταγωνιστής.
Πραγματικά πιστεύω πως ο Buddy απλά έπαιξε τον εαυτό του.Ο σκονισμένος Buddy Holly samurai είναι η πιο γαμηστερή φιγούρα στην ιστορία του δυτικού πολιτισμού.
Ο Jeffrey Falcon δίνει ολοκληρωτική ερμηνεία.Ubercult φιγούρα και ο ίδιος.Με προυπηρεσία σε ταινίες πολεμικών τεχνών στο Χονγκ Κονγκ,εξαφανισμένος μετά το S.S.S. (λογικό,τι να παίξεις μετά από αυτό ; ) με διάφορες εκδοχές για το που βρίσκεται.Όπως όλοι οι θρύλοι έτσι και η απουσία-φυγή του Falcon άφησε πλήθος φημών και εικασιών.
Το φιλμ είναι το low budget Avatar.Με χαρτζιλίκι Κίνας ο σκηνοθέτης έκανε θαύματα.Ταινίες υπερπολλαπλάσιου προυπολογισμού δε πιάνουν ούτε το 1% του συναισθήματος,της ατμόσφαιρας και της καύλας του S.S.S.Ναι υπάρχουν ατέλειες.Σκηνές αμήχανες και περιττές.Η έλλειψη πόρων είναι φανερή κάποιες στιγμές.
Άλλα όταν ξεκινάει η δράση,ο πρωταγωνιστής παίρνει όλη την ομάδα στις πλάτες του (ή μηπως στη ταστιέρα του ; ) και ξεχνιούνται όλα.Χορογραφίες πάνω στη κόψη του σουρεαλισμού,των cartoons,του κουκλοθέατρου και των comics.Η σκηνή που ο Buddy κλοτσάει κάποιον που βρίσκεται πίσω του με το φανερά ψεύτικο,λαστιχένιο πόδι να φτάνει στο κεφάλι του είναι αληθινή φαντασμαγορία,άνοιξε νέες ανεξερεύνητες ατραπούς στη κινηματογραφική τέχνη που κανείς δεν έχει τολμήσει να διαβεί μέχρι τώρα,πολύ μπροστά για το 1998,πολύ μπροστά για οποιαδήποτε εποχή.
Μόνο αυτή η σκηνή είναι αρκετή για να κάνει όλες τις χορογραφίες Χονγκ Κονγκ,Χόλυγουντ κτλ. των τελευταίων -δε ξέρω και'γω πόσο- χρόνων να μοιάζουν με καθυστερημένα Teletubbies.Enough said,watch or die..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου