"And death shall have no dominion"
Ημέρα διαδηλώσεων.Κατά των νιοστών νέων μέτρων.Κατά της νέας κυβέρνησης,που καίγεται πιο γρήγορα κι από τσιγάρο.Το κέντρο γέμισε κόσμο,οι πορείες,οι πιο μεγάλες των τελευταίων ετών.Όλα αυτά τα καταγράφει το drone που πετάει πάνω απ'την πόλη.
Ο χειριστής του το κατευθύνει βαριεστημένα.Για κάποια δευτερόλεπτα,αργεί ν'ανταποκριθεί στις εντολές του.Αρχίζει ν'ανησυχεί.Σηκώνεται από την καρέκλα,προσπαθεί να καταλάβει τι φταίει και να ανακτήσει τον έλεγχο.Το drone αλλάζει κατεύθυνση,εστιάζει προς τις πορείες.
Εστιάζει σε μια ομάδα των ΜΑΤ που ρίχνουν κάτω δύο διαδηλωτές,τους σέρνουν για αρκετά μέτρα,τους χτυπάνε για πολλή ώρα.Ύστερα σε έναν αστυνομικό που χαστουκίζει μια κοπέλα,σε μέλη της ομάδας Δίας που ρίχνουν κάτω έναν φωτογράφο.
Ο χειριστής πανικοβάλεται,τρέμει.Όχι γι'αυτά που βλέπει,αλλά γιατί έχει χάσει τον έλεγχο του drone.Κάποιος άλλος το κατευθύνει τώρα.Δε ξέρει τι να κάνει,εύχεται να είναι απλά ιδέα του,να είναι βραχυκύκλωμα.Κυρίως εύχεται να μη το μάθει κανείς και χάσει τη δουλειά του.
Την ίδια στιγμή,στα γραφεία της ΕΥΠ,ένας οξύς ήχος κάνει κομμάτια τη ρουτίνα.Κάποιος έχει τοποθετήσει ηχεία παντού στο κτήριο,δε φαίνονται,αλλά η ένταση τους καλύπτει τα πάντα.Ακούγονται ομιλίες,γνωστές και άγνωστες φωνές.Ο χειριστής του drone είναι προνομιούχος,βλέπει στην οθόνη σε ποιους ανήκουν οι φωνές.
Πολιτικοί συζητάνε με επιχειρηματίες,για νόμους που κόβονται στα μέτρα και των δύο,για δικαιώματα που κόβονται παρουσία του πελάτη.Ακολουθούν συνομιλίες αστυνομικών με εφοπλιστές και εμπόρους ναρκωτικών.
Κάθε πιθανός συνδυασμός παρελαύνει από την οθόνη,όλες οι αποχρώσεις της διαφθοράς μέσα σε λίγα λεπτά.Οι εργαζόμενοι στην ΕΥΠ δε ξέρουν τι να κάνουν,κοιτάζονται μεταξύ τους σαν χαμένοι.Όχι γι'αυτά που ακούνε,αλλά για το ποιος έβαλε τα ηχεία.
Ποιος έβαλε κρυφά,δεκάδες ηχεία στο κτήριο που στεγάζεται η μυστική υπηρεσία της χώρας,ποιος έκανε καλύτερα απ'αυτούς την δουλειά τους,χωρίς να καταλάβουν τίποτα και τους εκθέτει.Κάποιοι ανεβαίνουν στα γραφεία τους και σπάνε τους τοίχους,άλλοι ξηλώνουν ντουλάπια.
Το κυνήγι του θησαυρού είναι μεταδοτικό,σε λίγο όλοι ψάχνουν με λύσσα.Σε μια τέτοια κατάσταση,ένα ηχείο,ίσως και δύο,μπορεί ν'αποδειχθούν πειστήρια επαγγελματικής ευθιξίας και ευσυνειδησίας.
Ο χειριστής δεν έχει τέτοια προβλήματα,είναι πλέον σίγουρος πως θα απολυθεί.Σφυροκοπείται από εικόνες νεκρών.Θύματα αστυνομικής βίας,ρατσιστικής,αμέλειας,διαφθοράς,ηλιθιότητας.
Συντρίμμια ανθρώπων και ζώων.Οι εικόνες εναλλάσονται όλο και πιο γρήγορα,δε μπορείς να διακρίνεις τη μία από την άλλη,μόνο το κόκκινο είναι πάντα εκεί,τα μοτίβα του αίματος στάζουν απ'το γυαλί.
Η οθόνη δείχνει και πάλι το κέντρο,η κάμερα εστιάζει σε μια διμοιρία των ΜΑΤ.Ένας απ'αυτούς πέφτει κάτω,δύο,τρεις,σε λίγα δευτερόλεπτα όλοι,τα πλήθη σκορπίζουν.Η κάμερα εστιάζει κι άλλο,το αίμα λιμνάζει κάτω απ'τα κράνη,μοιάζει με λεκέ απο μελάνι.
Ο χειριστής κάνει μια τελευταία προσπαθεια,κοντεύει να ξεριζώσει απ'την απελπισία του,τα όργανα ελέγχου.Ένας ή περισσότεροι ελευθέροι σκοπευτές πρέπει να το έκαναν.Και τη μια και μοναδική φορά που χρειάστηκε το drone,είναι άχρηστο.Για κάποιον ανεξήγητο λόγο,θυμήθηκε μια κουβέντα που του είχε πει,ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της ΕΥΠ,την ημέρα που προσελήφθει "Μη επανδρωμένο αεροσκάφος θα το λες,όχι drone,στην Ελλάδα βρισκόμαστε".
Θα'θελε πολύ να έβλεπε τα μούτρα αυτού του αστείου ανθρωπάκου,που έμοιαζε με καθηγητή ιστορίας σε ασπρόμαυρη ταινία,όταν θα μάθαινε τι είχε συμβεί."Βάλτο στον κώλο σου το drone,συγγνώμη,το μη επανδρωμένο αεροσκάφος ήθελα να πω".
Αυτά που έβλεπε τον έπιαναν από τον λαιμό.Δε σκόρπισαν όλα τα πλήθη από τους πυροβολισμούς,κάποιοι έμειναν.Πλησιάζουν τους νεκρούς,τους σκουντάνε,όπως θα έκανε κάποιος με ένα άγριο ζώο,για να βεβαιωθεί.
Κοιτάζουν γύρω τους καχύποπτα.Αφού σιγουρευτούν,κάνουν νόημα στον υπόλοιπο κόσμο να πλησιάσει.Από ψηλά η εικόνα φαίνεται συμβολική,σαν να βλέπεις ντοκυμαντέρ.Οι άνθρωποι μοιάζουν με μυρμήγκια,που περικυκλώνουν και σκεπάζουν τα πτώματα.Τους παίρνουν τα όπλα,τους ξεγυμνώνουν.
Τοποθετούν κάδους στη μέση του δρόμου,τους βάζουν φωτιά και πετάνε μέσα τους νεκρούς.Το drone χαμηλώνει.Τα πρόσωπα λιώνουν σαν αποκριάτικες μάσκες.Ο χειριστής κάνει εμετό.Το πλάνο ανοίγει,δύο κλούβες που πλησιάζουν ανατινάζονται,το ίδιο και ένα φορτηγάκι τηλεοπτικού σταθμού.
Μια φωνή ακούγεται απ'το βάθος,καλύπτει κάθε άλλον ήχο.Στα γραφεία της ΕΥΠ είναι εκκωφαντικός,οι απόπειρες εύρεσης των ηχείων σταματάνε,κάποιοι καλύπτουν τ'αυτιά τους.Ο χειριστής αναγνωρίζει την φωνή,είναι ο Dylan Thomas.
Η απαγγελία με φόντο την καταστροφή,του προκαλεί ρίγη μεταφυσικού δέους.Αναρωτιέται αν αυτή είναι η αρχή του τέλους ή απλά το πρώτο trailer.Ένα ήταν σίγουρο,αυτή η ζούγκλα δεν ήθελε άλλο την μεταμφίεση της,κουράστηκε πίσω από τις μάσκες και τους ευφημισμούς.Τα φαντάσματα και οι παγίδες της σιχάθηκαν τα προσχήματα.
Είχε έρθει η ώρα το χάος να βάλει σε τάξη το νόμο.Θ'ακολουθούσε και ο νόμος για τις τάξεις,ο νόμος του μίσους.
And death shall have no dominion.
Dead man naked they shall be one
With the man in the wind and the west moon;
When their bones are picked clean and the clean bones gone,
They shall have stars at elbow and foot;
Though they go mad they shall be sane,
Though they sink through the sea they shall rise again;
Though lovers be lost love shall not;
And death shall have no dominion.
And death shall have no dominion.
Under the windings of the sea
They lying long shall not die windily;
Twisting on racks when sinews give way,
Strapped to a wheel, yet they shall not break;
Faith in their hands shall snap in two,
And the unicorn evils run them through;
Split all ends up they shan't crack;
And death shall have no dominion.
And death shall have no dominion.
No more may gulls cry at their ears
Or waves break loud on the seashores;
Where blew a flower may a flower no more
Lift its head to the blows of the rain;
Though they be mad and dead as nails,
Heads of the characters hammer through daisies;
Break in the sun till the sun breaks down,
And death shall have no dominion
Μόλις τελείωσε το ποιήμα,η εικόνα έσβησε.Το drone έπεσε στον κάδο και ανατινάχτηκε.
Ο χειριστής του το κατευθύνει βαριεστημένα.Για κάποια δευτερόλεπτα,αργεί ν'ανταποκριθεί στις εντολές του.Αρχίζει ν'ανησυχεί.Σηκώνεται από την καρέκλα,προσπαθεί να καταλάβει τι φταίει και να ανακτήσει τον έλεγχο.Το drone αλλάζει κατεύθυνση,εστιάζει προς τις πορείες.
Εστιάζει σε μια ομάδα των ΜΑΤ που ρίχνουν κάτω δύο διαδηλωτές,τους σέρνουν για αρκετά μέτρα,τους χτυπάνε για πολλή ώρα.Ύστερα σε έναν αστυνομικό που χαστουκίζει μια κοπέλα,σε μέλη της ομάδας Δίας που ρίχνουν κάτω έναν φωτογράφο.
Ο χειριστής πανικοβάλεται,τρέμει.Όχι γι'αυτά που βλέπει,αλλά γιατί έχει χάσει τον έλεγχο του drone.Κάποιος άλλος το κατευθύνει τώρα.Δε ξέρει τι να κάνει,εύχεται να είναι απλά ιδέα του,να είναι βραχυκύκλωμα.Κυρίως εύχεται να μη το μάθει κανείς και χάσει τη δουλειά του.
Την ίδια στιγμή,στα γραφεία της ΕΥΠ,ένας οξύς ήχος κάνει κομμάτια τη ρουτίνα.Κάποιος έχει τοποθετήσει ηχεία παντού στο κτήριο,δε φαίνονται,αλλά η ένταση τους καλύπτει τα πάντα.Ακούγονται ομιλίες,γνωστές και άγνωστες φωνές.Ο χειριστής του drone είναι προνομιούχος,βλέπει στην οθόνη σε ποιους ανήκουν οι φωνές.
Πολιτικοί συζητάνε με επιχειρηματίες,για νόμους που κόβονται στα μέτρα και των δύο,για δικαιώματα που κόβονται παρουσία του πελάτη.Ακολουθούν συνομιλίες αστυνομικών με εφοπλιστές και εμπόρους ναρκωτικών.
Κάθε πιθανός συνδυασμός παρελαύνει από την οθόνη,όλες οι αποχρώσεις της διαφθοράς μέσα σε λίγα λεπτά.Οι εργαζόμενοι στην ΕΥΠ δε ξέρουν τι να κάνουν,κοιτάζονται μεταξύ τους σαν χαμένοι.Όχι γι'αυτά που ακούνε,αλλά για το ποιος έβαλε τα ηχεία.
Ποιος έβαλε κρυφά,δεκάδες ηχεία στο κτήριο που στεγάζεται η μυστική υπηρεσία της χώρας,ποιος έκανε καλύτερα απ'αυτούς την δουλειά τους,χωρίς να καταλάβουν τίποτα και τους εκθέτει.Κάποιοι ανεβαίνουν στα γραφεία τους και σπάνε τους τοίχους,άλλοι ξηλώνουν ντουλάπια.
Το κυνήγι του θησαυρού είναι μεταδοτικό,σε λίγο όλοι ψάχνουν με λύσσα.Σε μια τέτοια κατάσταση,ένα ηχείο,ίσως και δύο,μπορεί ν'αποδειχθούν πειστήρια επαγγελματικής ευθιξίας και ευσυνειδησίας.
Ο χειριστής δεν έχει τέτοια προβλήματα,είναι πλέον σίγουρος πως θα απολυθεί.Σφυροκοπείται από εικόνες νεκρών.Θύματα αστυνομικής βίας,ρατσιστικής,αμέλειας,διαφθοράς,ηλιθιότητας.
Συντρίμμια ανθρώπων και ζώων.Οι εικόνες εναλλάσονται όλο και πιο γρήγορα,δε μπορείς να διακρίνεις τη μία από την άλλη,μόνο το κόκκινο είναι πάντα εκεί,τα μοτίβα του αίματος στάζουν απ'το γυαλί.
Η οθόνη δείχνει και πάλι το κέντρο,η κάμερα εστιάζει σε μια διμοιρία των ΜΑΤ.Ένας απ'αυτούς πέφτει κάτω,δύο,τρεις,σε λίγα δευτερόλεπτα όλοι,τα πλήθη σκορπίζουν.Η κάμερα εστιάζει κι άλλο,το αίμα λιμνάζει κάτω απ'τα κράνη,μοιάζει με λεκέ απο μελάνι.
Ο χειριστής κάνει μια τελευταία προσπαθεια,κοντεύει να ξεριζώσει απ'την απελπισία του,τα όργανα ελέγχου.Ένας ή περισσότεροι ελευθέροι σκοπευτές πρέπει να το έκαναν.Και τη μια και μοναδική φορά που χρειάστηκε το drone,είναι άχρηστο.Για κάποιον ανεξήγητο λόγο,θυμήθηκε μια κουβέντα που του είχε πει,ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της ΕΥΠ,την ημέρα που προσελήφθει "Μη επανδρωμένο αεροσκάφος θα το λες,όχι drone,στην Ελλάδα βρισκόμαστε".
Θα'θελε πολύ να έβλεπε τα μούτρα αυτού του αστείου ανθρωπάκου,που έμοιαζε με καθηγητή ιστορίας σε ασπρόμαυρη ταινία,όταν θα μάθαινε τι είχε συμβεί."Βάλτο στον κώλο σου το drone,συγγνώμη,το μη επανδρωμένο αεροσκάφος ήθελα να πω".
Αυτά που έβλεπε τον έπιαναν από τον λαιμό.Δε σκόρπισαν όλα τα πλήθη από τους πυροβολισμούς,κάποιοι έμειναν.Πλησιάζουν τους νεκρούς,τους σκουντάνε,όπως θα έκανε κάποιος με ένα άγριο ζώο,για να βεβαιωθεί.
Κοιτάζουν γύρω τους καχύποπτα.Αφού σιγουρευτούν,κάνουν νόημα στον υπόλοιπο κόσμο να πλησιάσει.Από ψηλά η εικόνα φαίνεται συμβολική,σαν να βλέπεις ντοκυμαντέρ.Οι άνθρωποι μοιάζουν με μυρμήγκια,που περικυκλώνουν και σκεπάζουν τα πτώματα.Τους παίρνουν τα όπλα,τους ξεγυμνώνουν.
Τοποθετούν κάδους στη μέση του δρόμου,τους βάζουν φωτιά και πετάνε μέσα τους νεκρούς.Το drone χαμηλώνει.Τα πρόσωπα λιώνουν σαν αποκριάτικες μάσκες.Ο χειριστής κάνει εμετό.Το πλάνο ανοίγει,δύο κλούβες που πλησιάζουν ανατινάζονται,το ίδιο και ένα φορτηγάκι τηλεοπτικού σταθμού.
Μια φωνή ακούγεται απ'το βάθος,καλύπτει κάθε άλλον ήχο.Στα γραφεία της ΕΥΠ είναι εκκωφαντικός,οι απόπειρες εύρεσης των ηχείων σταματάνε,κάποιοι καλύπτουν τ'αυτιά τους.Ο χειριστής αναγνωρίζει την φωνή,είναι ο Dylan Thomas.
Η απαγγελία με φόντο την καταστροφή,του προκαλεί ρίγη μεταφυσικού δέους.Αναρωτιέται αν αυτή είναι η αρχή του τέλους ή απλά το πρώτο trailer.Ένα ήταν σίγουρο,αυτή η ζούγκλα δεν ήθελε άλλο την μεταμφίεση της,κουράστηκε πίσω από τις μάσκες και τους ευφημισμούς.Τα φαντάσματα και οι παγίδες της σιχάθηκαν τα προσχήματα.
Είχε έρθει η ώρα το χάος να βάλει σε τάξη το νόμο.Θ'ακολουθούσε και ο νόμος για τις τάξεις,ο νόμος του μίσους.
And death shall have no dominion.
Dead man naked they shall be one
With the man in the wind and the west moon;
When their bones are picked clean and the clean bones gone,
They shall have stars at elbow and foot;
Though they go mad they shall be sane,
Though they sink through the sea they shall rise again;
Though lovers be lost love shall not;
And death shall have no dominion.
And death shall have no dominion.
Under the windings of the sea
They lying long shall not die windily;
Twisting on racks when sinews give way,
Strapped to a wheel, yet they shall not break;
Faith in their hands shall snap in two,
And the unicorn evils run them through;
Split all ends up they shan't crack;
And death shall have no dominion.
And death shall have no dominion.
No more may gulls cry at their ears
Or waves break loud on the seashores;
Where blew a flower may a flower no more
Lift its head to the blows of the rain;
Though they be mad and dead as nails,
Heads of the characters hammer through daisies;
Break in the sun till the sun breaks down,
And death shall have no dominion
Μόλις τελείωσε το ποιήμα,η εικόνα έσβησε.Το drone έπεσε στον κάδο και ανατινάχτηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου