Photorawmanjoe

                                                                                    

 "Δεν θυμάμαι τ'όνομα της,έχω αρχίσει και ξεχνάω τη μορφή της.

 Αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ το πως μ'έκανε να νιώθω.Όλα μου τα συναισθήματα και οι σκέψεις τα βάφτισε εκείνη.Λες και ο κόσμος δημιουργήθηκε απ'την ηχώ της,τα πάντα γεννήθηκαν από το άγγιγμα της σκιάς της.

 Ψάχνω να την βρω,να την ακολουθήσω.

 Είμαι παγιδευμένος

 σ'ένα μέρος ανάμεσα στο όνειρο

 τον εφιάλτη

 και την πραγματικότητα

 Δεν ξέρω με ποιο τρόπο θα ξεφύγω

 αν πρέπει να μπω ή να βγω.

 Δεν ξέρω αν ο εαυτός μου είναι η φυλακή

ή η έξοδος.

 Τριγυρνάω σαν αδέσποτο,

 σε μια πόλη χτισμένη από φόβο

 σύγχιση και ομίχλη.

 Δε κοιτάζω γύρω μου,

 αν τα κοιτάς πολύ ωρά στα μάτια,τα τέρατα παίρνουν τη μορφή σου.

 Ψάχνω,

 στα γκέτο του μυαλού μου,

 στα σύνορα των αναμνήσεων,

 στην απαγορευμένη ζώνη μεταξύ φαντασίας και αλήθειας.

 Για μια λέξη της,ένα θρόισμα των ρούχων της,μια ανάσα φως από τα μαλλιά της.

 Είναι σαν γάτα,φεύγει μακρυά όταν την πλησιάζω.

 Περιμένω,δεν υπάρχει άλλος τρόπος.

 Με τις αισθήσεις σαν πόρτες μισάνοιχτες.Θα το καταλάβω όταν έρχεται.Η άσφαλτος θ'ανθίσει στο πέρασμα της,οι καθρέφτες θα παραμιλάνε μεθυσμένοι.
                                           Δεν θυμάμαι το βλέμμα της,αλλά η φωνή της κυλάει μες τις φλέβες μου.Και αυτός ο κόσμος είναι μια τροχιά γύρω απ'το όνομα της.."