Τα πράγματα είναι απλά.Από'δω και πέρα θα μιλάμε για superheroes movies προ Deadpool και μετά Deadpool.Χωρίς την PG 13 λογική σούπερ μάρκετ,να τους πιάσουμε όλους,μικρούς μεγάλους,comic nerds και άσχετους,η ταινία γάμησε.
Ενήλικο χιούμορ,αυτοσαρκασμός από τους -γαμάτους- τίτλους αρχής,καταίγιδα από ατάκες και αναφορές,φανταστικός Reynolds και δεν περιγράφω άλλο.Επιτέλους μια μεταφορά comic που δεν παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά-ειδικά με αυτόν τον χαρακτήρα,θα ήταν αδύνατον-.Σίγουρα μέσα στο τοπ 5 της χρονιάς.Aγαπητές Disney και Warner,βάλτε τους Avengers και την Justice League βαθιά στο παχύ σας έντερο.Ferris Bueller forever.
Batman v Superman: Dawn of Justice
Aστυφύλακας εναντίον χωροφύλακα,άσο ημίχρονο,χ τελικό.Αυτό δεν ήταν τανία,ήταν παστίτσιο.Βάζουμε τη τελική μάχη από το Dark Knight Returns,προσθέτουμε λίγο από το Death of Superman,πασπαλίζουμε με Wonder Woman και ένα ορεκτικό Justice League και περιμένουμε να ροδίσει.Έλα όμως που το πιάτο βγήκε σκατά.
'Οταν προσπαθείς να χωρέσεις τόσα πολλά σε 151 λεπτά και με τόσο κακό σενάριο,είναι αδύνατον να τα καταφέρεις.Άθλιος Eisenberg,ο Afflec μια χαρά,καλύτερος Batman από τον Bale.Deadpool ρε μουνιά.
Truth
Ενδιαφέρουσα η πραγματική ιστορία,συμπαθητική η ταινία με την Blachett να ξεχωρίζει.Συνειρμικά φέρνει στο μυαλό το Insider και αυτό είναι το μεγάλο του ελάττωμα,γιατί η σύγκριση με το αρίστουργημα του Mann,το εξαφανίζει.
Mr.Right
Σαχλαμαρίτσα με τον Rockwell να υποδύεται τον super duper δολοφόνο σε συσκευασία Mr.Bean που ερωτεύεται το κορίτσι της διπλανής πόρτας,προσπαθώντας να ξεφύγει απο τους πρώην εργοδότες του.Η χημεία του με την Kendrick κάνει υποφερτό το πρώτο μισάωρο,αλλά μέχρι εκεί.
Star Wars: The Force Awakens
Τσιχλόφουσκα με ακριβό περιτύλιγμα.Μόνο τα εφέ ήταν καλύτερα από την προηγούμενη τριλογία,όλα τα υπόλοιπα ήταν απαράδεκτα.Χαρακτήρες της πλάκας,διάλογοι για κινούμενο σχέδιο προσχολικής ηλικίας,ερμηνείες για γέλια.Disney κράτα αυτές τις σερβιέτες που πλασάρεις για ταινίες,για να σκουπίζεις τα δάκρυα σου,όταν κλαψουρίζεις για την πειρατεία.Προτιμώ να ξαναδώ το Frozen στο σινεμά,με τα παιδάκια να ουρλιάζουν παρά αυτά το χάλι.
Kung Fu Panda 3
Αυτή η σειρά ταινιών έχει πετύχει κάτι σπάνιο.Και οι τρεις είναι τόσο καλές που δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ποια είναι καλύτερη.Η αναλογία των συστατικών είναι και πάλι ιδανική,οι χαρακτήρες υπέροχοι,δώσε μου δύο τέτοια κάθε χρόνο και ποιος τις γαμεί τις live action.
Hail Caesar!
Δεκαετία του '50,Hollywood,μακαρθισμός,κομμουνιστές,φοβερό καστ,ωραία φωτογραφία,το πρώτο ημίχρονο έχει πλάκα και μερικές αστείες και έξυπνες σκηνές,στο δεύτερο η ομάδα δεν περνάει τη σέντρα,με το ζόρι το τελειώσα.Λίιιιγο πιο υποφερτο να ήταν το δεύτερο μέρος,θα ήταν η καλύτερη από τις μέτριες ταινίες των Κατσιμίχα του κινηματογράφου.Τελικά είναι η πιο μέτρια από τις κακές τους.
Frank & Cindy
Βασισμένη σε πραγματική ιστορία και στο ομώνυμο ντοκυμαντέρ του 2007,το Frank & Cindy είναι μια ευχάριστη έκπληξη.Ο G.J τραβάει με τη κάμερα τη μάνα και τον πατριό του (έναν one hit wonder μουσικό στα 80s) και η όλη διαδικασία γίνεται χωρίς να το καταλαβεί λυτρωτική.
Επαναπροσδιορίζει τη σχέση του μαζί τους ,αλλά και με τον πραγματικό του πατέρα,όλα τα μυστικά,οι πληγές και τα απωθημένα συναισθήματα βγαίνουν στο φως.Πολύ ωραίες ερμηνείες από Russo και Platt,απόλυτα ισορροπημένο ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία.Πως είναι οι μπούρδες που βραβεύονται στο Sundance;Καμία σχέση.
The Witch
Δε μπορώ να θυμηθώ θρίλερ που να άρεσε σε κριτικούς και να βλεπόταν.Αλλή μια υπερτιμημένη μαλακία,χειρότερη κι απο το It Follows."It doesn't have jump scares,but it is really disturbing" έλεγε ένα σχόλιο.Το πιο τρομακτικό κατά τη διάρκεια της ταινίας,ήταν το ροχαλητό μου που με ξύπνησε.Μιλάμε για 93 λεπτά καθαρής πλήξης,δεν συμβαίνει σχεδόν τίποτα.
Και το δεν συμβαίνει τίποτα,σημαίνει να παρακολουθείς την καθημερινή ζωή μια οικόγενειας πουριτανών του 17 αιώνα,τόσο τίποτα.
The Boy
Έξυπνη η ιδέα,προβλέψιμη ταινία.Χίλιες φορές χρυσές μετριότητες σαν το Boy,παρά αρχιδιές σαν το Witch.
Tv Shows
Κατευθείαν από το μαφιόζικο σύμπαν των ταινιών του Scorseze.Kαι όποιος χαλιέται να πάει να δει αρκούδες.Εξίσου εκπληκτικοί οι Temple,Romano,Wilde,ατμοσφαιρικές οι -περισσότερες-σκηνές karaoke,από το πλήθος μουσικών και διασημοτήτων που παρουσιάζονται θα ξεχώριζα τον Peter Grant.Όσο για τη μουσική,η αλήθεια είναι πως στα πρώτα 2 επεισόδια ήταν υπερβολίκή η χρήση της,στη συνέχεια γίνεται κι αυτή πρωταγωνίστρια.
Η επιλογή των τραγουδιών είναι καταπληκτική,δεν ξέρω τι μου αρέσει περισσότερο,τα αυθεντικά 60s,70s αλλά και 50s ή οι διασκευές.Το Vinyl πάει για νταμπλ,σειρά και soundtrack της χρονιάς.
Better Call Saul
Βραδυφλεγής και ο δεύτερος κύκλος,αλλά όταν πιάνει ρυθμό,εξαφανίζει κάθε άλλη σειρά.Υπέροχος και πάλι ο Οdenkirk,όμως την παράσταση κλέβει ξανά ο Banks.Ανατριχιαστικά απειλητικός με τον πιο λακωνικό τρόπο,ενώ οι σιωπές και οι ανάσες του λένε τόσα πολλά,όσα δεν μπορούν να πουν κάποιοι άλλοι σε ολόκληρες φιλμογραφίες.
Πραγματικά οι σκηνές χωρίς διαλόγους της σειράς πρέπει να διδάσκονται σε σεμινάρια,ειδικά σε ανέπαφους που επειδή δεν μπορούν να γράψουν μισό διάλογο της προκοπής,κάνουν άθλια χρήση της σιωπής και έτσι νομίζουν ότι η παπαριά τους έχει δεκάδες επίπεδα αμφισημίας και αλληγορικών ερμηνειών.Πότε αρχίζει ο τρίτος κύκλος είπαμε;
The Path
Ιντριγκαδόρικο το θέμα (η καθημερινή ζωή σε μια αίρεση),δυνατό καστ,αλλά έπαθα εγκαύματα από το χασμουρητό.
The Big Bang Theory
Aν και έχει καταντήσει Friends,βγάζει ακόμα γέλιο.Μήπως ήρθε η ώρα για το τέλος;
The Simpsons
Ίσως ο καλύτερος κύκλος των τελευταίων ετών.
11 22 63
Εξαιρετική μίνι σειρά βασισμένη στο βιβλίο του Stephen King,με τον James Franco στον καλύτερο ρόλο του.
Saturday Night Live
Kαλύτερο guest και με διαφορά η Ariana Grande.Mπορεί να παίξει,τρομερή στις μιμήσεις,ακόμα και τα pop τραγουδάκια της ήταν τα πιο υποφερτά στο μουσικό κομμάτι της εκπομπής,το οποίο συνήθως προσπερνάω.Κρίμα που μια τέτοια φωνή περνάει ανεκμετάλλευτη.Πολύ καλή και η Rousey,άθλιοι οι Gosling & Hill,απορώ ποιος σκέφτηκε τον Crowe.
Billions
Συναρπαστική η μονομαχία Lewis εναντίον Giamatti,αν και ο πιο καλογραμμένος και ολοκληρωμένος χαρακτήρας,είναι η Wendy που προσπαθεί να κρατήσει τις αποστάσεις ανάμεσα τους και να ισορροπήσει συναισθηματικά.Το τένις των διαλόγων αγγίζει επίπεδα Grand Slam,αλλά κάτι λείπει και η σειρά δεν απογειώνεται.
Πιθανότατα να φταεί πως σχεδόν όλοι οι χαρακτήρες είναι αχώνευτοι.Όλοι είναι -και εδώ- γκανγκστερς ή προσπαθούν να γίνουν,αλλά δεν έχουν την γοητεία των πραγματικών,ούτε την σφραγίδα αυθεντικότητας του Scorseze.
Όσο κι αν οι χρηματιστές και τα hedge funds είναι οι μεγαλύτεροι εγκληματίες και οι κυρίαρχοι του σύμπαντος,τίποτα δεν μπορεί να τους κάνει συμπαθητικούς.Όσα λεφτά,αυτοκίνητα,γυναίκες και κόκα να δω,παραμένουν εκατομμυριούχοι λογιστές.Με εξαίρεση τον Gekko,που είχε την στόφα ένος κλασικού κακού,κανείς,ούτε ο ίδιος ο Scorseze στο Wolf Of Wall Street δεν μπόρεσε να τους παρουσιάσει διαφορετικά.
Και πως να γίνει αυτό,όταν ο πλανήτης βουλιάζει στα σκατά που τέτοιοι άνθρωποι δημιούργησαν.Όχι ό,τι οι άνθρωποι του νόμου είναι καλύτεροι.Η λογική "'προσπαθούμε να κάνουμε την αγορά δίκαιη" και η ρητορική που ακολουθεί είναι για γέλια και για κλάματα.Δεν περιμένω μαρξιστική ανάλυση από μια αμερικανική σειρά,αλλά λίγο περισσότερη ευφυία.
Κυρίως μια πιο γκρίζα προσέγγιση και όχι αυτόν το παιδικό μανιχαισμό,ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με γρανάζια του ίδιου συστήματος.Δεν έχω πρόβλημα να βλέπω σειρές και ταινίες μόνο με κακούς,ίσα ίσα.Αρκεί να μην παριστάνουν κάτι άλλο από ό,τι είναι και κοροιδευόμαστε μεταξύ μας.Πλάτιασα και δεν το ήθελα.Η ετυμηγορία είναι θετική,αξίζει το χρόνο σας,απλά θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου