Rustland Κεφάλαιο 30

   "People Like You Walk Between The Raindrops"

 Έπινε νευρικά τον καφέ του,είχε τα χέρια συνεχώς κάτω απ'το τραπέζι,προσπαθώντας να κρύψει την ταραχή του.Ο Λάγιος τον είχε ψάξει πριν μπουν,δεν οπλοφορούσε."Γιάννη,δεν έχουμε βγει ραντεβού για να είσαι ντροπαλός,ξεκίνα".Αναστέναξε,ακούμπησε κάτω το φλιτζάνι."Τι θέλεις να σου πω;""Τα πάντα.Μπορείς ν'αρχίσεις με τα αυτοκίνητα,ισχύουν αυτά που μου είπες ή όχι;"
                      "Εν μέρει ναι.Τα οχήματα αυτά είναι όντως φαντάσματα,ανήκουν σε ένα ιδιαιτέρο τμήμα της υπηρεσίας""Δηλαδή;"Αυτό το τμήμα αναλαμβάνει δουλειές εκτός ΕΥΠ""Τι δουλειές;""Προστασία και φύλαξη πολιτικών,επιχειρηματιών και άλλων ισχυρών προσώπων,ανεξάρτητες έρευνες.Με δύο λόγια κάνει τις βρώμικες δουλειές όλων αυτών και μάλιστα τζάμπα"
                      "Πολύ ενδιαφέρον.Και σένα ποιος είναι ο ρόλος σου;""Εγώ είμαι ο υπεύθυνος προσωπικού,κατά μια έννοια.Διαλέγω τα κατάλληλα άτομα για τις κατάλληλες δουλειές,ειδικά όσους είναι εκτός υπηρεσίας""Κάνετε και μεταγραφές;""Περίπου.Αστυνομικούς,στρατιωτικούς,μέλη των ειδικών δυνάμεων""Μάλιστα.Και η Σακελλαρίδη που κολλάει με όλα αυτά;"
                        Χαμήλωσε το βλέμμα,κόμπιασε.Ο Λάγιος τον πλησίασε και του ψιθύρισε."Θυμάσαι τον Ρούσσο;Αυτόν που εκβίαζε τον δικαστή;Τον χτύπησα τόσο πολύ που μέχρι και η σκιά του μάτωσε.Αν δεν θέλεις να σου φρεσκάρω τη μνήμη,λέγε""Μας δόθηκε διαταγή να παρακολουθούμε το σπίτι και τους συγγενείς της.Αν βρέθηκαν νέα στοιχεία.Αυτό,δεν ξέρω κάτι περισσότερο"
                        "Δε σε πιστεύω.Λέγε""Αλήθεια σου λέω,δεν ξέρω κάτι άλλο!""Περιμένεις να σε πιστέψω;""Κοίτα,εγώ είμαι απλά ένας μεσάζοντας,εκτελώ εντολές,δεν ξέρω και ούτε θέλω να μάθω περισσότερα".Ο Λάγιος του έπιασε τον αντίχειρα κάτω απ'το τραπέζι και τον γύρισε,λίγα εκατοστά ακόμα και θα έσπαγε."Σου φαίνομαι πολύ μαλάκας;""Όχι..όχι".Οι λέξεις έβγαιναν πνιγμένες από το στομά του.
                         "Είσαι στο άδυτο των αδύτων και θέλεις να πιστέψω πως δεν ξέρεις τίποτα;""Σου το ορκίζομαι στη ζωή των παιδιών μου!Αλέξη σε παρακαλώ!""Θα σε αφήσω,αλλά αν μου ξαναπείς ψέματα,θα σου σπάσω και τα δύο χέρια".Ανάσαινε βαριά,ο λυγμός του έσφιγγε ακόμα τον λαιμό."Ποιος ήθελε να παρακολουθείς το σπίτι της Σακελλαρίδη;""Αλήθεια σου λέω,δεν ξέρω".
                          Ο Λάγιος έβγαλε την σιδερογροθιά και την ακούμπησε στο τραπέζι.Ο Καρτάλης τον κοίταξε στα μάτια.Η αντανάκλαση του στο βλέμμα του,έμοιαζε με ανθρώπου που πνίγεται,που τον καταπίνει το σκοτάδι.Πήρε μια βαθιά ανάσα,άδειασε το ποτήρι με το νερό απνευστί."Αλέξη άκουσε με.Σχεδόν ποτέ δεν γνωρίζω λεπτομέρειες για τις δουλειές που αναλαμβάνω.Ξέρω μόνο τα απολύτως απαραίτητα.
                           Δεν θέλεις να μπλέξεις σ'αυτήν την ιστορία.Άστην την υπόθεση.Όποιος κι αν κρύβεται από πίσω,δεν είναι κάποιος που μπορείς να τα βάλεις μαζί του".Ο Λάγιος σκεφτόταν πως να ξεκινήσει.Να του χύσει τον καφέ στο πρόσωπο και  μετά να τον σύρει από τα μαλλιά έξω.Δεν ήταν πολύ διακριτικό,αλλά δεν ήταν άσχημο για ζέσταμα.

 "Ας πούμε πως σε πιστεύω.Πως μπορούμε να μάθουμε;Μπορείς να μου βρεις στοιχεία;""Αδύνατον.Δεν κάνεις ερωτήσεις σ'αυτήν τη δουλειά,σε βάζουν αμέσως στο στόχαστρο""Γνωρίζεις κάποιον που να ξέρει περισσότερα,κάποιον που μπορεί να βοηθήσει;""Όχι,αλλά και να ήξερα,δεν υπήρχε περίπτωση να μιλήσει""Η γυναίκα σου είναι στο σπίτι;""Σε παρακαλώ ρε Αλέξη,σου λέω αλήθεια,τι πρέπει να κάνω για να με πιστέψεις;Μπορείς να με δείρεις όσο θέλεις,αλλά μην ανακατεύεις την οικογένεια μου.
                             Κάνε μου ό,τι θέλεις,ζήτα μου ο,τιδήποτε άλλο.Θα σου δώσω λεφτά,όσα έχω.Θα κανονίσω να πάρεις προαγωγή ή μετάθεση.Ζήτα μου ο,τι άλλο θες,άσε την οικογένεια μου όμως και ξέχασε την Σακελλαρίδη.Ο,τιδήποτε άλλο,εκτός από αυτό".Ο Λάγιος σχεδόν τον λυπήθηκε.Ο οίκτος μετατράπηκε γρήγορα σε αηδία.Ήθελε να τον φτύσει στα μάτια.
                              "Σε παρακαλώ,μπορούμε να φύγουμε,δεν θέλω να με βλέπει ο κόσμος να κλαίω".Μπήκαν στο αυτοκίνητο του Λάγιου."Δεν μπορείς να μάθεις,ούτε να με φέρεις σε επαφή με κάποιον που να ξέρει περισσότερα από σένα..Απορώ γιατί δεν σε έχω δείρει ακόμα".Ο Καρτάλης τον κοίταξε φοβισμένος."Ίσως μπορείς να βοηθήσεις τελικά""Πως;""Είπες πως είσαι υπεύθυνος προσωπικού σ'αυτό το τμήμα ειδικών αποστολών,σωστά;"
                               "Ναι""Ωραία.Οπότε μπορείς να με βάλεις μέσα""Τι;""Μπορείς να με στρατολογήσεις,έτσι δεν είναι;""Θεωρητικά ναι""Ποιο είναι το πρόβλημα;Πόσοι γνωρίζουν ότι δουλεύω στην υπόθεση Σακελλαρίδη;""Εκτός από μένα,κανένας άλλος""Οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα.Βάλε με μέσα και θα ψάξω μόνος μου να βρω την άκρη""Θα προσπαθήσω,θα δω τι μπορώ να κάνω"
                                "Όσο πιο γρήγορα γίνεται.Αν μέχρι τότε θυμηθείς τίποτα,μη διστάσεις να το μοιραστείς μαζί μου.Και κάτι ακόμη.Μη νομίζεις πως έχεις καθαρίσει με το να με βάλεις μέσα.Ούτε το ότι θα με ξεφορτωθείς τόσο εύκολα,επειδή θα είμαι στα χωράφια σου.Αν μου συμβεί κάτι,δεν πρόκειται να την γλυτώσεις""Εντάξει,το κατάλαβα.Θα κάνω όσο πιο γρήγορα μπορώ.Μη μου τηλεφωνήσεις,θα σε ειδοποιήσω εγώ""Θα περιμένω".
                                 Άνοιξε τη πόρτα για να κατέβει,το δεξί του πόδι πάτησε στην άσφαλτο."Και να θυμάσαι.Η βία είναι το τελευταίο που θα πρέπει να σε ανησυχεί".