"Disposable Heroes"
"Κύριε Κασίμη,καταδικάζετε τη βία από οπου κι αν προέρχεται;""Όχι.Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει αυτή η γελοιότητα.Όσο και να παπαγαλίζουν κάποιοι αυτή τη πρόταση,η βία δεν πρόκειται να εξαφανιστεί.Το να αρνείσαι την ύπαρξη της βίας,είναι σαν να αρνείσαι την ύπαρξη της πραγματικότητας.
Η βία είναι κομμάτι της πραγματικότητας,του κόσμου.Πολλές φορές είναι το μόνο μέσο άμυνας των καταπιεσμένων,ο μόνος τρόπος να ακουστεί η φωνή τους και ο μόνος δρόμος για την δικαιοσύνη.Όλοι αυτοί που αναπαράγουν αυτό το ρεφρέν,προσπαθούν να δικαιολογήσουν τη βία που προστατεύει τα συμφέροντα τους.
Και όταν ένα κράτος που επιβάλλει την πολιτική του με τη βία,ανησυχεί μήπως χάσει το προνόμιο της άσκησης βίας και όχι για την ορθότητα των πολιτικών του,τότε αυτό το κράτος είναι καταδικασμένο από τη βία,καταδικασμένο να αποτύχει".
"Μάλιστα.όπότε η επόμενη ερώτηση δεν θα μπορούσε να είναι κάποια άλλη.Αφού δεν καταδικάζετε τη βία,αυτό σημαίνει πως συμφωνείτε με τις πράξεις του τρομοκράτη με τη μάσκα;Δικαιολογείτε τις ενέργειες του,πιστεύετε πως αποδίδουν δικαιοσύνη;" "Δεν τον δικαιολογώ σε καμία περίπτωση.Αναρωτηθείτε όμως το εξής:'Οταν μια κοινωνία επικροτεί,αποδέχεται και συναινεί σιωπηλά σε τέτοιες πράξεις,είναι μια κοινωνία τρομοκρατημένη από τη κυβέρνηση,απελπισμένη.
Δυστυχώς,υπάρχει και ο λάθος τρόπος για να κάνεις κάτι σωστό.Η διαφθορά έχει επικρατήσει παντού,η έννοια της δικαιοσύνης έχει καταργηθεί.Οι ακραίες καταστάσεις απαιτούν και ακραίες λύσεις.Όλη αυτή η συσσωρευμένη αγανάκτηση έχει μετατραπεί σε μίσος.Και το μίσος αυτό ψάχνει διέξοδο.Οι πράξεις αυτού του ανθρώπου προσφέρουν διέξοδο και εκτόνωση από αυτήν την απογοήτευση"
"Μέχρι στιγμής τον δικαιολογείτε πάντως""Επιστρέψτε μου να ξεκαθαρίσω κάτι.Δεν διορθώνεις ένα έγκλημα με ένα άλλο.Όμως αυτή η μορφή κοινοβουλευτισμού έχει φτάσει στα όρια της,έχει ξεπεραστεί από την εποχή.Χρειάζεται κάτι καινούργιο,ένας επαναπροσδιορισμός της δημοκρατίας,μια καινούργια μορφή πολιτεύματος όπου ο πολίτης θα ασκεί πραγματική εξουσία,θα έχει πραγματικές επιλογές και πραγματική πολυφωνία απόψέων και ιδεών.
Θα είναι πολίτης με την ουσιαστική έννοια του όρου και όχι ένας παθητικός καταναλώτης πολιτικών προιόντων που αλλάζει προμηθευτή ψευδαισθήσεων κάθε τέσσερα χρόνια.Ό,τι δεν εξελίσεται πεθαίνει και το σύστημα μας είναι νεκρό.Δεν έχουμε πολύ χρόνο,σύντομα η κατάσταση θα γίνει μη αναστρέψιμη.Όσο δεν υπάρχει αναγέννηση,τόσο ο κόσμος θα δικαιολογεί και θα συμπαθεί τρομοκράτες.
Άνθρωποι σαν τον Πανάρετο,διεφθαρμένοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι,έπρεπε να έχουν τιμωρηθεί εδώ και χρόνια.Όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν,αλλά το ίδιο το σύστημα τους προβάλει ως τους άριστους και τους εκλεκτούς.Όσο η αδικία θα είναι κανόνας,τότε ο τρομοκράτης με τη μάσκα και τα εγκλήματα του θα φαίνονται σαν απόδοση δικαιοσύνης.
Θα είναι καθαγιασμένα από το σκοπό.Για να θυμηθούμε τον Θουκυδίδη,αυτή η χώρα ζει μόνιμα έναν εμφύλιο,όλες οι έννοιες και οι λέξεις έχουν αντιστραφεί,όλα έχουν παραμορφωθεί.Αν δεν αποκατασταθεί η τάξη και οι λέξεις δεν αποκτήσουν ξανά το πραγματικό τους νόημα,τότε το μέλλον είναι ήδη παρελθόν και το παρελθόν το μόνο μέλλον"
"Κύριε Κασίμη,μια τελευταία ερώτηση πριν κλείσουμε.Θα είστε υποψήφιος στις επόμενες εκλογές;""Όχι,δεν θα είμαι υποψήφιος.Δεν έχει κανένα νόημα η εκλογή με το υπάρχον πολιτικό σύστημα,εκτός από την προσωπική προβολή""Ναι,αλλά κάποιοι λένε πως η παρουσία σας είναι απλά ένα καλοστημένο show και την κάταλληλη στιγμή θα εξαργυρώσετε τη δημοτικότητα σας σε ψήφους"
"Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει.Όσοι με γνωρίζουν όμως,ξέρουν την αλήθεια.Έχω πολύ σημαντικότερα πράγματα να κάνω και πιο ουσιαστικούς τρόπους για να προσφέρω και να υπηρετήσω το κοινωνικό συμφέρον.Οι προσφυγές στο Ευρωπαικό Δικαστήριο και σε άλλα διεθνή όργανα καταναλώνουν σχεδόν όλο τον χρόνο μου και θα βοηθήσουν πραγματικά.Αν δεν υπάρξει ριζική αναμόρφωση του πολιτεύματος,δεν έχω λόγο για άμεση ενασχόληση με την πολιτική".
Ο Μαντάς έκλεισε την τηλεόραση.Έμοιαζε ευχαριστημένος.Ο Βούρος ήταν σκεπτικός."Πως σου φάνηκε;".Ο Μαντάς έβγαλε τα γυαλιά και έτριψε τα βλέφαρα του."Καλός ήταν.Ποιος του γράφει τα κείμενα;""Έχουμε φτιάξει μια ειδική ομάδα που τον προετοιμάζει.Συγγραφείς,δημοσιογράφοι και καθηγητές πανεπιστημίου.Την τελική έγκριση την έχει ο Κατσαντώνης"
"Καλά τα πήγε.Μόνο πες τους να προσέξουν αυτό το κομμάτι με τον ξεπερασμένο κοινοβουλευτισμό.Να το δουλέψουν καλύτερα,γιατί ακούγεται ακραίο" "Θα το μεταφέρω.Λες να τα καταφέρει;""Χειρότερα από όλους τους προηγούμενους αποκλείεται να πάει.Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε πολύ χρόνο.Αλλά ίσως αυτό ν'αποδειχθεί πλεονέκτημα"
"Τι εννοείς;""Θα φύγει πριν προλάβει να φθαρεί,σαν rock star,για πάντα νέος.Εν τω μεταξύ,τι γίνεται με τον διάδοχο του;Έχουμε καμιά εξέλιξη;""Τίποτα μέχρι στιγμής.Γιατί βιάζεσαι τόσο πολύ;""Πρέπει να είμαστε έτοιμοι,πάντα δύο βήματα μπροστά.Ο Κασίμης θα είναι ο Πρόδρομος.Μόλις το κεφάλι του σερβιριστεί στην Σαλώμη,θα έχει ανοίξει ο δρόμος για τον επόμενο.Κάποιον εξίσου νέο και άφθαρτο,αλλά ταυτόχρονα καλύτερο.Κάποιον που θα τους κάνει να τον ξεχάσουν γρήγορα.Όχι να ξεχάσουν την δολοφονία του,αλλά τον ίδιο".
Είναι πολύ δύσκολο.Αν ο επόμενος υποψιαστεί το παραμικρό,πως η δολοφονία ήταν μέρος του σχεδίου,όλα καταρρέουν""Να φροντίσεις να μην διαρρεύσει τίποτα.Το σχέδιο πηγαίνει καλά μέχρι στιγμής".Ο Βούρος γέμισε δύο ποτήρια με ουίσκι και έπεστρεψε στο καναπέ."Γιατί άλλαξες γνώμη τελευταία στιγμή;Νόμιζα πως το σχέδιο δεν χρειαζόταν αλλάγες""Κάνεις λάθος.Τον Κασίμη πρέπει να τον διαδεχθεί κάποιος σαν αυτόν και όχι μια dream team παλαίων πολιτικών.Όλοι αυτοί είναι τελειωμένοι,άχρηστοι.Οι νέοι πρωταγωνιστές θα κάνουν καλύτερα τη δουλειά.Στη χειρότερη,μας κερδίζουν χρόνο και κρατάνε τον κόσμο σε σύγχιση".
Ο Μαντάς καθάρισε τα γυαλιά του και τα φόρεσε."Όταν ο Κασίμης φτάσει στο ζενίθ της δημοφιλίας του,θα προκηρυχθούν εκλογές.Θα κατέβει υποψήφιος με το νέο του κόμμα,αιφνιδιάζοντας τους πάντες.Μετά την εκτέλεση του,θα επικρατήσει χάος.Μόλις καθαρίσει το τοπίο,θα εμφανιστεί ο διάδοχος του.Πιο ριζοσπάστης,θα δηλώνει παντού ότι θα συνεχίσει το έργο του προκατόχου του και θα προσπαθήσει να τα αλλάξει όλα.
Ίσως να καθυστερήσουμε τις εκλογές μέχρι να εδραιωθεί στο μυαλό του κόσμου.Όταν βγει,αυτοδύναμος ή με συνεργασία-μάλλον το δεύτερο- θα κάνει όσα χρειάζονται.Αφού φέρει σε πέρας την αποστολή του,δεν θα μας είναι χρήσιμος πλέον.Ίσως να τον σκοτώναμε κι αυτόν,πριν η εικόνα του ξεθωριάσει τελείως.
Έπεσε ηρωικά,θύμα ενός συστήματος που δεν μπόρεσε να το αλλάξει".Ο Βούρος τον παρακολουθούσε προβληματισμένος."Δύο πολιτικές δολοφονίες σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα;Είσαι σίγουρος πως θα αντέξουμε;""Όπως είπε και ο Λεωνίδας,οι ακραίες καταστάσεις απαιτούν και ακραίες λύσεις.έχουμε μέλλον μέχρι τότε,θα δούμε πως θα γίνει,μην ανησυχείς".
Έτριψε το μέτωπο του,κουραζόταν πολύ εύκολα τον τελευταίο καιρό.Ο Βούρος άναψε τσιγάρο."Μερικές φορές αναρωτιέμαι τι θα έκανε ο πατέρας σου,αν ήταν ζωντανός,τι θα έλεγε γι'αυτή την κατάσταση".Ο Μαντάς χαμογέλασε θλιμμένα."Τίποτα δεν θα έλεγε.Θα παρακολουθούσε χαμένος τις οθόνες.Δεν θα μπορούσε να καταλάβει αυτό το παιχνίδι με τα μέσα.Τα κανάλια,τις εφημερίδες,το internet.Ειδικά για το τελευταίο,θα χρειαζόταν μια ζωή ακόμα για να το μάθει.
Ο πατέρας μου μεγαλούργησε σε μια εποχή που τα μέσα είχαν ελάχιστη σημασία.Το παρασκήνιο ήταν η μόνη αρένα της εξουσίας.Ήταν ασυναγώνιστος σε αυτό το παιχνίδι,λάτρευε τη πολιτική.Χρειαζόταν λίγα λεπτά και πέντε κουβέντες για να καταλάβει ποιον είχε απέναντι του.Αυτό ήταν το μεγάλο του ταλέντο,έβρισκε τον κατάλληλο άνθρωπο για την κατάλληλη δουλειά.Ζύγιζε τα λόγια και τις αντιδράσεις του,τον ξεψάχνιζε και μάντευε τις επιθυμίες και τα αδύναμα σημεία του.
Έπρεπε να τον έβλεπες στην ακμή του.Νόμιζες πως είχε τηλεπάθεια.Ήξερε πάντα τι ήθελε να ακούσει ο άλλος".Άδειασε το ποτήρι και έγειρε πίσω."Θυμάμαι κάτι που μου έλεγε συνέχεια.Για να κάνεις λεφτά,πρέπει να ξεκινήσεις από τις πολύ παράνομες δουλειές για να φτάσεις στις νόμιμες.Όταν θα κάνεις και τις δύο,τότε θα είσαι πλούσιος.
Ήξερε πως το πιο σημαντικό ήταν το timing,σε όλα,ειδικά στις επιχειρήσεις.Ήταν πάντα στο ιδανικό σημείο.Συνεργάστηκε με τους Βρετανούς,τους Αμερικανούς,με κάθε κυβέρνηση,με τη χούντα.Θα ζούσε ακόμα αν δεν είχε πεθάνει η μάνα μου.Ο θάνατος της τον διέλυσε.Έφυγε ξαφνικά,πριν προλάβουμε να καταλάβουμε τι έγινε.
Μείναμε τρεις άντρες,μόνοι σε ένα σπίτι,με την απώλεια να μας σκοτώνει σιγά σιγά.Μόνο όταν ξεσπάγαμε ο ένας πάνω στον άλλο νιώθαμε ζωντανοί.Ο πατέρας μου δεν συνήλθε πότε,η λογική του πέθανε μαζί της.Κλείστηκε στον εαυτό του,έψαξε παρηγοριά στην θρησκεία.Έψαχνε παντού τα δαχτυλικά αποτυπώματα του θεού,μήπως έβρισκε μέσα τους τη γυναίκα του.
Κάποιο μήνυμα από αυτήν,πως τον περιμένε,πως υπήρχε κάποιος λόγος που έφυγε νωρίς,ότι όλα ήταν μέρος ενός θεόπνευστου σχεδίου""Το θυμάμαι.Μαράζωσε γρήγορα.Ήταν απίστευτη η μεταμόρφωση""Ο αδερφός μου δεν άντεξε,έφυγε για σπουδές στην Αμερική και δεν ξανάγυρισε.Όλο το βάρος έπεσε σε μένα.Ανέλαβα πολύ νωρίς τις επιχειρήσεις και όλες τις ευθύνες.Δεν το έχω μετανιώσει".Η μεγάλη παύση φανέρωνε αμφιβολία,για μερικά δευτερόλεπτα χάθηκε στις σκέψεις του."Ο Παύλος είχε έρθει πέρσι για διακοπές.Τον παρατηρούσα να παίζει με τα εγγόνια του.Είναι συνταξιούχος πλέον.
Είναι τρία χρόνια μεγαλύτερος,έχει γεράσει χειρότερα από μένα.Αλλά..""Σου φάνηκε πιο ευτυχισμένος;""Όχι ακριβώς.Μου φάνηκε δυστυχισμένος με έναν πιο ευχάριστο τρόπο,πιο ανώδυνο.Πως η κάθε μέρα δεν είχε ένα τίμημα γι'αυτόν,δε του έπαιρνε κάτι.Για μια στιγμή τον ζήλεψα.Ευχήθηκα να ήμουν στη θέση σου.Ίσως αυτός να έκανε τη σωστή επιλογή και'γω την λάθος""Δεν γινόταν διαφορετικά και το ξέρεις"
"Έχεις δίκιο.Αν δεν αναλάμβανα,ο πατέρας μου θα είχε ξοδέψει όλη μας τη περιούσια φτιάχνοντας εκκλησίες.Τον έστειλα στην Ελβετία.Έζησε ήρεμα τα τελευταία του χρόνια""Συγνώμη Θοδωρή,δεν ήθελα να σε μελαγχολήσω,αναφέροντας τον πατέρα σου""Μην ζητάς συγνώμη,τον σκεφτόμουν πολύ τις τελευταίες μέρες.Αρκετά με το παρελθόν.
Πρέπει να επικεντρωθούμε στο σχέδιο""Ωραία,τι θέλεις να πω στους άλλους;""Να τους πεις να μην ανησυχούν και να μην κάνουν νευρικές κινήσεις.Μερικές φορές πρέπει να αφήνεις τις μαριονέτες να νομίζουν πως αυτές κινούν τα νήματα".Αφού έφυγε ο Βούρος,άνοιξε την τηλεόραση.Παρατηρούσε προσεκτικά το πρόσωπο του Κασίμη.Αναρωτήθηκε τι γνώμη θα σχημάτιζε ο πατέρας του αν τον έβλεπε.Αν θα συμφωνούσε με την επιλογή του.Αν θα έβλεπε τις σκιές πίσω από τα μάτια του,τα όνειρα και τους φόβους του.
Η βία είναι κομμάτι της πραγματικότητας,του κόσμου.Πολλές φορές είναι το μόνο μέσο άμυνας των καταπιεσμένων,ο μόνος τρόπος να ακουστεί η φωνή τους και ο μόνος δρόμος για την δικαιοσύνη.Όλοι αυτοί που αναπαράγουν αυτό το ρεφρέν,προσπαθούν να δικαιολογήσουν τη βία που προστατεύει τα συμφέροντα τους.
Και όταν ένα κράτος που επιβάλλει την πολιτική του με τη βία,ανησυχεί μήπως χάσει το προνόμιο της άσκησης βίας και όχι για την ορθότητα των πολιτικών του,τότε αυτό το κράτος είναι καταδικασμένο από τη βία,καταδικασμένο να αποτύχει".
"Μάλιστα.όπότε η επόμενη ερώτηση δεν θα μπορούσε να είναι κάποια άλλη.Αφού δεν καταδικάζετε τη βία,αυτό σημαίνει πως συμφωνείτε με τις πράξεις του τρομοκράτη με τη μάσκα;Δικαιολογείτε τις ενέργειες του,πιστεύετε πως αποδίδουν δικαιοσύνη;" "Δεν τον δικαιολογώ σε καμία περίπτωση.Αναρωτηθείτε όμως το εξής:'Οταν μια κοινωνία επικροτεί,αποδέχεται και συναινεί σιωπηλά σε τέτοιες πράξεις,είναι μια κοινωνία τρομοκρατημένη από τη κυβέρνηση,απελπισμένη.
Δυστυχώς,υπάρχει και ο λάθος τρόπος για να κάνεις κάτι σωστό.Η διαφθορά έχει επικρατήσει παντού,η έννοια της δικαιοσύνης έχει καταργηθεί.Οι ακραίες καταστάσεις απαιτούν και ακραίες λύσεις.Όλη αυτή η συσσωρευμένη αγανάκτηση έχει μετατραπεί σε μίσος.Και το μίσος αυτό ψάχνει διέξοδο.Οι πράξεις αυτού του ανθρώπου προσφέρουν διέξοδο και εκτόνωση από αυτήν την απογοήτευση"
"Μέχρι στιγμής τον δικαιολογείτε πάντως""Επιστρέψτε μου να ξεκαθαρίσω κάτι.Δεν διορθώνεις ένα έγκλημα με ένα άλλο.Όμως αυτή η μορφή κοινοβουλευτισμού έχει φτάσει στα όρια της,έχει ξεπεραστεί από την εποχή.Χρειάζεται κάτι καινούργιο,ένας επαναπροσδιορισμός της δημοκρατίας,μια καινούργια μορφή πολιτεύματος όπου ο πολίτης θα ασκεί πραγματική εξουσία,θα έχει πραγματικές επιλογές και πραγματική πολυφωνία απόψέων και ιδεών.
Θα είναι πολίτης με την ουσιαστική έννοια του όρου και όχι ένας παθητικός καταναλώτης πολιτικών προιόντων που αλλάζει προμηθευτή ψευδαισθήσεων κάθε τέσσερα χρόνια.Ό,τι δεν εξελίσεται πεθαίνει και το σύστημα μας είναι νεκρό.Δεν έχουμε πολύ χρόνο,σύντομα η κατάσταση θα γίνει μη αναστρέψιμη.Όσο δεν υπάρχει αναγέννηση,τόσο ο κόσμος θα δικαιολογεί και θα συμπαθεί τρομοκράτες.
Άνθρωποι σαν τον Πανάρετο,διεφθαρμένοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι,έπρεπε να έχουν τιμωρηθεί εδώ και χρόνια.Όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν,αλλά το ίδιο το σύστημα τους προβάλει ως τους άριστους και τους εκλεκτούς.Όσο η αδικία θα είναι κανόνας,τότε ο τρομοκράτης με τη μάσκα και τα εγκλήματα του θα φαίνονται σαν απόδοση δικαιοσύνης.
Θα είναι καθαγιασμένα από το σκοπό.Για να θυμηθούμε τον Θουκυδίδη,αυτή η χώρα ζει μόνιμα έναν εμφύλιο,όλες οι έννοιες και οι λέξεις έχουν αντιστραφεί,όλα έχουν παραμορφωθεί.Αν δεν αποκατασταθεί η τάξη και οι λέξεις δεν αποκτήσουν ξανά το πραγματικό τους νόημα,τότε το μέλλον είναι ήδη παρελθόν και το παρελθόν το μόνο μέλλον"
"Κύριε Κασίμη,μια τελευταία ερώτηση πριν κλείσουμε.Θα είστε υποψήφιος στις επόμενες εκλογές;""Όχι,δεν θα είμαι υποψήφιος.Δεν έχει κανένα νόημα η εκλογή με το υπάρχον πολιτικό σύστημα,εκτός από την προσωπική προβολή""Ναι,αλλά κάποιοι λένε πως η παρουσία σας είναι απλά ένα καλοστημένο show και την κάταλληλη στιγμή θα εξαργυρώσετε τη δημοτικότητα σας σε ψήφους"
"Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει.Όσοι με γνωρίζουν όμως,ξέρουν την αλήθεια.Έχω πολύ σημαντικότερα πράγματα να κάνω και πιο ουσιαστικούς τρόπους για να προσφέρω και να υπηρετήσω το κοινωνικό συμφέρον.Οι προσφυγές στο Ευρωπαικό Δικαστήριο και σε άλλα διεθνή όργανα καταναλώνουν σχεδόν όλο τον χρόνο μου και θα βοηθήσουν πραγματικά.Αν δεν υπάρξει ριζική αναμόρφωση του πολιτεύματος,δεν έχω λόγο για άμεση ενασχόληση με την πολιτική".
Ο Μαντάς έκλεισε την τηλεόραση.Έμοιαζε ευχαριστημένος.Ο Βούρος ήταν σκεπτικός."Πως σου φάνηκε;".Ο Μαντάς έβγαλε τα γυαλιά και έτριψε τα βλέφαρα του."Καλός ήταν.Ποιος του γράφει τα κείμενα;""Έχουμε φτιάξει μια ειδική ομάδα που τον προετοιμάζει.Συγγραφείς,δημοσιογράφοι και καθηγητές πανεπιστημίου.Την τελική έγκριση την έχει ο Κατσαντώνης"
"Καλά τα πήγε.Μόνο πες τους να προσέξουν αυτό το κομμάτι με τον ξεπερασμένο κοινοβουλευτισμό.Να το δουλέψουν καλύτερα,γιατί ακούγεται ακραίο" "Θα το μεταφέρω.Λες να τα καταφέρει;""Χειρότερα από όλους τους προηγούμενους αποκλείεται να πάει.Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε πολύ χρόνο.Αλλά ίσως αυτό ν'αποδειχθεί πλεονέκτημα"
"Τι εννοείς;""Θα φύγει πριν προλάβει να φθαρεί,σαν rock star,για πάντα νέος.Εν τω μεταξύ,τι γίνεται με τον διάδοχο του;Έχουμε καμιά εξέλιξη;""Τίποτα μέχρι στιγμής.Γιατί βιάζεσαι τόσο πολύ;""Πρέπει να είμαστε έτοιμοι,πάντα δύο βήματα μπροστά.Ο Κασίμης θα είναι ο Πρόδρομος.Μόλις το κεφάλι του σερβιριστεί στην Σαλώμη,θα έχει ανοίξει ο δρόμος για τον επόμενο.Κάποιον εξίσου νέο και άφθαρτο,αλλά ταυτόχρονα καλύτερο.Κάποιον που θα τους κάνει να τον ξεχάσουν γρήγορα.Όχι να ξεχάσουν την δολοφονία του,αλλά τον ίδιο".
Είναι πολύ δύσκολο.Αν ο επόμενος υποψιαστεί το παραμικρό,πως η δολοφονία ήταν μέρος του σχεδίου,όλα καταρρέουν""Να φροντίσεις να μην διαρρεύσει τίποτα.Το σχέδιο πηγαίνει καλά μέχρι στιγμής".Ο Βούρος γέμισε δύο ποτήρια με ουίσκι και έπεστρεψε στο καναπέ."Γιατί άλλαξες γνώμη τελευταία στιγμή;Νόμιζα πως το σχέδιο δεν χρειαζόταν αλλάγες""Κάνεις λάθος.Τον Κασίμη πρέπει να τον διαδεχθεί κάποιος σαν αυτόν και όχι μια dream team παλαίων πολιτικών.Όλοι αυτοί είναι τελειωμένοι,άχρηστοι.Οι νέοι πρωταγωνιστές θα κάνουν καλύτερα τη δουλειά.Στη χειρότερη,μας κερδίζουν χρόνο και κρατάνε τον κόσμο σε σύγχιση".
Ο Μαντάς καθάρισε τα γυαλιά του και τα φόρεσε."Όταν ο Κασίμης φτάσει στο ζενίθ της δημοφιλίας του,θα προκηρυχθούν εκλογές.Θα κατέβει υποψήφιος με το νέο του κόμμα,αιφνιδιάζοντας τους πάντες.Μετά την εκτέλεση του,θα επικρατήσει χάος.Μόλις καθαρίσει το τοπίο,θα εμφανιστεί ο διάδοχος του.Πιο ριζοσπάστης,θα δηλώνει παντού ότι θα συνεχίσει το έργο του προκατόχου του και θα προσπαθήσει να τα αλλάξει όλα.
Ίσως να καθυστερήσουμε τις εκλογές μέχρι να εδραιωθεί στο μυαλό του κόσμου.Όταν βγει,αυτοδύναμος ή με συνεργασία-μάλλον το δεύτερο- θα κάνει όσα χρειάζονται.Αφού φέρει σε πέρας την αποστολή του,δεν θα μας είναι χρήσιμος πλέον.Ίσως να τον σκοτώναμε κι αυτόν,πριν η εικόνα του ξεθωριάσει τελείως.
Έπεσε ηρωικά,θύμα ενός συστήματος που δεν μπόρεσε να το αλλάξει".Ο Βούρος τον παρακολουθούσε προβληματισμένος."Δύο πολιτικές δολοφονίες σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα;Είσαι σίγουρος πως θα αντέξουμε;""Όπως είπε και ο Λεωνίδας,οι ακραίες καταστάσεις απαιτούν και ακραίες λύσεις.έχουμε μέλλον μέχρι τότε,θα δούμε πως θα γίνει,μην ανησυχείς".
Έτριψε το μέτωπο του,κουραζόταν πολύ εύκολα τον τελευταίο καιρό.Ο Βούρος άναψε τσιγάρο."Μερικές φορές αναρωτιέμαι τι θα έκανε ο πατέρας σου,αν ήταν ζωντανός,τι θα έλεγε γι'αυτή την κατάσταση".Ο Μαντάς χαμογέλασε θλιμμένα."Τίποτα δεν θα έλεγε.Θα παρακολουθούσε χαμένος τις οθόνες.Δεν θα μπορούσε να καταλάβει αυτό το παιχνίδι με τα μέσα.Τα κανάλια,τις εφημερίδες,το internet.Ειδικά για το τελευταίο,θα χρειαζόταν μια ζωή ακόμα για να το μάθει.
Ο πατέρας μου μεγαλούργησε σε μια εποχή που τα μέσα είχαν ελάχιστη σημασία.Το παρασκήνιο ήταν η μόνη αρένα της εξουσίας.Ήταν ασυναγώνιστος σε αυτό το παιχνίδι,λάτρευε τη πολιτική.Χρειαζόταν λίγα λεπτά και πέντε κουβέντες για να καταλάβει ποιον είχε απέναντι του.Αυτό ήταν το μεγάλο του ταλέντο,έβρισκε τον κατάλληλο άνθρωπο για την κατάλληλη δουλειά.Ζύγιζε τα λόγια και τις αντιδράσεις του,τον ξεψάχνιζε και μάντευε τις επιθυμίες και τα αδύναμα σημεία του.
Έπρεπε να τον έβλεπες στην ακμή του.Νόμιζες πως είχε τηλεπάθεια.Ήξερε πάντα τι ήθελε να ακούσει ο άλλος".Άδειασε το ποτήρι και έγειρε πίσω."Θυμάμαι κάτι που μου έλεγε συνέχεια.Για να κάνεις λεφτά,πρέπει να ξεκινήσεις από τις πολύ παράνομες δουλειές για να φτάσεις στις νόμιμες.Όταν θα κάνεις και τις δύο,τότε θα είσαι πλούσιος.
Ήξερε πως το πιο σημαντικό ήταν το timing,σε όλα,ειδικά στις επιχειρήσεις.Ήταν πάντα στο ιδανικό σημείο.Συνεργάστηκε με τους Βρετανούς,τους Αμερικανούς,με κάθε κυβέρνηση,με τη χούντα.Θα ζούσε ακόμα αν δεν είχε πεθάνει η μάνα μου.Ο θάνατος της τον διέλυσε.Έφυγε ξαφνικά,πριν προλάβουμε να καταλάβουμε τι έγινε.
Μείναμε τρεις άντρες,μόνοι σε ένα σπίτι,με την απώλεια να μας σκοτώνει σιγά σιγά.Μόνο όταν ξεσπάγαμε ο ένας πάνω στον άλλο νιώθαμε ζωντανοί.Ο πατέρας μου δεν συνήλθε πότε,η λογική του πέθανε μαζί της.Κλείστηκε στον εαυτό του,έψαξε παρηγοριά στην θρησκεία.Έψαχνε παντού τα δαχτυλικά αποτυπώματα του θεού,μήπως έβρισκε μέσα τους τη γυναίκα του.
Κάποιο μήνυμα από αυτήν,πως τον περιμένε,πως υπήρχε κάποιος λόγος που έφυγε νωρίς,ότι όλα ήταν μέρος ενός θεόπνευστου σχεδίου""Το θυμάμαι.Μαράζωσε γρήγορα.Ήταν απίστευτη η μεταμόρφωση""Ο αδερφός μου δεν άντεξε,έφυγε για σπουδές στην Αμερική και δεν ξανάγυρισε.Όλο το βάρος έπεσε σε μένα.Ανέλαβα πολύ νωρίς τις επιχειρήσεις και όλες τις ευθύνες.Δεν το έχω μετανιώσει".Η μεγάλη παύση φανέρωνε αμφιβολία,για μερικά δευτερόλεπτα χάθηκε στις σκέψεις του."Ο Παύλος είχε έρθει πέρσι για διακοπές.Τον παρατηρούσα να παίζει με τα εγγόνια του.Είναι συνταξιούχος πλέον.
Είναι τρία χρόνια μεγαλύτερος,έχει γεράσει χειρότερα από μένα.Αλλά..""Σου φάνηκε πιο ευτυχισμένος;""Όχι ακριβώς.Μου φάνηκε δυστυχισμένος με έναν πιο ευχάριστο τρόπο,πιο ανώδυνο.Πως η κάθε μέρα δεν είχε ένα τίμημα γι'αυτόν,δε του έπαιρνε κάτι.Για μια στιγμή τον ζήλεψα.Ευχήθηκα να ήμουν στη θέση σου.Ίσως αυτός να έκανε τη σωστή επιλογή και'γω την λάθος""Δεν γινόταν διαφορετικά και το ξέρεις"
"Έχεις δίκιο.Αν δεν αναλάμβανα,ο πατέρας μου θα είχε ξοδέψει όλη μας τη περιούσια φτιάχνοντας εκκλησίες.Τον έστειλα στην Ελβετία.Έζησε ήρεμα τα τελευταία του χρόνια""Συγνώμη Θοδωρή,δεν ήθελα να σε μελαγχολήσω,αναφέροντας τον πατέρα σου""Μην ζητάς συγνώμη,τον σκεφτόμουν πολύ τις τελευταίες μέρες.Αρκετά με το παρελθόν.
Πρέπει να επικεντρωθούμε στο σχέδιο""Ωραία,τι θέλεις να πω στους άλλους;""Να τους πεις να μην ανησυχούν και να μην κάνουν νευρικές κινήσεις.Μερικές φορές πρέπει να αφήνεις τις μαριονέτες να νομίζουν πως αυτές κινούν τα νήματα".Αφού έφυγε ο Βούρος,άνοιξε την τηλεόραση.Παρατηρούσε προσεκτικά το πρόσωπο του Κασίμη.Αναρωτήθηκε τι γνώμη θα σχημάτιζε ο πατέρας του αν τον έβλεπε.Αν θα συμφωνούσε με την επιλογή του.Αν θα έβλεπε τις σκιές πίσω από τα μάτια του,τα όνειρα και τους φόβους του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου