Noir ιστορίες (Πιο σύντομες κι από τσιγάρο) VII

 Ή στιγμιότυπα από τη ζωή ενός ντετέκτιβ (που θα προτιμούσε να μείνει ανώνυμος) 

                                        
                                     I
Ποιος είναι ο ένοχος;Αυτός που δείχνει ο πιο αθώος;Πότε είμαστε αθώοι και πότε ένοχοι;Πότε θύτες και πότε θύματα;Επιλέγουμε το πως,το πότε και το γιατί;Υπάρχει η κατάλληλη στιγμή για όλα;Αρκεί να το δεις να έρχεται,σαν σκακιστής που βλέπει κάθε πιθανό συνδυασμό κινήσεων;Ήπια περισσότερο από όσο πρέπει,για ν'αντέξω περισσότερα από όσα μπορώ,για να μη σκέφτομαι πως αισθάνομαι περισσότερα από όσα θέλω,για να μη νιώθω πως κάνω περισσότερες σκέψεις από όσες μπορεί να σηκώσει το μυαλό μου.Είναι 03:30.Βγαίνω στο μπαλκόνι.Υπάρχουν νύχτες που δεν μπορείς να κρυφτείς.Και βρίσκεσαι πάντα στη μέση,ανάμεσα στα όνειρα και τους φόβους σου.Αλληλοεξοντώνονται και μόλις ξημερώσει,είσαι πιο μόνος από ποτέ.

                                              II
"Είστε όλοι γουρούνια!""Και;Ξέρεις πόσο νόστιμα είναι τα γουρούνια;Και αφού μας ρίχνετε συνέχεια στη λάσπη των στερεοτύπων και των ματαιωμένων -δυσθεώρατων και παρανοϊκών- προσδοκιών σας,τι περίμενες;""Δηλαδή δε φταίτε σε τίποτα;""Φυσικά και φταίμε.Σχεδόν για όλα.Όμως το κάνετε ακόμη χειρότερο,όταν αντιλαμβάνεστε ως ισότητα και fair play,το να μπορείτε να επαναλαμβάνετε τα αντρικά ελαττώματα,και να απαιτείτε να σας λέμε και μπράβο.Ναι,τα κάνετε όλα καλύτερα από μας,ειδικά τα χειρότερα.Κι όταν είστε τόσο βρώμικες,νιώθουμε πιο καθαροί μέσα στη λάσπη".

                                III
Η ζήλια είναι σαν τη ραδιενέργεια.Αν την τιθασεύσεις και τη διοχετεύσεις σωστά,μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις,η σχέση σου δε θα γεράσει ποτέ.Αν όμως δε μπορείς να την ελέγξεις,η διαρροή θα σκοτώσει τα πάντα,πρώτα εσένα.Μπορεί να μετατραπείς σε ατομική βόμβα και να μη το καταλάβεις,ούτε την στιγμή της έκρηξης.Λένε πως στη καρδιά της έκρηξης,δεν προλαβαίνεις να νιώσεις τίποτα.Μερικές φορές,δε ξέρω τι ακριβώς κάνω,στις ζωές των άλλων.Αν είμαι πυροτεχνουργός,που πρέπει να κόψω το σωστό καλώδιο.Αν σκαλίζω τις στάχτες για να βρω τι προκάλεσε την έκρηξη,το μαύρο κουτί της εκάστοτε σχέσης.Ή αν είμαι απλά το καναρίνι στο ορυχείο.Αν υπήρχε μετρητής Γκάιγκερ για τη ζήλια,ίσως όλη η πόλη να ήταν σε καραντίνα.

                                 IV
Πες μου για ποιο θέμα δε μιλάει ένα ζευγάρι και θα σου πω τι θα συμβεί.Πες μου τι δε κάνει πια και θα σου πω πότε θα συμβεί.Τα τέλεια εγκλήματα είναι αυτά που κάνεις χωρίς να το ξέρεις.Εξ αμελείας.Μπαίνεις στο σπίτι και ξέρεις.Πως το περίγραμμα από κιμωλία είναι στους καθρέφτες.

                                 V
"O άντρας μου με απατάει!""Και θέλετε να μάθετε ποια είναι;""Θέλω να μάθω τι του βρίσκει!""Έχει χρήματα ο σύζυγος σας;""Όχι""Είναι όμορφος;""Κάποτε ίσως""Καλός εραστής;""Κάποτε όχι""Σε κάτι θα ξεχωρίζει,δε μπορεί""Σε τίποτα""Τότε,συγγνώμη κιόλας,γιατί μείνατε μαζί του;""Γιατί ένιωθα ασφάλεια με τη μετριότητα του""Από ό,τι φαίνεται,δεν είστε η μόνη.Έχετε σκεφτεί,ότι και εκείνος μπορεί να νιώθει το ίδιο για σας;""Αποκλείεται!""Γιατί;""Εγώ τον απατάω χρόνια.Με κυνηγάει συνεχώς,δε τον αφήνω ποτέ να με θεωρήσει δεδομένη""Και ποιο είναι το πρόβλημα;Μήπως ισοφαρίσει το σκορ;""Όχι.Απλά δε το ανέχομαι"".Κλοπή περιουσιακών στοιχείων.Τίποτα περισσότερο,τίποτα λιγότερο..

                                             VI
Μπαίνω στο μπαρ.Το ποτό μου με περιμένει.Ένα δάχτυλο ουίσκι,ένα κόκα κόλα,ένα παγάκι σε κοντό ποτήρι.Ο φίλος μου είναι ήδη τρία μπροστά."Δύσκολη μέρα;""Δύσκολη χρονιά".Παραγγέλνω το δεύτερο."Λοιπόν;""Λοιπόν τι;""Πόσες μέρες έχετε να μιλήσετε;""15""Και τι θα κάνεις;""Δε ξέρω.Ξέμεινα από κινήσεις""Δε μπορεί,θα υπάρχει κάποια μαλακία που δεν την έχεις δοκιμάσει""Πρόταση γάμου;""Είναι πολύ μικρή για να πιάσει""Απαγωγή;""Ίσως πιο μετά""Πόσο πιο μετά,λίγο πριν πάει στην εκκλησία;""Υπερβολές""Στη θέση μου τι θα έκανες;""Απαγωγή και πρόταση γάμου,ταυτόχρονα""Είμαι πολύ μεγάλος για να πιάσει""Υπερβολές""Λέγε,τι θα έκανες;".
Τελειώνει το ποτό του,πληρώνει και γυρίζει προς το μέρος μου."Οτιδήποτε.Πόσες φορές πρέπει να στο πω,σε ζηλεύω.Γιατί είναι πραγματικός έρωτας""Μα είμαι δυστυχισμένος!""Τότε είναι σίγουρα έρωτας.Γιατί μόνος αυτός σε κάνει δυστυχισμένο με τον πιο υπέροχο τρόπο".Με αφήνει κοντά στο μετρό.Κοιτάζω την ώρα.
Είναι δύσκολη αυτή η παρακολούθηση.Γιατί είναι προσωπικό.Δε το έχω ξανακάνει.Ευτυχώς είναι εύκολο να την ακολουθήσω,δεν κοιτάζει ποτέ πίσω της.

Τώρα καταλαβαίνω πως νιώθουν οι πελάτες μου.Γι'αυτό πρέπει να βάζεις πάντα κάποιον άλλο να το κάνει.Γιατί όλα σου τα ένστικτα παίρνουν φωτιά.Είναι πολύ όμορφη,το κόκκινο φόρεμα  της πάει πολύ.Κάθεται σε μια μεγάλη παρέα.Νιώθω πως οι φλέβες μου θα βγουν από το δέρμα σαν συρματόπλεγμα.Κάθομαι δίπλα της.Αιφνιδιάζεται.Φέρνω την καρέκλα της πιο κοντά μου,της πιάνω το χέρι.Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις και παρερμηνείες.Δύο τύποι στο βάθος προσπαθούν να κρύψουν τη δυσφορία τους.Πίνουν κάτι σαν γκαζόζα.Παραγγέλνω το ποτό μου και το πίνω με μια γουλιά.Φεύγουμε μετά από είκοσι λεπτά.
Τσακωνόμαστε στο δρόμο.Παραπονιέται,θύμωσε που την ακολούθησα,που έκατσα μαζί της.Είμαστε κάτω από το σπίτι της.Ο καυγάς έχει φουντώσει.Την αρπάζω,φιλιόμαστε αχόρταγα.Οι δύο εβδομάδες που δεν ήμασταν μαζί λιώνουν,το πάθος,ο τρόπος που αναστενάζει όταν την σφίγγω πάνω μου,τα χέρια της στα μαλλιά μου,ξεπλένουν τη μετριότητα,τη σιωπή και κάθε άσχημη σκέψη.
Ανεβαίνουμε τα σκαλιά,φτάνουμε ημίγυμνοι στο διαμέρισμα.
Η γεύση του λαιμού της,του ιδρώτα της..Οι ψίθυροι κυλάνε τόσο βαθιά μέσα μου.Με σπρώχνει μακρυά της."Τι θέλεις;".Είναι σχεδόν γυμνή,πασαλειμμένη με κραγιόν,πιο ακαταμάχητη από ποτέ.Την κολλάω στον τοίχο.Με το δεξί χέρι σηκώνω το πόδι της και με το αριστερό την πιάνω από τα μαλλιά.Τη φιλάω.Όλες αυτές τις νύχτες,το μόνο που ήθελα ήταν να την φιλήσω.Και να της απαντήσω με τα λόγια της Φρίντα Κάλο.
"I want to be inside your darkest everything".Νόμιζα πως κάναμε έρωτα για μέρες,και ταυτόχρονα πως ήταν λίγα λεπτά.Πρέπει να ήταν μεσημέρι όταν αποκοιμήθηκα στο στήθος της.Είχε δίκιο ο φίλος μου.Είναι σίγουρα έρωτας.Ποτέ,καμιά ευτυχία δεν με έχει κάνει να νιώσω τόσο ζωντανός και πλήρης,όσο ο τρόπος που με κάνει δυστυχισμένο.