Monsters,Inc.
Δημοσιογραφικός όμιλος Νέστορα.Ο αρχισυντάκτης κάνει ό,τι μπορεί για να καθυστερήσει την αναχώρηση του.Ανοιγοκλείνει τα συρτάρια του γραφείου,τακτοποιεί τα χαρτιά και τους στυλούς ξανά,κοιτάζει συνεχώς την ώρα.
Ξέρει πως δεν μπορεί να το αποφύγει.Φοράει το σακάκι του και βάζει το κινητό στη τσέπη.Δευτερόλεπτα πριν κλείσει τον υπολογιστή,ανοίγει η πόρτα."Δημήτρη φεύγεις;""Δυστυχώς Αντώνη και έχω αργήσει""Κάτσε λίγο ρε'συ να τα πούμε,έχω καιρό να σε δω""Πολύ θα το'θελα,αλλά δεν μπορεί να περιμένει.Έλα αύριο το μεσημέρι""Τι είναι αυτό το τόσο επείγον,που δεν μπορείς να το καθυστερήσεις καμια ώρα,για χάρη ένος παλιού φίλου;".
Του έριξε μια γρήγορη ματιά και συνέχισε να ετοιμάζεται."Συμβαίνει κάτι;Έπαθε τίποτα η Όλγα ή τα παιδιά;".Κοίταξε το ρολόι του."Κλείσε τη πόρτα""Δημήτρη με κάνεις και ανησυχώ,θα μου πεις τι έγινε;""Έχουν έκτακτη συνάντηση οι Μπαμπούλες και μ'έχουν καλέσει""Τώρα εξηγούνται όλα.Γιατί σε κάλεσαν μετά από τόσο καιρό;Σε έναν χρόνο βγαίνεις σε σύνταξη,δε σε διαδέχθηκε ο Παππάς σ'αυτό το άτυπο και άχαρο καθήκον;"
"Ναι,αλλά δε τον εμπιστεύονται,ειδικά για δύσκολες καταστάσεις.Μετά τα χθεσινά,θα θέλουν να νιώσουν ασφαλείς.Γι'αυτό προτιμούν γνώριμα πρόσωπα""Και ικανά""Δεν ξέρω αν η ικανότητα παίζει ρόλο αυτή την στιγμή.Για ψυχολογικούς λόγους με θέλουν,είμαι το ηρεμιστικό τους.Πρέπει να φύγω,θα κάτσεις κι άλλο;""Όχι,με περιμένουν σπίτι.Με τι θα πας;""Θα πάρω ταξί""Άστο θα σε πάω εγώ,ήρθα με το αυτοκίνητο,στο δρόμο μου είσαι".
Στη διαδρομή ο Κατσαντώνης δεν άκουγε τι του έλεγε ο φίλος του,δεν άκουγε το ραδιόφωνο,ούτε την κίνηση γύρω του.Μόνο τους παλμούς του,την ηχώ τους να τον βασανίζει.Οι Μπαμπούλες ήταν το άτυπο διευθυντήριο της χώρας,εφοπλιστές,βιομήχανοι,επιχειρηματίες.
Υπήρχε ένας σκληρός πυρήνας που δεν άλλαζε,αυτός ήταν οι ισχυρές οικογένειες που είχαν εδραιώθει εδώ και δεκαετίες.Τα υπόλοιπα μέλη ήταν σχεδόν όλοι οι ισχυροί παίκτες,που εμφανίστηκαν τα τελευταία 20 χρόνια.Τραπεζίτες,μεγαλοεργολάβοι,τεχνοκράτες,άνθρωποι που δεν προέρχονται από τζάκια.
Το παρατσούκλι τους το έβγαλε ένας παλιός δημοσιογράφος,προκάτοχος του Κατσαντώνη στο Νέστορα.Οι πιο μεγάλοι δυσφορούσαν στο άκουσμα του,αντίθετα οι νεότεροι το διασκέδαζαν.Τους άρεσε η λέξη,το άκουσμα της,ταυτίστηκαν αμέσως.
Κοίταξε για πολλοστή φορά την ώρα.Δεν ήθελε να πάει.Νόμιζε πως είχε απαλλαχθεί απ'αυτό το βάρος.Ευχήθηκε να τελείωνε γρήγορα και να μην ήταν παρόντες οι δύο τρείς που απεχθανόταν.Χαιρέτησε το φίλο του και κατέβηκε.Οι Μπαμπούλες συναντιότουσαν πάντα στο ίδιο μέρος.Είχαν μια σουίτα σε μεγάλο ξενοδοχείο που την χρησιμοποιούσαν μόνο αυτοί.Η κράτηση ήταν στο όνομα Τριανταφυλλίδης.
Ο Κατσαντώνης μπήκε στο ασανσέρ.Οι παλάμες του είχαν γεμίσει ιδρώτα,το σιχαινόταν αυτό.Σκούπισε τα χέρια του με όσα χαρτομάντηλα είχε,κοιτάχτηκε στον καθρέφτη.Πήρε μια βαθιά ανάσα και χτύπησε την πόρτα.Ήταν μόνο τέσσερα άτομα.Δυό τραπεζίτες,το δεξί χέρι του μεγαλοεργολάβου Διαμαντόπουλου και δυστυχώς γι'αυτόν,ο εφοπλιστής Μαντάς.Υπήρχε αμοιβαία αντιπάθεια ανάμεσα τους.
Ο Μαντάς καθόταν στην πολυθρόνα ενώ οι υπόλοιποι τρεις ήταν όρθιοι."Πέρασε Δημήτρη,κάθισε.Τα πράγματα είναι απλά και δεν χρειάζονται πολλά λόγια.Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και κάτι πρέπει να γίνει άμεσα.Αυτός ο τρομοκράτης πρέπει να συλληφθεί και να τιμωρηθεί πραγματικά.Πάνω που είχαμε μπει σε μια φάση πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας,εμφανίστηκε αυτός ο παρανοικός και τα κατέστρεψε όλα.Η αναρχία τελειώνει εδώ,σήμερα".
Ο Κατσαντώνης τον κοίταξε απορημένος."Συμφωνώ απολύτως.Από μένα όμως τι θέλετε;έχω αποσυρθεί,σε ένα χρόνο βγαίνω στη σύνταξη.Όλα αυτά τα χρόνια,βοήθησα το συμβούλιο με όλες μου τις δυνάμεις και έκανα ό,τι μπορούσα.Η υγεία μου δεν μου επιτρέπει περισσότερη κούραση και άγχος απ'όσο μπορώ ν'αντέξω.Εξάλλου, ο Παππάς είναι υπεύθυνος πλεον,τόσο για τα κανάλια,όσο και για όλα τα υπόλοιπα.αυτόν έπρεπε ναέχετε καλέσει,όχι εμένα"
"Δημήτρη,δεν έχουμε ώρα για φλυαρία.Ο Παππάς δεν είναι έτοιμος ν'αναλάβει τη θέση σου.Το συμβούλιο δεν θα σε καλούσε,αν δεν υπήρχε λόγος .Αν όλα πάνε καλά και τελειώσει γρήγορα αυτή ιστορία,θα έχεις ένα μεγάλο μπόνους για αποχαιρετιστήριο δώρο.Άκουσε με.Θέλω ν'αναλάβεις τη διεύθυνση όλων των μέσων.Έχω μιλήσει με τους υπόλοιπους και συμφωνούν.Θα ελέγχεις τη ροή και το περιεχόμενο των ειδήσεων,όλα θα περνάνε από σένα.
Δεν θέλω να ξαναδώ σε οθόνη τηλεόρασης τον τρομοκράτη και τη κρυφή του κάμερα.Φλομώστε το κόσμο,με την προστασία προσωπικών δεδομένων,με την ελευθερία του τύπου και με όποια άλλη αηδία θέλεις.""Θα κάνω ό,τι μπορώ""Επίσης θέλω να εξασφαλίσεις,με κάθε τρόπο,πως αυτός ο ψυχασθενής δεν θα ξαναχρησιμοποιήσει τις συχνότητες μας"
"Ορίστε;""Αυτό που ακούς.Δεν ανέχομαι να χρησιμοποιεί την ιδιοκτησία μου για τα εγκλήματα του""Και πως προτείνετε να γίνει αυτό;""Δε ξέρω,δική σου δουλειά είναι""Λυπάμαι,αλλά δε μπορώ να κάνω κάτι,πάνω σε αυτό""Τι είπες;""Ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι.Αν δε θέλετε να τον ξαναδείτε στην τηλεόραση,κατεβάστε τις κεραίες μετάδοσης,δεν υπάρχει άλλος τρόπος"
"Λάμπρο,άστον,θα μιλήσω με τους τεχνικούς,κάποιος τρόπος θα υπάρχει".Ο τραπεζίτης Θεοτόκης μπήκε στη συζήτηση,ρίχνοντας ένα περιφρονητικό βλέμμα στον Κατσαντώνη."Μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε,αλλά οι τεχνικοί θα σας πούνε το ίδιο.Το έψαξα,μετά την δολοφονία του Πανάρετου""Αν είχες κάνει καλύτερα τη δουλειά σου,κανείς δεν θα είχε δει αυτά τα γαμημένα βίντεο!"
Ο Κατσαντώνης δεν αντέδρασε."Μιχάλη,ηρέμησε.Κάτσε κάτω.Δεν βοηθάς έτσι".Ο Μαντάς κοίταξε το ρολόι του και μετά τον Κατσαντώνη.Σηκώθηκε και πλησίασε το τραπέζι.Οι δίσκοι με το φαγητό ήταν ακόμη σκεπασμένοι."Θέλω να συμβουλευτείς ξανά,όλους τους τεχνικούς που έχουμε.ίσως υπάρχει λύση.Πρέπει να είμαστε έτοιμοι την επόμενη φορά.Ας ανακεφαλαιώσουμε.Θέλω απόλυτο έλεγχο των ειδήσεων.Καμιά αναφορά στις συνομιλίες Παπαλεξάνδρου Αλεξόπουλου,ούτε ένα πλάνο από την εκτέλεση τους.
Ετοιμάστε τους αφιερώματα,κάντε τους όσο πιο συμπαθητικούς γίνεται.Βομβαρδίστε τον κόσμο με απειλές για τρομοκρατία,για κατάρρευση.Στοχοποιήστε οποιονδήποτε,αρκεί να βγει κερδισμένη η κυβέρνηση.Κάντε ο,τιδήποτε χρειαστεί για να αντιστραφούν οι εντυπώσεις.Θα έχουμε καθημερινή επιικοινωνία.Αν χρειάζεσαι κάτι και δεν μπορείς να με βρεις,θα μιλάς με τους βοηθούς μου,έχεις τους αριθμούς;""Ναι""Ωραία.Νομίζω πως τελειώσαμε.Ας φάμε πριν κρυώσουν κι άλλο".Σήκωσε τα καπάκια των δίσκων με ανυπομονησία.Το τελευταίο του έπεσε απ'τα χέρια.
Στο δίσκο υπήρχε το κεφάλι του Παπαλεξάνδου,παραμορφωμένο απ'την σφαίρα.Στο στόμα του υπήρχε μια μικρή κάμερα,από κάτω της ένα τυλιγμένο φύλλο χαρτί.Ο Θεοτόκης έκανε εμετό,οι άλλοι δύο πισωπάτησαν τρομοκρατημένοι."Η κάμερα είναι αληθινή;Δουλεύει;Μας κατέγραψε;"Ψέλισε τρέμοντας ο ένας απ'αυτούς.
"Δε νομίζω.Και να είναι,ο δίσκος ήταν σκεπασμένος,δεν είδε τίποτα"."Που το ξέρεις;Κι αν έχει κρύψει κι άλλες κάμερες;" "Είναι πολύ πιθανό,αυτή εδώ είναι απλά το μήνυμα".Ο Μαντάς ήταν ο μόνος που παρέμεινε ψύχραιμος,πήρε ένα μαχαίρι και προσπάθησε να τη βγάλει απ΄'το στόμα του νεκρού.Την έριξε κάτω και την πάτησε μέχρι να γίνει κομμάτια.Ο Κατσαντώνης πλησίασε,σήκωσε το χαρτί και το ξετύλιξε."Τι γράφει;"ρώτησε ο Θεοτόκης.Το γύρισε και τους έδειξε.There is a war between the ones who say there is a war and the ones who say there isn't.
"Tι είναι αυτό;Τι θέλει να πει;""Δεν είναι προφανές;"Του απάντησε ο Κατσαντώνης."Τόση ώρα μας παρακολουθούσε,τα ξέρει όλα!".Ο Θεοτόκης παραληρούσε.Ο Μαντάς σκούπισε τα χέρια του και άναψε τσιγάρο."Δε πρέπει να ξανασυναντηθούμε εδώ.Πρέπει να βρούμε καινούργιο μέρος και γρήγορα.Καλύτερα να φύγουμε.
Μιχάλη,πάρε τηλέφωνο και κανόνισε να έρθουν δύο άτομα από τη σήμανση,να καθαρίσουν το χώρο και να ψάξουν για στοιχεία,με απόλυτη διακριτικότητα.Μέχρι να έρθουν,φρόντισε να μην μπει κανείς στη σουίτα.Δημήτρη,μπορείς να πηγαίνεις".
Μπήκε στο ταξί και προσπάθησε να βάλει σε τάξη τις σκέψεις του.Αναρωτήθηκε γιατί δεν τους το είπε.Πως η πρόταση στο χαρτί ήταν στίχοι,ενός παλιού τραγουδιού του Leonard Cohen.Ενός τραγουδιού που είχε χρόνια ν'ακούσει και από τη στιγμή που έκλεισε η πόρτα του ασανσέρ,έπαιζε συνεχώς στο μυαλό του.Και κάθε φορά,ακουγόταν όλο και πιο δυσοίωνο..
"There is a war between the rich and poor,
a war between the man and the woman.
There is a war between the ones who say there is a war
and the ones who say there isn't.
Why don't you come on back to the war, that's right, get in it,
why don't you come on back to the war, it's just beginning.
Well I live here with a woman and a child,
the situation makes me kind of nervous.
Yes, I rise up from her arms, she says "I guess you call this love";
I call it service.
Why don't you come on back to the war, don't be a tourist,
why don't you come on back to the war, before it hurts us,
why don't you come on back to the war, let's all get nervous.
You cannot stand what I've become,
you much prefer the gentleman I was before.
I was so easy to defeat, I was so easy to control,
I didn't even know there was a war.
Why don't you come on back to the war, don't be embarrassed,
why don't you come on back to the war, you can still get married.
There is a war between the rich and poor,
a war between the man and the woman.
There is a war between the left and right,
a war between the black and white,
a war between the odd and the even.
Why don't you come on back to the war, pick up your tiny burden,
why don't you come on back to the war, let's all get even,
why don't you come on back to the war, can't you hear me speaking?"
Ξέρει πως δεν μπορεί να το αποφύγει.Φοράει το σακάκι του και βάζει το κινητό στη τσέπη.Δευτερόλεπτα πριν κλείσει τον υπολογιστή,ανοίγει η πόρτα."Δημήτρη φεύγεις;""Δυστυχώς Αντώνη και έχω αργήσει""Κάτσε λίγο ρε'συ να τα πούμε,έχω καιρό να σε δω""Πολύ θα το'θελα,αλλά δεν μπορεί να περιμένει.Έλα αύριο το μεσημέρι""Τι είναι αυτό το τόσο επείγον,που δεν μπορείς να το καθυστερήσεις καμια ώρα,για χάρη ένος παλιού φίλου;".
Του έριξε μια γρήγορη ματιά και συνέχισε να ετοιμάζεται."Συμβαίνει κάτι;Έπαθε τίποτα η Όλγα ή τα παιδιά;".Κοίταξε το ρολόι του."Κλείσε τη πόρτα""Δημήτρη με κάνεις και ανησυχώ,θα μου πεις τι έγινε;""Έχουν έκτακτη συνάντηση οι Μπαμπούλες και μ'έχουν καλέσει""Τώρα εξηγούνται όλα.Γιατί σε κάλεσαν μετά από τόσο καιρό;Σε έναν χρόνο βγαίνεις σε σύνταξη,δε σε διαδέχθηκε ο Παππάς σ'αυτό το άτυπο και άχαρο καθήκον;"
"Ναι,αλλά δε τον εμπιστεύονται,ειδικά για δύσκολες καταστάσεις.Μετά τα χθεσινά,θα θέλουν να νιώσουν ασφαλείς.Γι'αυτό προτιμούν γνώριμα πρόσωπα""Και ικανά""Δεν ξέρω αν η ικανότητα παίζει ρόλο αυτή την στιγμή.Για ψυχολογικούς λόγους με θέλουν,είμαι το ηρεμιστικό τους.Πρέπει να φύγω,θα κάτσεις κι άλλο;""Όχι,με περιμένουν σπίτι.Με τι θα πας;""Θα πάρω ταξί""Άστο θα σε πάω εγώ,ήρθα με το αυτοκίνητο,στο δρόμο μου είσαι".
Στη διαδρομή ο Κατσαντώνης δεν άκουγε τι του έλεγε ο φίλος του,δεν άκουγε το ραδιόφωνο,ούτε την κίνηση γύρω του.Μόνο τους παλμούς του,την ηχώ τους να τον βασανίζει.Οι Μπαμπούλες ήταν το άτυπο διευθυντήριο της χώρας,εφοπλιστές,βιομήχανοι,επιχειρηματίες.
Υπήρχε ένας σκληρός πυρήνας που δεν άλλαζε,αυτός ήταν οι ισχυρές οικογένειες που είχαν εδραιώθει εδώ και δεκαετίες.Τα υπόλοιπα μέλη ήταν σχεδόν όλοι οι ισχυροί παίκτες,που εμφανίστηκαν τα τελευταία 20 χρόνια.Τραπεζίτες,μεγαλοεργολάβοι,τεχνοκράτες,άνθρωποι που δεν προέρχονται από τζάκια.
Το παρατσούκλι τους το έβγαλε ένας παλιός δημοσιογράφος,προκάτοχος του Κατσαντώνη στο Νέστορα.Οι πιο μεγάλοι δυσφορούσαν στο άκουσμα του,αντίθετα οι νεότεροι το διασκέδαζαν.Τους άρεσε η λέξη,το άκουσμα της,ταυτίστηκαν αμέσως.
Κοίταξε για πολλοστή φορά την ώρα.Δεν ήθελε να πάει.Νόμιζε πως είχε απαλλαχθεί απ'αυτό το βάρος.Ευχήθηκε να τελείωνε γρήγορα και να μην ήταν παρόντες οι δύο τρείς που απεχθανόταν.Χαιρέτησε το φίλο του και κατέβηκε.Οι Μπαμπούλες συναντιότουσαν πάντα στο ίδιο μέρος.Είχαν μια σουίτα σε μεγάλο ξενοδοχείο που την χρησιμοποιούσαν μόνο αυτοί.Η κράτηση ήταν στο όνομα Τριανταφυλλίδης.
Ο Κατσαντώνης μπήκε στο ασανσέρ.Οι παλάμες του είχαν γεμίσει ιδρώτα,το σιχαινόταν αυτό.Σκούπισε τα χέρια του με όσα χαρτομάντηλα είχε,κοιτάχτηκε στον καθρέφτη.Πήρε μια βαθιά ανάσα και χτύπησε την πόρτα.Ήταν μόνο τέσσερα άτομα.Δυό τραπεζίτες,το δεξί χέρι του μεγαλοεργολάβου Διαμαντόπουλου και δυστυχώς γι'αυτόν,ο εφοπλιστής Μαντάς.Υπήρχε αμοιβαία αντιπάθεια ανάμεσα τους.
Ο Μαντάς καθόταν στην πολυθρόνα ενώ οι υπόλοιποι τρεις ήταν όρθιοι."Πέρασε Δημήτρη,κάθισε.Τα πράγματα είναι απλά και δεν χρειάζονται πολλά λόγια.Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και κάτι πρέπει να γίνει άμεσα.Αυτός ο τρομοκράτης πρέπει να συλληφθεί και να τιμωρηθεί πραγματικά.Πάνω που είχαμε μπει σε μια φάση πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας,εμφανίστηκε αυτός ο παρανοικός και τα κατέστρεψε όλα.Η αναρχία τελειώνει εδώ,σήμερα".
Ο Κατσαντώνης τον κοίταξε απορημένος."Συμφωνώ απολύτως.Από μένα όμως τι θέλετε;έχω αποσυρθεί,σε ένα χρόνο βγαίνω στη σύνταξη.Όλα αυτά τα χρόνια,βοήθησα το συμβούλιο με όλες μου τις δυνάμεις και έκανα ό,τι μπορούσα.Η υγεία μου δεν μου επιτρέπει περισσότερη κούραση και άγχος απ'όσο μπορώ ν'αντέξω.Εξάλλου, ο Παππάς είναι υπεύθυνος πλεον,τόσο για τα κανάλια,όσο και για όλα τα υπόλοιπα.αυτόν έπρεπε ναέχετε καλέσει,όχι εμένα"
"Δημήτρη,δεν έχουμε ώρα για φλυαρία.Ο Παππάς δεν είναι έτοιμος ν'αναλάβει τη θέση σου.Το συμβούλιο δεν θα σε καλούσε,αν δεν υπήρχε λόγος .Αν όλα πάνε καλά και τελειώσει γρήγορα αυτή ιστορία,θα έχεις ένα μεγάλο μπόνους για αποχαιρετιστήριο δώρο.Άκουσε με.Θέλω ν'αναλάβεις τη διεύθυνση όλων των μέσων.Έχω μιλήσει με τους υπόλοιπους και συμφωνούν.Θα ελέγχεις τη ροή και το περιεχόμενο των ειδήσεων,όλα θα περνάνε από σένα.
Δεν θέλω να ξαναδώ σε οθόνη τηλεόρασης τον τρομοκράτη και τη κρυφή του κάμερα.Φλομώστε το κόσμο,με την προστασία προσωπικών δεδομένων,με την ελευθερία του τύπου και με όποια άλλη αηδία θέλεις.""Θα κάνω ό,τι μπορώ""Επίσης θέλω να εξασφαλίσεις,με κάθε τρόπο,πως αυτός ο ψυχασθενής δεν θα ξαναχρησιμοποιήσει τις συχνότητες μας"
"Ορίστε;""Αυτό που ακούς.Δεν ανέχομαι να χρησιμοποιεί την ιδιοκτησία μου για τα εγκλήματα του""Και πως προτείνετε να γίνει αυτό;""Δε ξέρω,δική σου δουλειά είναι""Λυπάμαι,αλλά δε μπορώ να κάνω κάτι,πάνω σε αυτό""Τι είπες;""Ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι.Αν δε θέλετε να τον ξαναδείτε στην τηλεόραση,κατεβάστε τις κεραίες μετάδοσης,δεν υπάρχει άλλος τρόπος"
"Λάμπρο,άστον,θα μιλήσω με τους τεχνικούς,κάποιος τρόπος θα υπάρχει".Ο τραπεζίτης Θεοτόκης μπήκε στη συζήτηση,ρίχνοντας ένα περιφρονητικό βλέμμα στον Κατσαντώνη."Μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε,αλλά οι τεχνικοί θα σας πούνε το ίδιο.Το έψαξα,μετά την δολοφονία του Πανάρετου""Αν είχες κάνει καλύτερα τη δουλειά σου,κανείς δεν θα είχε δει αυτά τα γαμημένα βίντεο!"
Ο Κατσαντώνης δεν αντέδρασε."Μιχάλη,ηρέμησε.Κάτσε κάτω.Δεν βοηθάς έτσι".Ο Μαντάς κοίταξε το ρολόι του και μετά τον Κατσαντώνη.Σηκώθηκε και πλησίασε το τραπέζι.Οι δίσκοι με το φαγητό ήταν ακόμη σκεπασμένοι."Θέλω να συμβουλευτείς ξανά,όλους τους τεχνικούς που έχουμε.ίσως υπάρχει λύση.Πρέπει να είμαστε έτοιμοι την επόμενη φορά.Ας ανακεφαλαιώσουμε.Θέλω απόλυτο έλεγχο των ειδήσεων.Καμιά αναφορά στις συνομιλίες Παπαλεξάνδρου Αλεξόπουλου,ούτε ένα πλάνο από την εκτέλεση τους.
Ετοιμάστε τους αφιερώματα,κάντε τους όσο πιο συμπαθητικούς γίνεται.Βομβαρδίστε τον κόσμο με απειλές για τρομοκρατία,για κατάρρευση.Στοχοποιήστε οποιονδήποτε,αρκεί να βγει κερδισμένη η κυβέρνηση.Κάντε ο,τιδήποτε χρειαστεί για να αντιστραφούν οι εντυπώσεις.Θα έχουμε καθημερινή επιικοινωνία.Αν χρειάζεσαι κάτι και δεν μπορείς να με βρεις,θα μιλάς με τους βοηθούς μου,έχεις τους αριθμούς;""Ναι""Ωραία.Νομίζω πως τελειώσαμε.Ας φάμε πριν κρυώσουν κι άλλο".Σήκωσε τα καπάκια των δίσκων με ανυπομονησία.Το τελευταίο του έπεσε απ'τα χέρια.
Στο δίσκο υπήρχε το κεφάλι του Παπαλεξάνδου,παραμορφωμένο απ'την σφαίρα.Στο στόμα του υπήρχε μια μικρή κάμερα,από κάτω της ένα τυλιγμένο φύλλο χαρτί.Ο Θεοτόκης έκανε εμετό,οι άλλοι δύο πισωπάτησαν τρομοκρατημένοι."Η κάμερα είναι αληθινή;Δουλεύει;Μας κατέγραψε;"Ψέλισε τρέμοντας ο ένας απ'αυτούς.
"Δε νομίζω.Και να είναι,ο δίσκος ήταν σκεπασμένος,δεν είδε τίποτα"."Που το ξέρεις;Κι αν έχει κρύψει κι άλλες κάμερες;" "Είναι πολύ πιθανό,αυτή εδώ είναι απλά το μήνυμα".Ο Μαντάς ήταν ο μόνος που παρέμεινε ψύχραιμος,πήρε ένα μαχαίρι και προσπάθησε να τη βγάλει απ΄'το στόμα του νεκρού.Την έριξε κάτω και την πάτησε μέχρι να γίνει κομμάτια.Ο Κατσαντώνης πλησίασε,σήκωσε το χαρτί και το ξετύλιξε."Τι γράφει;"ρώτησε ο Θεοτόκης.Το γύρισε και τους έδειξε.There is a war between the ones who say there is a war and the ones who say there isn't.
"Tι είναι αυτό;Τι θέλει να πει;""Δεν είναι προφανές;"Του απάντησε ο Κατσαντώνης."Τόση ώρα μας παρακολουθούσε,τα ξέρει όλα!".Ο Θεοτόκης παραληρούσε.Ο Μαντάς σκούπισε τα χέρια του και άναψε τσιγάρο."Δε πρέπει να ξανασυναντηθούμε εδώ.Πρέπει να βρούμε καινούργιο μέρος και γρήγορα.Καλύτερα να φύγουμε.
Μιχάλη,πάρε τηλέφωνο και κανόνισε να έρθουν δύο άτομα από τη σήμανση,να καθαρίσουν το χώρο και να ψάξουν για στοιχεία,με απόλυτη διακριτικότητα.Μέχρι να έρθουν,φρόντισε να μην μπει κανείς στη σουίτα.Δημήτρη,μπορείς να πηγαίνεις".
Μπήκε στο ταξί και προσπάθησε να βάλει σε τάξη τις σκέψεις του.Αναρωτήθηκε γιατί δεν τους το είπε.Πως η πρόταση στο χαρτί ήταν στίχοι,ενός παλιού τραγουδιού του Leonard Cohen.Ενός τραγουδιού που είχε χρόνια ν'ακούσει και από τη στιγμή που έκλεισε η πόρτα του ασανσέρ,έπαιζε συνεχώς στο μυαλό του.Και κάθε φορά,ακουγόταν όλο και πιο δυσοίωνο..
"There is a war between the rich and poor,
a war between the man and the woman.
There is a war between the ones who say there is a war
and the ones who say there isn't.
Why don't you come on back to the war, that's right, get in it,
why don't you come on back to the war, it's just beginning.
Well I live here with a woman and a child,
the situation makes me kind of nervous.
Yes, I rise up from her arms, she says "I guess you call this love";
I call it service.
Why don't you come on back to the war, don't be a tourist,
why don't you come on back to the war, before it hurts us,
why don't you come on back to the war, let's all get nervous.
You cannot stand what I've become,
you much prefer the gentleman I was before.
I was so easy to defeat, I was so easy to control,
I didn't even know there was a war.
Why don't you come on back to the war, don't be embarrassed,
why don't you come on back to the war, you can still get married.
There is a war between the rich and poor,
a war between the man and the woman.
There is a war between the left and right,
a war between the black and white,
a war between the odd and the even.
Why don't you come on back to the war, pick up your tiny burden,
why don't you come on back to the war, let's all get even,
why don't you come on back to the war, can't you hear me speaking?"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου