Η Olivia Wilde αποδεικνύεται καλή σκηνοθέτης. Δυστυχώς το Don't Worry Darling θα μείνει στην ιστορία περισσότερο για το μαδομούνι και το παρασκήνιο, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και μετά. Δεν αναπαράγουμε κιτρινισμό στο blog, αλλά μπορεί να εκτονώσετε τα κατώτερα ένστικτα σας εδώ.
Χωρίς να σποιλεριάζω, το Don't Worry Darling μοιάζει με μελόδραμα των 50s (Douglas Sirk anyone?), με βασικά συστατικά τα Stepford Wives, Pleasantville και ολίγη από Matrix και Surrogates. Η φωτογραφία και το μοντάζ είναι εξαιρετικά, τα 50s δεν έμοιαζαν ποτέ τόσο όμορφα. Η Florence Pugh είναι συγκλονιστική, ίσως η καλύτερη γυναικεία ερμηνεία της χρονιάς. Το υπόλοιπο καστ είναι εξίσου καλό, με εξαίρεση τον Harry Styles, o οποίος είναι η παραφωνία ερμηνευτικά. Δεν ξέρω τι ήταν χειρότερο, η ερμηνεία του ή η προφορά του. Αλλά αυτά συμβαίνουν, όταν βάζεις τον γκόμενο σου πρωταγωνιστή, ε Olivia;
Ο ρυθμός μπορούσε να είναι καλύτερος, ενώ η πλοκή δε μας αποκαλύπτει και πολλά προς το τέλος. Αυτό δεν είναι και τόσο κακό, καθώς η ατμόσφαιρα, η αισθητική και κυρίως η Pugh καλύπτουν τις αδυναμίες και κάνουν τη διαδρομή ν'αξίζει. Όσο για τις ερωτικές σκηνές που έγινε τόσος ντόρος, αν κάποιος σοκαρίστηκε εν έτει 2022 με όσα είδε, μάλλον ζούσε σε μοναστήρι τα τελευταία 40 χρόνια.Η Wilde είναι εξίσου καλή πίσω από τις κάμερες, ίσως και καλύτερη. Σίγουρα πολύ καλύτερη από άλλες συναδέλφους της, πολυδιαφημισμένες και βραβευμένες.
Βλέποντας το Clerks III μελαγχόλησα. Γιατί διαπίστωσα πως μεγαλώνω. Όταν είδα την πρώτη ταινία στα 90s, δεν ήμουν ούτε 20. Είναι περίεργο να βλέπεις τους ίδοιυς χαρακτήρες γερασμένους. Πέρα από τα υπαρξιακά, ήμουν πολύ επιφυλακτικός γι' αυτό το sequel. Ο Smith, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που έκανε, να ξεφύγει από το σύμπαν που δημιούργησε, πάντα επιστρέφει σε αυτό. Γιατί είναι περισσότερο σεναριογράφος παρά σκηνοθέτης, και όταν βγαίνει από τη safe zone του, αποδεικνύεται λίγος για οτιδήποτε άλλο.
Έτσι καταλήγει να βγάζει από τη μύγα ξύγκι, ξεζουμίζοντας τις μοναδικές καλές ιδέες που είχε ποτέ. Είχε να γυρίσει καλή ταινία από το Clerks II. Είναι εξαιρετικός στο να δημιουργεί ιδιόρρυθμους χαρακτήρες και έξυπνους διαλόγους που σχολιάζουν την pop κουλτούρα. Αν είχε και λιγότερες αναφορές στο Star Wars...
Ευτυχώς το Clerks III είνα καλύτερο από ό,τι περίμενα. Πιο δραματικό από τα προηγούμενα δύο, κλείνει έξυπνα τον κύκλο με την πρώτη ταινία και ας ελπίσουμε πως δε θα υπάρξει και τέταρτο φιλμ. Kevin, χρωστάς ενά εξίσου καλό αντίο στο Jay και τον Silent Bob. Και δεν χρειαζόμαστε Mallrats II, ούτε Dogma II. Κάτσε σπίτι, διάβασε τα comic σου, ηχογράφησε κανένα podcast και άσε τις ταινίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου