Last Night In Soho (2021)

 

O Edgar Wright είναι ένας από τους 5 πιο αγαπημένους μου σκηνοθέτες, και βασικός λόγος που αποφάσισα να γυρίσω ταινίες. Είναι από τους ελάχιστους που μέχρι τώρα έχει άψογη φιλμογραφία. Το φοβόμουν το Last Night In Soho. Από τη μια, είναι αξιοθαύμαστο όταν ένας σκηνοθέτης θέλει να παρεκλίννει από το στυλ του, δοκιμάζοντας κάτι άλλο. Από την άλλη, συνήθως αυτό οδηγεί σε μέτρια αποτελέσματα.

Από τον Scorsese, που όταν γυρίζει ταινίες χωρίς γκάνγκστερς - ή κάποιους που μοιάζουν με γκάνγκστερς, βλέπε το Wolf Of Wall Street- δεν είναι και στα καλύτερα του, μέχρι το De Palma ή τον Chaselle, πολύ λίγοι τα καταφέρνουν. Διάβασα αρκετά άρθρα πριν δω την ταινία, όπως και μια συνέντευξη του Wright, στην οποία ανέφερε ποια φιλμ τον ενέπνευσαν για να γυρίσει το Last Night Night In Soho. Αν και τα περισσότερα ήταν βρετανικά δράματα των 60s, η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο του φιλμ είναι ένα giallo, με αρκετό Repulsion ( τη σκήνη με το κρεβάτι προς το τέλος τη λες και tribute).

Ένα giallo με καλή παραγωγή, καλές ερμηνείες, όλα μέσα από το φίλτρο του Άγγλου σκηνοθέτη. Η ταινία ξεκινάει αργά, πολύ αργά για Wright. Μετά το πρώτο τέταρτο, μπαίνουμε σε γνώριμη ταχύτητα και ατμόσφαιρα. Το Last Night In Soho έχει κάποια από τα καλύτερα πλάνα που θα δείτε φέτος. Εκπληκτικές ιδέες και ρυθμός, με την καλύτερη φωτογραφία για το 2021. Κανείς δε γυρίζει σκηνές όπως ο Wright, με φοβερή αίσθηση του κινηματογραφικού χρόνου, αισθητική, και ταυτόχρονα απόλυτα ουσιαστικές, χωρίς να  γίνονται ποτέ ασκήσεις ύφους.

Παίρνοντας τα έντονα χρώματα των gialli, ο Wright ζωγραφίζει μια εκστατικά εφιαλτική εκδοχή του swinging London. Η επιλογή των τραγουδιών είναι εξαιρετική. Η πλοκή αν και προβλέψιμη, κορυφώνεται αρμονικά. Το Last Nigh In Soho είναι το πιο δραματικό φιλμ  του Wright, με ελάχιστο χιούμορ, χωρίς όμως ποτέ να γίνεται σοβαροφανές ή πομπώδες. Οι δύο πρωταγωνίστριες είναι πολύ καλές, αν και την παράσταση κλέβει η Diana Rigg, στην τελευταία ερμηνεία της. Πολλοί μπορεί να την μάθατε από το Game Of Thrones, αξίζετε να την δείτε στη φανταστική βρετανική σειρά των 60s The Avengers (καμία σχέση με υπερήρωες που κρύβονται πίσω από χρωματιστά κολάν), μια από τις καλύτερες και πιο στυλάτες σειρές όλων των εποχών. Και η μόνη γυναικά του James Bond.

Μια άλλη λεπτομέρεια που κάνει το Last Night In Soho να ξεxωρίζει, είναι πως πιάνει ένα επίκαιρο θέμα (τη γυναικεία κακοποίηση) και λέει μια ιστορία, όχι το αντίθετο. Δεν κυρήττει, δεν καταγγέλει. Επειδή ακριβώς μιλάμε μια κινηματογράφο, μια γλώσσα με εικόνες, το αποτέλεσμα είναι πάντα καλύτερο, όταν διηγείσαι πειστικά μια ιστορία, το μήνυμα θα περάσει πιο αποτελεσματικά. 

Είμαι η καλύτερη ταινία του 2021; Σίγουρα μέσα στο τοπ 5, αν και την κορυφή την έχει πιάσει  άλλος Βρετανός ( Hey Ritchie, you're a nice Guy..). O Wright είναι πολύ καλός σκηνοθέτης και αγαπάει πραγματικά το σινεμά για να κάνει λάθος. Περιμένω με αγωνία την επόμενη "παρέκκλιση" του. Αλλά μέχρι τότε, να γυρίσουμε το Baby Driver 2 και μια ακόμα με Simon Pegg και όλη την παλιοπαρέα, mate;