Η σκιά της χάιδευε τα ποτήρια καθώς πλησίαζε. Η τιράντα από το φόρεμα της είχε πέσει. Το ήξερε πόσο μου άρεσε αυτό. Περίμενε να την ανεβάσω και ν'αφήσω ένα φιλί στο λαιμό της. Ήπιε μια γουλιά και πήρε τα τσιγάρα μου.
"Τελικά θα κάνουμε νυχτερινό μπάνιο;""Προχθές κόντεψες να πάθεις πνευμονία, θέλεις κι άλλο;""Απόψε θα είναι πιο ζεστή η θάλασσα""Που το ξέρεις;"" Γιατί θα μπω γυμνή". Ανθυπομειδίασα. Ο ψίθυρος των κυμάτων συνόδευε ιδανικά την Etta. Ανέβασα την ένταση και έγειρα πίσω.
"Τι θα παίξουμε απόψε;""Δε βαρέθηκες να χάνεις;""Δε χάνω πάντα""Δεν κερδίζεις και πολύ συχνά""Εξαρτάται το παιχνίδι""Από τι;""Μερικές φορές αξίζει να χάνεις, υπάρχει τρόπος που το κάνει πιο διασκεδαστικό""Υπάρχει παιχνίδι που αξίζει να χάνεις;""Φυσικά""Ποιο;".
Άφησα την τράπουλα στο τραπέζι. Χαμογέλασε. "Δεν έχω πολλά να ποντάρω". Τράβηξε το φόρεμα ώστε να δω ότι δε φοράει τίποτα άλλο από μέσα. " Έχεις πολλά να κερδίσεις""Τώρα δε λέγαμε πως υπάρχει παιχνίδι που αξίζει να χάσεις;". Ανακάτεψα και άρχισα να μοιράζω φύλλα. " Μπορεί να μη χάνει κανένας στο τέλος""Δεν έχει πλάκα έτσι". Έσβησε το τσιγάρο και μου έκλεισε το μάτι.
"Από ό,τι φαίνεται έχασα". Χαμογέλασε πονηρά και ανέβασε το φόρεμα της. "Παύση". Έτριψα το πρόσωπο μου και άδειασα το ποτήρι. Την παρατηρούσα παγωμένη στο χρόνο. Δεν ξέρω τι έφταιγε απόψε. Την έφτιαξα τέλεια. Είναι ο καλύτερος κλώνος που δημιούργησα. Φρόντισα κάθε λεπτομέρεια, στο μυαλό και το σώμα. Οι πρώτοι κλώνοι ήταν αποτυχίες. Υπερβολικά υπάκουες. Όταν άρχισα να προγραμματίζω τις προσωπικότητες τους έγινε ακόμη πιο αστείο.
Πορνοστάρ που μπορούσαν να φλυαρούν με τις ώρες για το Blade Runner, τους Metallica και τη Μίλαν των 80s. Γκροτέσκο. Μετά από άπειρες δοκιμές κατέληξα. Δεν υπάρχει τέλεια γυναίκα. Θυμήθηκα και τον Ηράκλειτο, πως η αρμονία είναι η ένωση των αντιθέτων. Φόρτωσα στο πρόγραμμα φωτογραφίες, γράμματα, μηνύματα και βίντεο. Άφησα τελευταίες τις αναμνήσεις.
Χρειάστηκε αρκετές τροποποιήσεις για να καταλήξω στη Γαλάτεια 1.0. Μπροστά μου έχω την έκδοση 2.0. Είναι σχεδόν τέλεια, όμως κάτι λείπει.. "Άρση παύσης". Την πρόλαβα πριν βγάλει το φόρεμα. "Πάμε να βουτήξουμε;""Νόμιζα πως δεν ήθελες""Ο τρόπος που θα ανέβει η θερμοκρασία του νερού μου άλλαξε γνώμη".
Πέσαμε μαζί. Η αίσθηση του βρεγμένου φορέματος πάνω στο δέρμα μου με άναψε. Φιλιόμασταν ώρες μέσα στα κύματα. Κάναμε έρωτα σε όλο το σπίτι. Την πήρα αγκαλιά και αποκοιμήθηκα. Την ξύπνησα στη μέση της νύχτας για να της ψιθυρίσω "σ'αγαπώ". Χαμογέλασε νυσταγμένα, με φίλησε και μου ψιθύρισε "Παύση".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου