Johanna: What's it feel like when you dive?
Jacques: It's a feeling of slipping without falling. The hardest thing is when you're at the bottom.
Johanna: Why?
Jacques: 'Cause you have to find a good reason to come back up... and I have a hard time finding one.
From the film The Big Blue (1988)
Ο καλός ονειροπόλος δεν ξυπνά. Δεν ξύπνησα ποτέ. Ο ίδιος ο Θεός πιστεύω πως κοιμάται διαρκώς. Μου το είπε κάποτε.
Φερνάντο Πεσσόα - Η ώρα του Διαβόλου
Όταν σε πιάνει η σιωπή από το λαιμό
Οι εικόνες που καταναλώνεις καταβροχθίζουν τις λέξεις σου
Όταν δε φοβάσαι τίποτα πια σημαίνει πως δεν έχεις τίποτα να χάσεις;
Για πρώτη φορά, περιμένεις το χειμώνα.
Να νυχτώνει πιο νωρίς.
Γιατί στο φως νιώθεις χειρότερα από ότι στο σκοτάδι
Κι όλα τα τσιγάρα του κόσμου δεν φτάνουν να κάνουν στάχτη αυτό τον αναστεναγμό
Όλοι οι ωκεανοί, λίμνες και ποτάμια αλκοόλ δεν μπορούν να θάψουν αυτό τον ψίθυρο
Στη σκιά όλων των πραγμάτων
Στο λευκό θόρυβο της νύχτας
Θέλεις να αφεθείς
Να σε παρασύρει το αίμα της πόλης
Να σε αγκαλιάσει ο βυθός της
Θέλεις να βάλεις φωτιά στο σκοτάδι
Μέχρι να λίωσει ο ουρανός
Μα η σκουριά δεν καίγεται
Έχεις γονατίσει και προσεύχεσαι στη διασταύρωση
Μεταξύ ονείρου, τρόμου, τραγωδίας και θαύματος
Και περιμένεις..
Η άσφαλτος αναπνέει, δέρμα κάποιου κρυμμένου τέρατος
Τα φανάρια συλλαβίζουν, οι πινακίδες θαμποί καθρέφτες
Η βροχή έχει γεύση κραγιόν, ιδρώτα μετά από έρωτα
Το άρωμα της καλοκαιρινού ρούχου μετά από μπάνιο
Βρέχει σπινθήρες , φτερά πεταλούδας που καίγονται πριν φτάσουν στο έδαφος
Και περιμένεις..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου