Who's gonna make you feel storms and thunder?

 

Ξυπνάς. Νιώθεις πως κοιμάσαι πάνω στο τιμόνι μήνες. Και ο μόνος λόγος που δεν έχεις τρακάρει, είναι γιατί οδηγείς στην έρημο. Κοιτάζεις πίσω, δύο νεότερες εκδοχές του εαυτού σου. Στα αριστερά η έφηβη, ακούει μουσική και απολαμβάνει το τοπίο. Δίπλα της η σχεδόν 10 χρόνια μεγαλύτερη. Βαριέται, θέλει το ταξίδι να τελειώσει. Ξεφυλλίζει νευρικά τα βιβλία και τα περιοδικά που έχει στην τσάντα.

Στη θέση του συνοδηγού κανείς. Συνεχίζεις. Τι ψάχνεις; Τι έψαχνες; Το φωτοστέφανο μιας καριέρας να φωτίσει όλες τις σκοτεινές πλευρές σου; Να τις ζεστάνει; Κι όταν δεν έφτανε ένα, πόσο ακόμα φωτοστέφανα χρειάζονται; Τους κύκλους από το σήμα των Ολυμπιακών Αγώνων; Μέχρι το κεφάλι σου να γίνει κωνος και να παίζουν με τα φωτοστέφανα  οι φόβοι σου, όταν δε δουλεύουν υπερωρίες στις στοές του υποσυνείδητου;

Κοιτάζεσαι στον καθρέφτη. Οι άντρες γερνούν, οι γυναίκες μοιάζουν γερασμένες. Δε θυμάσαι ποιος στο είπε. Κάποιες νύχτες, ο άνεμος της ερήμου ψιθυρίζει. Σκεπάζεσαι με την άμμο για να μην κρυώνεις. Έχεις κουραστεί να ονειρεύεσαι. Σηκώνεσαι και προχωράς. Γυμνός σαν αστέρι, που περιμένει κάποιος να το δει, να το ονομάσει, να το αγκαλιάσει κάποιος ουρανός καθώς θα πέφτει.

Κλείνεις τα μάτια. Ακούς τη θάλασσα να μουρμουρίζει. Στίχους από ένα τραγούδι που δε θυμάσαι αν το άκουσες χθες ή πριν από πέντε χρόνια. Τραγουδάς το ρεφρέν. Όσο τραγουδάς, αρχίζει να βρέχει. Σχεδόν ουρλιάζεις τους στίζους και η καταιγίδα θυμώνει περισσότερο. Περιμένεις μια αστραπή να σε χτυπήσει σαν οργασμός. 

Η βροχή σταματάει. Πέφτεις στα γόνατα, πιο διψασμένος από ποτέ. Αγκαλιάζεις τη λάσπη, θέλεις να χαθείς μέσα της σαν να είναι μήτρα. Σταματάς να παλεύεις. Γυρίζεις ανάσκελα. Το χάραμα στάζει απ'τον ορίζοντα, το πρώτο φως σαν χάδι, τα υπόλοιπα γροθιές. Κλείνεις ξανά τα μάτια. Ψιθυρίζεις το ίδιο τραγούδι. Ας οδηγήσει κάποιος άλλος σήμερα. Ποιο είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί; Να πέσετε από γκρεμό ή να τρακάρετε φοίνικα σε κάποια όαση; 

Δεν έχει σημασία. Σιγοτραγουδάς. Ο άνεμος σε συνοδεύει. Χαμογελάς, χωρίς να ξέρεις γιατί. Ας πάρουν μια μέρα ρεπό τα "πως;" και τα "γιατί;"... Μόνο για 24 ώρες. 

Who's gonna call you tonight?

Who's gonna make you feel storms and thunder?

Who's gonna bring you to lifе?

Who's gonna make you feel beautiful

Under different kinds of light