Tελικά έχω φύγει ή όχι; Είμαι εδώ; Μήπως όλο αυτό είναι απλά ένα παιχνίδι με τις λέξεις, τις σκέψεις και τις εικόνες; Μπορεί... Το μόνο σίγουρο πως την άλλη εβδομάδα δε θα είμαι εδώ. Αλήθεια. Εδώ και καιρό δεν μπορώ να γράψω, γι'αυτό γράφω συνεχώς, σαν χρυσωρύχος που ψάχνει εξαντλημενα για φλέβα χρυσού. Προς το παρόν μόνο τις δικές μου φλέβες βρίσκω και αυτές έχουν μπαγιάτικο χαμομήλι.
Θέλω να φύγω; Μάλλον όχι. Θέλω να μείνω; Σίγουρα όχι. Τι με κρατάει εδώ; Σχεδόν τίποτα. Τι με περιμένει εκεί; Ένα άγνωστο τίποτα. Όλες αυτές οι γραμμές δεν είναι μια μάταιη άσκηση μηδενισμού, αλλά δυστυχώς καταλήγουμε στην γνωστή παπαριά του Σόπενχάουερ πως η ζωή είναι εκκρεμές ανάμεσα στον πόνο και την απελπισία. Θα έλεγα μεταξύ πλήξης και επιθυμίας, αλλά ποιος είμαι εγώ να διαφωνήσω με τον κύριο;
Ξεφυλλίζω βιβλία και τετράδια, ατελείωτες σημειώσεις για διηγήματα και σενάρια που δε θα γεννηθούν ποτέ. Ανάμεσα στις σελίδες, σχισμένα φύλλα με ακόμη περισσότερες σημειώσεις. Γραφικός χαρακτήρας που θα έστελνε και φαρμακοποιό για μεταπτυχιακό στο Δαφνί.
Η κάμερα με κοιτάζει βαριεστημένα. Δεκάδες φωτογραφίες, καθόλου ζωή. Ο χρόνος είναι ποινή, σαν θητεία που δε θα τελειώσει ποτέ. Το σπίτι μια φυλακή. Δεν είναι πως δεν μπορείς να βγεις. Είναι το ότι δεν έρχεται κάποιος να μοιραστείτε το κελί. Που θα αλλάξει θέση στα κάδρα. Θα γεμίσει με τα ρούχα του τις ντουλάπες. Που θα φέρει τη δική του ακαταστασία και συνήθειες.
Μπλούζες πεταμένες στο κρεβάτι, ποτήρια νερό από το προηγούμενο βράδυ. Μισοτελειωμένος καφές στο σαλόνι. Κραγιόν στο πουκάμισο που φόραγα χθες.
Τελικά μήπως έπρεπε να γίνω υδραυλικός; Κοιτάζω τα cd και τα βινύλια. Ψάχνω κόμικ και παλιά περιοδικά. Που θέλω να πάω; Εκεί που θέλω δεν μπορώ και εκεί που μπορώ δε θέλω. Όλα αφήνουν την αίσθηση πως η ζωή έχει κολλήσει σε μια άνω τελεία. Άλλοτε μοιάζει με κλειδαρότρυπα, που μέσα της βλέπω όλα όσα θα μπορούσαν να γίνουν, κάποιες φορές με τρύπα από σφαίρα.
Θα ανέβω στην ταράτσα. Τα φώτα της πόλης με παρηγορουν, σαν χορωδία μουρμουρητών, ψιθυρίζουμε μαζί το ίδιο τραγούδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου