Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

Ψυχανάλυση part 1

Here in this vortex my true self begins to show
Where phantoms pass me by what secrets do they hold?
Flesh torn upon the wheels of human frailty
Part of me was fascinated by the cruelty
Running from the madness running from this mirror of how i feel
A dream is just a shadow of something that i found real..

 
In time we face ourselves with all our faults and fears Now that i know the final conflict is within.


Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

Tune of the day


5 τραγούδια γίνονται ταινίες


Το έχω γράψει πολλές φορές,η έμπνευση στο Hollywood έχει εξατμιστεί.Τα μυαλά είναι πιο άδεια κι από ατζέντα ερημίτη.
Αφού έγιναν ταινίες παιχνίδια(επιτραπέζια,video games),ιστιοσελίδες,φωτογραφίες,οδοντόπαστες,ταμπόν και αποσμητικά,δε καταλαβαίνω γιατί να μην γραφτεί ένα σενάριο πάνω σ'ένα τραγούδι ή έναν δίσκο.
Άπειρα τραγούδια και δεκάδες concept δίσκοι περιμένουν εκεί έξω.Σαν γνήσιος πνευματικός πιονέρος κάνω το πρώτο βήμα στην ανεξερεύνητη γη.

                               1) U2 - Exit
Ναι,ναι οι U2 είναι φλώρακες,ταληροστραγγαλιστές,κτλ.
Πριν ξεσπάσει η καταιγίδα σάπιων ζαρζαβατικών,ρίξτε μια αυτιά.
Το Exit είναι μάλλον το πιο παραγνωρισμένο τραγούδι του Joshua Tree.Ατόφιο σκοτάδι,metal χωρίς να είναι metal.
Ο άνεμος ουρλιάζει,χάθηκε στις σκιές.Τ'αστέρια σαν ουλές στον ουρανό.Τα δάχτυλα χαιδεύουν διστακτικά το όπλο στη τσέπη.Θα σκοτώσει ή θα σκοτωθεί;Το πρόσφατο παρελθόν τρέχει πίσω απ'τα μάτια,άλλοτε o εφιάλτης παγώνει και επαναλαμβάνεται,όλο και πιο φριχτά,σε όσα έγιναν,σε όσα δεν έγιναν.
Τα χέρια της αγάπης δεν θεραπεύουν.Τα χέρια της αγάπης σε τραβάνε στη κόλαση.
 Θα μπορούσε να γίνει ένα ατμοσφαιρικό,ψυχολογικό θρίλερ.Στον αμερικανικό νότο.Περιπλανώμενος εγκληματίας βρίσκει καταφύγιο σε μια μικρή πόλη.Ερωτεύεται,όμως εκείνη είναι μέλος φανατικής θρησκευτικής ομάδας.
  Βουλιάζει σιγά σιγά,η λήθη και η λύτρωση όμως δεν έρχονται ποτέ.Μήπως πίσω από τους ντόπιους φανατικούς κρύβεται μυστικό για το παρελθόν του ήρωα;Ανάμεσα στα διασταυρωμένα πυρά του χρόνου,μόνο το αίμα μπορεί να σβήσει τον πόνο.
 Παρακαλείται ο κύριος Nolan να επικοινωνήσει με την διεύθυνση.

ΥΓ:Θα επαναλάβω,το τραγούδι είναι εξαιρετικό,κρίμα που δε το έχει διασκευάσει κάποια metal μπάντα για το απογειώσει,οι Anthrax δε τα κατάφεραν.

          2) Psychotic Waltz - Into the everflow 
Δεν μπορώ ν'αποφασίσω ποιος είναι ο αγαπημένος μου δίσκος τους.Everflow vs Bleeding,παράταση,πέναλτι,κουτσό,πέτρα,ψαλίδι,μολύβι,χαρτί,πεντόβολα,αλλά νικητής δε βγαίνει.
Το ομώνυμο τραγούδι από το δεύτερο album ταξίδι,L.S.D. χωρίς ίχνος χημικής ενθάρρυνσης,αστρική προβολή χωρίς η ψυχή να φεύγει απ'το σώμα.Ο Lackey γίνεται η Φωνή και σε οδηγεί μακρυά,τυφλός βρίσκεις το δρόμο.Οι κιθάρες (ειδικά από τη μέση και μετά) γίνονται τα Χέρια που λαξεύουν τ'αστέρια σε σκαλοπάτια για τον ουρανό.Sci - fi πανδαισία,Στενές επαφές τρίτου τύπου μέσα από ένα Dark City καλειδοσκόπιο.Προφήτης ή τρελός ο πρωταγωνιστής;Θεός-οι,εξωγήινοι ή το ζωντανό σύμπαν πίσω από τη κοσμική αυλαία που ανοίγει;
Wachowskis ή Scott ;Ίσως και ο Tarsem Singh εποχής Cell.
One by one,down into the everflow ,gliding through the emptiness..

                      3) Metallica - Attitude
Ωραία η ενδοσκόπηση και τα υπαρξιακά,ώρα για λίγη δράση όμως.Οι Metallica εποχής Load\Reload ήθελαν να ξεσκάσουν,να ξεκαυλώσουν.Αφού κατέκτησαν τη κορυφή,πρόσθεσαν πολλά μπαχαρικά,διαφορετικές αποχρώσεις,επαναπροσδιόρισαν εαυτούς και ακόμα διχάζουν.
 Για τα γούστα μου,μια χαρά ήταν.Αν έβγαινε ένας δίσκος με τα πιο δυνατά από τα 2 Loads,θα ήταν ακόμα καλύτερα.Το Load είναι μάλλον καλύτερο,παρ'όλα αυτά   ακούω πιο συχνά το Reload.Πιο χύμα και ροκάδικο,με το Attitude να είναι το αγαπημένο μου.
 Τίτλοι αρχής με το τραγούδι να παίζει τέρμα.Ο πρωταγωνιστής (λέγε με Statham,Jason fuckin' Statham) σωματοφύλακας.Ή μάλλον η νταντά στον μονάκριβο υιό μεγαλομαφιόζου.
Ο πρωταγωνιστής έχει αρχίσει και βαριέται.Ο υιός δεν είναι κακό παιδί,λίγο μαλάκας και κακομαθημένος,κάνει τον μάγκα με δανεικά αρχίδια.
Suppose I say I 'm never satisfied.Στήνουν μαζί μια κομπίνα για να γλυτώσουν και οι δύο από τον μπαμπά.Ληστεία,ναρκωτικά και ένα χοντρό παιχνίδι πόκερ.
Throw all your bullets in the fire.Τίποτα δε πάει βάσει σχεδίου και οι σφαίρες κυνηγούν το δίδυμο σαν γάτες τον ψαρά.
Just let me kill you once for me,I'm bored to death.
Στο κατώφλι της καταστροφής,στριμωγμένοι από κάθε πιθανό αντίπαλο,πρεζάκια,αντίπαλες συμμορίες,αστυνομία,ψυχωτικές νυμφομανείς και πάνω απ'όλους ο τσαντισμένος πατέρας,η πιο βρώμικη πατούσα της κόλασης ετοιμάζεται να λιώσει τους ήρωες μας.Ή μήπως όχι;Μήπως πήγαν όλα ρολόι,μέχρι τη τελευταία λεπτομέρεια ;Με άρωμα Revolver,γαρνιρισμένο με λίγο Shoot'em up,η ταινία δράσης της χρονιάς,το απόλυτο reunion Statham - Ritchie.
                             Why cure the fever?What ever happened to sweat?  
   
    4) Soundgarden - Room a thousand years wide
Το ξενοδοχείο Cornell ήταν το καμάρι της πόλης.Φόνοι, εξαφανίσεις,περίεργες φήμες το μετέτρεψαν σε ερείπιο.Παρά τις πολλές και δελεαστικές προσφορές,ο ιδιοκτήτης αρνείται να το πουλήσει.
Παίρνει το μυστικό στον τάφο.Αφήνει όρο στη διαθήκη,που απαγορεύει στους κληρονόμους την πώληση.Ο γιός του (στα όρια οικονομικής κατάρρευσης) αποφασίζει να το ενοικιάσει.
Οι διαδικασίες ανοικοδόμησης έχουν ξεκινήσει.Περιπλανιέται στον τελευταίο όροφο.Όλα τα δωμάτια μοιάζουν ίδια,εκτός από το δωμάτιο 1000.Τα πάντα εντός του είναι άθικτα,σαν καινούργια.Η πόρτα κλείνει.Οι τοίχοι απομακρύνονται,το δωμάτιο μεταμορφώνεται,σε διαφορετικά μέρη.
 Οι τοίχοι επιστρέφουν και απομακρύνονται αστραπιαία,το δωμάτιο γίνεται δάσος και παγίδα ταυτόχρονα.
Τι συμβαίνει πραγματικά,πως θα μπορέσει να βγει;
 Κάθε μέρα και ένα διαφορετικό ταξίδι,ψηλαφίζει το μυστικό του δωματίου και του πατέρα του,δε το φτάνει ποτέ όμως.Θα τα καταφέρει,θα βγει;'Η θα είναι πολύ αργά όταν ανακαλύψει πως για να πάει απ'τον ένα τοίχο στον άλλο χρειάζονται χίλια χρόνια ;All these years will not begin..

          5) Tool - Cold & Ugly + Jerk Off 
Νομίζω πως όλα τα τραγούδια των Tool μπορούν να γίνουν ταινίες,comic,μυθιστορήματα κτλ.Από ψυχεδελικές οδύσσειες μέχρι μετωπικές με το σκοτάδι και τον φόβο στην άσφαλτο του καθρέφτη.
Ας ξεκινήσουμε με τα 2 του Opiate.Κάτω απ'το δέρμα κοχλάζει κάτι άλλο.Ξένο,άσχημο και πεινασμένο.Τα τείχη των συμβιβασμών και της καθημερινής υποκρισίας δεν κρατάνε πια.Το αίμα δε φτάνει ποτέ (American Psycho φάση αλλά στο πιο Croneberg).
Φυλακή,ψυχιατρείο.Προσπαθούν να σου μάθουν τι είναι σωστό και τι λάθος.Η τιμωρία είναι θεραπεία.Όχι,η θεραπεία είναι τιμωρία. Έξω στον πραγματικό κόσμο.Τίποτα δεν άλλαξε.Δε θεραπεύτηκες,απλά διαπίστωσες αυτό που πάντα ήξερες.Πως οι άλλοι χρειάζονται θεραπεία.Η υπομονή έγινε αβάσταχτη.Και αφού οι θεοί δεν ήρθαν,κάποιος πρέπει ν'ανέβει στο θρόνο και να ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους.I should play god and shoot you in the head,TIRED OF WAITING!
 Αν το πρώτο μέρος της ταινίας είναι μια τοξική κάθοδος στα αβυθομέτρητα  της ανθρώπινης τρέλας,το δεύτερο είναι μια ιλιγγιώδης διαδρομή,στη πρώτη γραμμή καθισμάτων,μέσα στο μυαλό του δολοφόνου.First person shooter,Manhunter καμβάς και ατμόσφαιρα,πινελιές του πρώτου Saw και υπογραφή I Saw The Devil.Μόνο Κορεάτης θα μπορούσε να γυρίσει μια τέτοια ταινία.Plot twist : O βασικός χαρακτήρας είναι γυναίκα.

      Bonus Material :5 Δίσκοι γίνονται ταινίες
         1)Cult Of Luna - Eternal Kingdom 
Μούφα ή όχι το υπόβαθρο πίσω απ'το δίσκο,πάντως γίνεται ένα ωραιότατο θρίλερ αλα Pan's Labyrinth.
         2)Katatonia - Viva Emptiness
Insomnia φάση με λίγο περισσότερη δράση,ίσως και δύο κουταλιές sci fi.
         3)Opeth - Still Life
Προφανές αλλά χρειάζεται μαστοριά για να μη βγει κάτι κοινότυπο.Ο Daniel Day-Lewis θα ψηνόταν άραγε...
            4)Queensryche - Promised Land
Δράμα οπωσδήποτε,με φόντο τη ζωή ενός χρηματιστή (εξού και το Promised Land).Όχι μελούρες,όχι ακριβώς Wall Street,στη γειτονιά του American Beauty,ίσως να το γύριζε ο Boyle.
         5) Red Sparowes - Every Red Heart Shines..
Δυστοπικό έπος,κατηγορίας Prometheus.Μετά από πυρηνικό χάος,οι σχεδόν διαλυμένες Η.Π.Α. στέλνουν μια ομάδα (αποστολή αυτοκτονίας - τελευταία ελπίδα) στη Κίνα.Η ασιατική χώρα νίκησε στον πόλεμο,μοιάζει σχεδόν αλώβητη.Έχει υψώσει νέα Σινικά Τείχη,ενεργειακά,άγνωστης τεχνολογίας,κανείς δε ξέρει τι γίνεται εντός της επικράτειας της.
                                 Μπορεί κάποιος να μπει;Nα βγει;Τι ρόλο έπαιξε η κρυμμένη σοβιετική τεχνολογία;Κάπου εδώ σταματάω γιατί στέρεψα και θα γίνω πιο γραφικός κι απ'τον Λιακόπουλο ντυμένο τσολιά στο ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης..