Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012
Spectrophobia
Ο καθρέφτης είναι το μόνο αντικείμενο που δεν μπορεί να κρυφτεί το παρελθόν.Κι όμως σε αυτό το αναζητάμε περισσότερο.Να βρούμε το πιο νέο,πιο όμορφο,το καλύτερο εαυτό μας.Αυτόν που δεν υπήρξε ποτέ.
Ψάχνουμε τις ομοιότητες που δεν υπάρχουν,τις συγγένειες που είναι ανύπαρκτες,τις αρετές που δεν είχαμε ποτέ,ψάχνουμε πρόσωπα που έχουν χαθεί για πάντα.Οι καθρέφτες είναι το φυσικό περιβάλλον της μοναξιάς και των τεράτων.Επειδή τα τέρατα δε τα αντέχει κανένας,θέλουν να βλέπουν παντού τον εαυτό τους,όλος ο κόσμος να γίνει ένας καθρέφτης.
Ο κόσμος είναι ήδη ένας καθρέφτης.Παραμορφωτικός.Όπου ο καθένας βλέπει την αντανάκλαση του πιο όμορφη από ό,τι είναι.Οι διπλανές μορφές όμως χαλάνε το ντεκόρ,μετριάζουν την εικόνα,οπότε υπάρχουν δύο λύσεις.Θα γίνουν όμορφες σαν "εμάς" ή θα χαθούν.
Η κοινωνία πρέπει να χωριστεί στα δύο.Είναι πιο εύκολο έτσι.Το ένα άκρο τουλάχιστον είναι με το μέρος των τεράτων.Τα πεδία μαχών πωλούνται εύκολα,μόλις καθαριστούν,στιλβωθούν.Αποφεύγεις τις βαρετές λεπτομέρειες,να ασχοληθείς με αυτούς που τα κατοικούσαν.
Ο φόβος μειώνει και τα έξοδα εργασίας,ψαλιδίζει εργασιακά δικαιώματα,νοικιάζει φτηνά τη σιωπή,εξαγοράζει με πολύ καλές τιμές την ανοχή.
Ο καθρέφτης αυτός έχει και φωνή.Μια που μοιάζει με πολλές,πολλές που μοιάζουν με μια.Ατελειώτα ντεσιμπέλ μαλακίας έχουν πνίξει τα αυτιά μας,τη λογική και τη σκέψη.Έχουν σηκώσει αμέτρητα τείχη,αόρατα αλλά ακατάρριπτα.
Ο συναισθηματικός αντιπερισπασμός απόλυτα πετυχημένος."Πάντα γίνεται ένα έγκλημα εκεί που δεν συμβαίνει τίποτα.Το τέλειο έγκλημα" Λειβαδίτης.Ωκεανοί κλισέ και φτηνιάρικου μελοδραματισμού,σαν άρωμα της οκάς που όσο και αν χυθεί,αντί να καλύψει τη σήψη και τα ζόμπι της δημοσιογραφίας,τη κάνει πιο ανυπόφορη.
Την ίδια ώρα που νομοσχέδια-παραγγελιές περνάνε αθόρυβα,σκάνδαλα με τράπεζες δε μπαίνουν ούτε στη στήλη με τα φαρμακεία,αυτόκλητοι και αμοιβόμενοι κομπάρσοι προσπαθούν να κερδίσουν το Οσκαρ Β' Άνανδρου ρόλου,ο πλειστηριασμός για το μονοπώλιο του "πατριωτισμού" έχει ξεφύγει και χρειάζεται όλο και περισσότερο αίμα.
Έχουν ένα ελάττωμα οι καθρέφτες που δεν είναι παραμορφωτικοί,δείχνουν τη πραγματικότητα.Όπως είναι ΤΩΡΑ,όχι όπως ήταν,όπως θα'θέλαμε να είναι,όπως θα έπρεπε να είναι.Τα τέρατα δεν έχουν πρόβλημα με το είδωλο τους.Το λατρεύουν.Αρκεί να είναι μόνοι ή όλοι σαν αυτούς.Ο,τιδήποτε διαφορετικό τους θυμίζει την ανεπαρκή φύση τους.
Όσους καθρέφτες και να σπάσουμε,δε θα αλλάξει αυτό που δείχνουν..
Ψάχνουμε τις ομοιότητες που δεν υπάρχουν,τις συγγένειες που είναι ανύπαρκτες,τις αρετές που δεν είχαμε ποτέ,ψάχνουμε πρόσωπα που έχουν χαθεί για πάντα.Οι καθρέφτες είναι το φυσικό περιβάλλον της μοναξιάς και των τεράτων.Επειδή τα τέρατα δε τα αντέχει κανένας,θέλουν να βλέπουν παντού τον εαυτό τους,όλος ο κόσμος να γίνει ένας καθρέφτης.
Ο κόσμος είναι ήδη ένας καθρέφτης.Παραμορφωτικός.Όπου ο καθένας βλέπει την αντανάκλαση του πιο όμορφη από ό,τι είναι.Οι διπλανές μορφές όμως χαλάνε το ντεκόρ,μετριάζουν την εικόνα,οπότε υπάρχουν δύο λύσεις.Θα γίνουν όμορφες σαν "εμάς" ή θα χαθούν.
Η κοινωνία πρέπει να χωριστεί στα δύο.Είναι πιο εύκολο έτσι.Το ένα άκρο τουλάχιστον είναι με το μέρος των τεράτων.Τα πεδία μαχών πωλούνται εύκολα,μόλις καθαριστούν,στιλβωθούν.Αποφεύγεις τις βαρετές λεπτομέρειες,να ασχοληθείς με αυτούς που τα κατοικούσαν.
Ο φόβος μειώνει και τα έξοδα εργασίας,ψαλιδίζει εργασιακά δικαιώματα,νοικιάζει φτηνά τη σιωπή,εξαγοράζει με πολύ καλές τιμές την ανοχή.
Ο καθρέφτης αυτός έχει και φωνή.Μια που μοιάζει με πολλές,πολλές που μοιάζουν με μια.Ατελειώτα ντεσιμπέλ μαλακίας έχουν πνίξει τα αυτιά μας,τη λογική και τη σκέψη.Έχουν σηκώσει αμέτρητα τείχη,αόρατα αλλά ακατάρριπτα.
Ο συναισθηματικός αντιπερισπασμός απόλυτα πετυχημένος."Πάντα γίνεται ένα έγκλημα εκεί που δεν συμβαίνει τίποτα.Το τέλειο έγκλημα" Λειβαδίτης.Ωκεανοί κλισέ και φτηνιάρικου μελοδραματισμού,σαν άρωμα της οκάς που όσο και αν χυθεί,αντί να καλύψει τη σήψη και τα ζόμπι της δημοσιογραφίας,τη κάνει πιο ανυπόφορη.
Την ίδια ώρα που νομοσχέδια-παραγγελιές περνάνε αθόρυβα,σκάνδαλα με τράπεζες δε μπαίνουν ούτε στη στήλη με τα φαρμακεία,αυτόκλητοι και αμοιβόμενοι κομπάρσοι προσπαθούν να κερδίσουν το Οσκαρ Β' Άνανδρου ρόλου,ο πλειστηριασμός για το μονοπώλιο του "πατριωτισμού" έχει ξεφύγει και χρειάζεται όλο και περισσότερο αίμα.
Έχουν ένα ελάττωμα οι καθρέφτες που δεν είναι παραμορφωτικοί,δείχνουν τη πραγματικότητα.Όπως είναι ΤΩΡΑ,όχι όπως ήταν,όπως θα'θέλαμε να είναι,όπως θα έπρεπε να είναι.Τα τέρατα δεν έχουν πρόβλημα με το είδωλο τους.Το λατρεύουν.Αρκεί να είναι μόνοι ή όλοι σαν αυτούς.Ο,τιδήποτε διαφορετικό τους θυμίζει την ανεπαρκή φύση τους.
Όσους καθρέφτες και να σπάσουμε,δε θα αλλάξει αυτό που δείχνουν..
Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012
Summer playlist
Το γαμωκαλοκαίρι σχεδόν τελειώνει οπότε λέω να φτιάξω μια μικρή λίστα με τα καλύτερα (κυρίως ταινίες,λίγο μουσική,βιβλία δεν έχει, σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο,διαβάζω όλο το χρόνο και όχι το καλοκαίρι και ποτέ στη παραλία,είπαμε,διαβάστε τα άπαντα του Ρόμπινς).
An almost tribute to Ray Stevenson
Τον άρχοντα δεν τον γνώριζα και το λέω με ντροπή.Είναι ένας μικρός θεός των ταινιών δράσης,ο άγνωστος μεσσίας της περιπέτειας,ο άνθρωπος που θα βοηθήσει τον Jason Statham να κρατήσουν ψηλά την αξιόπρεπεια αυτών των ταινιών-γιατί όπως λέει και ο φίλος μου ο Θανάσης,καλός ο Jason αλλά νάνος,σε σχέση με τους τιτάνες του είδους,σε αυτό το σημείο,όποιος αναρωτηθεί "ποιοι είναι οι τιτάνες του είδους;",μπορεί να σταματήσει να διαβάζει και να πάει να δει το λατρεμένο του Αλμοδοβάρ ή να συνεχίσει το νέο βιβλίο της Μαντά-.
Δυστυχώς οι ρυτίδες και η παρακμή δεν έκαναν εξαίρεση στους Stallone,Arlond και η απόσυρση τους από τη πρώτη γραμμή ήταν αναπόφευκτη.Ο Αυστριακός το ξεφτίλισε,αφού έκανε τον Ψωμιάδη στη California,επέστρεψε στα πλατώ,ενώ ο Συλβέστρος παρέμεινε πιο μάχιμος (αν και από τα πολλά αναβολικά\τουμπανοειδή κοντεύει να γίνει σαν τον Jabba the Hut,για την πολυαναμενόμενη συνεργασία τους στο Expendables 2 θα ακολουθήσει ειδικό κείμενο-αφιερώμα-αχαλίνωτο σόλο πέτσας και εφηβικού παροξυσμού ).
Μόνο ο συμπαθής Άγγλος δε φτάνει.Και επειδή ο κίνδυνος να δούμε τίποτα χλωμές παρθένες σαν το Pattison να πλασάρονται ως γίγαντες τεστοτερόνης,Give Ray a chance!
Στο Punisher είναι εκθαμβωτικά αγέρωχος.
Άτσάλινος,λιγομίλητος,φέρνει λίγο σε Nick Nolte,τρομερός σε έναν σχετικά αδιάφορο χαρακτήρα της Marvel.Η ταινία ήταν πολύ πιο διασκεδαστική από τις τελευταίες μεταφορές comic,δεν έπαιρνε τον εαυτό της στα σοβαρά,καρτουνίστικη βια και γαμηστερές ατάκες (can i axe you a question?).
Ο ήρωας μας όμως,έχει και υποκριτικές ικανότητες,πολύ καλός στο Kill the Irishman (ή Σκορτσέζε των φτωχών).Ωραιότατο γκανγκστερικό,εντάξει το γαμήσαμε λίγο στο τέλος με τα παγιδευμένα αυτοκίνητα,αλλά ok.
Πολύ καλό b-movie και το Outpost,νιοστή απόδειξη πως με λίγα χρήματα,αν έχεις φαντασία και μεράκι,φτιάχνεις καλές ταινίες,πολύ ανώτερες από πολυδιαφημισμένες σερβιέτες.Ο Ray είναι για Champions League.
Splinter
Έχουν ειπωθεί τα πάντα γενικά στις τέχνες,πόσω μάλλον στο κινηματογράφο.Οπότε;Έξυπνες ιδέες στις λεπτομέρειες.Όπως σε αυτό το -ως προς την προβολή και διανομή- Β εθνικής θρίλερ.Υπερκλισέ σενάριο (ζευγάρι που το απαγάγουν ληστές,εγκλωβίζονται σε βενζινάδικο στη μέση του πουθενά).
Άγνωστης προέλευσης ιός καταλαμβάνει κάθε οργανισμό που μολύνει,η μόλυνση στο ξενιστή εκδηλώνεται με την ανάπτυξη αγκαθιών παντού στο σώμα.
Και εδώ είναι η διαφορά που κάνει τη ταινία λίγο πιο ενδιαφέρουσα από τους τόνους ανάλογων φιλμς.
Το κακό δεν είναι τα γνωστά,σάπια ζόμπια.Το σάρκινο σκιάχτρο,παζλ από πτώματα που χτυπιέται στο τζάμι είναι από τα πιο απόκοσμα πλάσματα που έχω δει σε ταινία,τα τελευταία χρόνια.Τα πρόσωπα άψυχα,ανέκφραστα,οι κινήσεις των άκρων σαν μεταθανάτιοι σπασμοί κι όμως το απρόσωπο πλάσμα που χρησιμοποιεί τα σώματα σαν πανοπλία είναι πιο ενοχλητικό από όσα ζόμπι έχουν παρελάσει στα κύτταρα της μνήμης σας.
Καλογυρισμένο,κάθε cent ξοδεύτηκε σωστά.Δεν είναι το θρίλερ που θα θυμάστε για χρόνια (πόσα τέτοια βγαίνουν συχνά άλλωστε ;)αλλά είναι πρωταθλητής στη Β' εθνική.
Mulholland Falls
Υπέροχο outsider από το πουθενά.Ταινία του '96,φιλμ νουάρ για μια ομάδα αστυνομικών που ξεπερνά τα όρια του νόμου,για να προστατέψει τη περιοχή της.Μέχρι που μια σκοτεινή υπόθεση ανατρέπει τα πάντα.Ο Nolte είναι εκπληκτικός,σε μια ερμηνεία - πρότυπο για τέτοιους ρόλους,οι δεύτεροι ρόλοι απόλυτα ουσιώδεις (με εξαίρεση την -πιο παγωμένη και ξύλινη κι από αστείο του Σεφερλή στη καρδιά του χειμώνα στην Ανταρκτική- Griffith),η Connelly αν και εμφανίζεται ελάχιστα,στοιχειώνει όλη τη ταινία με την αισθησιακή της παρουσία (πραγματική έκπληξη,για την πολύ καλή ηθοποιό,που δε μας έχει συνηθίσει σε τέτοιους ρόλους),ατμόσφαιρα με τις απαραίτητες για το είδος μουσικές,μερικές θανατηφόρες ατάκες,ok ίσως το ξεχειλώσαμε λίγο στο τέλος,ίσως ήθελε και μια πιο σκοτεινή φωτογραφία.
Δε ξέρω γιατί πέρασε απαρατήρητο στην εποχή του,αξίζει πάντως να το ψάξετε.
Β-sides
Ειδικά από καινουργίες ταινίες,λίγα πράγματα,να δω τι θα βάλω στο τέλος της χρονιάς,ούτε top-3 δε θα βγαίνει.Τεσπα,καλό το Raven,συμπαθητικό το Hunger Games .Έτερο ουδέν..
Music and others
Σίγουρα τα καινούργια Baroness,Garbage,το Ulver πάει για κορυφή στη λίστα με τα καλύτερα(αν δε το προλάβει το νέο Graveyard στο '90),βόλτα,καφές ή ποτό στη Καστέλλα (Δον Κιχώτης) εξακολουθεί να είναι διαχρονικά από τις αγαπημένες μου βόλτες,milkshake φυστίκι,μερικά comics (Green Wake,Fatale,Batman:Hush).
Επίλογος
Ένα καλό έχει το καλοκαίρι,θεριεύει τη δίψα και την ανυπομονησία για το φθινόπωρο.Falling leaves hide the path so quietly..
An almost tribute to Ray Stevenson
Τον άρχοντα δεν τον γνώριζα και το λέω με ντροπή.Είναι ένας μικρός θεός των ταινιών δράσης,ο άγνωστος μεσσίας της περιπέτειας,ο άνθρωπος που θα βοηθήσει τον Jason Statham να κρατήσουν ψηλά την αξιόπρεπεια αυτών των ταινιών-γιατί όπως λέει και ο φίλος μου ο Θανάσης,καλός ο Jason αλλά νάνος,σε σχέση με τους τιτάνες του είδους,σε αυτό το σημείο,όποιος αναρωτηθεί "ποιοι είναι οι τιτάνες του είδους;",μπορεί να σταματήσει να διαβάζει και να πάει να δει το λατρεμένο του Αλμοδοβάρ ή να συνεχίσει το νέο βιβλίο της Μαντά-.
Δυστυχώς οι ρυτίδες και η παρακμή δεν έκαναν εξαίρεση στους Stallone,Arlond και η απόσυρση τους από τη πρώτη γραμμή ήταν αναπόφευκτη.Ο Αυστριακός το ξεφτίλισε,αφού έκανε τον Ψωμιάδη στη California,επέστρεψε στα πλατώ,ενώ ο Συλβέστρος παρέμεινε πιο μάχιμος (αν και από τα πολλά αναβολικά\τουμπανοειδή κοντεύει να γίνει σαν τον Jabba the Hut,για την πολυαναμενόμενη συνεργασία τους στο Expendables 2 θα ακολουθήσει ειδικό κείμενο-αφιερώμα-αχαλίνωτο σόλο πέτσας και εφηβικού παροξυσμού ).
Μόνο ο συμπαθής Άγγλος δε φτάνει.Και επειδή ο κίνδυνος να δούμε τίποτα χλωμές παρθένες σαν το Pattison να πλασάρονται ως γίγαντες τεστοτερόνης,Give Ray a chance!
Στο Punisher είναι εκθαμβωτικά αγέρωχος.
Άτσάλινος,λιγομίλητος,φέρνει λίγο σε Nick Nolte,τρομερός σε έναν σχετικά αδιάφορο χαρακτήρα της Marvel.Η ταινία ήταν πολύ πιο διασκεδαστική από τις τελευταίες μεταφορές comic,δεν έπαιρνε τον εαυτό της στα σοβαρά,καρτουνίστικη βια και γαμηστερές ατάκες (can i axe you a question?).
Ο ήρωας μας όμως,έχει και υποκριτικές ικανότητες,πολύ καλός στο Kill the Irishman (ή Σκορτσέζε των φτωχών).Ωραιότατο γκανγκστερικό,εντάξει το γαμήσαμε λίγο στο τέλος με τα παγιδευμένα αυτοκίνητα,αλλά ok.
Πολύ καλό b-movie και το Outpost,νιοστή απόδειξη πως με λίγα χρήματα,αν έχεις φαντασία και μεράκι,φτιάχνεις καλές ταινίες,πολύ ανώτερες από πολυδιαφημισμένες σερβιέτες.Ο Ray είναι για Champions League.
Έχουν ειπωθεί τα πάντα γενικά στις τέχνες,πόσω μάλλον στο κινηματογράφο.Οπότε;Έξυπνες ιδέες στις λεπτομέρειες.Όπως σε αυτό το -ως προς την προβολή και διανομή- Β εθνικής θρίλερ.Υπερκλισέ σενάριο (ζευγάρι που το απαγάγουν ληστές,εγκλωβίζονται σε βενζινάδικο στη μέση του πουθενά).
Άγνωστης προέλευσης ιός καταλαμβάνει κάθε οργανισμό που μολύνει,η μόλυνση στο ξενιστή εκδηλώνεται με την ανάπτυξη αγκαθιών παντού στο σώμα.
Και εδώ είναι η διαφορά που κάνει τη ταινία λίγο πιο ενδιαφέρουσα από τους τόνους ανάλογων φιλμς.
Το κακό δεν είναι τα γνωστά,σάπια ζόμπια.Το σάρκινο σκιάχτρο,παζλ από πτώματα που χτυπιέται στο τζάμι είναι από τα πιο απόκοσμα πλάσματα που έχω δει σε ταινία,τα τελευταία χρόνια.Τα πρόσωπα άψυχα,ανέκφραστα,οι κινήσεις των άκρων σαν μεταθανάτιοι σπασμοί κι όμως το απρόσωπο πλάσμα που χρησιμοποιεί τα σώματα σαν πανοπλία είναι πιο ενοχλητικό από όσα ζόμπι έχουν παρελάσει στα κύτταρα της μνήμης σας.
Καλογυρισμένο,κάθε cent ξοδεύτηκε σωστά.Δεν είναι το θρίλερ που θα θυμάστε για χρόνια (πόσα τέτοια βγαίνουν συχνά άλλωστε ;)αλλά είναι πρωταθλητής στη Β' εθνική.
Mulholland Falls
Δε ξέρω γιατί πέρασε απαρατήρητο στην εποχή του,αξίζει πάντως να το ψάξετε.
Β-sides
Ειδικά από καινουργίες ταινίες,λίγα πράγματα,να δω τι θα βάλω στο τέλος της χρονιάς,ούτε top-3 δε θα βγαίνει.Τεσπα,καλό το Raven,συμπαθητικό το Hunger Games .Έτερο ουδέν..
Music and others
Σίγουρα τα καινούργια Baroness,Garbage,το Ulver πάει για κορυφή στη λίστα με τα καλύτερα(αν δε το προλάβει το νέο Graveyard στο '90),βόλτα,καφές ή ποτό στη Καστέλλα (Δον Κιχώτης) εξακολουθεί να είναι διαχρονικά από τις αγαπημένες μου βόλτες,milkshake φυστίκι,μερικά comics (Green Wake,Fatale,Batman:Hush).
Επίλογος
Ένα καλό έχει το καλοκαίρι,θεριεύει τη δίψα και την ανυπομονησία για το φθινόπωρο.Falling leaves hide the path so quietly..
Κυριακή 5 Αυγούστου 2012
Τα υστερόγραφα της αυπνίας
Σιχαίνομαι την αυπνία.Ο οργανισμός μου δεν αντέχει χαζοξενύχτια.Δε μπορώ να κοιμηθώ.Ζεστη,πλήξη,αφραγκία και μαλακία έχουν πιάσει όλο το κρεβάτι και δεν είναι καλή παρέα,η σιωπή τους είναι αφόρητα φλύαρη.Εύχομαι του χρόνου,τέτοια μέρα να έχω περισσότερα χρήματα από το 1,20 € που έχω,να πάω επιτέλους κάπου διακοπές,να έχω δουλειά και την δυνατότητα να κάνω πράγματα που θέλω.
Δε θέλω αυτοκίνητα,κινητά,I-pad,I-phone,I-δίες,να πηγαίνω καμιά βόλτα,να παίρνω κανένα βιβλίο και να μη ψάχνω κάθε γωνία και έπιπλο του σπιτιού για ψιλά,όταν μου τελείωνουν τα τσιγάρα.Αν όλα αυτά μοιάζουν υπερβολικά,τότε τι να πω..Συγγνώμη που δεν είχα όνειρο από μικρός να γίνω τρωγλοδύτης.
Ούτε γιάπης,ούτε γυφτοσάλιαγκας με κουστούμι,ούτε νεοπλουτός,ούτε τίποτα,it's just a ride..
ΥΓ:Ευτυχώς που για κάτι τέτοιες ώρες υπάρχει και το Ascenseur pour l'échafaud του Miles Davis.Αγοράστε,κλέψτε,σκοτώστε,κατεβάστε το.
ΥΓ2:Now and zen
Δε θέλω αυτοκίνητα,κινητά,I-pad,I-phone,I-δίες,να πηγαίνω καμιά βόλτα,να παίρνω κανένα βιβλίο και να μη ψάχνω κάθε γωνία και έπιπλο του σπιτιού για ψιλά,όταν μου τελείωνουν τα τσιγάρα.Αν όλα αυτά μοιάζουν υπερβολικά,τότε τι να πω..Συγγνώμη που δεν είχα όνειρο από μικρός να γίνω τρωγλοδύτης.
Ούτε γιάπης,ούτε γυφτοσάλιαγκας με κουστούμι,ούτε νεοπλουτός,ούτε τίποτα,it's just a ride..
ΥΓ:Ευτυχώς που για κάτι τέτοιες ώρες υπάρχει και το Ascenseur pour l'échafaud του Miles Davis.Αγοράστε,κλέψτε,σκοτώστε,κατεβάστε το.
ΥΓ2:Now and zen
Σάββατο 4 Αυγούστου 2012
Τα λακωνικά part 1
Προς Πάγκαλους,άΔΟΛους,άμπαλους και C.I.A.
Η πραγματικότητα με μια φράση
Υπάρχουν δύο ειδών βοσκοί :εκείνοι που ενδιαφέρονται για το μαλλί κι εκείνοι που ενδιαφέρονται για το κρέας.Κανείς όμως δεν ενδιαφέρεται για τα πρόβατα.Ζαν Πολ Σαρτρ
Για τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ,τους Ολυμπιακούς και το Κουβέλη
Για όλα τα υπόλοιπα(απίστευτα αδιάφορα),εξαιρετικά αφιερωμένο
Υπάρχουν δύο ειδών βοσκοί :εκείνοι που ενδιαφέρονται για το μαλλί κι εκείνοι που ενδιαφέρονται για το κρέας.Κανείς όμως δεν ενδιαφέρεται για τα πρόβατα.Ζαν Πολ Σαρτρ
Για τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ,τους Ολυμπιακούς και το Κουβέλη
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)