Vs

Βαριέμαι να γράψω.5 - 6 κείμενα σαπίζουν στα συρτάρια του μυαλού μου ενώ ένα αφιέρωμα στα X-Files έχει χαθεί εδώ και ενάμιση χρόνο στα δίδυμα φεγγάρια Orxeis του πλανήτη Xysta στο γαλαξία Plixis.Οπότε αφού είδα και το Man of Steel,λέω να τρολάρω λίγο για ταινίες-μεταφορές comic,ηθοποιούς,σκηνοθέτες μπλαμπλα.
                                    Όλοι εναντίον όλων,αλα Street Fighter και Mortal Kombat ( εξού και ο τίτλος).

        Batman Vs Batman Vs Batman Vs Batman
Mirror Match όπως λεγόταν στο πρώτο MK.Τι έχουμε εδώ;4 πολύ καλούς ηθοποιούς.Ας ξεκινήσουμε από τα χαμηλά

 O Clooney ήταν διπλά άτυχος.Έπαιξε στη χειρότερη ταινία μέχρι στιγμής,ένα δίωρο διαφημιστικό για παιχνίδια που έκανε τη cult σειρά του 60 να μοιάζει με το Spawn.Κυρίως δε του πήγαινε με τίποτα ο ρόλος.
                           Ο κύριος George είναι ιδανικός για μπον βιβέρ τύπους,χλίδα,φινέτσα και  Ocean's Eleven αλλά όχι για μάσκες,κολάν και στολές που είχαν και ρώγες.Πάλι καλά που δε του έθαψε την καριέρα το Πάμε Jumbo του Schumacher..

                       Κοίτα με στα μάτια.Στα μάτια είπα

Ο Kilmer δεν ήταν κακός.Απλά έπαιξε σε μια μέτρια ταινία που ξεχάστηκε.Ο Schumacher προσπάθησε να ισορροπήσει την αισθητική του Burton και του παιχνιδάδικου με μέτρια αποτελέσματα,χωρίς όμως το χάλι της επόμενης ταινίας.
                                 O συμπαθής Val βάδισε στα χνάρια του Keaton σε μια αξιοπρεπή ερμήνεια.Επίσης τον ακολούθησε και στη Β' εθνική του Hollywood,καθώς εδώ και χρόνια χαραμίζεται σε αρπαχτές.Κρίμα γιατί μιλάμε για καλό ηθοποιό.Αα και που'σαι Val,χαλάρωσε με τη μάσα γιατί σε λίγο δε θα βρίσκεις ρούχα ούτε σε μάντρα με Zεπέλιν.

Two men standing.Ο Bale είναι πιθανότατα καλύτερος ηθοποιός από τους υπόλοιπους.Κατά την ταπεινή μου άποψη όμως είναι ο δεύτερος χειρότερος Batman μετά τον Clooney.Μα το μάτι της Θαντέρα πως του ήρθε να παίξει το Batman με φαρυγγίτιδα;Ένας πόυστης δε βρέθηκε στα γυρίσματα να του το πει;
                                    Κάθε φορά που τον έβλεπα με στολή νόμιζα πως θα βρεθεί κάποιος να του δώσει μια Halls. Ρε Christian είναι απλά τα πράγματα,μπορούσες να δεις τον Keaton ή την καταπληκτική animated σειρά των 90s για να πάρεις ιδεές,πως ν'αλλάζεις λίγο τη χροία σου.Δε χρειαζόταν ν'ακούγεσαι σαν τον Βασίλη Καρρά μετά από τελικό κυπέλλου και 3 πακέτα τσιγάρα.
                                    

                           And the winner is...

 Δεν υπάρχει αγώνας,ο Keaton μέχρι στιγμής είναι ο καλύτερος.Αρκτικός,λακωνικός,με το βλέμμα ψυχωτικού που σιγοβράζει.Χωρίς υπερβολές,φαρυγγίτιδες και φανφάρες.Μακάρι να τον κάναμε πάλι νέο να μπορούσε να ξαναπαίξει.Flawless victory (Ο Αdam West είναι εκτός συναγωνισμού).

                            Joker Vs Joker
Μακάρι να ήταν ζωντάνος ο άνθρωπος,να συνέχιζε να κάνει ταινίες,να μεγάλωνε τη κόρη του.Ήταν καλός ως Joker,μέχρι εκεί όμως.Η αυτοκτονία του ήταν το καύσιμο για να γραφτούν απίστευτες υπερβολές."Ποιος Hannibal" και τέτοια.
                                    Μιλάμε για μια από τις πιο υπερεκτιμημένες ερμηνείες στην ιστορία του κινηματογράφου.Δεν είδα κανέναν Joker πουθενά.Έναν ψυχάκια κακό αστυνομικού θρίλερ με λιωμενό make up μόνο.Με δύο τρεις καλές ατάκες.
                                     Για να μη φλυαρώ,η προσέγγιση του Nolan στο Batman ήταν καταστροφική,αλλά  αυτόν θα τον περιλάβω πιο κάτω.

Δεν ακούω κουβέντα.Δεν υπάρχει ντέρμπυ.Ο Ledger έχει χάσει από το αεροδρόμιο.Απλά και λιτά,αν υπήρχε ο Joker θα ήταν ο Nicholson.Με το ένα πόδι στο comic,το άλλο στη φωλιά του κούκου και το χαμόγελο που θα έστελνε τον σατανά για ψυχανάλυση και μιλάμε ακόμα για συγκρίσεις;
                                         Παίρνοντας μεγάλο ρίσκο εκείνη την εποχή,ο Nicholson κατάφερε να πλάσει μια διαχρονική φιγούρα κακού,εκεί που άλλοι θα έσπαγαν τα μούτρα τους.Ακόμα και με τη γκαρνταρόμπα - μετωπική Ταμτάκου Φλωρινιώτη.
                                         Καρτουνίστικο ντελίριο όταν γινόταν αστείος,πιο τρομακτικός κι από εφιάλτη που ξύπνησε δίπλα σου όταν σκοτείνιαζε.
Vicki Vale:You are insane!
Joker :I thought I was a Pisces!   

                                          I rest my case
           Superman Vs Superman Vs Superman
Τις παιδικές αναμνήσεις δε μπορείς να της νικήσεις,ούτε να τις εξηγήσεις.Ο Reeves θα είναι πάντα ο Supes στο παιδικό κομμάτι της καρδιάς.Μπορεί οι ταινίες του να μοιάζουν αστείες τώρα (και είναι),μπορεί να μοιάζει λαπάς με φτηνό αποκριάτικο κουστούμι σε σχέση με τον φετινό τουμπανιασμένο (και ήταν) αλλά ήταν γεννημένος να παίξει αυτό το ρόλο.Λες και βγήκε από το κινούμενο σχέδιο του 30.
                                         Τέλειος ως Clark Kent.Όχι,δε τις νικάς τις αναμνήσεις.Ήταν σίγουρα καλύτερος ηθοποιός από αυτούς που ακολούθησαν.
                                          Ο δεύτερος έμοιαζε με βελτιώμενο σωματικά κλώνο του Reeves.Τίποτα περισσότερο,τίποτα λιγότερο.Ο καινούργιος είναι άμπαλος,κρίμα που δεν υπάρχουν τουμπανόσκονες και για το ταλέντο..
                           Διπλό perfect για τον εκλιπόντα,R.I.P.

                     Spiderman Vs Spiderman

Andrew Garfield?Δεν ήξερα πως τον γάτο τον λένε και Αντρέα..

Και λίγα λόγια για τους σκηνοθύτες...
 Ο Nolan είναι εξαιρετικός σκηνοθέτης.Τον Batman όμως τον γάμησε.Με εξαίρεση τη πρώτη ταινία,του γάμησε το σπίτι.
Ρεαλιστική προσέγγιση σε δισεκατομμυριούχους που ντύνονται νυχτερίδες;Είδα δύο αστυνομικές ταινίες που απλά ο καλός και οι κακοί φόραγαν κουστούμια.
                                             Τι να πρωτοπώ;Για τη προπαγάνδα;Για τις άθλιες σκηνές δράσεις σε μια τέτοια παραγωγή;Να μη το κουράζουμε,πάρτε τις ιστορίες του Miller,δώστε τις στον Rodriguez ή στον Snyder να τελειώνουμε.

  20 χρόνια μετά ο Burtonικος Batman παραμένει γοητευτικός.Μπορεί να φαίνονται οι ρυτίδες του (στα εφέ,τα σκηνικά και τις μάχες) η ομορφιά του όμως δεν έχει ξεθωριάσει.
                                       Ο Burton έκανε δικιά του τη Gotham City.
Την έντυσε με την γκοθιάρικη αισθητική του και ενώ παρουσιάσε κάτι εντελώς δικό του,η χάρτινη καταγωγή της ιστορίας ήταν παντού παρούσα μέσω των εικόνων του.
                                        Η μεγάλη μαγκιά του όμως ήταν οι χαρακτήρες.Πίσω απο τον Joker,τον Πιγκουίνο και την Cat Woman υπήρχαν άνθρωποι,συναισθήματα - έστω και παραμορφωμένα - και όχι καρικατούρες.
                                         Ο 55χρονος σκηνοθέτης ήταν τυχερός γιατί είχε και εξαιρετικούς ηθοποιούς.Πως θα γύριζε τώρα τον Batman άραγε;Ειδικά τις ιστορίες του Miller..Χμμμμ

O Singer παρουσίασε μια μοντέρνα,ρετουσαρισμένη έκδοση του Superman\Reeves.Δεν ήταν κακό αλλά κάποιες στιγμές θύμιζε διασκευή.Ακόμα και ο Spacey φάνηκε σαν καραφλός Hackman.
                               O Snyder είναι ικάνός για το καλύτερο και το χειρότερο.Μάλλον μεγαλουργεί όταν έχει καλή πρώτη ύλη.Εντυπωσιακοί οι 300,ιδιαίτερο το Suckerpunch,αριστούργημα το Watchmen (ισως η καλύτερη ταινία βασισμένη σε comic,κατ'εμέ καλύτερη απ' το graphic novel).
                                Στο Man of Steel δε του βγήκε.Ίσως γιατί στο σενάριο έβαλε το χεράκι του ο Nolan,γκουχ,γκουχ,τυχαίο;Μόνο οι μάχες άξιζαν,τα υπόλοιπα θα τα πούμε στο ετήσιο top 10.

                And what about the future?
Δε θέλω άλλα εφέ.Η ποσότητα έχει ρημάξει τη ποιότητα.Θα ήθελα να δω μεταφορές τίτλων της Vertigo,πιο ένηλικα και σκοτεινά πράγματα.Fatale σε ταινία ΤΩΡΑ!And give Ben a chance.

                            Song of the day

 

 

Flavor of the month

Επειδή το μόνο που αδυνατίζει πάνω μου είναι η μνήμη,θα προτείνω 3-4 ταινίες κάθε μήνα κάτω από αυτό τον τίτλο.Στη γνωστή φιλοσοφία του blog,ταινίες αουτσάιντερς,αδικημένες,διαμάντια που χάθηκαν στο σωρό με τα γυαλιά.Βουρρ!!
                                 Gone Baby Gone (2007)

Tο 2013 ήταν η χρονιά του.Το Argo πήρε αρκετά βραβεία ενώ ο ίδιος πήρε και το ρόλο του Batman,δίνοντας μπόλικο υλικό για το internetικο χιούμορ.Τον συμπαθώ τον Affleck,κυρίως για τις συμμετοχές του στις ταινίες του Kevin Smith (Jay and Silent Bob rule!).
                                        Δεν είναι κακός ηθοποιός,πίσω από τις κάμερες όμως έχει περισσότερο ταλέντο.Το Gone Baby Gone είναι το ντεμπούτο του,βασισμένο σε μυθιστόρημα του Dennis Lehane (βλέπε Mystic River,Shutter Island).
                                        Ο ντετέκτιβ Kenzie αναλαμβάνει να ψάξει για την χαμένη τετράχρονη Amanda.Όσο πιο βαθιά ψάχνει τόσο πιο περίεργα και περίπλοκα γίνονται τα πράγματα.
                                         O Casey Affleck δε πήρε βυσματικά τον ρόλο.Μπορεί να έχει φωνή τσαντισμένου καρτούν,είναι όμως καλύτερος ηθοποιός από τον Ben και ξεχωρίζει ανάμεσα στις λιτές αλλά ουσιαστικές ερμηνείες του υπόλοιπου καστ.
                                          Το φιλμ είναι βραδυφλεγές,ξετυλιγέται αργά.Ίσως σας κουράσει στην αρχή,αλλά πιστέψτε με αξίζει το κόπο.Στο πρώτο μισό μπαίνουν τα κομμάτια και από τη μέση και μετά έχουμε το τέλειο ντόμινο.Κανείς δεν είναι ό,τι δείχνει,όλα ανατρέπονται για να οδηγηθούμε σ'ένα συγκλονιστικό φινάλε με ένα ηθικό δίλημμα που δύσκολα ξεχνιέται.Τι θα κάνατε στη θέση του πρωταγωνιστή;
                                          Από τα καλύτερα δράματα της δεκαετίας,τρομέρα αδικημένο τη χρονιά που βγήκε.Πολύ ανώτερο του άνευρου No Country For Old Men και άλλων πολυδιαφημισμένων του 2007.
                                           Μπορεί το Argo να έχει το όνομα,το Gone Baby Gone όμως έχει τη χάρη και μέχρι στιγμής είναι το αριστούργημα του Affleck.
                    Safety Not Guaranteed (2012)

H εσωστρεφής νεαρά Darious δεν είναι ευτυχισμένη με τη ζωή της.Ζει με το χήρο πατέρα της και εργάζεται σε ένα μικρό περιοδικό στο Seattle.
                                   Στα γραφεία του περιοδικού ψάχνουν ιδέες για άρθρα.Κάποιος προτείνει να ψάξουν για το άτομο πίσω από μια περίεργη αγγελία που ζητάει κάποιον για ταξίδι στο χρόνο.
                                    Η Darious αναγκάζεται ν'ακολουθήσει τον αλαζόνα Jeff και τον nerdουλα Arnau στη μικρή πόλη Ocean View.Ψάχνοντας τον άνθρωπο της αγγελίας,οι ζωές τους δεν θα είναι πια οι ίδιες.
                                     Όχι ακριβώς κωμωδία,ούτε και κομεντί.Το S.N.G δεν έχει καμία σχέση με άρλεκιν και ρομάντζα για τις κατα φαντασίαν Barbie της διπλανής πόρτας.Έχει πραγματικούς χαρακτήρες.Με ελαττώματα,φοβίες,ανασφάλειες.Περίεργους,εκκεντρικούς όπως κάποιος που ξέρεις,όπως εγώ,όπως εσύ.
                                      Χαρακτήρες που μπορείς να συμπαθήσεις,ν'αντιπαθήσεις,ν'αναγνωρίσεις σε αυτούς κάποια στιγμή της ζωής σου.Που φοβούνται τη μοναξιά,ψάχνουν κατανόηση,λίγη προσοχή και συντροφιά όχι μόνο με την ερωτική σημασία.
                                       Αυτό είναι το μεγάλο του όπλο,συμπαθητικοί χαρακτήρες,απλές και άμεσες ερμηνείες και η γλυκόπικρη γεύση που σου αφήνει,η γεύση της ίδιας της ζωής.Που δεν είναι ροζ τσιχλόφουσκα που σε λιγώνει,ούτε και μαύρος καφές κάποιου καταθλιπτικού δράματος.
                                        Ωραίοι διάλογοι,μερικές καλές ατάκες,ο Duplass είναι μεγάλη φάτσα και ξεκαρδιστικός ενίοτε,ωραιότατο φινάλε -κλείσιμο ματιού.
                                         To S.N.G. είναι η απάντηση στην επόμενη πετιμεζάτη φόλα (AKA αισθηματική κομεντί) που θα σου προτείνει η κοπέλα σου.Αν δε της αρέσει,χώρισε τη.
                        Jack Taylor (TV Series)

Φίλος των σειρών δεν είμαι,τελευταία όμως έχω βρει κάποιες εξαιρέσεις.Μια από αυτές το Jack Taylor.Ιρλανδική παραγωγή,μίνι σειρά βασισμένη στα βιβλία του Ken Bruen.
                                         Πρώην αστυνομικός επιστρέφει στη γενέτειρα του και εργάζεται σαν ντετέκτιβ.Η σειρά έχει αρκετά από τα noir κλισέ.Αλκοολικός ντετέκτιβ,μοιραίες γυναίκες,σκοτεινό παρελθόν.Η ερμηνεία του Ian Glenn (το καψούρι της Daenerys στο Game Of  Thrones) παίρνει τα κλισέ και από βαρίδια τα μετατρέπει σε φτερά.
                                          Εξαιρετικά πειστικός,δίνει χρώμα πότε με την αφήγηση και πότε με την κοφτερή του ειρωνία.Κάθε επεισόδιο είναι και καλύτερο.Αν πρέπει να διαλέξω κάποιο από τα 5,αυτό θα είναι το τρίτο (The Magdalen Martyrs),το πιο δραματικό.
                                          Δε θα σπάτε το κεφάλι σας να βρείτε τον ένοχο και το μυστήριο,δεν έχει ατελείωτα πιστολίδια και καταδιώξεις.Η πλοκή λειτουργεί ως αφορμή και φόντος για ενδιαφέροντα πορτρέτα και κυρίως για την χημεία των ηθοποιών.                Καλογραμμένο,ζοφερό,καλή παραγωγή και πολύ καλή ηθοποιία,το Jack Taylor αξίζει της προσοχής σας και είναι απόδειξη πως ο Glenn είναι για ακόμη πιο μεγάλα πράγματα. 
                              Τhe Cult Files
                     Hobo With A Shotgun (2011)

O Hobo στέλνει το Grindhouse των Tarantino/Rodriguez για πονοθεραπεία και βελονισμό στο εξοχικό του Pinhead.Έτσι απλά.
                                      Οι B-movies δεν είναι απλή υπόθεση.Είτε μιλάμε για αισθητική,είτε για κόστος παραγωγής,είτε και για τα δύο μαζί.Κάποιοι πουλάνε πόζα και επιτήδευση,άλλοι δεν έχουν λεφτά και πουλάνε πόζα και επιτήδευση.
                                        Δεν είναι "ρίξε ζόμπια,μηχανές,βρυκόλακες,ένα κιλό βυζιά,τον Danny Trejo" και καθαρίσαμε.Έχοντας δει (πρόφτατα κιόλας) αρκετά φετινά Mπιμούβια,το συμπέρασμα είναι το ίδιο.
                                         Για να φτιάξεις κάτι αξιομνημόνευτο,χρειάζεται στυλ.Και το στυλ είναι ο καρπός της αγάπης και του ταλέντου.
                                          Ο σκηνοθέτης ξέρει τι κάνει.Λατρεύει το είδος και αυτό φαίνεται.Κάθε σεντ έπιασε τόπο γιατί χρησιμοποίηθηκε με φαντασία και μεράκι.
                                         Το Hobo δεν είναι απλά ένα B - movie,expoitation  ή γουατέβα.Eίναι ένα αγαπησιάρικο tribute στα σάπια θρίλερ της δεκαετίας του 80.Ναι,έχει αίμα,πολύ ψεύτικο αίμα.Πολύ σπληνάντερο.Ναι έχει χάρτινους χαρακτήρες.Αλλά είναι απολαυστικά χάρτινοι,βίαια Looney Tunes.Πάνω από όλα έχει τρομερή πλάκα.Αυτό είναι το μυστικό,τόσο αίμα και υπερβολή χρειάζονται ανάλογη ποσότητα χιούμορ (και μια τζούρα νοσταλγία που είναι καλό μπαχαρικό).
                                           Το Ηοbo είναι εγκληματικά διασκεδαστικό.Όπως το Evil Dead.Όπως το Machete ή το From Dusk 'till Dawn ή το Big Trouble In Little China.Δε χρειάζεται να αναφέρω το αυτονόητο,πως κανείς δε παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά.Οι ηθοποιοί ξέρουν τι και που παίζουν και πρέπει να το διασκέδασαν.
                                            Ο άστεγος Hauer που αποφασίζει να καθαρίσει την Hope Town είναι είδωλο.Οι ατάκες για Νόμπελ (It's a beautiful day for a skate rape!).Η δράση ασύστολη,η eightιλα πιο σάπια από ποτέ και extra bonus δύο από τους καλύτερους κακούς που έχετε δει ποτέ.
                                     Summon The Plague!
Φανταστείτε τους Daft Punk που μόλις γύρισαν από τον Μεσαίωνα αφού έκλεψαν την γκαρνταρόμπα του Monstar (Silverhawks).Πρωταγωνιστούν σε video game,έχουν κατοικίδιο ένα τεράστιο καλαμάρι (ή μήπως είναι ο Κθούλου;),ζουν σε κάστρο και ο ένας από τους δύο έχει ένα φέρετρο δεμένο με αλύσίδες πίσω απ'τη μηχανή του,για να βάζει το εκάστοτε θύμα.Προσκύνησαν και οι θεοί..

Τα παιδιά δικαιούνται δική τους ταινία.Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια,κατεβάστε άμεσα.Αν η ταινία ήταν γυναίκα,το μόνο που θα μπορούσατε να της πέιτε είναι "You look so hot, I just want to cut off my dick and rub it against your titties!".
                              Song of the day