Πέμπτη 24 Μαΐου 2012
Sw€€t dreams are made of δις
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε.Πίεση,ξύλο,τάκλιν στα μάτια,με την ανοχή του διαιτητή.Μέχρι τις 17 Ιουνίου,ετοιμαστείτε για όλα.Σπάνια το sequel ξεπερνά το πρώτο έργο,μόνο ο Νονός 2 και οι ελληνικές εκλογές 2012 είναι η εξαίρεση.
Αν γινόταν,με κάποιο μαγικό τρόπο,να μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις,χωρίς να μας επηρεάζουν,σαν θεατές σε ταινία,θα γελάγαμε.Θα γελάγαμε πολύ και θα απορούσαμε.Με τον εκβιασμό που γίνεται απροκάλυπτα πλέον,χωρίς προσχήματα και βελούδινα καμουφλάζ,τον εκφοβισμό από ανθρωπάκια,πολιτικούς νάνους που νομίζουν πως η σκιά τους μπορεί να σκεπάσει μια ολόκληρη χώρα.Θα γελάγαμε με τα αστεία επιχειρήματα,το ίδιο άχαρο ποίημα που λένε όλοι,τη ρητορική κατοχικής κυβέρνησης.
Μ'ένα ΠΑΣΟΚ (που απορώ πως πήρε διψήφιο ποσοστό,πρέπει να ασχοληθούν ψυχολόγοι με τη περίπτωση,φαίνεται πως υπάρχει ένα νέο είδος μαζοχισμού,που ο παθών θέλει να υποφέρουν και όλοι οι υπόλοιποι,πασοκισμός,με πλήθος παθήσεων να ακολουθεί,σαν βιβλικές πληγές,ΔΟΛοκυστίτιδα,ΒΗΜΑτίτιδα,Πρεντέρι-ντέρι κτλ.) που θα έπρεπε να έχει εξαφανιστεί από προσώπου γης,με τον άρχοντα της φλυαρίας να προσπαθεί να μας πείσει πως ο βιαμός είναι για το καλό μας.
Από την άλλη..Μια δεξιά βγαλμέμη από παλιά ελληνική ταινία.Με τον αρχηγό της να ετοιμάζεται να πάρει το παγκόσμιο ρεκόρ κυβιστίσεων και λεκτικών ακροβασιών από τον Καρατζαφέρη.Αν ήταν ομάδα η ΝΔ,θα ήταν σαν αυτές στα Εμιράτα (χωρίς τα λεφτά),συλλέκτες νεκρών και φαντασμάτων.Παραστάσεις άφταστης γελοιότητας,απελπισίας βαφτίζονται "συσπείρωση","μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη" και άλλα επιθεωρησικά ευρήματα,που θα μπορούσαν να κατατάξουν το Σαμαρά στο πάνθεον των μεγάλων ευθυμογράφων,αν δε τα πίστευε.
Ό,τι κινείται το κατεβάζουμε υποψήφιο βουλετή,ό,τι δεν κινείται,βάφεται μπλε και το κατεβάζουμε και αυτό στις εκλογές.Πολιτικά ράκη,καμμένα χαρτιά σαν τη Ντόρα,επανέρχονται εν χορδαίς και οργάνοις,μέχρι κι ο Καρατζαφέρης προλαβαίνει να επιστρέψει αφού σε λίγο δε θα έχει βουλευτή ούτε για δείγμα,μέχρι και τα έπιπλα τραβάνε προς Συγγρού.
O αντικομμουνισμός επέστρεψε,μετά τα λίφτινγκ και τα μπότοξ προπαγάνδας και τώρα λέγεται φιλοευρωπαικός προσανατολισμός.Δε ξέρω αν προλαβαίνει ο Σαμαράς να αναστήσει και να εντάξει στο κόμμα τον Αβέρωφ,τον Παπάγο,το γερουσιαστή Μακάρθυ,τον Witchfinder General και άλλους επιφανείς άνδρες.Με τον Τύπο να σιγοντάρει,για άλλη μια φορά πρέπει να επικρατήσει η λογική άσπρο ή μαύρο.Μαζί μας ή εναντίον μας.Μην απορήσει κανένας αν αρχίσουμε να ακούμε και τα κλασικά κονσερβοκούτια,κομμουνιστοσυμμορίτες και συναφή μαργαριτάρια,βγαλμένα από τις πιο σάπιες σελίδες της σύχρονης ιστορίας μας.
Είναι εκπληκτικό αυτό που συμβαίνει,όλοι εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ.Να ξεκαθαρίσω εδώ πως δεν ξέρω αν ο ΣΥΡΙΖΑ βγει,θα μπορέσει ν'αλλάξει κάτι.Είναι όμως μέχρι στιγμής συνεπής στην αντιμνημονιακή του στάση και σε μια αντίθετη φωνή από τους Μνημόνιο inc.,μια αριστερά που καταλαβαίνει πως πρέπει να βγει μπροστά και να αναλάβει ευθύνες και όχι να εξαντλείται στη διαμαρτυρία.Θα δούμε τι και πως,όταν και αν έρθει η ώρα.
Μέχρι τότε..Να είστε έτοιμοι για όλα.Αυτοί που λένε πως υπάρχει μόνο ένας δρόμος,να είστε σίγουροι πως μιλάνε για τη πολιτική τους επιβίωση,τη ματαιδοξία τους και τη συνέχεια του πλουτισμού τους.Σαν ιθαγενείς που "εκπολιτίστικαν" από τους κατακτητές,που τους άφησαν σατράπηδες της αποικίας,νταβατζήδες στον ίδιο τους το λαό.Τσιράκια μια οικονομικής ιεράς εξέτασης που πρέπει να ρίξει στη πυρά κάθε αντίθετη γνώμη.
Τα τελευταία δύο χρόνια λόγω της κατάστασης,έχουμε μάθει τόσα για τα οικονομικά,όσα δε θα μαθαίναμε ποτέ υπό άλλες συνθήκες.Έχουμε δει πως υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα,λύσεις και τρόποι να βγούμε από το αδιέξοδο.Δεν είναι εύκολο,μα δεν είναι αδύνατον.
Αδύνατον είναι από ό,τι φαίνεται να βρεθούν άνθρωποι που να καταλαβαίνουν τι συμβαίνει πέρα από τη τσέπη τους.H χώρα δεν τελειώνει στα όρα του σπιτιού τους,ούτε στα κομματικά στελέχη.Οι κακόμοιρες οι λέξεις,που κακοποιούνται καθημερινά απο πολλούς,δεν είναι κούφιοι ήχοι από σενάριο σαπουνόπερας για όλους αυτούς τους ατάλαντους ηθοποιούς.
Οι λέξεις κουβαλάνε έννοιες,σημαίνουν κάτι.Έννοιες που πάνω από όλα σημαίνουν και απαιτούν πράξεις..
Αν γινόταν,με κάποιο μαγικό τρόπο,να μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις,χωρίς να μας επηρεάζουν,σαν θεατές σε ταινία,θα γελάγαμε.Θα γελάγαμε πολύ και θα απορούσαμε.Με τον εκβιασμό που γίνεται απροκάλυπτα πλέον,χωρίς προσχήματα και βελούδινα καμουφλάζ,τον εκφοβισμό από ανθρωπάκια,πολιτικούς νάνους που νομίζουν πως η σκιά τους μπορεί να σκεπάσει μια ολόκληρη χώρα.Θα γελάγαμε με τα αστεία επιχειρήματα,το ίδιο άχαρο ποίημα που λένε όλοι,τη ρητορική κατοχικής κυβέρνησης.
Μ'ένα ΠΑΣΟΚ (που απορώ πως πήρε διψήφιο ποσοστό,πρέπει να ασχοληθούν ψυχολόγοι με τη περίπτωση,φαίνεται πως υπάρχει ένα νέο είδος μαζοχισμού,που ο παθών θέλει να υποφέρουν και όλοι οι υπόλοιποι,πασοκισμός,με πλήθος παθήσεων να ακολουθεί,σαν βιβλικές πληγές,ΔΟΛοκυστίτιδα,ΒΗΜΑτίτιδα,Πρεντέρι-ντέρι κτλ.) που θα έπρεπε να έχει εξαφανιστεί από προσώπου γης,με τον άρχοντα της φλυαρίας να προσπαθεί να μας πείσει πως ο βιαμός είναι για το καλό μας.
Από την άλλη..Μια δεξιά βγαλμέμη από παλιά ελληνική ταινία.Με τον αρχηγό της να ετοιμάζεται να πάρει το παγκόσμιο ρεκόρ κυβιστίσεων και λεκτικών ακροβασιών από τον Καρατζαφέρη.Αν ήταν ομάδα η ΝΔ,θα ήταν σαν αυτές στα Εμιράτα (χωρίς τα λεφτά),συλλέκτες νεκρών και φαντασμάτων.Παραστάσεις άφταστης γελοιότητας,απελπισίας βαφτίζονται "συσπείρωση","μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη" και άλλα επιθεωρησικά ευρήματα,που θα μπορούσαν να κατατάξουν το Σαμαρά στο πάνθεον των μεγάλων ευθυμογράφων,αν δε τα πίστευε.
Ό,τι κινείται το κατεβάζουμε υποψήφιο βουλετή,ό,τι δεν κινείται,βάφεται μπλε και το κατεβάζουμε και αυτό στις εκλογές.Πολιτικά ράκη,καμμένα χαρτιά σαν τη Ντόρα,επανέρχονται εν χορδαίς και οργάνοις,μέχρι κι ο Καρατζαφέρης προλαβαίνει να επιστρέψει αφού σε λίγο δε θα έχει βουλευτή ούτε για δείγμα,μέχρι και τα έπιπλα τραβάνε προς Συγγρού.
O αντικομμουνισμός επέστρεψε,μετά τα λίφτινγκ και τα μπότοξ προπαγάνδας και τώρα λέγεται φιλοευρωπαικός προσανατολισμός.Δε ξέρω αν προλαβαίνει ο Σαμαράς να αναστήσει και να εντάξει στο κόμμα τον Αβέρωφ,τον Παπάγο,το γερουσιαστή Μακάρθυ,τον Witchfinder General και άλλους επιφανείς άνδρες.Με τον Τύπο να σιγοντάρει,για άλλη μια φορά πρέπει να επικρατήσει η λογική άσπρο ή μαύρο.Μαζί μας ή εναντίον μας.Μην απορήσει κανένας αν αρχίσουμε να ακούμε και τα κλασικά κονσερβοκούτια,κομμουνιστοσυμμορίτες και συναφή μαργαριτάρια,βγαλμένα από τις πιο σάπιες σελίδες της σύχρονης ιστορίας μας.
Είναι εκπληκτικό αυτό που συμβαίνει,όλοι εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ.Να ξεκαθαρίσω εδώ πως δεν ξέρω αν ο ΣΥΡΙΖΑ βγει,θα μπορέσει ν'αλλάξει κάτι.Είναι όμως μέχρι στιγμής συνεπής στην αντιμνημονιακή του στάση και σε μια αντίθετη φωνή από τους Μνημόνιο inc.,μια αριστερά που καταλαβαίνει πως πρέπει να βγει μπροστά και να αναλάβει ευθύνες και όχι να εξαντλείται στη διαμαρτυρία.Θα δούμε τι και πως,όταν και αν έρθει η ώρα.
Μέχρι τότε..Να είστε έτοιμοι για όλα.Αυτοί που λένε πως υπάρχει μόνο ένας δρόμος,να είστε σίγουροι πως μιλάνε για τη πολιτική τους επιβίωση,τη ματαιδοξία τους και τη συνέχεια του πλουτισμού τους.Σαν ιθαγενείς που "εκπολιτίστικαν" από τους κατακτητές,που τους άφησαν σατράπηδες της αποικίας,νταβατζήδες στον ίδιο τους το λαό.Τσιράκια μια οικονομικής ιεράς εξέτασης που πρέπει να ρίξει στη πυρά κάθε αντίθετη γνώμη.
Τα τελευταία δύο χρόνια λόγω της κατάστασης,έχουμε μάθει τόσα για τα οικονομικά,όσα δε θα μαθαίναμε ποτέ υπό άλλες συνθήκες.Έχουμε δει πως υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα,λύσεις και τρόποι να βγούμε από το αδιέξοδο.Δεν είναι εύκολο,μα δεν είναι αδύνατον.
Αδύνατον είναι από ό,τι φαίνεται να βρεθούν άνθρωποι που να καταλαβαίνουν τι συμβαίνει πέρα από τη τσέπη τους.H χώρα δεν τελειώνει στα όρα του σπιτιού τους,ούτε στα κομματικά στελέχη.Οι κακόμοιρες οι λέξεις,που κακοποιούνται καθημερινά απο πολλούς,δεν είναι κούφιοι ήχοι από σενάριο σαπουνόπερας για όλους αυτούς τους ατάλαντους ηθοποιούς.
Οι λέξεις κουβαλάνε έννοιες,σημαίνουν κάτι.Έννοιες που πάνω από όλα σημαίνουν και απαιτούν πράξεις..
Τετάρτη 23 Μαΐου 2012
Παρασκευή 4 Μαΐου 2012
Ελεύθερος είναι εκείνος που μπορεί να ζει χωρίς να λέει ψέματα.*
Την ιστορία την γράφουν οι νικήτες,με το αίμα και το σκοτάδι των ηττημένων.Η "άποψη" λουστράρεται για να μοιάζει με αλήθεια.Όμως αυτό που δεν μπορούν να μας πάρουν είναι η μνήμη.Η μνήμη για ό,τι έγινε και ό,τι έχουμε υποστεί.Όλες οι εξουσίες πάντα πόνταραν στο συναίσθημα,δυστυχώς οι άνθρωποι αντιδρούν συναισθηματικά παρά λογικά.Ας μετατρέψουμε όμως αυτό το μειονέκτημα σε όπλο.
Η μνήμη,μέχρι να φτάσουμε σε καθεστώτα 1984 ή Γενναίου Νέου Κόσμου,είναι το μόνο άβατο,το μόνο που δεν μπορούνε να μας πάρουν με νομιμοποιημένα εγκλήματα και δημοκρατικοφανείς μαφίες.Θυμηθείτε λοιπόν,ξεγυμνώστε στους καθρέφτες του μυαλού σας όλες τις πληγές που κρύβουμε (ή νομίζουμε πως κρύβουμε κάτω απ'το make up της περηφάνειας).Πως όλες οι τηλεοράσεις,όλα τα ραδιόφωνα,μικρόφωνα και φερέφωνα του κόσμου δεν μπορούν να σβήσουν την πραγματικότητα,τη καθημερινότητα που είναι πάντα εκεί,δεν χάνεται όταν αλλάζεις κανάλι,όταν κλείνεις το pc.
Τα άδεια βλέμματα,την αίσθηση πως δεν έχεις καμία προοπτική,πως θα πρέπει να είσαι ευτυχισμένος αν η ζωή σου θα είναι ίδια σε δέκα χρόνια.Το συναίσθημα αδυναμίας να μη μπορείς να προσφέρεις στους δικούς σου ανθρώπους,στον εαυτό σου,τη διαπίστωση πως η απόσταση με τους άστεγους που βλέπεις δεν είναι και τόσο μεγάλη όσο νόμιζες.Κυρίως όμως πως για το μόνο που μπορείς να είσαι σίγουρος είναι η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια.Γόνιμο έδαφος για τη δυστυχία,το μίσος,την φοβία σε κάθετι διαφορετικό,αλλά όχι την ευτυχία.
Όταν φοβάσαι πως το μέλλον θα εξελιχθεί όπως το παρελθόν,χάνεις το παρόν.
Ας εξαντλήσουμε αυτό το "δημοκρατικό" πολίτευμα πριν μας εξαντλήσει εκείνο.Ας δώσουμε δύναμη στην αμφιβολία και σε όσους την εκφράζουν,σε όσους δε βλέπουν μονόδρομους και δε λένε πως έκαναν το καθήκον τους...Ελεύθερος είναι εκείνος που μπορεί να ζει χωρίς να λέει ψέματα,κυρίως στον εαυτό του..
*Αλμπέρ Καμύ
Η μνήμη,μέχρι να φτάσουμε σε καθεστώτα 1984 ή Γενναίου Νέου Κόσμου,είναι το μόνο άβατο,το μόνο που δεν μπορούνε να μας πάρουν με νομιμοποιημένα εγκλήματα και δημοκρατικοφανείς μαφίες.Θυμηθείτε λοιπόν,ξεγυμνώστε στους καθρέφτες του μυαλού σας όλες τις πληγές που κρύβουμε (ή νομίζουμε πως κρύβουμε κάτω απ'το make up της περηφάνειας).Πως όλες οι τηλεοράσεις,όλα τα ραδιόφωνα,μικρόφωνα και φερέφωνα του κόσμου δεν μπορούν να σβήσουν την πραγματικότητα,τη καθημερινότητα που είναι πάντα εκεί,δεν χάνεται όταν αλλάζεις κανάλι,όταν κλείνεις το pc.
Τα άδεια βλέμματα,την αίσθηση πως δεν έχεις καμία προοπτική,πως θα πρέπει να είσαι ευτυχισμένος αν η ζωή σου θα είναι ίδια σε δέκα χρόνια.Το συναίσθημα αδυναμίας να μη μπορείς να προσφέρεις στους δικούς σου ανθρώπους,στον εαυτό σου,τη διαπίστωση πως η απόσταση με τους άστεγους που βλέπεις δεν είναι και τόσο μεγάλη όσο νόμιζες.Κυρίως όμως πως για το μόνο που μπορείς να είσαι σίγουρος είναι η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια.Γόνιμο έδαφος για τη δυστυχία,το μίσος,την φοβία σε κάθετι διαφορετικό,αλλά όχι την ευτυχία.
Όταν φοβάσαι πως το μέλλον θα εξελιχθεί όπως το παρελθόν,χάνεις το παρόν.
Ας εξαντλήσουμε αυτό το "δημοκρατικό" πολίτευμα πριν μας εξαντλήσει εκείνο.Ας δώσουμε δύναμη στην αμφιβολία και σε όσους την εκφράζουν,σε όσους δε βλέπουν μονόδρομους και δε λένε πως έκαναν το καθήκον τους...Ελεύθερος είναι εκείνος που μπορεί να ζει χωρίς να λέει ψέματα,κυρίως στον εαυτό του..
*Αλμπέρ Καμύ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)