Zooropa

Το Zooropa έκλεισε τα 20 φέτος.Το μικρό,άσχημο αδερφάκι του Achtung Baby δε νομίζω πως θα ξεφύγει ποτέ από τη σκία του μεγάλου αδερφού.
                              Το πρώτο μισό των '90s ήταν μια από τις πιο δημιουργικές κι ενδιαφέρουσες περιόδους,ειδικά για τη μουσική.
Ο σκληρός ήχος είχε απλώσει τις ρίζες  του παντού.Άνθισαν καρποί περίεργοι και διαφορετικοί,έφτασε τα σύνορα του μακρυά και σε ασυνήθιστα μέρη.
                               Η Zoo Tv εποχή των U2 (τουλάχιστον για μένα) είναι μια από τις πιο ιντριγκαδόρικες και γοητευτικές και η ομώνυμη περιοδεία,από τους πρώτους σταθμούς όταν βγει η μηχανή του χρόνου.
                                Ένα συγκρότημα ανακατασκεύαζει τον εαυτό του,αφουγκράζεται την εποχή που έρχεται,παίζει με την τεχνολογία που γίνεται σιγά σιγά δεύτερη φύση.Πετάει από πάνω της τη σοβαροφάνεια (και τα κακόγουστα ρούχα)της δεκαετίας του '80  και υποδέχεται τα '90s ως ο απόλυτος multimedia γελωτοποιός.
                                Αν το Achtung Baby ήταν ένα εξαιρετικό κοκταίηλ ήχων από το παρελθόν και το παρόν της μπάντας,το Zooropa ήταν το κερασάκι της μεγαλομανίας τους.Ένα EP που μεγάλωσε Προκρούστεια για να γίνει LP.Ένα άτσαλο μα γοητευτικό πείραμα.Ο rock (pop rock) ήχος μπαίνει σε ηλεκτρονικά και dance χωράφια.
                                 Δεν ήταν οι πρώτοι,όμως σε mainstream επίπεδο και τόσο εμπορικά το έκαναν καλύτερα και πριν από οποιουσδήποτε Radiohead.Καλλιτεχνική,οικονομική απληστία;Η αλαζονεία μιας μπάντας,πάνω στη κορύφωση της,που νομίζει πως μπορεί να κάνει τα πάντα;Ίσως ναι,ίσως όχι..
                                  20 χρόνια μετά το Zooropa δε νομίζω πως άντεξε το μεγάλο χάπι αδυνατίσματος(Ρόμπινς) που λέγεται χρόνος.Έχει όμως  μερικές εξαιρετικές στιγμές.Έχει τη διάθεση και το πνεύμα του πειραματισμού,ενός συγκροτήματος που θέλει να σπρώξει τα όρια του όσο πιο μακρυά γίνεται,στο εμπορικό του ζενίθ.
                                  20 χρόνια μετά δεν είναι ο καλύτερος δίσκος τους,ούτε ο χειρότερος.Σπάνια τον ακούω και ακόμη σπανιότερα ολόκληρο.Είναι όμως ο τίτλος και το εξώφυλλο που βρίθουν συμβολισμών.Μιας Ευρώπης που μοιάζει πλέον με ζωολογικό κήπο,που τα θηρία φυλάνε τους ανθρώπους.
                                   Είναι το ομώνυμο,που η προφητική του μελαγχολία θα μπορούσε να είναι ο ύμνος της Ε.Ε.Κυρίως όμως το καλύτερο τραγούδι τους,που δε μπήκε στο δίσκο και μπήκε στο soundtrack της δεύτερης χειρότερης ταινίας Batman.
(δυστυχώς το φανταστικό video δεν υπάρχει ολόκληρο και σε καλή ποιότητα στο γιουτούμπες)

                   You don't know how you took it
                   You just know what you got
                   Oh Lordy you've been stealing
                   From the thieves and you got caught
                   In the headlights
                   Of a stretch car
                   You're a star