Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Οι καλύτερες σειρές του 2014 + Film Reviews January '15

                            Penny Dreadful
Σειρές σαν αυτή,αποδεικνύουν για άλλη μια φορά πως δεν έχει σημασία τι λες,αλλά πως το λες.Γνώριμοι -και φθαρμένοι από την κακή χρήση-χαρακτήρες και ιστορίες,μπλέκονται μοναδικά και δημιουργούν το καμβά για τους κεντρικούς χαρακτήρες.
                                                 Η αισθητική και η αναπαράσταση της εποχής  μοναδικές.Τα τόσο οικεία τέρατα,στις πιο γοητευτικές τους εκδοχές.Από τη φανταστική ερμηνεία και αφήγηση της συγκινητικής ιστορίας του τέρατος Φρανκεστάιν μέχρι τον rock star Dorian Grey.
                                                  Αλανιάρης ο Hartnett,αριστοκρατικά επιβλητικός  ο Dalton,όμως το πιο λαμπερό πετράδι στο στέμμα είναι η Green,σε μια ερμηνεία πραγματικά στα άκρα,που πολύ εύκολα θα μπορούσε να γίνει γελοία.Δε γίνεται ποτέ όμως και η Vanessa Ives ήταν ο πιο απόκοσμος χαρακτήρας της περσινής χρονιάς.
                                                  Όποιος εξακολουθεί ν'αμφιβάλλει για τις υποκριτικές ικανότητες της Green,ας δει τη σκηνή με τη σεάνς,μια από τις πιο έντονες των τελευταίων ετών και μετά να μαζέψει τα δόντια του.

                                    Hannibal
 Μέχρι πρόσφατα οι σειρές που βασίζονταν σε ταινίες ήταν για τα μπάζα.Από'δω και πέρα μάλλον θα ισχύει το αντίθετο.Πόσο καλό ήταν το Hannibal;Tόσο καλό που οι ταινίες μοιάζουν με τα Twilight και ο Hopkins με τον Captain Iglo.Πόσο καλύτερος ήταν ο δεύτερος κύκλος σε σχέση με το πρώτο;Tόσο καλύτερος που τον έκανε να μοιάζει με το Friends.
                                                  Πέρα από τις ερμηνείες,τη πλοκή κτλ,πολλές φορές οι πραγματικοί πρωταγωνιστές ήταν οι εικόνες,ποτέ άλλοτε οι εφιάλτες δεν ήταν τόσο όμορφοι.Είχε δίκιο ο Νερούδα,τα ποιήματα γράφονται με αίμα και σκοτάδι.Αργεί ο τρίτος κύκλος ρε γαμώτο..

                             True Detective

 Τι να γράψω\προσθέσω για αυτή τη σειρά που να μην έχει ειπωθεί;Το πραγματικό όνομα του 2014 είναι True Detective.Oι καλύτεροι τίτλοι αρχής,ατμόσφαιρα που σε κάθε επεισόδιο γέμιζε το δωμάτιο με την υγρασία του αμερικανικού νότου και το έκανε βάλτο,δύο τρομεροί πρωταγωνιστές με φοβερή χημεία,κείμενο και διάλογοι από φλογισμένο σκοτάδι.
                                                     Ένα κακό είχε ο πρώτος κύκλος,έστειλε τις προσδοκίες στο ταβάνι του θεού και ό,τι κι αν είναι και κάνει ο δεύτερος,δε θα φτάνει.Ειδικά αν έχει Vaughn...

                                      Fargo 
 Οι αδερφοί Κατσιμίχα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού,μοιάζουν  αρκετά με τους ντόπιους.Υπερεκτιμημένοι,μίζεροι και κουραστικοί.Η δε ταινία Fargo είναι ανέκδοτο και από τις πιο υπερυπερεκτιμημένες παπαριές.
                                       Δε πειράζει όμως,θα τους ευγνωμονώ για πάντα,γιατί αποτέλεσαν έμπνευση για το τηλεοπτικό έπος Fargo.Ό,τι δεν είχε η ταινία το έιχε σε αφθονία η σειρά.Χειμώνας ατελείωτος,κυριολεκτικά και συναισθηματικά (το είδα τέλος Αυγούστου και ανακούφισε τις αισθήσεις μου από τη ζέστη),ίσως το καλύτερο κείμενο της περσινής χρονιάς,διάλογοι και μονόλογοι από βελούδινο οξύ.
                                          Χαρακτήρες,περίεργους,φοβισμένους,σκοτεινούς αλλά πέρα για πέρα ανθρώπινους.Όπως του Freeman,που απέδειξε πως τα ανθρωπάκια,οι "απλοι,καθημερινοί άνθρωποι" κρύβουν και μπορούν να γίνουν τα χειρότερα θηρία.
                                           Χαρακτήρες όπως του Lorne Malvo,η τελευταία προσθήκη στην ελίτ των μεγάλων κακών της οθόνης.Γιατί υπάρχουν ακόμα δράκοι,άσχετα τι λένε οι χάρτες..

                          Halt And Catch Fire
 Το είδα τελευταίο,ο συναισθηματικός αντίκτυπος δεν έχει ξεθωριάσει μέσα μου,οπότε δε θα είμαι δίκαιος σε αυτό που θα γράψω.Το H.A.C.F. ήταν η σειρά που μου άρεσε περισσότερο πέρσυ.Ήταν η καλύτερη;Το μυαλό δυσκολεύεται ν'απαντήσει,η καρδιά λέει ναι.
                                            Η πιο κινηματογραφική του 2014,με φανταστική φωτογραφία,η early 80's ατμόσφαιρα της σειράς είναι τόσο γοητευτική,όσο δεν θα μπορούσαν να γίνουν ποτέ τα early 80's.Αλλά όσο όμορφος κι αν είναι ο φόντος,έχει αξία όσο οι χαρακτήρες που περιβάλλει.
                                             Η προσπάθεια μιας μικρής εταιρείας στο Ντάλας να δημιουργήσει έναν καλύτερο PC από αυτό της ΙΒΜ,είναι η -πρωτότυπη είναι η αλήθεια- αφορμή  για δέκα εξαιρετικά επεισόδια.
                                              Τρεις χαρακτήρες στο επίκεντρο,χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι υπόλοιποι υστερούν σε βάθος.Ο φανταστικός κύριος Lee Pace,η αποκάλυψη της περασμένης χρονιάς για μένα.Ως Joe MacMillan είναι τα πάντα.Οραματιστής,προφήτης της νέας εποχής,απαστράπτων θεός,οι άντρες θέλουν να του μοιάσουν,οι γυναίκες  τον θέλουν,οι gay τον θέλουν.Θα τον ζηλέψεις,θα σε γοητεύσει,θα'θελες να ήσουν αυτός,να ήταν φίλος σου,θα τον μισήσεις.
                                              Ο Joe MacMillan είναι τα πάντα και ταυτόχρονα τίποτα,Πίσω απ'τη λαμπερή πανοπλία κρύβεται ένα πληγωμένο παιδί,που η επιτυχία,η αποδοχή και τα χαμόγελα  δεν φτάνουν ποτέ να κλείσουν τις πληγές και να σωπάσουν το παρελθόν.
                                               Ο Pace τα κάνει όλα,το παίξιμο του είναι ολοκληρωτικό,αγγίζει τα συναισθηματικά ζενίθ και ναδίρ με γοητευτική ευκολία.Η σκηνή με τους φακούς στη καταιγίδα ήταν μαγική,ένα όνειρο που ξέφυγε από κάποιο μυαλό και βρέθηκε κατά λάθος στη τηλεόραση.Μια καταπληκτική ερμηνεία,που αδικήθηκε στα βραβεία,ένας ηθοποιός που τα επόμενα χρόνια πρέπει να μας ξεριζώσει τελείως το σαγόνι και μας το δώσει για τασάκι.
                                                 H.A.C.F. δεν είναι μόνο Joe MacMillan.Είναι επίσης ο Gordon Clark,o ευφυής αλλά εσωστρεφής,αυτοκαταστροφικός Wozniac απέναντι στον Jobs\ΜacMillan.Που αγωνίζεται να ξεπεράσει τον αλκοολισμό του και το κόμπλεξ απέναντι στη γυναίκα του.Το τρίο συμπληρώνει η χαρισματική και υπερβολικά ιδιόρρυθμη προγραμματίστρια Cameron Howe.Η χημεία μεταξύ τους αλλά και με τους υπόλοιπους χαρακτήρες,είναι η βάση για το πιο ισορροπημένο δράμα του 2014.
                                                 Καλογραμμένο,με το σασπένς ν'ανεβάζει ταχύτητα σε κάθε επεισόδιο,αισθητική και μουσική να στολίζουν λιτά και ουσιαστικά τη πλοκή, το H.A.C.F. είναι το αουτσάιντερ που κέρδισε όλα τα φαβορί στο νήμα και με στυλ.

                         Film Reviews in 60''
                                                   '71  
Ατμοσφαιρικές οι νυχτερινές σκηνές (είχαν μια sci fi αίσθηση) αλλά όταν η κάμερα κουνιόταν χειρότερα κι από belly dancer σε τσουνάμι,ήθελα να μπω στην τηλεόραση και να μοιράσω κλωτσές στον κάμερα μαν.Κόφτε αυτή τη μαλακία πια,ταινίες γυρίζετε,όχι ντοκυμαντέρ σε εμπόλεμη ζώνη.Η ταινία;Ποια ταιν..αα ναι,καλή ήταν,καμία σχέση με το αρίστουργημα που έγραφαν διάφοροι.

                                 I Origin 
Sci fi έλεγε,εγώ εμετικό χιπστερομάντζο είδα.Για αγάμητες που ακούνε Μόνικα ή ό,τι άλλο σκιουρίζει και θεωρείται τέχνη σήμερα,που διαβάζουν τα γνωστά free press και ανεβάζουν ψαγμένες δηθενιές στο instagram,το tumblr ή όπου αλλού μολύνουν το internet αυτά τα πλάσματα.

                                  Boyhood
 Πρωτότυπη η σύλληψη,δε γίνεται να μη θαυμάσεις τον σκηνοθέτη για την επιμονή του,μπλαμπλα,από ένα σημείο και μετά όμως ήταν σα να βλέπω ένα κολάζ από οικογενειάκα videos.Που όσο συμπαθητικά κι αν ήταν,δεν αφορούν κανέναν άλλο εκτός από την ίδια την οικογένεια.Καλογραμμένοι και άμεσοι οι διάλογοι,πολύ καλή η Arquette,η διάρκεια με τσάκισε και δεν είδα πουθενά τη μαγεία που έλεγαν οι αποθεωτικές κριτικές.Τα βραβεία (και μάλλον τα Όσκαρ) θα τα πάρει για την ιδέα και το κόπο του,αν τα πάρει και όχι για την εκτέλεση.

                           Muppets Most Wanted
 Πολύ καλύτερο από το πρώτο,πιο αστείο με λιγότερα και πιο εμπνευσμένα τραγούδια,απολαυστικά cameos,pure fun.

                                     Birdman
  Ιδιαίτερη ταινία,απολαυστικός ο Keaton στο καλύτερο ρόλο της καριέρας του -με αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεία-,έντονες σκηνές με δυνατούς διαλόγους εναλλάσονται με  φευγάτες,λυρικές και ποιητικές.Στο Birdman είδα τη καλύτερη χρήση εφέ εδώ και αιώνες,μόνο εκεί που ήταν απολύτως απαραίτητα και δε θα μπορούσε να γυριστεί η σκηνή αλλίως.Η καλύτερη από  ταινίες βραβείων που έχω δει μέχρι στιγμής,μαζί με το Whiplash(ψέματα,το Whiplash είναι καλύτερο).

                                 Whiplash
Δάσκαλος εναντίον μαθητή στη πιο ηλεκτρισμένη ταινία της χρονιάς.Φανταστικός ο Simmons στον πιο τρολιάρη νταή που πέρασε ποτέ από ωδείο,που πίσω από τις κοφτερές προσβολές και την ψυχολογική βία κρύβει έναν πραγματικό λάτρη της μουσικής.
                                             Εξίσου καταπληκτικός -και δυστυχώς αγνοημένος από υποψηφιότητες και βραβεία-o Teller στο ρόλο του ελπιδοφόρου ντράμερ,σε έναν ρόλο χαμηλών τόνων,αλλά με υπόκωφη ένταση,να οδηγείται ψυχολογικά και σωματικά στο σημείο τήξης.Bonus points στο φίλο γιατί έπαιξε και τα τύμπανα.
Το Whiplash ξεκινάει σαν ταινία και τελείωνει σαν συναυλία.Μόνο μείον η μουσική,τόση πολλή τζαζ δεν αντέχεται,κανείς δεν την ακούει τσάμπα,ούτε οι τζαζ μουσικοί,όπως είπε και ο Bart Simpson.Στο τοπ 5 του 2014,μακάρι να πάρει Όσκαρ.

                          Αs Above,As Below
Ωραία ιδέα,θα μπορούσε να ήταν πιο τρομακτικό.
                                            Babadook
Ωραία ιδέα,θα μπορούσε να ήταν πιο τρομακτικό.
                               Νightcrawler  
 Έχω βαρεθεί να το γράφω,έχετε βαρεθεί να το διαβάζετε.Τέτοιες ταινίες είναι για το παλιό,καλό Cronenberg,να τις κάνει μνημεία ανατριχίλας.;Άλλη μια υπερτιμημένη παπαριά με τη πιο εκνευριστική ερμηνεία.O Gyllenhaal είναι ατάλαντος τελικά.

                                 The Drop
 Αργό,άνευρο,άρρυθμο,κρίμα οι ηθοποιοί.

                        A Most Violent Year
 Ατμόσφαιρα  ζητεί ταινία.Ο Σέρπικο επιχειρηματίας μπορεί ν'ακούγεται πρωτότυπο στο χαρτί,στην οθόνη όμως ήταν αστείο.
Εκεί που έλεγες τώρα θα πάρει μπροστά και αποκτήσει ρυθμό,βούλιαζε ξανά στη λάσπη.Βαρετό tribute σε 70s ταινίες.

                           Dracula Untold
It should 've been untold,unseen,unheard..

                               The Judge 
Βαρετό και άχρομο μελόδραμα με τον Downey jr. να παίζει τον ίδιο ρόλο σε διαφορετικές ταινίες.

                       Kill The Messenger
 Ωραία η ιστορία,καλές ερμηνείες,στο τέλος όμως περιμένα κάτι περισσότερο.

                            St.Vincent 
O Murray που μοιάζει σα να βγήκε από διήγημα του Bukowski,υποδύεται τον αγενή σκατόγερο,που κατά βάθος είναι μάλαμα.Feel good μέχρι τη μέση,ωραίο δίδυμο με το πιτσιρίκο ο Bill,στο τέλος δυστυχώς λιγώσαμε.

                      The Book Of Life 
To καλύτερο περσινό animated,μετά τον Toothless φυσικά.Love story με El Tigre-μεξικάνικη αισθητική που δε μελώνει και δε λιγώνει.

                            John Wick
  H πιο εντυπωσιακή περιπέτεια εδώ και καιρό.Εικόνες βγαλμένες από όργιο comic,video games και φωτογραφίας,το soundtrack τεκνοποιεί και ραπίζει,πραγματικά οι σκηνές κόβουν κοκαίνη και τη πετάνε στα μάτια.Καλύτερο από το Equalizer;Μετά από 20 γύρους,οι δύο μονομάχοι θα φύγουν αγκαλιασμένοι και ισόπαλοι.
  
                             Wild Card 
Eντάξει,το ξέρουμε πως ο Statham δεν έχει  φοβερή ποικιλία στη φιλμογραφία του,τα τελευταία χρόνια είναι σαν τους Motorhead και τους AC\DC,ξέρεις τι θα δεις.Κάποιες φορές είναι καλό,κάποιες απλά βλέπεται.Επείδή έχει κάνει μεγάλο σερί με ταινίες που απλά βλέπονται,μήπως ήρθε η ώρα για το Crank 3;Θα έλεγα και Guy Ritchie,αλλά μόνος μου τα λέω..

                                    Vice 
Έχετε δει το Westworld;Αν ναι δε χρειάζεται να δείτε αυτή την αρπαχτή.Αν όχι,δείτε το.Ο Bruce Willis είναι πλέον διαθέσιμος για γάμους,βαφτίσια,εγκαίνια και για κάθε κοινωνική ή επαγγελματική σας εκδήλωση.Στη τιμή των δύο,παίρνετε δώρο και έναν De Niro ή Cage της προτίμησης σας.Με κάτι παραπάνω,είναι για πάντα δικοί σας.

                               Τhe Guest 
Tο You're Next ήταν καλύτερο.Βαρετό 80s tribute (έχουμε πήξει σε tribute ταινίες που ούτε tribute,ούτε ταινίες είναι).

                            Poker Night
Παραλίγο το νέο Saw.Παραλίγο..


  
 
 
 

                              

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου