Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

Τα Tραπουλόχαρτα & Οι Καθρέφτες

Μια φορά και έναν καιρό,τα τραπουλόχαρτα απόφασισαν πως πρέπει να διάλεξουν αρχηγό.Είχαν βαρεθεί να γίνονται παιχνίδι στα ανώνυμα χέρια,που τους έκαναν ό,τι ήθελαν,όπως επίσης και τις κλίκες που τους έβαζαν να φαγώνονται μεταξύ τους.Τα ζευγάρια με τα ζευγάρια,τα φουλ μετά με τα φουλ,τις κέντες και τα χρώματα.Ήθελαν κάποιον να τους οδηγήσει στην ελευθερία.
                Οι πρώτες συζητήσεις κατέληξαν σε αδιέξοδο.Οι φιγούρες θεώρησαν αυτονόητο πως αυτές έπρεπε να ηγηθούν.Αυτές φορούσαν το στέμμα,αυτές ξεχώριζαν,άρα αυτές έπρεπε να εξουσιάζουν και όχι οι απρόσωπες μάζες.
Οι άσοι και τα μεγάλα φύλλα (τα 10ρια,9ρια και 8ρια) συμφωνούσαν,τα μεσαία φύλλα (τα 5ρια,6ρια και 7ρια) ήταν αναποφάσιστα,ενώ τα μικρότερα ήταν ανένδοτα,ζητούσαν άμεσα ψηφοφορία.
                 Στη δεύτερη συνάντηση άρχισαν οι αντεγκλήσεις,στη τρίτη έπεσαν οι πρώτες ψιλές και στη τέταρτη έγιναν από δύο τράπουλες χωριάτες.Η πόλωση ήταν τρομερή.Τα χρώματα χωρίστηκαν μεταξύ τους και δεν συναναστρέφονταν το ένα το άλλο,τα καρό μόνο με τα καρό,κτλ.
                 Κάποιες φωνές έλεγαν να ενωθούν τα ίδια φύλλα (τα δεκάρια με τα δεκάρια,κτλ.) ανεξαρτήτως χρώματος.Κάποιες άλλες πως δεν χρειάζονται αρχηγοί.Η συζήτηση δεν οδηγούσε πουθενά και λίγο πριν την τελική ρήξη,εμφανίστηκε ο μπαλαντέρ.Τους απέσπασε τη προσοχή με τα αστεία και τα τραγούδια του.
                  Τα φύλλα άφησαν τα όπλα και κάθισαν να τον ακούσουν."Δεν υπάρχει λόγος να τσακωνόμαστε αδέρφια,είμαστε όλοι ίσοι και χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο.Δεν υπάρχει τράπουλα χωρίς τους ρηγάδες και τους βαλέδες,ούτε και χωρίς τα 5ρια και τα 4ρια.Ο καθένας προσφέρει κάτι διαφορετικό,κάτι απαραίτητο,που δεν γίνεται να λείψει.Οι φιγούρες και οι άσοι είναι τα πιο αναγνωρίσιμα,αλλά χωρίς τα υπόλοιπα φύλλα,δεν έχουν αξία.
                   Γι'αυτό σας λέω,δεν υπάρχει λόγος να τσακωνόμαστε.Είσαστε ελεύθεροι να διαλέξετε όποιον αρχηγό θέλετε.Μια ψήφο ο καθένας,είτε είναι 2ρι,είτε είναι ρήγας,είναι το πιο δίκαιο.Μπορεί να έχετε διαφορετικά χρώματα και αριθμούς,αλλά είστε φτιαγμένοι από το ίδιο χαρτί και μελάνι.
                   Θάψτε τα όπλα και μαζευτείτε να αποφασίσετε".Τα φύλλα συμφώνησαν με τον μπαλαντέρ και πέταξαν τα όπλα.Θα ψήφιζαν για να εκλέξουν αρχηγό,ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να είναι υποψήφιος.Την επόμενη μέρα έστησαν τις κάλπες.Το αποτέλεσμα ήταν έκπληξη.Ο μπαλαντέρ ψηφίστηκε σχεδόν από όλους.Ο ιδίος δε το πίστευε.
                   Στην αρχή αρνήθηκε,αλλά μετά τις επευφημίες,δέχτηκε συγκινημένος.Τα τραπουλόχαρτα τον σήκωσαν στα χέρια και πανηγύριζαν όλο το βράδυ.Αφού τελείωσε η γιορτή,επέστρεψαν στα σπίτια τους.Ο μπαλαντέρ συνάντησε τις φιγούρες και τους άσους,στο σπίτι της Ντάμας κούπα.Μόλις τον είδαν,χαμογέλασαν και τον χειροκρότησαν.Ο Βαλές μπαστούνι έβγαλε τη μάσκα του γελωτοποίου και άναψε τσιγάρο.
                   "Σας το'πα πως αυτό το φύλλο θα μας φανεί χρήσιμο και σεις δεν θέλατε να το βάλουμε στη τράπουλα".





Μια φορά και έναν καιρό,ήταν ένας καθρέφτης.Ο καθρέφτης δεν αισθανόταν καλά,δεν ήξερε ποιος ήταν.Αν ήταν ο γκριζομάλλης μουσάτος,η φλύαρη πενηντάρα,η κομψευόμενη εικοσιπεντάρα ή ο σπυριάρης έφηβος.Η κρίση ταυτότητας γινόταν όλο και χειρότερη.
                Κάποια στιγμή άρχισε ν'ακούει μια φωνή.Νόμιζε πως είχε τρελαθεί."Ε,εσύ!""Ποιος;""Εσύ,ο καθρέφτης στο χωλ.Μπορείς να σταματήσεις να παραμιλάς;Έχω να κοιμηθώ μια εβδομάδα εξαιτίας σου!""Ποιος είσαι,γιατί δεν σε βλέπω;""Είμαι ο καθρέφτης του μπάνιου""Υπάρχουν κι άλλοι καθρέφτες;""Γιατί,νόμιζες,πως είσαι ο μοναδικός;"
                 "Έτσι πίστευα.Αισθάνομαι καλύτερα τώρα.Νόμιζα πως είχα σχιζοφρένεια και ότι άκουγα φωνές που δεν υπάρχουν""Μπορείς να μου πεις γιατί δεν κοιμάσαι τα βράδια και παραμιλάς μέχρι το πρωί;""Δεν είμαι καλά,έχω ψυχολογικά προβλήματα""Δεν μπορείς να τα έχεις από μέσα σου;"
                   "Περνάνε τόσα πρόσωπα από μπροστά μου και δεν ξέρω ποιο είναι το δικό μου""Αυτό είναι το πρόβλημα σου;Και'γω νόμιζα πως ήταν κάτι σοβαρό""Δεν έχεις και'συ το ίδιο πρόβλημα;""Όχι.Θέλεις να μάθεις ποιο πρόσωπο είναι το δικό σου;""Ποιο;""Κανένα".Η απάντηση δεν άρεσε στον καθρέφτη του χωλ."Δηλαδή δεν είμαι κανένας απ'αυτούς;""Όχι""Ούτε ο ..""Ούτε""Ούτε καν η..""Ούτε""Δεν σ'ενοχλέι;""Καθόλου.Άκουσε με,είσαι τυχερός και παραπονιέσαι κιόλας.Εσύ τους βλέπεις όπως θα'θελαν να είναι,εγώ τους βλέπω όπως πραγματικά είναι.
                    Αν αλλάζαμε θέσεις,θα καταλάβαινες και μετά από μερικές μέρες δεν θα είχες τέτοια προβλήματα".Ο καθρέφτης του χωλ δεν πείστηκε απ'το επιχείρημα."Δηλαδή ποια είναι η διαφορά;""Εσύ τους βλέπεις να χαμογελάνε,να βάζουν κραγιόν και να ρίχνουν μια τελευταία ματιά πριν βγουν.Εγώ τους βλέπω χωρίς μακιγιάζ και ρούχα,στις πιο ιδιωτικές στιγμές τους,όταν είναι ευάλωτοι,όταν κλαίνε,όταν τους πιάνει κόψιμο"
                    "Δηλαδή τα πράγματα είναι χειρότερα από ό,τι νόμιζα;""Πολύ χειρότερα""Κάτι είχα υποψιαστεί,αλλά δεν ήμουν σίγουρος.Τα χαμόγελα έμοιαζαν ψεύτικα,επιτηδευμένα.Γιατί όμως;""Γιατί είναι τόσο λυπημένοι και από ποιον προσπαθούν να το κρύψουν;""Κυρίως από τους εαυτούς τους.Οι άνθρωποι είναι αφόρητα μόνοι.Στη προσπάθεια τους να βρουν συντροφιά και να ξεχάσουν για λίγο τη μοναξιά και το θάνατο,κάνουν τις χειρότερες επιλογές.
                     Δεν ψάχνουν για φίλους και εραστές,αλλά για καθρέφτες.Κάποιον ή κάποια,που όταν θα κοιτάζουν στα μάτια του,θα βλέπουν τον εαυτό τους καλύτερο από ό,τι είναι.Είναι περίεργα πλάσματα οι άνθρωποι.Ψάχνουν όλη τους τη ζωή γι'αυτόν τον άνθρωπο και στο τέλος καταντάνε καθρέφτες των φόβων και των αποθημένων τους.
                      Μισοραγισμένοι και το μόνο που τους έχει απομείνει,είναι να σκορπίσουν.Καθρέφτες που παραμορφώνονται για να χωρέσει η αντανάκλαση μέσα τους και όχι το αντίθετο.Το χειρότερο είναι όταν κάθονται ο ένας απέναντι απ'τον άλλο και υποδύονται τους ερωτευμένους ή τους καλούς.
                      Τα βλέμματα τους σαν αντικρίστοί καθρέφτες,το μόνο που πολλαπλασιάζεται μέσα τους είναι το κενό""Και'συ που τα μαθες όλα αυτά μέσα στο μπάνιο;""Δεν ήμουν πάντα καθρέφτης μπάνιου.Δούλευα νύχτα για χρόνια.Οι άνθρωποι είναι νυχτόβια ζώα.Όσο λιγότερο φως υπάρχει,τόσο περισσότερο είναι ο εαυτός τους".Ο καθρέφτης του χωλ ξεφύσηξε θλιμμένα.
                      "Νόμιζα πως η παρέα θα μου έφτιαχνε την διάθεση,αλλά εσύ με έκανες χειρότερα""Συγγνώμη,δεν το ήθελα.Αν σταματήσεις να παραμιλάς και μ'αφήσεις να κοιμηθώ 2-3 βράδια,θα σου πω όλα τα αστεία πράγματα που κάνουν οι άνθρωποι στο μπάνιο"
                        "Δηλαδή;""Τι τραγουδάνε και τι λένε στον εαυτό τους.Ειδικά η τρελή.Τραγουδάει σαν να κλάνει ενώ ο κώλος της πιάνει πιο ψηλές οκτάβες.Αφού φοβάμαι μερικές φορές,δεν ξέρω αν θα σπάσω ή αν θα λιώσω από την έκλυση θερμότητας".Ο καθρέφτης του χωλ ήταν ακόμη μελαγχολικός."Αναρωτιέμαι.Αν οι άνθρωποι θα σταματήσουν να υποκρίνονται πως είναι κάποιοι άλλοι.Τι χρειάζονται για να φτάσουν στην ευτυχία;""Λιγότερους καθρέφτες".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου