ύστερα απὸ σκάλες πολλὲς και μεγάλους πλακόστρωτους διαδρόμους που κάνουν ν᾿ αντηχούν απεριόριστα οι κλειδώσεις σου, κ᾿ ένα καχύποπτο φεγγάρι μπαίνει απὸ φεγγίτες καγκελόφραχτους μεγάλο, κίτρινο, προδοτικό, φέρνοντάς σε ἀντιμέτωπο με την ίδια πελώρια σκιά σου που κρατάει μεγεθυσμένες τις σκιὲς των κλειδιών, που εσὺ κρατάς, σα να'ναι κιόλας τα κάγκελα της φυλακής που θα σε κλείσει ισόβια
Απόσπασμα από το ποίημα η Γέφυρα Εγώ δεν χωράω στη φωνή μου * * * Μονάχα ο έρωτας, που λένε κι η ομορφιά, αντιστέκονται κάπως στο χρόνο — παρόλο που ούτε το ’να ούτε τ’ άλλο ξέρω τι σημαίνουν * * *
Ίσως
η άλλη όψη του ωραίου να ’ναι η αγιότητα, —ποιος ξέρει;— τίποτα δεν έχω μάθει.
Ή στιγμιότυπα από τη ζωή ενός ντετέκτιβ (που θα προτιμούσε να μείνει ανώνυμος)
Κάποιος είπε πως η μοιχεία πρέπει να γίνει ξανά παράνομη.Κάποιος άλλος του απάντησε πως τα λέει αυτά γιατί με τέτοια μούρη δεν κινδυνεύει να παραβιάσει το νόμο.Πόσο αποτελεσματικό θα ήταν;Όσο αποτελεσματικό είναι να κλείνεις τα σύνορα και να απαγορεύεις την είσοδο σε μετανάστες και πρόσφυγες.Θα σταματήσει η απαγόρευση την πείνα αυτών των ανθρώπων;Θα σταματήσει τους πολέμους και τη βία που τους διώχνει από τα σπίτια τους;Όταν σταματήσει όλα αυτά,τότε ένας νόμος θα σταματήσει τους ανθρώπους και από το να ερωτεύονται.
* * *
Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη μετά από καιρό.Δε γέρασα,απλά λείπει περισσότερο μέλλον από το πρόσωπο μου.
* * *
Δεν έχει καμιά σχέση ο έρωτας με την ευτυχία.Και οι καλύτερες στιγμές ήταν αυτές που δεν προσπαθούσαμε.
* * *
Τι ακριβώς κάνει ένας ντετέκτιβ;Ψάχνει το μαύρο κουτί,πριν πέσει το αεροπλάνο.
* * *
O χρόνος είναι σαν το νερό.Δεν σταματάει ό,τι κι αν κάνεις.Κάποιες φορές πνίγεσαι μέσα του,κάποιες κολυμπάς.Κάποιες βρίσκεις χρυσό στα βάθη του,κάποιες μόνο χώμα.Γίνεται πάγος,νιώθεις να γερνάς χίλια χρόνια μέσα του.Και πάντα,μα πάντα,τον απολαμβάνεις όταν τον κρατάς στις παλάμες σου.Πρέπει να πιείς όσο περισσότερο μπορείς πριν κυλήσει μέσα από τα δάχτυλα σου.
* * *
Μερικές υποθέσεις δεν έχουν κανένα μυστήριο.Κάποιοι απλά εξαφανίστηκαν,χωρίς προφανή λόγο.Άφησαν τις προηγούμενες ζωές τους σαν δέρμα φιδιού και χάθηκαν.Δεν ήθελαν να γυρίσουν πίσω.Δεν είναι πως μισούσαν ή σταμάτησαν να αγαπούν αυτούς που έμειναν πίσω.Είχαν μια περίεργη γαλήνη στα μάτια τους.Τους άφησα στην ησυχία τους.Τους θυμάμαι με συμπάθεια,και κατά βάθος τους ζηλεύω.
* * *
Κάποιοι δαίμονες θέλουν να γίνουν άγγελοι.Κάποιοι άγγελοι δαίμονες.Και οι δύο περιπτώσεις θέλουν το ίδιο πράγμα.Να μη χάσουν τα φτερά τους.Τα φωτοστέφανα στενεύουν με τον καιρό,ενώ και οι αμαρτίες χωρίς μεταμέλεια χάνουν τη γεύση τους.
* * *
H ευτυχία είναι γάτα.Θα έρθει όταν θέλει εκείνη,λίγο πριν κοιμηθείς,φορτωμένος όλες τις ήττες της μέρας.Θα ξαπλώσει στο μπράτσο σου και θα γουργουρίζει μέχρι να σε νανουρίσει.Οι γάτες καταλαβαίνουν όταν δεν είσαι καλά και προσπαθούν να σε θεραπεύσουν με το γουργουρητό τους.Όπως κάνεις και'συ.Μπορεί να μη γουργουρίζεις,αλλά το χαμόγελο σου θεραπεύει τα πάντα.Μου έλειψε η υπέροχη μελαγχολία σου..
