Δευτέρα 6 Ιουλίου 2020

Παρένθεση


Να’ σαι κοντά μου όταν οι αισθήσεις τυραννιούνται από αγωνίες που νικούν τη σιγουριά
Να’ σαι κοντά μου όταν η πίστη μου στεγνώνει
Άλφρεντ Τένισον

Ψηλαφίζω τις αντανακλάσεις
Ανακαλύπτω σε όσα άφησες, τα σύνορα όλων των πραγμάτων
Ψαχουλεύω τα ρούχα σου, για κάποιο ξεχασμένο θαύμα στις τσέπες
Κάποιο χαμόγελο που δεν πρόλαβα να γευτώ
Κάποιο πείραγμα που δεν πρόλαβε ν'ανθίσει

Το δωμάτιο απέραντο σαν έρημος
Όλα βουλιάζουν στην άμμο όσων δεν συνέβησαν
Οι συχνότητες των ψιθύρων σου στάζουν από κάθε ηχείο και ακουστικό
Τα σεντόνια ανασαίνουν την σκιά σου
Στο τζάμι,τα αποτυπωμάτα σου λάμπουν, ιστός από αστερισμούς που ραγίζει το σκοτάδι

Θα με πάρει ο ύπνος, λίγο πριν ξημερώσει
Να ψάχνω στην μπλούζα σου, ψίχουλα απ'το κραγιόν και τ'άρωμα σου
Την ανατριχίλα που βάζει φωτιά στις σκουριασμένες μέρες
Το χρόνο, που άφησε μισοχτισμένο τ'όνομα σου



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου