Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

De minimis non curat praetor

Χάζευα τις ειδήσεις τη προηγούμενη Κυριακή,πριν ψηφιστεί το μνημόνιο 2-Back with a vengeance(όσο αντέχει ο οργανισμός μου,δηλαδή 2 λεπτά πριν αρχίσει να εκκρίνει εμετό από κάθε πόρο του σώματος μου) και με πήραν τα γέλια.Νομίζω πως η κατάσταση γίνεται όλο και πιο ψυχεδελική.Οι μεσάζοντες της κοπριάς κάνουν πλέον μακροβούτια μέσα της πριν μας την πλασάρουν ως αλήθεια και αντικειμενική ειδησεογραφία,τη τρίβουν στα μάτια τους και νομίζουν πως τώρα βλέπουν πραγματικά,πως θεραπεύτηκαν όπως ο τυφλός απ'τον Χριστό.
                             Είναι αστείο και συνάμα τρομακτικό,πως υπάρχουν άνθρωποι(?) που πιστεύουν αυτή τη χωματερή προπαγάνδας και ανοησίας.Και δυστυχώς όλοι αυτοί νομοθετούν,γράφουν,οι πράξεις τους έχουν άμεσες συνέπειες στις ζωές μας.Οι τίτλοι (ειδικά σε "μεγάλο" κανάλι) και η ρητορική έχουν ξεπεράσει τα όρια του γελοίου.
                              Από τα πολυφορεμένα,πιο πολύ κι από ρούχα ζητιάνου,κλισέ  "η χρεοκοπία θα είναι εθνική ταπείνωση κτλ." είμαστε στο κατώφλι της μαλακίας πλέον.Δε θα μου φανεί απίστευτο,αν αύριο διαβάσω ή ακόμα και να δω τον Βενιzero να ουρλιάζει από τη βουλή,για τα όσα θα πάθουμε αν χρεοκοπήσουμε.
                             Με τη χρεοκοπία θα ξεφτιλιστούμε,δε θα έρχονται τουρίστες,θα μας τη πέσουν οι Τούρκοι,θα μας πέσουν τα μαλλιά και τα δόντια,δε θα μας σηκώνεται,θα γίνουν σεισμοί,θα μας επιτεθούν εξωγήινοι,θαλάσσια τέρατα,τα νεφελίμ,οι Ντισέπτικονς,τα ανήψια του Κθούλου,θα χάνουν οι ομάδες μας με 5 γκολ κάθε Κυριακή και άλλα απίστευτα.
                             Κανείς όμως,από όλους αυτούς τους προφήτες και τους μεσίες,δε τολμά να μας πει,τι θα γίνει αν συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο.Το χειρότερο δεν είναι οι ζηλωτές του μνημονίου και οι κλητήρες τους.Το χειρότερο είναι πως κανείς από όλους αυτούς που οδύρονται για τα δημοκρατικά τους πιστεύω και το πατριωτισμό τους,δεν έχει μια σταγόνα ντροπής μέσα του.Να βγει και να μας πει τι επιλογές έχουμε και ποιες θα είναι οι συνέπειες σε κάθε περίπτωση.Και στη τελική,να διαλέξουμε εμείς τι θέλουμε.Δε χρειαζόμαστε πεφωτισμένους πατερούληδες και θείους
                             Όπως δε χρειαζόμαστε άλλους ειδικούς\οικονομολόγους.Οι rock stars των δύο τελευταίων ετών (και μη ξεχνάμε πολλοί από αυτούς είναι υπεύθυνοι για τη κρίση) μας τα έχουν κάνει ζέπελιν με τις αναλύσεις τους,που δεν μπορούν να αποφασίσουν πόσο έχει ο μήνας.Φτάνει με τους τηλεκατευθυνόμενους φωστήρες,δε χρειάζεται Νόμπελ για να καταλάβει κανείς πως πηγαίνουμε στο γκρεμό με πέμπτη.
                             Η αμφιβολία ενώνει τις κοινωνίες και όχι η σιγουριά (και πόσω μάλλον οι φασόν σιγουριές που πουλιούνται φτηνά και πληρώνονται ακριβά).Και αυτή τη στιγμή μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως αμφιβάλλουμε.Για τις "σωτηρίες",τους "σωτήρες",τους "έντιμους",τους "έγκυρους".Για το αν πρέπει να θυσιαστούν τα αυτονόητα μιας ανθρώπινης κοινωνίας.Για το αν η αιώνια μιζέρια είναι ευλογία.Για την πλαστογραφία ζωής που προσπαθούν να μας πείσουν πως είναι καλύτερη απ'τη πραγματική.
                             Διάβασα πρόσφατη δήλωση πρώην υπουργού,που έγινε γρήγορα ρεφρέν ανάμεσα στη κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος του."Προτιμώ την αμφιβολιά της σωτηρίας,από τη βεβαιότητα της καταστροφής".Προτιμώ την σωτηρία της αμφιβολίας από τη καταστροφή της βεβαιότητας..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου