Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012

Summer playlist

Το γαμωκαλοκαίρι σχεδόν τελειώνει οπότε λέω να φτιάξω μια μικρή λίστα με τα καλύτερα (κυρίως ταινίες,λίγο μουσική,βιβλία δεν έχει, σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο,διαβάζω όλο το χρόνο και όχι το καλοκαίρι και ποτέ στη παραλία,είπαμε,διαβάστε τα άπαντα του Ρόμπινς).

          An almost tribute to Ray Stevenson
Τον άρχοντα δεν τον γνώριζα και το λέω με ντροπή.Είναι ένας μικρός θεός των ταινιών δράσης,ο άγνωστος μεσσίας της περιπέτειας,ο άνθρωπος που θα βοηθήσει τον Jason Statham να κρατήσουν ψηλά την αξιόπρεπεια αυτών των ταινιών-γιατί όπως λέει και ο φίλος μου ο Θανάσης,καλός ο Jason αλλά νάνος,σε σχέση με τους τιτάνες του είδους,σε αυτό το σημείο,όποιος αναρωτηθεί "ποιοι είναι οι τιτάνες του είδους;",μπορεί να σταματήσει να διαβάζει και να πάει να δει το λατρεμένο του Αλμοδοβάρ ή να συνεχίσει το νέο βιβλίο της Μαντά-.
                                 Δυστυχώς οι ρυτίδες και η παρακμή δεν έκαναν εξαίρεση στους Stallone,Arlond και η απόσυρση τους από τη πρώτη γραμμή ήταν αναπόφευκτη.Ο Αυστριακός το ξεφτίλισε,αφού έκανε τον Ψωμιάδη στη California,επέστρεψε στα πλατώ,ενώ ο Συλβέστρος παρέμεινε πιο μάχιμος (αν και από τα πολλά αναβολικά\τουμπανοειδή κοντεύει να γίνει σαν τον Jabba the Hut,για την πολυαναμενόμενη συνεργασία τους στο Expendables 2 θα ακολουθήσει ειδικό κείμενο-αφιερώμα-αχαλίνωτο σόλο πέτσας και εφηβικού παροξυσμού ).
                                   Μόνο ο συμπαθής Άγγλος δε φτάνει.Και επειδή ο κίνδυνος να δούμε τίποτα χλωμές παρθένες σαν το Pattison να πλασάρονται ως γίγαντες τεστοτερόνης,Give Ray a chance!
                                    Στο Punisher είναι εκθαμβωτικά αγέρωχος.
Άτσάλινος,λιγομίλητος,φέρνει λίγο σε Nick Nolte,τρομερός σε έναν σχετικά αδιάφορο χαρακτήρα της Marvel.Η ταινία ήταν πολύ πιο διασκεδαστική από τις τελευταίες μεταφορές comic,δεν έπαιρνε τον εαυτό της στα σοβαρά,καρτουνίστικη βια και γαμηστερές ατάκες (can i axe you a question?).
                                     Ο ήρωας μας όμως,έχει και υποκριτικές ικανότητες,πολύ καλός στο Kill the Irishman (ή Σκορτσέζε των φτωχών).Ωραιότατο γκανγκστερικό,εντάξει το γαμήσαμε λίγο στο τέλος με τα παγιδευμένα αυτοκίνητα,αλλά ok.
                                      Πολύ καλό b-movie και το Outpost,νιοστή απόδειξη πως με λίγα χρήματα,αν έχεις φαντασία και μεράκι,φτιάχνεις καλές ταινίες,πολύ ανώτερες από πολυδιαφημισμένες σερβιέτες.Ο Ray είναι για Champions League.
                                  Splinter


 Έχουν ειπωθεί τα πάντα γενικά στις τέχνες,πόσω μάλλον στο κινηματογράφο.Οπότε;Έξυπνες ιδέες στις λεπτομέρειες.Όπως σε αυτό το -ως προς την προβολή και διανομή- Β εθνικής θρίλερ.Υπερκλισέ σενάριο (ζευγάρι που το απαγάγουν ληστές,εγκλωβίζονται σε βενζινάδικο στη μέση του πουθενά).
Άγνωστης προέλευσης ιός καταλαμβάνει κάθε οργανισμό που μολύνει,η μόλυνση στο ξενιστή εκδηλώνεται με την ανάπτυξη αγκαθιών παντού στο σώμα.
                                     Και εδώ είναι η διαφορά που κάνει τη ταινία λίγο πιο ενδιαφέρουσα από τους τόνους ανάλογων φιλμς.
Το κακό δεν είναι τα γνωστά,σάπια ζόμπια.Το σάρκινο σκιάχτρο,παζλ από πτώματα που χτυπιέται στο τζάμι είναι από τα πιο απόκοσμα πλάσματα που έχω δει σε ταινία,τα τελευταία χρόνια.Τα πρόσωπα άψυχα,ανέκφραστα,οι κινήσεις των άκρων σαν μεταθανάτιοι σπασμοί κι όμως το απρόσωπο πλάσμα που χρησιμοποιεί τα σώματα σαν πανοπλία είναι πιο ενοχλητικό από όσα ζόμπι έχουν παρελάσει στα κύτταρα της μνήμης σας.
                                     Καλογυρισμένο,κάθε cent ξοδεύτηκε σωστά.Δεν είναι το θρίλερ που θα θυμάστε για χρόνια (πόσα τέτοια βγαίνουν συχνά άλλωστε ;)αλλά είναι πρωταθλητής στη Β' εθνική.
                         Mulholland Falls
Υπέροχο outsider από το πουθενά.Ταινία του '96,φιλμ νουάρ για μια ομάδα αστυνομικών που ξεπερνά τα όρια του νόμου,για να προστατέψει τη περιοχή της.Μέχρι που μια σκοτεινή υπόθεση ανατρέπει τα πάντα.Ο Nolte είναι εκπληκτικός,σε μια ερμηνεία -  πρότυπο για τέτοιους ρόλους,οι δεύτεροι ρόλοι απόλυτα ουσιώδεις (με εξαίρεση την -πιο παγωμένη και ξύλινη κι από αστείο του Σεφερλή στη καρδιά του χειμώνα στην Ανταρκτική- Griffith),η Connelly αν και εμφανίζεται ελάχιστα,στοιχειώνει όλη τη ταινία με την αισθησιακή της παρουσία (πραγματική έκπληξη,για την πολύ καλή ηθοποιό,που δε μας έχει συνηθίσει σε τέτοιους ρόλους),ατμόσφαιρα με τις απαραίτητες για το είδος μουσικές,μερικές θανατηφόρες ατάκες,ok ίσως το ξεχειλώσαμε λίγο στο τέλος,ίσως ήθελε και μια πιο σκοτεινή φωτογραφία.
                                 Δε ξέρω γιατί πέρασε απαρατήρητο στην εποχή του,αξίζει πάντως να το ψάξετε.

                                   Β-sides
Ειδικά από καινουργίες ταινίες,λίγα πράγματα,να δω τι θα βάλω στο τέλος της χρονιάς,ούτε top-3 δε θα βγαίνει.Τεσπα,καλό το Raven,συμπαθητικό το Hunger Games .Έτερο ουδέν..
                                       Music and others
Σίγουρα τα καινούργια Baroness,Garbage,το Ulver πάει για κορυφή στη λίστα με τα καλύτερα(αν δε το προλάβει το νέο Graveyard στο '90),βόλτα,καφές ή ποτό στη Καστέλλα (Δον Κιχώτης) εξακολουθεί να είναι διαχρονικά από τις αγαπημένες μου βόλτες,milkshake φυστίκι,μερικά comics (Green Wake,Fatale,Batman:Hush).
                                        Επίλογος
Ένα καλό έχει το καλοκαίρι,θεριεύει τη δίψα και την ανυπομονησία για το φθινόπωρο.Falling leaves hide the path so quietly..

                                 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου