Τρίτη 5 Ιουλίου 2016

Rustland Κεφάλαιο 39

                         "Rain On Your Parade"
 25 Μαρτίου,εθνική επέτειος.Η τηλεόραση δείχνει την στρατιωτική παρέλαση.Όλα μοιάζουν φάλτσα,παράταιρα.Τα πρόσωπα στους δρόμους κουρασμένα,μόνο τα μικρά παιδιά ανεμίζουν τα σημαιάκια με ενθουσιασμό.Η εικόνα στις οθόνες χαλάει.Παρεμβολές,λευκός θόρυβος.Τα παράσιτα χάνονται.Το μόνο που φαίνεται είναι μια μεγάλη σημαία,ο φόντος είναι μαύρος.
                   Εμφανίζεται ο απρόσωπος."Κυρίες και κύριοι,καλημέρα.Ξέρετε τι γιορτάζετε σήμερα;Ναι θα απαντήσετε οι περισσότεροι.Ξέρετε τι πραγματικά γιορτάζετε όμως;Μάλλον όχι.Ο εορτασμός της Επάναστασης την 25 Μαρτίου,καθιερώθηκε το 1838.Η ιδέα να συνδυαστεί με την θρησκευτική γιορτή,ήταν του Ιωάννη Γλαράκη,υπουργού επί των Εκκλησιαστικών και της Δημόσιας Παιδείας.Ο Όθωνας που ήθελε να ενισχύσει τη δημοτικότητα του στους εκκλησιαστικούς κύκλους,την έκανε δεκτή
                  Όποτε σήμερα γιορτάζετε μια επιτυχημένη κίνηση δημοσίων σχέσεων.Μην εξάπτεστε αγαπητοί τηλεθεατές,υπάρχουν και χειρότερες γιορτές από αυτήν.Άλλωστε η αλήθεια δεν είναι ποτέ καλή αφορμή για μια γιορτή.Τα ψέματα είναι πάντα πιο όμορφα".
                      Πλησίασε τη σημαία."Ξέρετε τι είναι αυτό;Φυσικά και ξέρετε.Η σημαία που βλέπετε καθορίστηκε επίσημη εθνική από τον Νόμο 851,στις 21-12-78.Τι είναι όμως στα αλήθεια,τι πραγματικά συμβολίζει;Ποιον αντιπροσωπεύει και γιατί;Αυτό εδώ είναι ένα κομμάτι ύφασμα φτιαγμένο στη Κίνα.
                       Κάποιοι λένε πως θα πέθαιναν γι'αυτό.Είναι το μόνο καλό που θα μπορούσαν να κάνουν
,αλλά δυστυχώς δε το κάνουν ποτέ.Αντιθέτως βάζουν άλλους να σκοτωθούν γι'αυτούς.Ξέρετε,είναι αυτοί που σκανδαλίζονται όταν βλέπουν σημαίες να καίγονται,σαν γεροντοκόρες που είδαν γυμνό στη τηλεόραση.
                        Αυτό το κομμάτι ύφασμα είναι μαγικό για κάποιους.Γίνεται μπέρτα υπερήρωα,τη φοράνε στα όνειρα τους και γίνονται ανίκητοι.Πετάνε και σώζουν τους πάντες,ειδικά αυτούς που δεν θέλουν να σωθούν,μα πάνω από όλα σώζουν τη πατρίδα,την όμορφη και αθώα πρωταγωνίστρια της ταινίας.Όλοι οι καρπαζοεισπράκτορες έχουν τις ίδιες φαντασιώσεις.
                         Χρειάζονται μαγικά αντικείμενα για να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους,να κρύψουν τα ατελείωτα κόμπλεξ,την ανικανότητα και την ηλιθιότητα τους.Αυτό το κομμάτι ύφασμα είναι πραγματικά μαγικό.Είναι ένα φετίχ που παίρνει όποια μορφή θέλεις.Γίνεται γυναίκα,που θέλει απεγνωσμένα τη προστασία σου,τη πυγμή σου,την αγάπη σου.
                         Να την κάνεις να νιώσει ποθητή,ξεχωριστή.Να της κάνεις έρωτα,να την αγκαλιάσεις.Αυτό το φετίχ σου δίνει ό,τι σου λείπει.Σε κάνει όμορφο,έξυπνο,ερωτεύσιμο,σημαντικό.Σε κάνει πιο ψηλό,σταματάει την τριχόπτωση,σε κάνει αθάνατο.Εξαφανίζει κάθε έλλειψη και ελάττωμα.Το πρόβλημα με τα φετίχ είναι πως τυφλώνουν,δε βλέπεις τίποτα άλλο πέρα από αυτά.
                          Κάποιοι είναι πρώτα από όλα εθνικότητες και μετά άνθρωποι..Κάποιοι βάζουν κομμάτια από ύφασμα πάνω απ'την ζωή.Αυτό εδώ δεν είναι σημαία,είναι ένας τεράστιος επίδεσμος.Που δεν μπορεί να κρύψει άλλο,ένα τραύμα που δεν κλείνει ποτέ,ένα παραμορφωμένο πρόσωπο.
                           Η γάγγραινα όμως δεν κρύβεται πλέον.Όλες οι σημαίες του κόσμου δεν φτάνουν για να σκεπάσουν την πληγή και να στραγγίξουν το πύον.Η πληγή θέλει καθάρισμα,τα νεκρά μέλη πρέπει να αφαιρεθούν,πριν η σήψη προχωρήσει και στο υπόλοιπο σώμα.
                            Μόνο η αλήθεια μπορεί να θεραπεύσει από τις αυταπάτες και τα φετίχ.Και η αλήθεια ξεκινάει πάντα σαν φωτιά.."Έβγαλε έναν αναπτήρα από το σακάκι του και έβαλε φωτιά στη σημαία.Μόλις έγινε ολόκληρη στάχτες,η εικόνα χάθηκε.
                              Η μετάδοση προγράμματος επανήλθε την επομένη μέρα.Κανείς δεν είδε την παρέλαση.Κάποιοι λένε πως διακόπηκε από βίαια επεισόδια και εκρήξεις.Ανέβηκαν videos στο internet.Η παρέλαση όντως σταμάτησε.Η πρώτη έκρηξη έκοψε στα δύο τη λεωφόρο.Ακολούθησε μια αλυσίδα μικρότερων εκρήξεων στα γύρω κτήρια.
                                Ο κόσμος έτρεχε πανικόβλητος.Σπασμένα γυαλιά,φωνές,πόδια να πατάνε σκισμένα πλαστικά σημαιάκια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου