The Best Of 2017 II:Films And Tv Series

To 2017 ο κινηματογράφος συνέχισε να πέφτει ενώ οι τηλεοπτικές σειρές να κρατάνε τη σημαία της ποιότητας,με τα πρώτα σημάδια κόπωσης να είναι αισθητά.Sequels,prequels,περισσότερα υπερηρωικά κολάν,υπερεκτιμημένες indie μετριότητες,υπερδιαφημισμένες μετριότητες γενικότερα,και κάπου εκεί ανάμεσα,σαν τους σβώλους χρυσού στη λάσπη,κάποιες ταινίες που σου θυμίζουν γιατί  ερωτεύτηκες το σινεμά,δίνουν νόημα στο χρόνο και την αναμονή και το ψάξιμο.Είμαστε πρεζάκια των εικόνων,του ήχου,των χαρακτήρων και εκείνης της ατάκας που θα μείνει για πάντα graffiti κάτω από το δέρμα.Enough said,it's the final countdown.

Films

11.Atomic Blonde

Η Charlize Theron είναι η πραγματική Wonder Woman και η απόλυτη action heroine της εποχής.Το Atomic Βlonde δεν είναι αριστούργημα,αλλά οι οργασμοί που προσφέρει η βουτηγμένη στο νέον φωτογραφία του,και κυρίως το μονοπλάνο-μάχη  της χρονιάς,είναι αρκετοί λόγοι για να μπει σε κάθε λίστα.Gal Gadot who?

10.Lucky

To Lucky θα μπορούσε να είναι η συνέχεια του ντοκιμαντέρ Harry Dean Stanton:Partly Fiction,καθώς ο 91χρονος ηθοποιός ουσιαστικά υποδύεται τον εαυτό του.Δεν ξέρω αν ήταν η καλύτερη ερμηνεία του-αν υπάρχει κάποιος τρελός που να έχει δει και τις 100 ταινίες που συμμετείχε,ας μας ενημερώσει-αλλά ήταν σίγουρα το τέλειο αντίο.Σε μια από τις τελευταίες σκηνές,ο Stanton έχει έναν πολύ συγκινητικό μονόλογο για το θάνατο,σκληρό αλλά ταυτόχρονα τρυφερό.Το χαμόγελο του λίγο πριν χαθεί στην έρημο,ήταν μια από τις ομορφότερες κινηματογραφικές στιγμές του 2017 και ο ιδανικός επίλογος μιας καριέρας και μιας ζωής.R.I.P. mr. Stanton.

9.Gifted

Tαινίες σαν το Gifted,είναι πολύ εύκολο να καταλήξουν μελόδραμα γεμάτο κλισέ.Όπως πάντα,οι ρόλοι κάνουν τη διαφορά.Η φοβερή ερμηνεία της μικρής Mckenna,o εξίσου καλός Evans και οι πολύ καλοί διάλογοι δίνουν στο φιλμ όλη τη γοητεία του.Γλυκόπικρο,αστείο,συγκινητικό,μελαγχολικό,γεμάτο πραγματική ζωή και ανθρώπινους χαρακτήρες.

8.The Disaster Artist

Mια από τις καλύτερες ταινίες του 2017 έχει ως θέμα μια από τις χειρότερες ταινίες όλων των εποχών.Πόσο πιο κινηματογραφικό μπορεί να γίνει;Αγκαλιάστε το μεγαλείο του The Room και του άρχοντα του cult Tommy Wiseau.O Franco είναι πιο Wiseau και από τον ίδιο τον Wiseau,στην πιο ξεκαρδιστική ερμηνεία της χρονιάς,και παρά το γέλιο και την απίστευτη αμηχανία που προκαλεί ο larger than life πρωταγωνιστής της,το Disaster Artist δεν γελοιοποιεί το κεντρικό χαρακτήρα του.Αντιθέτως τον αντιμετωπίζει με επιείκεια και τρυφερή περιέργεια,όπως έκανε και ο Tim Burton με τον Ed Wood.Δώστε στον Franco το Όσκαρ.

7.Battle Of The Sexes  

Bασισμένο σε πραγματική -και πολύ ιντριγκαδόρικη- ιστορία,επίκαιρη λόγω του θέματος.Φανταστική αναπαράσταση της εποχής,χιούμορ,άλλη μια πολύ καλή ερμηνεία από την Stone,υπέροχη φωτογραφία και τραγούδια.Όλα αυτά είναι αρκετά ώστε ο θηλυκός Rocky του τένις να μπει στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες του 2017.

6.Wakefield

To πιο τοξικό σκοτάδι είναι δίπλα μας,μέσα μας.Ο έγγαμος βίος και η οικογένεια είναι πόλεμος και ζούγκλα.Στο Wakefield,ο Bryan Cranston αποσύρεται και βλέπει τη ζωή και την οικογένεια του,χωρίς αυτόν.Τι είναι πραγματικά ευτυχία και ελευθερία,και μπορούν να είναι το ίδιο πράγμα;Το Wakefield δεν δίνει απαντήσεις,αλλά ρωτάει με τον πιο συναρπαστικό τρόπο.

5.Gerald's Game

O Stepneh King είχε τη τιμητική του πέρσι.Το Gerald's Game ήταν με διαφορά η πιο συναρπαστική μεταφορά από τις τρεις.Βλέπεται σετάκι με το Wakefield,καθώς εξερευνά ακόμα πιο βαθιά το έρεβος που γεννά η οικογένεια.Εκπληκτική σκηνοθεσία,τρομερό σασπένς,διάλογοι ξυράφι,ένα βιτριολικό σχόλιο πάνω στο γάμο,και όλα αυτά με το 80% του φιλμ να διαδραματίζεται σε ένα δωμάτιο.Το καλύτερο θρίλερ του 2017 και μια από τις πιο εντυπωσιακές σκηνοθεσίες της περασμένης χρονιάς.

4.I,Tonya

Το Goodfellas του καλλιτεχνικού πατινάζ;Όχι ακριβώς,αλλά η παρομοίωση δεν είναι εντελώς άστοχη.Συνήθως οι χολυγουντιανές βιογραφίες είναι σαν διαφημίσεις λευκαντικού,αφαιρούν όλους τους λεκέδες και κάθε ενδιαφέρον από τις ιστορίες που παρουσιάζουν.Όχι στο I,Tonya όμως.Η ζωή είναι ο καλύτερος σκηνοθέτης,η ιστορία της Tonya Harding είναι απίστευτη και το φιλμ pure fun.Kάπου ανάμεσα στο δράμα,τη μαύρη κωμωδία και το mockumentary,με τρομερό ρυθμό και φοβερή σκηνοθεσία.Το μεγάλο ατού της ταινίας είναι το χιούμορ.Ειδικά στις πιο σκληρές σκηνές,σκηνές κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας,ο σκηνοθέτης πετάει φλος ρουαγιάλ.Τις παρουσιάζει με χιούμορ,χωρίς να τις ευτελίζει και βάζει τους χαρακτήρες να σπάνε τον τέταρτο τοίχο και να μιλάνε στον θεατή,με αποτέλεσμα να είναι λιγότερο συναισθηματικά φορτισμένες.Η Robbie είναι φανταστική,αλλά τη παράσταση κλέβει η Janney,o πιο απολαυστικά σκατόψυχος χαρακτήρας του 2017.Το καλλιτεχνικό πατινάζ ανέβηκε στην εκτίμηση μου.

3.The Lego Batman Movie

Ο καλύτερος Batman από την εποχή του Michael Keaton,τόσο απλά.H DC ανακάλυψε επιτέλους το χιούμορ και μας πρόσφερε τη καλύτερη animated ταινία του περασμένου έτους.Τόσο καλή που κάνει κάθε άλλη superhero ταινία του 2017 να μοιάζει με σπασμένα Lego.Iron Man sucks.

2.Kedi

Αν δε σου άρεσε το Kedi,στις φλέβες σου κυλάει φρέον,οπότε σταμάτα να διαβάζεις αυτές τις γραμμές και πήγαινε να συνδεθείς με το φορτιστή σου.Το Kedi είναι μια ακόμα απόδειξη,ότι οι καλύτερες ιδέες είναι οι πιο απλές.Το περίπλοκο είναι η υλοποίηση.H Ceyda Torun γύρισε τh πιο όμορφη ιστορία που είδα πέρσι.Εφτά γάτες,η μια καλύτερη από την άλλη,ελεύθερες και όχι αδέσποτες.Τις ακολουθείς,μαθαίνεις τις ιστορίες τους,τις ιστορίες των ανθρώπων που τις φροντίζουν,την ιστορία κάθε γειτονιάς και συνοικίας.Δε γίνεται να μη σε συγκινήσουν ή να μη γελάσεις με τις απίστευτες φάτσες,δε γίνεται να μη χαθείς στην αφήγηση.Απλές,καθημερινές ιστορίες,γεμάτες ζεστασιά,που θα μπορούσαν να συμβούν στο καθένα.Η απλότητα και η αμεσότητα του Kedi είναι αφοπλιστική,είναι από εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις,που  μόλις τελειώσει,δεν μπορείς να σταματήσεις να χαμογελάς.Γιατί έκανες ένα ταξίδι,από αυτά που μόνο ο κινηματογράφος μπορεί να σου προσφέρει.Χωρίς να κουνηθείς από τη θέση σου,έστω και για λίγο,έζησες  τόσες διαφορετικές ζωές -και μάλιστα γατίσιες-,και πήγες σε μέρη που πιθανότατα δεν θα πας ποτέ.

1.Baby Driver

O Edgar Wright είναι ο auter της καρδιάς μας,είναι ένας από μας.Γυρίζει τις ταινίες που θα ήθελε να δει,που θέλουμε να  δούμε και που θα θέλαμε να γυρίσουμε,αν είχαμε το ταλέντο και τη φαντασία του.Eίτε μιλάμε για ζόμπι,action films ή επιστημονική φαντασία (Cornetto trilogy),είτε για comic (Scott Pilgrim),και ταινίες δράσης,ο 43χρονος  γυρίζει ταινίες που είναι απόλυτα δικές του,αλλά ταυτόχρονα και φόροι τιμής στα φιλμ που αγαπάει.Θα μπορούσε κάποιος να πει,ότι το Baby Driver είναι η αναβαθμισμένη εκδοχή του Driver (1978),που ο ίδιος ο Wright έχει αναφέρει ως επιρροή(μην ακούσω κανέναν να πει για το Drive,γιατί θα τον πατάω αργά με τρακτέρ,ενώ θα του ρίχνω χοντρό αλάτι και σκουριά στις πληγές).Δεν είναι όμως.
               Το Baby Driver είναι η καλύτερη ταινία δράσης της χρονιάς και η δεύτερη καλύτερη της δεκαετίας,μετά το Mad Max.H εναρκτήρια σεκάνς είναι ήδη κλασική.Είναι ένα μιούζικαλ με αυτοκίνητα και σκηνές καταδίωξης.Έχει απίστευτο ρυθμό,τρομερό soundtrack και τις ατάκες να πηγαινοέρχονται πιο γρήγορα κι από τελικό Wimbleton.
Mε έκανε να νιώσω εφηβικό ενθουσιασμό,με ανατρίχιασε,με καθήλωσε σε όλη τη διάρκεια και με έβαλε να ακούω τα τραγούδια του για μέρες.Είναι μια ακόμα ταινία που θα ήθελα να τη γυρίσω εγώ.Το Baby Driver είναι από τα φιλμ που σου προκαλούν τη κάψα να θέλεις να γίνεις σκηνοθέτης,γιατί ο Edgar Wright είναι πιο cool από κάθε rockstar.Αν όλοι αυτοί οι λόγοι δεν σας πείθουν,γιατί το Baby Driver είναι η καλύτερη ταινία του 2017,τότε κλείστε το pc και συνεχίστε το πλέξιμο.Was he slow?No.He's a good kid and a devil behind the wheel.

TV Series
Big Little Lies

To Big Little Lies είναι ένα ακόμη βήμα στην εξέλιξη,της τηλεόρασης που γίνεται κινηματογράφος και του κινηματογράφου που γίνεται τηλεόραση.Μίνι σειρά επτά επεισοδίων,με τον ίδιο σκηνοθέτη και διευθυντή φωτογραφίας.Η αισθητική της σειράς ήταν με διαφορά η πιο εντυπωσιακή για τη χρονιά που πέρασε.Αλλά πέρα από το εικαστικό κομμάτι,οι ερμηνείες ήταν αυτές που έκαναν τη διαφορά.Εξαιρετικό σενάριο,χαρακτήρες με βάθος και φοβερή ανατροπή.Μπορεί στη περιγραφή η σειρά να μοιάζει βαρετή,-οι ζωές τριών γυναικών και των οικογενειών τους-όμως η πραγματική τέχνη αυτό κάνει,παρουσιάζει το συνηθισμένο με ασυνήθιστο τρόπο.

Αmerican Gods

H πιο πρωτότυπη σειρά του 2017.Ο Neil Gaiman είναι ανεξάντλητο όσο και ανεξερεύνητο χρυσωρυχείο ιδεών,και χρειαζόμαστε και άλλες μεταφορές των έργων του.Σειρά Sandman anyone?

Manhunter:Unabomber

Άλλη μια πραγματική ιστορία που μεταφέρθηκε εξαιρετικά σε μίνι σειρά.Ίδια λογική με το Big Little Lies,ένας σκηνοθέτης σε όλα τα επεισόδια,με αποτέλεσμα η σειρά να έχει κινηματογραφική υφή.Φοβερές ερμηνείες από τους δύο πρωταγωνιστές,στις καλύτερες στιγμές του θύμισε True Detective και Hannibal.

GLOW

Δώστε 80s στο λαό,ειδικά όταν είναι τόσο καλό.Πιασάρικο θέμα (true story),λίγη καφρίλα,συμπαθέστατοι χαρακτήρες,λίγο δράμα για να δέσει το γλυκό,πολύ χρώμα και τραγουδάρες,και έχεις το feel good hit of the summer.

Game Of Thrones

Ό,τι και να λέμε,θα μας λείψει όταν τελειώσει.Το φαινόμενο της δεκαετίας,το Star Wars της εποχής έφτασε στη προτελευταία σεζόν.Η οποία ήταν αντάξια της προηγούμενης και του hype της σειράς.Μετά από χρόνια θα το συζητάμε,"εσύ που ήσουν σε εκείνο το επεισόδιο;".

Better Call Saul

H σειρά στο τρίτο κύκλο,κοιτάζει πλέον το Breaking Bad στα μάτια.Χρειάζεται να πω κάτι περισσότερο;

Black Mirror

Kαι ο τέταρτος κύκλος ήταν στα γνωστά υψηλά στάνταρτ ποιότητας.Σκληρό,σκοτεινό και καταθλιπτικό,όπως το μέλλον της ανθρωπότητας,και ταυτόχρονα ιδιοφυές,με εκπληκτικές ιδέες και σενάρια,που στέλνουν όλες τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας  στη χωματερή των κλισέ.

Stranger Things

Δε ξέρω τι ακριβώς περίμεναν κάποιοι από τη δεύτερη σεζόν.Να τετραγωνίσει το κύκλο;Δεν έφερε τη παγκόσμια ειρήνη,ούτε μας αποκάλυψε το νόημα της ζωής.Δεν υπήρχε το στοιχείο της έκπληξης και κάπου η νοσταλγία έχει τα όρια της.Ε και;Εγώ το ευχαριστήθηκα,δε βαρέθηκα καθόλου και ανυπομονώ για τη τρίτη σεζόν.Άραγε θα έχει 90s νοσταλγία αυτή τη φορά;

Βlood Drive

H Β-movie cultια της χρονιάς.Οκ,δεν ήταν για 13 επεισόδια,ούτε για 43 λεπτά το κάθε επεισόδιο.Αν ήταν πιο μικρά,με συμπυκνωμένη τη δράση,τη καφρίλα και το χαβαλέ,θα μιλάγαμε για άθλο.Ακόμα κι έτσι πάντως,ήταν από τις πιο διασκεδαστικές εκπλήξεις του 2017,με τον χαρακτήρα του Julian Slink να μπαίνει στο πάνθεον των πιο γαμάτων κακών.Κρίμα που κόπηκε,ίσως μια συνέχεια σε ταινία να ήταν καλή ιδέα.