Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2018

Blablaland #8

"Σύμφωνα με μια έρευνα,το 75% των Αμερικανών πιστεύει πως υπάρχει Παράδεισος και Κόλαση.Φαντάζεσαι να υπάρχει όντως Κόλαση,πως λες να είναι;"
"Ένα μέρος που οι κάτοικοι της πιο ισχυρής χώρας του πλανήτη θα πιστεύουν πως υπάρχει Παράδεισος και Κόλαση"
"Σκέψου το λίγο για μια στιγμή.Και αν έχουν δίκιο;"
"Μου θυμίζει τις βλακείες που λένε "διάφοροι" ειδικοί,οδηγοί ευτυχίας,ομιλητές στο TED X και λοιποί έμποροι αγνής και ανόθευτης μαλακίας.Αν το πιστέψεις θα γίνει.Το σκεφτόμουν συνέχεια,με όλη τη δύναμη του μυαλού μου,αλλά όσο και αν το ήθελα,δεν έβρεξε πεντακοσάευρα στο δωμάτιο"
"Αρχίσαμε τις τσαχπινιές και πως θα βγάλουμε άκρη.Ρε παιδί μου,εντάξει,δεν υπάρχει τίποτα,έρεβος αέναο,μπλαμπλα.Μια στο εκατομμύριο,λέμε αν,πως μπορεί να είναι;"
"Εικόνα και ομοίωση των φαντασιώσεων και των φόβων σου,και αποκλειστικά και μόνο στο μυαλό σου"
"Και αν;"
"Μέχρι να υπάρξει έκτακτο δελτίο,όπου κάποιος θα ανακοινώσει πως υπάρχουν αδιάσειστες επιστημονικές αποδείξεις για τη ζωή μετά,δε θέλω να ξανακάνουμε αυτή τη συζήτηση"
"Ναι,αλλά."
"Αλαμπάμα.Όταν επιστρέψει κάποιος από κει και μας πει πως είναι,τα ξαναλέμε.Μέχρι τότε,καλή καρδιά"
"Κάποιος επέστρεψε"
"Είμαι σίγουρος πως ο άνθρωπος ανακάλυψε πρώτα τη βλακεία κα μετά τη φωτιά.Και τη φωτιά κατά λάθος θα τη βρήκε,κάποια μαλακία θα έκανε πρώτα"
"Είσαι ανυπόφορος το ξέρεις;
"Εγώ είμαι ανυπόφορος ή εσύ;Που κάθε φορά που σε πιάνουν οι ανασφάλειες σου,κάνεις σα τη θειά μου τη Βασίλω,που επειδή λιβανίζει όλη μέρα,νομίζει πως έλυσε τα προβλήματα του κόσμου"
"Επειδή έχω μεταφυσικές ανησυχίες;"
"Μετατραυματικό σοκ έχεις,από τη σύγκρουση με τη πραγματικότητα.Πάρτο χαμπάρι,αυτό είναι,δεν έχει άλλο.Ούτε continue,ούτε σκηνή μετά τους τίτλους τέλους,ούτε τίποτα.Οπότε,ό,τι κάνεις τώρα,τώρα,όχι αύριο ή χθες,τώρα"
"Ναι,ΑΛΛΑ ΑΝ..;"
"Aν δεν είναι όπως το φαντάζεσαι και όπως το ήθελες;Και αν ξυπνήσεις και είσαι σαλιγκάρι που σιγοβράζει σε μια κατσαρόλα;Αν είσαι μια αμοιβάδα κάτω από ένα τεράστιο μικροσκόπιο και ακούσεις κάποιο τεράστιο πλάσμα να λέει "αποτυχία το πείραμα σε εκείνο το οικόπεδο στο τομέα ΚΔ 641,τι θα κάνουμε τελικά;""Κάψτο να φτιάξουμε κανένα Starbucks να βγάλουμε κάνα φράγκο";Κι αν ξυπνήσεις και διαπιστώσεις πως η ανθρώπινη μορφή ήταν απλά ένα κουκούλι και ότι η τελική μας μορφή είναι κατσαρίδα,σουπιά ή σαρανταποδαρούσα;"
"Αυτό είναι πολύ αηδιαστικό"
"Το ίδιο μπορεί να λέει και η σαραντοποδαρούσα για σένα,όλα είναι θέμα οπτικής  γωνίας"
 "Ωραία λοιπόν,πως θα ήθελες να είναι ο παράδεισος για σένα;"
"Ένα μέρος ή μάλλον μια κατάσταση,που θα τρώω όσο και ό,τι θέλω,χωρίς να βαρυστομαχιάζω ή να παχαίνω,θα είμαι αθάνατος και θα κάνω ό,τι θέλω,χωρίς συνέπειες"
"Ουσιαστικά σαν video game που θα έχεις όλα τα cheats"
"Ακριβώς"
"Δε ξέρω,δε μου ακούγεται και πολύ ωραίο αυτό"
"Γιατί;"
"Μου φαίνεται πολύ εγωιστικό,πολύ.."
"Καπιταλιστικό;"
"Ναι"
"Τι περίμενες;
"Κάτι πιο...πνευματικό"
"Είσαι ακόμη πιο αφελής.Τι νομίζεις πως έχουν οι περισσότεροι στο μυαλό τους ως παράδεισο;Το να κερδίσουν το μεταφυσικό τζόκερ.Να απολαύσουν σε μια άλλη ζωή,όλες τις υλικές απολαύσεις.American dream με φωτοστέφανο,καθαρός παρτακισμός με θρησκευτική σαντιγί"
"Τόσο ρηχοί είμαστε;"
""Είπε η αυτού ρηχότης,μετριότης και μέτριος πότης.Έχεις διαβάσει την Αποκάλυψη;Που κανονικά θα έπρεπε να λέγεται Φόβος και Παράνοια στη Πάτμο.Αφού ο Γιαννάκης κούμπωσε  LSD,ανάμεσα στα διάφορα εντυπωσιακά που θα μπορούσαν να γίνουν black metal εξώφυλλα,αναφέρει πως αυτοί που βρίσκονται μαζί με το θεό,το μόνο που κάνουν,είναι δοξάζουν το όνομα του.Μέχρι το τέλος της αιωνιότητας.Δεν αναφέρει πουθενά πως αυτός είναι ο παράδεισος,αλλά μεταξύ μας,αν αυτό είναι,ακούγεται σαν κομματικό συνέδριο.Που όλοι οι γλείφτες και οι κλακαδόροι δοξάζουν τον αρχηγό,όπως ο Αλέφαντος το Κόκκαλη (παρομοίωση μέσα στη παρομοίωση,πόσο λόγιος πια; ) "
"Όντως ακούγεται βαρετό"
"Οπότε,απέναντι σε αυτή την ατελείωτη πλήξη,η παραδοσιακή καπιταλιστική dolce vita δεν είναι απλώς βάλσαμο,είναι τουλάχιστον υποχρεωτική"
"Ναι,αλλά αν υπάρχει,τι θα λέει ο θεός για όλα αυτά;"
 "Αν υπάρχει,κάνει σαν γκόμενα με περίοδο,που έχει τσαντιστεί χωρίς λόγο,τη ρωτάς τι έχει και εδώ και χιλιάδες χρόνια δε λέει τίποτα.Μόνο εσύ παίρνεις τηλέφωνο και στέλνεις μηνύματα,αλλά δεν απαντάει ποτέ.Σαν παιδάκι που έχει κρατήσει την ανάσα του μέχρι να γίνει μπλε,επειδή δε του κάνουμε τα χατίρια.Αν λοιπόν υπάρχει τέτοιο πλάσμα,δεν είναι τέλειο,γιατί αν παίρνει τον εαυτό του τόσο στα σοβαρά,δεν υπάρχει λόγος να ασχολούμαστε μαζί του.Τελειότητα και αιωνιότητα χωρίς χιούμορ δε γίνεται.Δε μας χρειάζονται κι άλλοι κομπλεξικοί.Όταν μεγαλώνεις χωρίς γονείς,είναι δύσκολο,τόση μοναξιά πως να μη σου αφήσει κουσούρια;"
"Οπότε;"
"Οπότε ας επικεντρωθούμε στο πως θα κάνουμε τη προσωρινή μας διαμονή σε αυτό τον πλανήτη όσο καλύτερη γίνεται.Ο κόσμος είναι ένα  multi player game,και αντί να συνεργαζόμαστε και σκοτώσουμε όλα αυτά τα τέρατα,έχουμε φάει το δόλωμα πως είναι one player game.Εκατομμύρια ξεχωριστοί μαλάκες νομίζουν πως η δικιά τους μαλακία είναι καλύτερη από των άλλων.Και πεθαίνεις πριν καν ξεκινήσεις να ονειρεύεσαι.Θυμάσαι τη σκηνή στο Scarface,που ο Pacino βλέπει την επιγραφή στο ζέπελιν;The world is yours;Ε λοιπόν δεν είναι.Ούτε καν η ψευδαίσθηση δεν είναι δικιά σου.Όλα δικά τους.Made in China.Eίσαι ένας χαρακτήρας στο Sims που νομίζει ότι ο κόσμος είναι ένα παιχνίδι που σου ανήκει.Ο κόσμος είναι ένα multi player game,για μερικές δεκάδες τύπους που παίζουν κάνουν ό,τι γουστάρουν,έχουν όλα τα cheats και μερικά δισεκατομμύρια ζωές να σπαταλήσουν.Τις δικές μας"
"Τώρα ποιος χρειάζεται λίγο χιούμορ και αυτοσαρκασμό;"
"Έχεις δίκιο,το παράκανα"
"Καλά τα λες,αλλά ποιος σε ακούω.."
"Μου έχεις και μεταφυσικές ανησυχίες,που το πιο βαθύ που διαβάζεις κάθε εβδομάδα είναι το ωροσκόπιο σου"
"Και το έγραφε να βγάλω από τη ζωή μου τους αρνητικούς ανθρώπους.."
"Άσε τα φιλοσοφικά και πες μου τι θα δούμε"
"Τίποτα,δεν έχω όρεξη για ταινία.Δε κατέβασα τίποτα"
"Και τότε τι ήρθα να κάνω;"
"Να δεις το φίλο σου,να πιούμε και να πούμε καμιά μαλακία"
"Θα αργήσει πολύ ο Γιώργος;Βάλε ένα ποτό μέχρι να έρθει,έχω καιρό να τον δω"
"Τελικά που καταλήγουμε,για το θέμα παράδεισος;"
"Πως ο παράδεισος θα πρέπει να είναι το μέρος που ζεις και πεθαίνεις"
"Για το θεό;"
"Ας το πάρει απόφαση επιτέλους,δεν κάνει για τη δουλειά"
"Μήπως απλά χρειάζεται και αυτός λίγη αγάπη,όπως όλοι μας;"
"Δεν υπάρχει αρκετή αγάπη και συμπόνια σε αυτό το κόσμο για τις σπαταλάμε σε φανταστικά πλάσματα"
"Ωραίο,δικό σου;"
"Δικό μου"
"Σίγουρα;"
"Από ένα δικό μου βιβλίο του Νίτσε"
"Τελικά τι χρειάζεται ο κόσμος;"
"Περισσότερους Monty Pythons,κατέβασε το Life Of Brian και φέρε τα πατατάκια επιτέλους!"







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου