Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

The feel good hits of the summer-RocknRolla's revenge edition

Αγαπητέ rocker\metallα,ξέρω,καταλαβαίνω.Έφτασε πάλι αυτή η εποχή.Που εκτός από τη ζέστη,έχεις να υποστείς και τις καλοκαιρινές "μουσικές".Θα πας κάπου διακοπές (μεταξύ μας,αν θα πας φέτος,να μας πεις που βρήκες τα λεφτά),θ'αράξεις στη παραλία με τη παρέα ή τη κοπέλα σου και πριν προλάβεις να πάρεις τη πρώτη ανάσα ανεμελιάς,θα φας ξανά όλα τα σάπια κρέατα και όλες τις ληγμένες κονσέρβες της μουσικής,των τελευταίων 40 χρόνων.
                        Όχι άλλο τα 20-30 κωλοτράγουδα με ή χωρίς τη λέξη summer στους στίχους,όχι άλλη νερόβραστη reggae,όχι άλλα eurobeatακια-φασόν που λες και τα ξεβράζει κινέζικη βιομηχανία στα αυτιά μας (όλα είναι ίδια,σαν να υπάρχει μοντέλο αρμόνιο με επιλογή super shitty,cheapy,euro beat trash can rhythm mode)με ανάλατες βιόλες να χαζομουνίζουν στο μικρόφωνο,ντουέτο με κάποιο σκιουράκι που η φωνή του ακούγεται χιλιάδες φορές πιο gay μέσα από κάποιο εφέ.Mήπως η εγχώρια μουσική είναι καλύτερη;
                                  Η μουσική παρενδυσία συνεχίζει την ρυπαρή της επέλαση πάνω στο πτώμα της ακοής.Σκυλοdancehip-hopκλαρινοbeatια,ημεδαπά σαχλόμουνα τραγουδάνε σαν παιδάκια της πρώτης δημοτικού που συλλαβίζουν τις πρώτες τους λέξεις (Mε τη πρώ-τη μα-τιά,κεραυ-νός στ-η κα-ρδ-ιά,με το ζό-ρι τα λέ-ω τα ε-λλη-νι-κά κτλ.) ενώ κάποιος μπάμπουρας νιαουρίζει ή ραπάρει(το hip-hop είναι το καταφύγιο του κάθε ατάλαντου).
                       Αν ξανακούσω το καλοκαιράκι,θα βρω τον Πορτοκάλογλου,θα τον ακρωτηριάσω,θα τον σύρω με πρώτη μέχρι την Πάρνηθα,θα του σκουπίσω τις πληγές με σκουριασμένο γυαλόχαρτο(το χοντρό),με αλάτι(ακόμη πιο χοντρό),θα του βάλω φωτιά και θα τον σβήνω με βιτριόλι.
                         Fear not,το blog είναι εδώ,για να προτείνει τα απόλυτα καλοκαιρινά soundtrack(άσχετα αν απεχθάνεται το καλοκαίρι,την εποχή των χαζοχαρούμενων ψυχαναγκασμών,την ανθρωπόμορφη ρύπανση στις παραλίες,τη μάστιγα των ρακετών και της αβυθομέτρητης μαλακίας που φαίνεται πως με τη ζέστη εκδηλώνεται καλύτερα.Άκου καλοκαιρινή μουσική,έχετε ακούσει για χειμωνιάτικη μουσική?Όχι γιατί είναι μια πραγματική εποχή για πραγματικούς ανθρώπους και όχι για λοβοτομημένα μπρόκολα.
                         Αν έχεις πεθάνει μέσα σου,νιώθεις αρκτικές θερμοκρασίες στη ψυχή σου,κανένας καύσωνας,κανένα νησί και καμία μπόμπα δε πρόκειται να σε ζεστάνουν,το χειμώνα οι πραγματικοί άνθρωποι βρίσκουν τη ζεστασιά μέσα τους,στους δικούς τους ανθρώπους και σε όσα αγαπάνε).
                                         ΠΡΩΙ-ΠΑΡΑΛΙΑ
 Ο πιο διασκεδαστικός δίσκος στην ιστορία της ανθρωπότητας.Ο δίσκος που κάνει τετραπληγικές γριές να χτυπιούνται.Ο καλύτερος δίσκος της υπερμπάντας -και τι ειρωνεία,ο τελευταίος τους και τα τραγούδια δεν είναι καν δικά τους-.Χώστε αλύπητα,οι riffaρες να σαρώσουν κάθε φοφικοτράγουδο και θα τα στείλουν για πάντα στην μουσική χωματερή που τους αξίζει.
                             Μιλάμε για ηχητική ντόπα,θα κολυμπάτε τόσο γρήγορα που σχεδόν θα περπάτατε στο νερό.Αν παίζεται βόλει,θα χρειαστεί μετροπόντικας για να ξεθάψει τη μπάλα από τα καρφιά σας.Αν συντονιστείτε με το ρυθμό,θα γίνεται ο Μέσι της άμμου.
Αν παίζετε ρακέτες (ντροπή σας βέβαια) σας βλέπω από Ναδάλ και πάνω.
                              Τραγούδια μικρά και εθιστικά,σφηνάκια rock νέκταρ,ρεφρέν που σου κολλάνε χειρότερα κι από τσίχλα στα μαλλιά,θα κάνετε μια παραλία να χοροπηδάει σαν κερκίδα.YOU KNOW IT'S TIME TO GET THE FACTS STRAIGHT !
                                 ΑΠΟΓΕΥΜΑ-ΧΑΛΑΡΩΜΑ
 Μιλάμε για δισκάρα.Η υπεράνω περιγραφής και μουσικών ταμπελωμάτων μπάντα διασκευάζει εκπληκτικά,ψυχεδελικά -γνωστά και λιγότερο γνωστά-διαμάντια των '60s.Βάλτε το να παίζει στο δωμάτιο,μετά το μπάνιο ή ακόμα καλύτερα όταν ξυπνήσετε από τον μεσημεριανό ύπνο.
                         Ιδανικότερες συνθήκες ακρόασης,ηλιοβασίλεμα,αραχτός με παγωμένο φραπέ με Bailey's.Με το αίστημα να μοιράζεστε τη σιωπή(εξαιρετικό πρελούδιο και για sex,για lovemaking soundtrack η επόμενη πρόταση).Το απόγευμα θα αποκτήσει κινηματογραφική υφή.Οι μουσικές θα κατεβάζουν ταχύτητες στο τοπίο,θα σκηνοθετούν τις κινήσεις,θα χορογραφούν με μια μεθυστική ραθυμία,τον κάθε κομπάρσο στο δικό σου πλάνο απόλυτης χαλάρωσης και απόλαυσης.
                        Η διασκευή-υπερόπλο παντός τύπου,Everybody has been burned,μπαίνει άνετα παντού,το ηχητικό ανάλογο του James Bond,από παραλιακή και Κωλο-νάκι μέχρι Εξάρχεια και Dark Sun,αποπλανεί αισθήσεις και ξελογιάζει νευρικές απολήξεις με την ίδια ευκολία από Σαντορίνη μέχρι άγονη γραμμή.Βάζει τρίποντο όλη τη chill-out κοπριά στο καλάθι της λήθης(Chill out-lounge = μουσική για καναπεδες,γιατί μόνο άψυχα αντικείμενα μπορούν ν'αντέξουν την αφόρητη πλήξη που προκαλεί).
                          Μεταμορφώνει αργά τη δύση φθινοπωρινή,η ανάσα της βροχής μπαίνει από τις γρίλιες,ενώ το Magic Hollow θα κάνει το φεγγάρι να πέφτει σαν παγάκι στο ποτήρι,δίνοντας μια γεύση χειμώνα στο χρόνο.Τo Can you travel in the dark alone θα είναι ο μαέστρος για τα πρώτα λάγνα βλέμματα,καθώς τα Ι had too much to dream tonight και 66-5-4-3-2-1 θα ρίχνουν τους πρώτους ερωτικούς σπινθήρες.Calling out a melody,veiled within my memory,magic..
                                          AFTER HOURS
 Στη κόψη της μέθης και της νύχτας.Μετά από νυχτερινό μπάνιο.Αμέσως μετά τους Ulver.Noir ταινία στην πιο ερωτική σκηνή.Αν το σκοτάδι έγραφε μουσική,δεν θα ήταν καλύτερη από αυτήν.Οι Γερμανοί απλώνουν έναν απόλυτα ναρκωτικό καμβά για να παγιδεύσουν τις πιο ιδιωτικές στιγμές.Ηλεκτρονικοί ήχοι και jazz εις σάρκα μια,υλικά τόσο αρμονικά δεμένα σε αυτό το μουσικό κοκταίηλ που δεν τα ξεχωρίζεις,μόνο την παγωμένη γεύση που σου αφήνει.
                              Χαλαρωτικό,ατμοσφαιρικό,γλυκά χειμωνιάτικο,ιδανικοί τίτλοι τέλους για μια γεμάτη μέρα και ακόμη περισσότερο για γεμάτη νύχτα.Sunset Mission accomplished..
                                 B-SIDES 
Για τη θάλασσα σίγουρα ποζεριές ως εναλλακτική.Απο δίσκους,ανεπιφύλακτα το πρώτο Firehouse,για απόγευμα το Oceanic του Vangelis,για βράδυ ίσως το Αscenseur pour l'echafaud του Miles Davis,αλλιώς μερακλίδικες custom συλλογές.Αφήστε τη φαντασία σας να καλπάσει,απολαύστε όσες στιγμές χαλάρωσης μπορείτε,μη παίρνετε στα σοβαρά τους εαυτούς σας,ούτε και βλαμμένους που εκτονώνονται σε blogs.

Insomnia snack


Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

Song of the day


Insomnia Tribe

Η μέρα είναι μεγάλη,σου καίει τα μάτια και η νύχτα πολύ μικρή για να σε προστατέψει,όπως είχε γράψει ο Μπουκόβσκι.Κι αυτή είναι μια από εκείνες τις νύχτες που δεν μπορεί να σε προστατέψει από τίποτα.
                  Από τη ζέστη που εξουθενώνει,λες και αυξάνει τη βαρύτητα,αισθάνεσαι κουρασμένος όλη την ώρα ,ξυπνάς κατάκοπος,σαν κατεψυγμένη μπριζόλα από τον κλιματισμό και τους ανεμιστήρες.
                   Από τα κουνούπια που δε σε τσιμπάνε απλώς,αφήνουν μικρές ναπάλμ  στο δέρμα σου και η φαγούρα είναι χειρότερη κι από πυρκαγιά.Από την αυπνία .Που κάνει τα τραγούδια που ακούς στο σκοτάδι,να μοιάζουν με παρεμβολές ή ακόμα χειρότερα με διαφημίσεις,στη συχνότητα των σκέψεων σου.
                   Σκέψεις ανελέητες,σαν να παίζεις τένις ενάντια σε εκατοντάδες αντιπάλους.Δε μπορείς ν'αποκρούσεις όλα τα χτυπήματα.Προσπαθείς να προστατέψεις το πρόσωπο σου,αφήνοντας όλα τα υπόλοιπα εκτεθειμένα  και καταλήγεις ξαπλωμένος,περιμένοντας τα μπαλάκια να σε σκεπάσουν.
                    Είναι περίεργη αυτή η αυπνία,φλυαρεί με τη φωνή σου.Όταν ήσουν 16,18,20,έστω 25,το άγνωστο φάνταζε συναρπαστικό.Είχες ελάχιστο παρελθόν πίσω σου και πολύ μέλλον μπροστά σου.Τώρα έχεις αρκετό μέλλον πίσω σου και πολύ παρελθόν μπροστά σου.
                    Στη διελκυστίνδα μεταξύ νοσταλγίας και εξιδανίκευσης,συνειδητοποιείς τη διαστροφή του παρόντος.Έχεις επιστρέψει στη κατάσταση που ήσουν έφηβος.Χωρίς να είσαι νεότερος,περιέργως τότε είχες περισσότερα χρήματα (που είχαν περισσότερη αξία από σήμερα).
                     Είσαι όλη μέρα σπίτι.Δεν είσαι σπίτι όμως επειδή στο σχολείο έχετε κατάληψη,έχεις άφθονο χρόνο και μια καλή δικαιολογία.Είσαι άνεργος και ο χρόνος μοιάζει βάρος σισύφειο.
Και οι φόβοι σου δεν είναι σκοτεινά τέρατα,υπερφυσικοί εφιάλτες αλλά ένα ντόμινο από deja-vu.
                      Από επαναλαμβανόμενες στιγμές που προσπαθείς ν'αποφύγεις,κυρίως τον εαυτό σου.Που αισθάνεσαι μαλάκας.Που ζητάς λεφτά από τους γονείς σου,που αποφεύγεις να τους κοιτάς στα μάτια.Όπως και όποιον σε ρωτάει αν δουλεύεις.Αλλάζεις κουβέντα βιαστικά.Μια αλυσίδα από στιγμές αμηχανίας που όλο μεγαλώνει.
                      Η βόλτα γίνεται πολυτέλεια,ένας καφές,ένα ποτό,περισσότερο άγχος παρά χαλάρωση.Μια εκδρομή το Σ\Κ,οι καλοκαιρινές διακοπές,μυθολογικές έννοιες.Γίνεσαι δύσθυμος,προσπαθείς ν'αποφύγεις τα πάντα με όσο λιγότερο γίνεται,συναισθηματικό κόστος.
                      Και να μη σκέφτεσαι.Ότι η κοπέλα δίπλα σου έχει αρχίσει να βαριέται.Να κουράζεται.Πως νερώνουν πολύ οι στιγμές μαζί σου και γίνονται αδιάφορες.Και νύχτες σαν κι αυτή,νιώθεις πως είσαι δεμένος ανάμεσα σε πολλές αντίστροφες μετρήσεις,σε πολλές βόμβες.
                       Δε ξέρεις πότε θα εκραγούν,τα τικ-τακ όμως ροκανίζουν τη λογική σου.Η πόλη ένας βάλτος από τσιμέντο,σε καταπίνει αργά.Σαν άσχημη,ανέραστη,υστερική γεροντοκόρη,σε κάθε γωνιά η ανάσα της βρωμάει ανασφάλεια,φόβο,χολή,απωθημένα και δίψα.
                        Προσπαθεί να κρύψει την ασχήμια της,με τόσο άτσαλο και γελοίο τρόπο,που την τονίζει περισσότερο.Σαν να βάζει υπερβολικό make up,καταλήγει παλιάτσος,φοράει ρούχα που δεν της κάνουν,διαγράφοντας κάθε ατέλεια στο σώμα της.
                         Και τα παράσιτα που τρέφονται από τις πληγές της πληθαίνουν.Αναρωτιέσαι,αν οι ελάχιστες όμορφες πλευρές της,υπάρχουν μόνο στη φαντασία σου πια.
                          Γέρνεις πίσω και ψάχνεις αντίδοτο για τα αντίδοτα της αυπνίας.Τα τσιγάρα δεν έχουν γεύση πια,κάνουν ακόμη πιο στυφή τη πέινα και τη δίψα σου για πραγματικό χρόνο.Τα τραγούδια βουίζουν σαν κουνούπια μέσα στο κρανίο σου.Δε θέλεις πολλά.Την ερεθιστική αναμονή ενός ταξιδιού.Τη βεβαιότητα των προσδοκιών που είναι το μικρό όνομα της ευτυχίας.
                          Την αίσθηση της υγρής άμμου στα πόδια σου,το φεγγάρι ο προβολέας που φωτίζει μόνο εσάς,τ'αστέρια οι χιλιάδες παπαράτσι που προσπαθούν να κλέψουν μια στιγμή από το πάθος σας,ένα μεταξένιο αεράκι να κάνει σεγόντο στη χορωδία των κυμάτων,ν'ακολουθείς σαν νήμα το άρωμα της στο λαβύρινθο των ρούχων και να σβήνεις την αλμύρα με τη γεύση του λαιμού της.
                          Άλλη μια σκέψη στο αρχείο με τα πρόχειρα.Σαν ζωγράφος περιτριγυρισμένος από μισοτελειώμενους πίνακες.Χωρίς τα υλικά και τα σύνεργα του,χωρίς τα χρώματα και τα σχήματα,τα όνειρα,ο καμβάς του χρόνου μένει λευκός.
                           Κάθε μέρα ξημερώνει ίδια.Φωτοτυπία που οι λεπτομέρειες ξεθωρίαζουν όλο και πιο πολύ.Θα μείνει ένα λευκό σκοτάδι,χειροτερο απ'το πραγματικό,γιατί θα έχει τυφλώσει τη φαντασία σου.Και δεν θα έχεις προλάβει ν'αφήσεις τίποτα σ'αυτό το χάρτινο σκοτάδι,ούτε ένα σχέδιο,ούτε μια πινελιά,ούτε καν τ'ονόμα σου.
                             Οι ρυτίδες είναι ένας χάρτης με τις μάχες που έδωσες,τις νίκες και τις ήττες.Οι δικές σου  θα είναι χαρακιές σε τοίχο φυλακής,καληνύχτα..

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Song of the day


Κική Δημουλά

Οι ποιητές ερμηνεύουν πρώτοι το κόσμο,πολλές φορές καλύτερα από όλους τους άλλους.Μας λένε την αλήθεια με τα ψέματα,ενώ άλλοι μας λένε ψέματα με την αλήθεια.Μερικοί στίχοι,λίγες προτάσεις και λέξεις συμπυκνώνουν το νόημα που δεν μπόρεσαν (και δεν ήθελαν) ωκεανοί φλυαρίας και κακοποίησης,διαπόμπευσης και εκπόρνευσης των λέξεων.Οι ποιητές φέρονται με τρυφερότητα στις λέξεις (όντας θηληκά) και τις αφήνουν να ανθίσουν,να γεννήσουν τις έννοιες και την αλήθεια τους στο χαρτί και όχι να περιφέρονται ως θύματα trafficking,με έννοιες αποτελέσματα βιασμού.Η ποίηση χρειάζεται λίγο χρόνο για να μας πει τόσα πολλά,η κακογραμμένη πρόζα των ημερών χρειάζεται τόσο πόλύ χρόνο για να μας πει τόσο λίγα.Η Δημουλά τα λέει καλύτερα,δύο αποσπάσματα από ποιήματα της που μεταφράζουν την εποχή μας :
                                          "Τιμωρηθήκανε σκληρά,κάρβουνα οι απάνθρωπες των σκοταδιών οι προεκτάσεις.Πρώτη φορά που έμοιαζε δικαιοσύνη η καταγίδα.Όλη τη νύχτα κράταγαν τα μάτια μου πίσω απ'το τζάμι,πρακτικά της βροντερής ετούτης δίκης."
"Μοχθηρό ερπετό η προσαμογή.Στη προστασία της κατέφυγαν και τα όνειρα και τα κατάντησε φυτά-δεν είναι να τα βλέπεις."  

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Song of the day


Vae victis

Δεν ξέρω αν το κατάλαβε κανένας,αλλά 1,5 μήνα μετά είμαστε στο ίδιο σημείο πριν τις εκλογές της 6 Μαίου.Από κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. με τσόντα το ΛΑΟΣ,έχουμε κυβέρνηση Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ με τσόντα Κουβέλη (γιατί ο Καρακωλοτούμπας μας τελείωσε).Ο Παπαδήμος λείπει,αλλά μην άγχωνεστέ,σε λίγο που θα σφίξουν πάλι τα γάλατα και θα "χρειαζόμαστε" άφθαρτα πρόσωπα,τεχνοκράτες με κύρος στην Ευρώπη,θα επιστρέψουν.
                                                   Οπότε τι έγινε λοιπόν;Τίποτα απολύτως.Μας άφησαν να εκτονωθούμε,να ξεθυμάνουμε λίγο και επιστρέψαμε στα ίδια.Ο νταβατζής έγινε μπράβος,ο μπράβος νταβατζής και ο τσιλιαδόρος,μπάρμαν.Πριν περάσουν 24 ώρες,ο $αμαράς δήλωσε θα τιμήσει την υπογραφή του,υπογράφοντας ΞΑΝΑ τη τιμή μας και τη τιμή της χώρας σαν προιόν.Οι κύριοι θα συνεχίσουν το έργο τους,μήπως και μπορέσουν να τα ολοκληρώσουν.Η Ελλάδα πρέπει να πεθάνει στο στρατόπεζο συγκέντρωσης του οικονομικού φασισμού.Αφού τελειοποιηθεί η συνταγή και η διαδικασία,θα ακολουθήσει και η υπόλοιπη Ευρώπη.
                                                   Η βιομηχανία του φόβου,των ενοχών και  του ψεύδους θα συνεχίσει να απονεκρώνει εγκεφάλους,να πνίγει τις αντίθετες φωνές,οι πλασιέ θα συνεχίσουν να πουλάνε τη πραμάτεια τους στα έδρανα της (α)βουλής,πατριωτισμός θα εξακολουθεί να σημαίνει πουλάω τη πατρίδα μου σε καλύτερη τιμή από ό,τι πιάνει,ενώ πιο ακραιφνείς πατριώτες,απλώς θέλουν να τη νοικιάσουν.Ένα 38% δεν πήγε να ψηφίσει,το πρώτο κόμμα παίρνει bonus 50 έδρες (λες και είναι κουπόνι σε super maket - με το ένα σαμπουάν,άλλο ένα δώρο-) τη κυβέρνηση μόνο που δεν τη διορίσανε (αν και μετά από τέτοια καταιγίδα προπαγάνδας σχεδόν το ίδιο είναι) και μιλάμε για δημοκρατίες και παπάρια φλαμπέ.
                                                   Όλοι αυτοί οι "δημοκρατικοί" κύριοι,που απαξιώνουν να μιλήσουν για και με τη χρυσή αυγή,να την καλέσουν σε εκπομπές,ξεχνάνε.Το αυγό του φιδιού αυτοί το άφησαν να αναπτυχθεί,με τις πολιτικές τους,τη διαφθορά,την αδιαφορία,τα σκάνδαλα,τη ματαιοδοξία και την ιδιοτέλεια τους.Το κλώσσησαν μια χαρά και το παρέδωσαν έτοιμο στους φυσικούς του γονείς.Το έθρεψε πολύς κόσμος με την άγνοια,το μίσος,την αμορφωσιά και τις παρωπίδες του.Βρήκε το φυσικό του περιβάλλον στη μιζέρια,τη φτώχεια και το φόβο.Να μην παραξευτούν όταν θα τους δαγκώσει το χέρι.Να μην απορήσουν αν δουν "δημοκρατικούς" κυρίους με δέρμα φιδιού,δε θα το έχουν φορέσει,θα είναι το φυσικό τους.
                                                   Δε ξέρω πόσο θα αντέξει αυτή η κυβέρνηση,δε ξέρω πόσο θα αντέξουμε εμείς.Πρέπει να φτάσουν οι μισθοί 100 ευρώ για να γίνει κάτι;Οι σκλάβοι καταλαβαίνουν πως είναι σκλάβοι,μόνο όταν τους εχουν μείνει οι αλυσίδες;Με πόσο αίμα εξαγοράζεται η ανοχή μας;Αν οι αυτόκλητοι "προστάτες","ξεβρωμίσουν" το τόπο από κάθε ξένο,λαθρομετανάστη,πιστεύει κανείς πως θα σταματήσουν εκεί;Πόσες γενιές πρέπει να γίνουν κιμάς για να χορτάσουν οι αγορές;Πως μπορείς ν'αγαπάς κάτι όταν μισείς όλα τα υπόλοιπα;Όταν αλλάζουν θέσεις,αυτός που σε γαμάει με αυτόν που σε κρατάει,έχει καμιά διαφορά,δεν εξακολουθεί να λέγεται βιασμός;
                                                   Το μόνο που ξέρω είναι ότι βαρέθηκα να ακούω μαλακίες του στυλ "εθνικής συνεφτύνης,εθνικής σωτηρίας της τσέπης μας" και άλλα ρεφρέν από ληγμένο ροκφόρ.Γιατί αποφάσισε ο Βενιγέλιος να συμμετέχει στη κυβέρνηση,χωρίς να μπει ο ΣΥΡΙΖΑ;Μήπως γιατί έπεσε τηλέφωνο από Γερμανία που έλεγε πως ο Χριστοφοράκος πεθύμησε να πιεί φραπέ στο Κωλό-νακι;Ο Κουβέλης πιστεύει πως θα έχει κόμμα,όταν λήξει αυτή η κυβέρνηση;Θα έχει προλάβει να πάει στο ΠΑΣΟΚ ή θα έχει δημιουργηθεί ένα νέο κεντροαριστερό (μη γελάτε όλοι μαζί) κόμμα για να χωρέσουν όλοι οι προοδευτικοί προτσεπάριοι;
                                                    Ποτέ άλλοτε τόσα πολλά μηδενικά δεν κόστισαν τόσο πολύ σ'αυτή τη χώρα.Η ιστορία διδάσκει μόνο αυτούς που την διαβάζουν.Γι'αυτό όσοι γράφουν την ιστορία μας,είναι αδιάβαστοι και η ιστορία θα τους κάνει τατουάζ στους όρχεις της.Ας τα θυμόμαστε αυτά,όπως επίσης πως οι περισσότερες σελίδες στην ιστορία είναι κόκκινες..