Πέμπτη 8 Ιουλίου 2021

Το ημερολόγιο ενός φυγά XXXVI

 


Που πάω μετά από δω; Τι κάνω; Έχω χίλια σχέδια στο μυαλό μου για το φθινόπωρο, θέλω να τα κάνω όλα και ταυτόχρονα κανένα. Μήπως να μπαρκάρω; Δεν μπορώ λόγω ηλικίας, άσε που ο Καββαδίας πάντα μου φαινόταν απαίσιος.

Ένα road trip θα ήταν υπέροχο, όμως δεν ξέρω να οδηγώ και αν δεν μπορείς να το μοιραστείς δεν έχει νόημα. Δεν είμαι τόσο καλλιτέχνης ώστε να κάνω κάτι μόνος μου, δεν είμαι τόσο στρατευμένος στην τέχνη και άλλα τέτοια δηθενίστικα κουλτουρέικα.

Θα'θελα να γίνω έστω και λίγο ο Sebastiaο Salgado, να πάω σε μια ξένη χώρα και να βγάζω φωτογραφίες για 2-3 χρόνια. Δεν έχω ούτε το μισό ταλέντο του Βραζιλιάνου, αλλά θα ήταν όμορφη μια τέτοιου είδους αφοσίωση. Δυστυχώς ή ευτυχώς, είμαι πολύ εμμονικός με τις ταινίες για να τις εγκαταλείψω. Γενικά είμαι εμμονικός, αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη συνεδρία, ιδιωτικού τύπου.

Γράφω περισσότερο από ποτέ, άσχετα αν αυτά τα κείμενα είναι αυτοσχεδιασμοί που συχνά επαναλάμβονται. Ελάχιστα με συγκινούν, ειδικά τον τελευταίο χρόνο, το οποίο σημαίνει πως θα δω το Goodfellas για τρίτη φορά φέτος.

Τι θέλω; Ένα μικρό plot twist, σαν αυτό στο τέλος του Another Round. I lie to myself so I can stay sane τραγουδάει ο Ryan Adams σε έναν από τους καλύτερους φετινούς δίσκους. Αυτόν ακούω στο σκοτάδι ενώ προσπαθώ να κοιμηθώ.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου