Hangover χωρίς μέθη

 

Υπάρχει το hangover από αλκοόλ, ξενύχτι, ουσίες. Υπάρχει hangover από έρωτα, όταν την επόμενη μέρα, είσαι γλυκά εξαντλημένος και την περνάς όλη μέρα στο κρεβάτι, κάνοντας σχεδόν τίποτα, με διαλείμματα για να ξανακάνεις έρωτα. Υπάρχει hangover από την κούραση της δουλειάς. Που το ρεπό ή η Κυριάκη απλά μοιάζουν με δύο ώρες. Υπάρχει hangover από την πλήξη, που περιφέρεσαι από δωμάτιο σε δωμάτιο, χωρίς να ξέρεις γιατί. Ξεφυλλίζεις βιβλία, περιοδικά, ανοίγεις συρτάρια και δίσκους, και το μόνο που θέλεις είναι να κοιμηθείς.

Και κάποια στιγμή, δεν έχεις hangover από τίποτα. Απλά περιμένεις την επόμενη μέρα, για να πας στη δουλειά. Κάνεις σχέδια, πως να αξιοποιήσεις τα χρήματα που θα πάρεις, φαντάζεσαι πως ο επόμενος μήνας θα είναι καλύτερος, και ο επόμενος, και ο επόμενος.. Μέχρι που τα χρόνια έχουν γίνει μια στίβα από άπλυτα, που δεν καθαρίζουν, δε ράβονται, δε φοριούνται, και όλα τα μαλακτικά του κόσμου δεν είναι αρκετά για να τους δώσουν λίγο άρωμα.

I overthink, therefore, I am, όπως θα μπορούσε να είχε πει ο Καρτέσιος. Ψάχνεις μικρές νίκες ανάμεσα στις ώρες, που θα γλυκάνουν το κενό. Μια χαμένη Κυριακή (όταν κουοτάρεις Μαρινέλλα, σίγουρα κάτι δεν πάει καλά) , που ακούς τον καινούργιο δίσκο του Robert Plant και της Alison Krauss, δεν είναι τόσο άσχημη.